Η Νάνσυ ξύπνησε μόνη της στο μεγάλο κρεβάτι. Ο Αλέξανδρος σπάνια έβγαινε πρωί, όμως σήμερα έπρεπε να πάει στο στούντιο για ηχογράφηση του καινούργιου του δίσκου. Όσο περνούσε ο καιρός γινόταν όλο και πιο διάσημος, έτσι αυξάνονταν και οι υποχρεώσεις και έλειπε συχνά απ το σπίτι, αφήνοντας την μόνη. Άλλη γυναίκα θα την ενοχλούσε αυτό, όχι όμως και τη Νάνσυ. Της άρεσε αυτή η μοναξιά τον τελευταίο καιρό. Έτσι κι αλλιώς, μετά από εκείνη τη μέρα των αποκαλύψεων, είχαν απομακρυνθεί σαν ζευγάρι. Η Νάνσυ ήθελε να φύγει, όμως κάτι την κρατούσε πίσω. Ίσως ήταν η ανάγκη που είχε να τον προστατεύσει, και η βαθιά ελπίδα της ότι ο Αλέξανδρος όντως θα άλλαζε κάποια μέρα σε Ζωοφαγος.

Σηκώθηκε και πήγε στο μπάνιο για να ξεκινήσει την καθημερινή της ρουτίνα.

Ένας χρόνος χωρίς τον Κρις. Σκεφτόταν καθώς βούρτσιζε τα δόντια της. Της έστελνε email αραιά και που και της έλεγε τα νέα του. Δεν είχαν διακόψει κάθε επικοινωνία και από αυτά που της έλεγε, ήταν φανερό ότι είχε ακόμα αισθήματα για εκείνη. Όμως δεν της αρκούσε να διαβάζει τα λόγια του. Ήθελε να τον αγγίξει, να τον δει η έστω να ακούσει τη φωνή του. Χτένισε πρόχειρα τα μαλλιά της, τα οποία είχε βάψει μαύρα για αλλαγή και είχε κόψει αφέλειες μπροστά και έβαλε την κρέμα προσώπου της.

Κατέβηκε στην κουζίνα, έφτιαξε καφέ και άναψε τη θέρμανση, γιατί είχε τρομερό κρύο και τα παράθυρα είχαν θαμπώσει. Πέρασε απ την τραπεζαρία, οπου βρίσκοταν ακόμα το πιάτο της από χθες. Παλι μονή της είχε φαει βραδινό. Ο Αλέξανδρος έλειπε απ το απόγευμα, γύρισε αργά τη νύχτα για να ξαναφύγει νωρίς το πρωί.

Πήρε τον καφέ της και το λάπτοπ και κάθισε στο σαλόνι με μια κουβέρτα στα πόδια της για να τσεκάρει τα email της. Μόλις είδε το όνομα του αποστολέα του πρώτου εισερχόμενου, ήξερε ότι αυτό το μήνυμα  θα μιλούσε κατευθείαν στην καρδιά της. Είχε πολύ καιρό να της στείλει.

Αγαπημένη μου Νάνσυ.

Η βίλα είναι πλέον έτοιμη και ζούμε πάλι όλοι μαζί. Εγώ, η Νατάσα, ο Τζέρι, η Μελίντα, η Ελίζα και τα παιδιά. Μας λείπει βέβαια η Βαλεντίνα, δηλαδή μόνο σε εμένα και στη Νατάσα, ίσως λίγο και στην Ελίζα. Ο Τζέρι ούτε να ακούει το όνομα της δεν θέλει.

Το καλό είναι πως κατάφερα και πήρα κοντά μου την κόρη μου και είναι πάλι μαζί με την κόρη της, την εγγονή μου, η οποία μεγαλώνει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο. Ο Τζέρι έχει πολύ καιρό να ενοχλήσει την Ελίζα, και αυτό συμβαίνει μάλλον επειδή πάντα την προστατεύω εγώ και όταν λείπω στη δουλειά, η Νατάσα είναι υπεύθυνη.

Έχω καταλάβει πλέον πως δεν θα μπορέσουμε ποτέ να φύγουμε μακριά του, εγώ και η Ελίζα, όσο και αν το θέλουμε. Πάντα, η μοίρα θα μας οδηγεί κοντά του.

Επίσης, ο Κώστας, ο πρώτος γιος του Τζέρι, ήρθε να μας επισκεφθεί και τον φιλοξενούμε για λίγες μέρες. Φαίνεται πως έχει συγχωρέσει τον πατέρα του για το παρελθόν και προσπαθεί να κάνει νέα αρχή μαζί του. Έτσι θέλω να ελπίζω, δηλαδή, και όχι ότι είναι ένα ακόμη σατανικό σχέδιο του Τζέρι για να τον καταστρέψει και αυτόν.

Λυπάμαι πάρα πολύ, αγάπη μου, που η μοίρα κατάφερε τελικά να μας χωρίσει. Ακόμα και τώρα μετανιώνω που σε χωρίσα τότε... Ίσως έβρισκα κάποιον τρόπο να σε προστατεύσω, όπως κάνω και με την Ελίζα. Όμως δεν έχει σημασία τώρα πια. Θέλω να ξαναγίνεις ευτυχισμένη. Αν καταφέρει όντως ο Αλέξανδρος να ξαναγίνει ζωοφαγος, παντρέψου τον και κάνε μαζί του οικογένεια. Σ αγαπάει οσο και εγώ και ελπίζω να σε προστατεύει από άλλους βρικόλακες. Όσο για μένα, ετοιμάζομαι να παντρευτώ τη Νατάσα. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ελπίζω να καταλαβαίνεις.

Και κάτι τελευταίο. Μπορεί να βρίσκομαι χιλιόμετρα μακριά σου, όμως δεν παύω να σε σκέφτομαι. Και όσο ξέρω ότι εσύ είσαι καλά, η ζωή μου αποκτά κάποιο νόημα. Να θυμάσαι πως ότι κι αν γίνει, οπου κι αν είμαι, σ αγαπώ. Να προσέχεις και να μην ξεχνάς να μου στέλνεις.

Με αγάπη, Κρις.

Όταν τελείωσε την ανάγνωση του email, η Νάνσυ συνειδητοποίησε ότι τα δάκρυα είχαν τρέξει στο πρόσωπο της βροχή. Καταλάβαινε πως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Ήξερε πως ο Κρις θα ήταν για πάντα αιχμάλωτος του Τζέρι, όπως ήταν και η ίδια κλεισμένη στη χρυσή φυλακή της, στη βίλα του Αλέξανδρου. Η σκέψη όμως, ότι ο Κρις την αγαπούσε, θα της έδινε μέρα με τη μέρα δύναμη για να συνεχίσει και θα είχε πάντα μέσα της την ελπίδα ότι ίσως να συναντηθούν ξανά.

******

ΤΕΛΟΣ ΕΚΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ