To μπαρ "Η Λακούβα", εκεί όπου έκανε πλέον συχνές εμφανίσεις ο Αλέξανδρος, ήταν γεμάτο κόσμο εκείνο το Σάββατο. Είχε μόλις τελειώσει το πρόγραμμα του και τώρα τραγουδούσε ένα ντουέτο, μια γυναίκα κι ένας άντρας, μια μπαλάντα σε συνδυασμό με χιπ- χοπ, και οι φωνές τους ταίριαζαν αρμονικά μεταξύ τους. Εκείνος και η Νάνσυ κάθονταν σε ένα από τα πίσω τραπέζια, πίνοντας αργά τα ποτά τους και απολαμβάνοντας το υπόλοιπο πρόγραμμα.

Εδώ και λίγους μήνες ήταν κανονικά μαζί. Κατάφερε τελικά η Νάνσυ, όχι ακριβώς να τον κάνει να την αγαπήσει, αλλά τουλάχιστον να δαμάσει το κτήνος που έδειχνε πως ήταν και να βγάλει στην επιφάνεια την καλή του πλευρά που έμενε θαμμένη μέσα του απ' τη στιγμή που τα μάτια του έγιναν κόκκινα. Δεν έγινε βέβαια χωρίς προσπάθεια και τεράστια επιμονή από μέρους της, καθώς ο Αλέξανδρος στην αρχή δεν αποζητούσε τίποτα άλλο παρά μόνο το σεξ από εκείνη. Κάθε φορά όμως, έμενε όλο και περισσότερο μαζί της και γινόταν όλο και πιο τρυφερός και γλυκός, ώσπου της πρότεινε μια μέρα να βγουν κανονικό ραντεβού.

"Θέλω να είμαστε μαζί, Νάνσυ. Όχι μόνο σεξ. Θέλω μια σχέση κανονική." της είπε τελικά και η Νάνσυ δεν μπορούσε να το πιστέψει!

Ο ίδιος εξακολουθούσε να κυνηγάει και να σκοτώνει για να τραφεί βέβαια, όμως φρόντιζε ώστε να μη μαθαίνει τίποτα η αγαπημένη του. Και ύστερα πλενόταν και πήγαινε σπίτι της για να αναζητήσει καταφύγιο στην αγκαλιά της, να γίνει και πάλι ο καλός του εαυτός.

Ξαφνικά, σε ένα από τα μπροστινά τραπέζια, η Νάνσυ είδε να κάθονται δύο άτομα που δεν ήθελε ούτε και περίμενε να δει: ο Κρις και η Νατάσα.

Μα, τι κάνουν αυτοί οι δύο μαζί; σκέφτηκε. Ο Κρις ήταν άψογος όπως πάντα. Φορούσε λευκό πουκάμισο και ένα παντελόνι σε μια απόχρωση προς το μοβ. Και η Νατάσα δεν πήγαινε πίσω σε ομορφιά και στυλ: Φορούσε ένα κόκκινο μπλουζάκι, μαύρη κοντή φούστα και ψηλοτάκουνα πέδιλα. Τα μαλλιά της ήταν πλέον βαμμένα καστανά και κομμένα καρέ, το οποίο της πήγαινε πολύ. Παράγγειλαν στο σερβιτόρο και άρχισαν να συζητούν ευχάριστα. Είδε τη Νατάσα να τρεμοπαίζει παιχνιδιάρικα τις βλεφαρίδες της μερικές φορές σαν να τον φλερτάρει και τον Κρις να της πιάνει τρυφερά το χέρι.

Όταν ο ρυθμός του τραγουδιού έγινε λίγο πιο γρήγορος, σηκώθηκαν στην πίστα μαζί με αρκετά ακόμα άτομα να χορέψουν. Κινούνταν τόσο αρμονικά τα σώματα τους, ταίριαζαν τόσο πολύ οι κινήσεις τους μεταξύ τους, που η Νάνσυ ένιωσε για πρώτη φορά τι θα πει ζήλια.

Εντάξει, μπορεί να βγήκαν φιλικά. Απ' ότι ξέρω, είχαν σχέση πριν από αρκετά χρόνια. προσπάθησε να πείσει τον εαυτό της, όμως τότε είδε τον Κρις να την αγκαλιάζει και να τη φιλάει με τόσο πάθος όσο φιλούσε και την ίδια κάποτε. Και τότε συνειδητοποίησε ότι δεν τον είχε ξεπεράσει. Συνέχισαν να φιλιούνται με πάθος ενώ τα κορμιά τους κολλητά κινούνταν στο ρυθμό της μουσικής.

"Κάθαρμα..." ψιθύρισε η Νάνσυ. Ένιωσε να τον μισεί πραγματικά. Παρά τη δυνατή μουσική και τη φασαρία, ο Αλέξανδρος άκουσε τον ψίθυρο της.

"Τι συμβαίνει, αγάπη μου;" τη ρώτησε.

Η Νάνσυ ένιωσε αμέσως την οργή να την πλημμυρίζει.

"Ώστε για αυτό με χώρισε. Για να τα ξαναβρεί μ' αυτήν!" φώναξε.

"Ηρέμησε, μη φωνάζεις." της είπε το αγόρι της. "Τι έπαθες;" Έπειτα κοίταξε κι εκείνος προς την πίστα και είδε τη μητέρα του με τον Κρις να χορεύουν. Αχόρταγη η Νατάσα τον άρπαξε πάλι και διεκδίκησε τα χείλη του.

"Τα ξαναβρήκαν, Νάνσυ." της είπε. "Το ήξερα, εδώ και πολύ καιρό."

"Πως; Και δεν μου είπες τίποτα;"

"Το ήξερα πως θα θύμωνες."

"Άσε μας κι εσύ, ρε Αλέξανδρε!" αναφώνησε και σηκώθηκε.

"Πού πας τώρα;"

"Τουαλέτα." του απάντησε και έφυγε βιαστικά.

Ο Κρις είδε με την άκρη του ματιού την πρώην του να κατευθύνεται προς τις τουαλέτες. Σίγουρα θα τον είχε δει με τη Νατάσα. Δεν ήθελε να την πληγώσει έτσι... Την ίδια στιγμή, η Νατάσα διέκρινε τον Αλέξανδρο σε ένα από τα τραπέζια και είπε στον Κρις πως ήθελε να του μιλήσει λίγο ιδιαιτέρως. Ο Κρις συμφώνησε και την άφησε να πάει, αρπάζοντας την ευκαιρία να πλησιάσει τη Νάνσυ και να της μιλήσει.

Η Νατάσα πλησίασε με ήρεμα βήματα τον γιο της και κάθισε απέναντι του. Είχαν να μιλήσουν πάρα πολύ καιρό.

"Γεια σου, παιδί μου." του είπε.

"Γεια σου μαμά." της είπε εκείνος, σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα μεταξύ τους. Και όντως δεν είχε αλλάξει τίποτα. Ήταν ακόμα το παιδί της, ό,τι και αν είχε γίνει.

Ο Κρίς περίμενε τη Νάνσυ έξω από τις τουαλέτες, ενώ μια κοπέλα πήρε τη θέση του ζευγαριού και άρχισε να τραγουδάει το Call me When You're Sober των Evanesence.

https://youtu.be/OCyL6pa_L4M

Η Νάνσυ με το που βγήκε από την τουαλέτα βρήκε μπροστά της τον πρώην της και απόρησε με το θράσος του!

"Βρε, βρε... Χρόνια και ζαμάνια!" του είπε φορώντας το ψεύτικο ειρωνικό της χαμόγελο.

"Τι κάνεις, Νάνσυ;"

"Προσπαθώ να καταλάβω."

"Τι να καταλάβεις;"

"Τι κάνεις με τη Νατάσα."

"Τα ξαναβρήκαμε και...σκοπεύουμε να παντρευτούμε." παραδέχτηκε την αλήθεια ο Κρις.

"Γι΄ αυτό με χώρισες, έτσι; Όλα τα άλλα ήταν παραμύθια."

"Κάνεις λάθος." της είπε και κάρφωσε τα χρυσαφένια μάτια του στα δικά της. "Δεν είχα ιδέα ότι θα τα ξανάβρισκα με τη Νατάσα όταν σε χώρισα."

"Και τώρα που τα βρήκατε; Η Νατάσα δεν κινδυνεύει; Α, ξέχασα... Είναι και αυτή βρικόλακας, για αυτό την προτιμάς από εμένα!" ύψωσε έναν τόνο τη φωνή της.

"Μαλακίες λες." της είπε ο Κρις έχοντας αρχίσει να νευριάζει.

"Εγώ πάντως δεν σ΄ έχω ανάγκη. Είμαι με τον Άλεξ και περνάω υπέροχα." δήλωσε προσπαθώντας να τον εκνευρίσει ακόμα περισσότερο. Και τα κατάφερε!

"Εννοείς με τον Αλέξανδρο; Τον γιο του Τζέρι;" είπε με δυσάρεστη έκπληξη.

"Ναι. Καθόμασταν πίσω σας τόση ώρα και σας κοιτούσαμε που σαλιαρίζατε στην πίστα. Μου ήρθε να κάνω εμετό."

"Απ' τον έναν βρικόλακα στον άλλον;! Πας καλά κοπέλα μου;! Αυτός είναι πιο επικίνδυνος από εμένα! Δεν μπορούσες να βρεις έναν φυσιολογικό άνθρωπο;!" της φώναξε εκτός εαυτού ο Κρις.

"Με όποιον θέλω θα είμαι! Είμαι είκοσι έξι στα είκοσι εφτά! Δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω!"

"Εγώ φταίω που ενδιαφέρομαι ακόμα για σένα."

"Τέτοιο ενδιαφέρον δεν το θέλω!" φώναξε η Νάνσυ.

"Ένα πράγμα θα σου πω." επέμεινε ο Κρις. "Ο Αλέξανδρος δεν έχει μάθει να ελέγχει τη δίψα του ακόμα. Από εκεί και πέρα κάνε ό,τι νομίζεις. Αντίο." είπε και κατευθύνθηκε προς το τραπέζι όπου καθόταν η Νατάσα με τον Αλέξανδρο. Η Νάνσυ δεν ήξερε αν ένιωθε πλέον ζήλια, θυμό ή απλά απογοήτευση. Πάντως σίγουρα θύμωνε με την επιμονή του Κρις να την προστατεύσει ενώ δεν ήταν καν μαζί. Τι στο καλό; Το ότι την χώρισε ήταν επιλογή του, το ότι επέλεξε τη Νατάσα επίσης. Αλλά δεν είχε κανένα δικαίωμα να της επιβάλλει με ποιον θα είναι! Γούστο της αν ήθελε να κινδυνεύσει! Ας μην την άφηνε, στο κάτω κάτω.

Με αυτές τις σκέψεις πλησίασε κι εκείνη το τραπέζι τους. Χωρίς να δώσει σημασία στους άλλους δύο, έπιασε τον Αλέξανδρο και τον φίλησε, όπως ακριβώς έκαναν και εκείνοι πριν από λίγο. Με την άκρη του ματιού της είδε τον Κρις να την κοιτάζει με ζήλια και θυμό ανάμεικτα.

"Πάμε σπίτι μου." είπε έπειτα στον Αλέξανδρο.

"Ναι, φυσικά... Μισό λεπτό να χαιρετήσω." Έκανε μια αγκαλιά τη μητέρα του και απομακρύνθηκε για να αποχαιρετήσει τον ιδιοκτήτη του μπαρ και κάποιους από το προσωπικό που ήξερε. Η Νάνσυ απομακρύνθηκε προς την έξοδο. Δεν άντεχε να είναι άλλο κοντά στον Κρις.

Αργότερα την ίδια νύχτα, ο Κρις καθόταν στο σαλόνι του ισογείου παρέα με τον Τζέρι και έβλεπαν τηλεόραση, όμως ελάχιστα παρακολουθούσε την εκπομπή. Το μυαλό του βρισκόταν ακόμα στη Νάνσυ και στη συνάντηση που είχαν στο μπαρ. Το κουδούνι της πόρτας διέκοψε τις σκέψεις του.

"Περιμένουμε κανέναν;" απόρησε ο Τζέρι.

"Όχι. Πάω να ανοίξω." είπε ο Κρις και σηκώθηκε. Πλησιάζοντας την πόρτα, διέκρινε μέσα από το τζάμι της μια θηλυκή, Καθαρή ζωοφάγο βρικόλακα με ξανθά μαλλιά που κάτι του θύμιζε. Άνοιξε αμέσως και είπε:

"Μα... Εσύ μοιάζεις με... Όχι, αποκλείεται."

"Γεια σου, Κρις." τον αναγνώρισε και τον θυμήθηκε κι εκείνη.

"Ποιος είναι, ρε;" άκουσε τη φωνή του Τζέρι από μέσα. Ο Κρις δεν του απάντησε, άλλωστε δεν είχε νόημα. Απλά έκανε στην άκρη και άφησε να περάσει η νεαρή καλλονή βρικόλακας, την οποία μόλις αντίκρισε ο Τζέρι πάγωσε ακόμα περισσότερο απ' ότι ήδη ήταν. Την πλησίασε για να βεβαιωθεί ότι ήταν αυτή που νόμιζε, αν και δεν έβρισκε εξηγήσεις πώς και γιατί.

"Τζέρι." του είπε εκείνη και τα ολόχρυσα Καθαρά της μάτια ενώθηκαν με τα δικά του τα κόκκινα.

"Βαλεντίνα;" κατάφερε να της πει. "Μα πώς...; Αφού σε κηδέψαμε. Ήσουν νεκρή, το θυμάμαι καθαρά. Δεν άκουσα τον παραμικρό χτύπο."

"Ήμουν...μια σπάνια περίπτωση νεκρανάστασης." απάντησε εκείνη. "Είναι μεγάλη ιστορία. Έλα να καθίσουμε και θα στα εξηγήσω όλα. Κρις, μπορείς να κάτσεις κι εσύ να ακούσεις."

"Ναι, βέβαια." συμφώνησε εκείνος. "Έχω μεγάλη περιέργεια."

Κάθισαν στο σαλόνι. Ο Τζέρι δεν μπορούσε να το πιστέψει. Η Βαλεντίνα ήταν ζωντανή! Και όχι μόνο! Ήταν αθάνατη, σαν εκείνον. Πώς έγινε όμως αυτό; Είχε μεν το σημάδι της μεταμόρφωσης στο λαιμό της, αλλά πώς έγινε εφόσον ο ιατροδικαστής είχε όντως επιβεβαιώσει το θάνατο της και την έθαψαν την αμέσως επόμενη μέρα;

"Λοιπόν, Βαλεντίνα;" της είπε ανυπομονώντας να λάβει απαντήσεις στα ερωτήματα του.

"Λοιπόν..." ξεκίνησε να αφηγείται εκείνη.

******************************************

Εκείνο το βράδυ, σε είδα με άλλη στο κρεβάτι μας. Ήμουν αποφασισμένη να γυρίσω σε εσένα, όμως εσύ με είχες ήδη αντικαταστήσει.

Άρχισα να τρέχω χωρίς σταματημό μες στη βροχή, ώσπου βρέθηκα στο Παρατηρητήριο Μπόκαρη. Ήμουν έτοιμη να πηδήξω, όμως μια μοχθηρή φωνή πίσω μου με σταμάτησε:

"Χάθηκες, μικρούλα;" Στράφηκα και είδα μια αντρική, μαυροντυμένη φιγούρα βρικόλακα με τα κόκκινα μάτια του να με κοιτούν μες στο σκοτάδι.

"Τι... Τι θες από εμένα;" τον ρώτησα, αν και η ερώτηση μου ήταν μάταιη.

"Το αίμα σου." μου απάντησε όπως ήταν φυσικό εκείνος και βρέθηκε αμέσως μπροστά μου. Πρόλαβα να διακρίνω τα χαρακτηριστικά του προτού βυθίσει τα δόντια του στο λαιμό μου: γοητευτικό πρόσωπο, σκούρα κόκκινα μαλλιά και μυώδες σώμα που με κρατούσε με δύναμη. Και όταν άρχισε να μου πίνει λαίμαργα το αίμα, δεν ένιωθα πλέον φόβο αλλά λυτρωμό, που θα πέθαινα με πιο ανώδυνο τρόπο από εκείνον που είχα επιλέξει και θα γλίτωνα μια και καλή από μια ζωή χωρίς εσένα.

Πέθανα όντως εκείνη τη νύχτα. Ή τουλάχιστον έτσι νόμισα. Όλοι σας αυτό νομίζατε, ακόμα και ο Μίλτος, ο βρικόλακας που άθελα του με άλλαξε. Αλλά το τέλος της θνητής ζωής μου δεν ήταν παρά η αρχή μιας νέας, αθάνατης ζωής, αν και δεν έγινε με τον πιο συνηθισμένο τρόπο.

*****************************************************************************************

Πώς σας φάνηκε; 😁 Την περιμένατε αυτή την έκπληξη;

Η ιστορία της Βαλεντίνας θα συνεχιστεί στο επόμενο κεφάλαιο. Είπα να τη χωρίσω σε τρία μέρη τελικά, για να είναι λιγότερο κουραστική αλλά για να έχει και περισσότερο σασπένς!

Θα προτιμούσατε η συνέχεια της ιστορίας της Βαλεντίνας να είναι σε Ά ή ΄Γ πρόσωπο; Έχω συνηθίσει σε ΄Γ, αλλά μου αρέσει να το αλλάζω σε Ά όταν αφηγείται ένας ήρωας τη δική του ιστορία, όπως έκανα και με τον Τζέρι.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, να είστε όλοι καλά και να προσέχετε. 😘