Έχουν ήδη περάσει δυο μέρες και ο Χρόνης συνεχίζει να είναι απών και εξαφανισμένος. Ο Στρατής αυτές τις μέρες απόλαυσε την Σαβίνα όσο τίποτε άλλο και εν τέλει αποφάσισε να αποδεχτεί όλη τη κατάσταση με τη Λέα, μη γνωρίζοντας όμως ότι ο Χρόνης είναι ο αδερφός του. Η Σαβίνα ωστόσο, είχε αποκτήσει μια πολύ καλή σχέση με την οικογένεια του Στρατή και πόσο μάλλον με τη μητέρα της που πλέον ήταν σε πολύ καλή κατάσταση. Κάθε φορά που έβλεπε την οικογένειά του αισθανόταν πλήρης. Μπορεί να μην ήταν δικιά της αλλά ήταν πολύ κοντινή. 

Βρίσκονταν στο πατρικό της Χαράς σχεδόν όλοι εκτός από τη Δέσποινα. Αφού τις προάλλες αποχώρησαν για να πάει η Χαρά με τον Ζήση για να βρουν τον Χρόνη, η Δέσποινα συνοδεύτηκε από τον Ανδρονικήτα. Της άρεσε η παρουσία του. Της έδινε ασφάλεια και σιγουριά. Καθετί πάνω του τον έκανε ξεχωριστό και εντυπωσιακό. Εκείνος έβλεπε το ίδιο πάνω της. Δεν την ήξερε καθόλου αλλά κάτι μέσα του του έλεγε ότι αυτή η γυναίκα θα τον κάνει ευτυχισμένο και χαρούμενο. Προσπάθησε να μάθει για αυτήν καθώς περπατούσαν στο δάσος έξω από το χωριό. 

" Αλήθεια γιατί τέτοια πρεμούρα για να φυλακιστεί ο Κυριάκος. Καλά για εμάς που είναι δουλειά μας. Καλά και για την Χαρά που έχει καταχραστεί ο Κυριάκος τον γιο της. Αλλά εσύ γιατί; " αναρωτήθηκε. 

" Ο Κυριάκος ήταν ο πρώτος μου έρωτας όταν ήμουν στο χωριό. Όταν πήγα να σπουδάσω στην Αθήνα τον είδα ξανά μετά από καιρό. Εκεί για να τον βλέπω έπιασα δουλειά σε ένα από τα μαγαζιά του. Μου πούλησε παραμύθι ότι με αγαπά και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Εγώ η χαζή τον πίστεψα. Μου έλεγε πήγαινε με εκείνον και θα είμαστε μαζί. Πήγαινε με τον άλλον και θα σου πάρω αυτό. Είχα πάρει τη μισή Αθήνα και εκείνος επέμενε. Όταν κατάλαβα πως στη σχολή με ήξεραν με το όνομα «Ντέμπυ» και όχι με το Δέσποινα τα παράτησα. Με κυνήγησε για καιρό μέχρι τη Θεσσαλονίκη, μου χάλασε τον γάμο, έχασα την μοναδική φυσιολογική δουλειά που είχα εξαιτίας του. Εδώ δεν τολμούσα να έρθω γιατί έπιασα τον ξάδερφό μου με τη ξαδέρφη του και θα γινόμασταν μαλλιά κουβάρια. Δεν άντεξα άλλο. Είχα γίνει πιόνι του. Μια βρωμερή πόρνη για εκείνον, ένα αντικείμενο εκμετάλλευσης για αυτόν και για όλους. " του εκμυστηρεύτηκε. Εντυπωσιάστηκε με τον εαυτό της που ανοίχτηκε τόσο εύκολα σε έναν άνθρωπο που δεν ήξερε. Ο Σωτήρης αισθάνθηκε την καρδιά του να χτυπά μετά από καιρό ξανά για μια γυναίκα. 

" Συγγνώμη αν σε έκανα να ..." πήγε να πει. 

" Μη ζητάς συγγνώμη. Αυθόρμητα μου βγήκαν όλα. Έτσι και αλλιώς δεν είχα σκοπό ούτε να σε κάνω με λυπηθείς ούτε να με σώσεις από κάτι. Απλά ήθελα να τα πω σε κάποιον και να ξελαφρώσω. Τόσο καιρό ασχολούμαι με τους άλλους και τα προβλήματά τους. Κάποιος έπρεπε να ασχοληθεί και με το δικό μου πρόβλημα που είναι ο Κυριάκος. " 

" Μην ανησυχείς. Θα φροντίσω εγώ για αυτό. " 

Μετά από καιρό η Χαρά ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό. Ήθελε να κάνει μια απολογία σε όλους και πιο συγκεκριμένα στον γιο της. 

" Μιας που είμαστε όλοι εδώ, ήθελα να σας εκμυστηρευτώ κάτι. Λυπάμαι πολύ που έφερα σε τόσο δύσκολη θέση τον Στρατή και που πέρασε όσα πέρασε για χάρη μου. Εάν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά με τον Ζήση παλαιότερα, τίποτα δεν θα είχε γίνει πλέον. Από την άλλη, αν δεν υπήρχε ο Ζήσης δεν θα υπήρχε το καμάρι μου που έχει μια τόσο καλή κοπέλα πλάι του και που τον βοηθάει κάθε φορά να γίνει καλύτερος. Γιατί το έχω παρατηρήσει! Πέρα από αυτά χαίρομαι εξίσου πολύ που βλέπω πρώτη φορά τα ξαδέρφια μου Ασημίνα και Μάνο, μετά από καιρό και ακόμα περισσότερο που θα δω και το μικρό Λάμπρο από κοντά. Ευπρόσδεκτη είναι και η μέλλουσα πεθερά μου Αλκμήνη-Μιμίκα! " είπε και όλοι άρχισαν να γελάνε μανιωδώς. 

" Μαμά απλά θέλω να μάθεις πως αν δεν ήταν η Σαβίνα δεν θα είχα γνωρίσει ποτέ τον Χρόνη και τη γιαγιά. Μη ρίχνεις όλο το φταίξιμο πάνω σου. " απάντησε ο Στρατής. 

" Ξέρεις για τον Χρόνη; Ποιος στο είπε; " ρώτησε ο Βαγγέλης που αναστατώθηκε με την αποκάλυψη. 

" Τι εννοείς; " 

" Δεν ξέρει τίποτα Βαγγέλη. Αν δεν το σιγουρέψω δεν είχα σκοπό να του το πω. " λέει η Χαρά. 

" Σας υπενθυμίζω ότι είμαι εδώ. Θα μου πείτε τι τρέχει με τον Χρόνη; " επιμένει εκείνος. Η Σαβίνα αρχίζει και αναστατώνεται με την κατάσταση. 

" Έχω την υποψία ότι ο Χρόνης είναι...είναι ένα παιδί που έχασα στη γέννα...σου είχε μιλήσει ο Παύλος για αυτό. " είπε η Χαρά φοβούμενη μήπως ο Στρατής μετανιώσει για όλα που είχε αποφασίσει ως τώρα. 

" Όλα τα περίμενα αλλά ομολογώ πως αυτό όχι. Είναι αλήθεια; " 

" Μίλησα εγώ με έναν αστυνόμο φίλο μου και μου το επιβεβαίωσε. " είπε ο Βαγγέλης. Μόλις η Σαβίνα το άκουσε σηκώθηκε και έτρεξε προς τα έξω. Το σοκ της ήταν μεγάλο. Δεν περίμενε ότι θα το άκουγε αυτό. Είχε ζήσει τον απόλυτο εφιάλτη στα χέρια του και τώρα μαθαίνει πως είναι ο αδερφός του αγαπημένου του,

" Σαβίνα περίμενε! " φωνάζει ο Στρατής και η Χαρά. Εκείνη παίρνει τη πρωτοβουλία και τη πλησιάζει. 

" Καλή μου. Πως νιώθεις; " ρωτά.

" Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Είναι αλήθεια έτσι; " 

" Φοβάμαι πως ναι. Δεν πίστευα ότι θα γινόταν ποτέ αυτό. Ξέρω τι βασανιστήρια έχεις περάσει στα χέρια του. Δεν ευθύνομαι για αυτό αλλά αν ήταν στο χέρι μου, εγώ η ίδια τον πήγαινα στη φυλακή. Το ίδιο θα γινόταν αν το έκανε ο Στρατής ή οποιοσδήποτε από τους συγγενείς μου. Και ξέρεις κάτι; Δεν πρέπει να στεναχωριέσαι διόλου. Εμείς πρέπει να φροντίσουμε για εκείνον να γίνει σωστός άνθρωπος. Έστω και αργά. Έτσι μεγάλωσε και δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό. Μπορώ όμως να αλλάξω το μέλλον του. Και θέλω να με βοηθήσεις. Είσαι δυνατή κοπέλα. Πιο δυνατή και από άνδρα. Μαζί θα τα καταφέρουμε. " της είπε. Η Σαβίνα συγκινήθηκε αλλά ταυτόχρονα δεν μπορούσε να το δεχτεί. Ήταν ευγνώμων που η Χαρά την αισθανόταν σαν παιδί της αλλά παιδί της πλέον ήταν και ο εχθρός της. 

" Το καταλαβαίνω πως θέλετε να βοηθήσετε το παιδί σας αλλά δεν μπορώ να ταλαιπωρηθώ άλλο με τον Χρόνη. Έχω κουραστεί. " απάντησε. 

" Το κατανοώ και το σέβομαι αλλά εσύ βοήθησες τον Στρατή να γίνει πιο ανεκτικός, ατρόμητος, πιο θαρραλέος. Έτσι θα βοηθήσεις τον Χρόνη να γίνει άνθρωπος. "

" Ο Χρόνης με βίασε, με χτύπησε, με έκανε σκουπίδι Χαρά. Ο Στρατής ήταν ο σωτήρας μου. Του χρωστάω τα πάντα και τον βοήθησα για αυτό. Στον Χρόνη δεν χρωστάω τίποτα. " αποκρίθηκε. 

" Και τι θα κάνεις; Θα χωρίσεις τον Στρατή επειδή έχει αδερφό τον Χρόνη; Τουλάχιστον εσύ έζησες την μια του πλευρά. Εγώ; Εγώ είμαι η μάνα του. Εγώ θα τον βοηθήσω να δεις τον καλό του εαυτό. Στην χειρότερη με το ζόρι. Γιατί εγώ μπορεί να μην τον ξέρω καθόλου, αλλά έχω την όρεξη να τον μάθω. Εσύ; Έχεις την όρεξη να βοηθήσεις τον Στρατή να γνωρίσει τον χαμένο αδερφό του; " ρώτησε η Χαρά την Σαβίνα. Ήταν σκεπτόμενη για πολύ ώρα. Ήθελε πραγματικά να βοηθήσει την Χαρά και τον Στρατή αλλά δεν ήξερε κατά πόσο θα ήταν πρόθυμος ο Χρόνης να βοηθήσει τον εαυτό του. 

" Δεν σας εγγυώμαι τίποτα. " 

" Μου φτάνει η προσπάθειά σου. Όταν βρεθεί δηλαδή. " 

" Τι εννοείτε; " 

" Ο Χρόνης έχει εξαφανιστεί. Η Λέα του τα είπε όλα και εκείνος από αντίδραση έφυγε. " 

" Θα βρεθεί μην ανησυχείς. Ή μη σου πω βρέθηκε κιόλας. Πλάκωσαν οι μπάτσοι. " 

" Α! Είναι ο Ανδρονικήτας ο φίλος του Βαγγέλη. Σωτήρη καλημέρα! Έμαθες τίποτα; " ρώτησε η Χαρά τον αστυνόμο που η Δέσποινα είχε πιάσει αγκαζέ από το μπράτσο. Η Χαρά κατάλαβε πως κάτι έτρεχε μεταξύ τους τις τελευταίες μέρες αλλά δεν ήταν αυτή η έγνοια της τώρα. 

" Ναι Χαρά. Άκουσέ με με προσοχή. Πιάσαμε τον Κυριάκο και τη Λέα με τη Μάνια. Τον Χρόνη τον βρήκαμε αλλά λόγω έλλειψης στοιχείων τον αφήσαμε στο κρατητήριο. Ας πάει κάποιος να τον πάρει. Τα υπόλοιπα δεν νομίζω να σας ενδιαφέρουν. " είπε. Μια αίσθηση ανακούφισης πέρασε ανάμεσά τους. 

Αυτή ήταν η τελευταία ενημέρωση που είχαν για την οικογένεια Φραγγελάκη. Οι ζωές τους κάπου εδώ πήραν μια νέα τροπή. Η Χαρά πήγε στη Θεσσαλονίκη για να κάνει μια νέα αρχή με τον Παύλο. Η Σαβίνα έβγαλε τη μητέρα της από το ψυχιατρείο μετά από τόσο καιρό και την πήρε στη Θεσσαλονίκη. Ο Στρατής προτίμησε να ζήσει στη Θεσσαλονίκη με τη μητέρα του, τη Σαβίνα και τον Παύλο. Όσο για τον Ζήση, έμεινε με τον Χρόνη στη Κρήτη και φρόντισε να μη λείψει τίποτα στον « νέο » υιό του. Απέκτησε σχέσεις με τον Λάμπρο και τον Βαγγέλη, παρόλο που τους έκανε τη ζωή δύσκολη στις αρχές, έγινε ο πιο πιστός φίλος του Κωστή και της Σταυρούλας, εφόσον ήξερε τον Κυριάκο και από τη καλή και από την ανάποδη, η Στέλλα βρήκε την ευκαιρία να μεγαλώσει το εγγόνι που πάντα ήθελε. Η Δέσποινα αποφάσισε πως ήθελε να μείνει με τον Σωτήρη στη Κρήτη. Όσο για την Λέα, τη Μάνια και τον Ζήση, ο μόνος που τους επισκεπτόταν ήταν ο Ανδρονικήτας. Και αυτό γιατί ήταν η δουλειά του. Αργότερα συναντήθηκαν όλοι στην Αθήνα για τα βαφτίσια του μικρού Λάμπρου και τακτικά επισκέπτονταν τη Κρήτη για να βλέπονται. Κάπως έτσι αποκαταστήθηκαν οι σχέσεις που με τόσο κόπο κράτησαν. 

Γεια σας για άλλη μια τελευταία φορά από την ιστορία αυτή. Ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που κρατήσατε αυτή την ιστορία ζωντανή και που δείξατε την αγάπη σας. 

Ευχαριστώ πολύ για την υποστήριξη και ευελπιστώ να με στηρίξετε εξίσου στις νέες ιστορίες που ετοιμάζω. 

Μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι κάτω αριστερά και να μου πείτε την γνώμη σας στα σχόλια.

Σμουτςςς😘😘😘