Ρ, ρ) Ράγισμα

'Λαίδη Ελίντρα,

Η ακρίβεια με την οποία λειτουργεί ίσα με τώρα το σχέδιό σου μ' εκπλήσσει ευχάριστα. Είσαι η ζωντανή απόδειξη ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες αδύναμα, συναισθηματικά όντα. Ο γιος σου, καλομαθημένος στις κολακείες, έχει τσιμπήσει κιόλας το δόλωμα. Στην αρχή, βέβαια, μου έκανε τον δύσκολο. Όταν του έστησα την ενέδρα σ' εκείνο το στενό που προχωρούσε με τους δικούς του, επικαλέστηκε τον λαό σας, τον οποίο δήλωσε με βλακώδες και μελοδραματικό θάρρος ότι δεν θα προδώσει. Όμως εγώ κατάλαβα: κατάλαβα πως οι κουβέντες μου κι ακόμα περισσότερο οι δυνάμεις μου τον έβαλαν σε σκέψεις... Έπρεπε να δεις την έκφρασή του όταν με τα μάγια μου σήκωσα στον αέρα μια απ' τις μύγες που έσερνε ξοπίσω του. Κατατρόμαξε ο κανακάρης σου, μα... δεν αποκλείεται κάπου στα βάθη της πραγματικής του φύσης να εντυπωσιάστηκε κιόλας.

Για να μην σου τα πολυλογώ, αγνόησε την πρόσκλησή μου σε συμμαχία και για κάμποσες βδομάδες παρέμεινε άφαντος. Είχα αρχίσει να 'χω τις αμφιβολίες μου κι η επιθυμία να 'ρθω εκεί και να σε πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια για την κοροϊδία που μου 'κανες αποκτούσε μεγάλες διαστάσεις. Ωστόσο, κάτι άλλαξε. Ο Όμπερον μου έστειλε ένα εμπιστευτικό γράμμα στο οποίο 'μου ζητούσε', άκουσον-άκουσον, 'μια χάρη'. Τι χάρη; Να φροντίσω να μη μείνει ζωντανός κανένας Νεράιδος της πρώτης γραμμής του στρατεύματος που πήγε να υπερασπιστεί το Δάσος των Δρυάδων. Απόρησα. Ο πολιτισμένος, καλός Βασιλιάς Όμπερον, που διαλαλούσε ότι δεν θα προδώσει τον λαό του, να θέλει να στείλει στο θάνατο τόσο κόσμο; Δεν ξέρω τι τον έσπρωξε, μα αναμφίβολα ήταν μια κίνηση πάθους. Ίσως η γλυκιά Βασίλισσα Τιτάνια να τσιλιμπούρδιζε με κάνα αμούστακο παλικαράκι του Στρατού, να το έμαθε αυτός και να 'γινε πυρ και μανία. Δεν με νοιάζουν οι λεπτομέρειες. Δεν θα επικρίνω έναν άντρα που διεκδικεί μια γυναίκα που του ανήκει, όσο τσούλα κι αν αποδεικνύεται. Για μένα τούτη η χάρη είχε τριπλό όφελος: απόλυτη κατάκτηση της Ανατολικής Φυλής των Δρυάδων, ο λαός των Νεραϊδών τρομοκρατημένος και με πεσμένο ηθικό κι ο Όμπερον ευγνώμων κι ανοιχτός σ' εμένα, τον χειρότερό του εχθρό.

Το Νοβέλιαν δεν είναι πλέον άθραυστο. Ένα ράγισμα διαγράφεται στην επιφάνειά του. Ένα ράγισμα που σιγά-σιγά θα μεγαλώσει και την κατάλληλη στιγμή θα σπάσει το Νεραϊδοβασίλειο σε δύο κι έπειτα σε χιλιάδες μικρά κι ευάλωτα κομμάτια. Κομμάτια που θα είναι πια δικά μου. Ζω για την ημέρα που οι Νεράιδες θα υποταχθούν ολοκληρωτικά σ' εμάς! Την ημέρα που θ' αποδειχθεί πως οι Τζέργκα είναι τελικά η ισχυρότερη φυλή στη Μυθυφήλιο κι όχι αυτές. Μα εσύ δεν έχεις να φοβάσαι, ω έκπτωτη Αρχόντισσα του Μαύρου Άλσους. Ξέρω να κρίνω με ποιους με παίρνει να τα βάλω και με ποιους όχι. Η καθοδήγησή σου μού ήταν πράγματι πολύτιμη και θα φροντίσω ν' ανταμοιφθείς. Στη Γκρίζα Γη θα σε περιμένει ένα καταφύγιο και στο κατακτημένο Νοβέλιαν θα σε περιμένει κάποτε η θέση της κυβερνήτριας. Θα είσαι η μόνη Νεράιδα που δεν θα βλάψουμε. Η μόνη γυναίκα που θ' αντιμετωπίσω ισάξια, ως σύμμαχο. Όσο για τον γιο σου... κάτι θα του βρούμε κι αυτουνού για να 'χει να παίζει. Η ελευθερία σου θ' αργήσει ακόμα, κυρά, μα να 'σαι σίγουρη πως σαν έρθει η κατάλληλη στιγμή, εγώ ο ίδιος θα οργανώσω την απόδρασή σου. Ως τότε, δείξε υπομονή και βάστα το μίσος σου για την ώρα της μάχης.

Σε χαιρετώ,
Μέγας Φύλαρχος Σάιτρους της Γκρίζας Γης των Τζέργκα.'