Ο Ουίλιαμ τις επόμενες μέρες παρακολουθούσε τη Μάριον με τη Σεσίλια όπως ποτέ άλλοτε.
Η Ραβένα από τότε που ανακοινώθηκαν οι γάμοι του Γκάμπριελ και της Μάριον δεν είχε κατέβει από το δωμάτιο της. Προς το παρόν αυτήν, θα την άφηνε ως έχει.
Μα είχε βάλει σκοπό να ξεδιαλύνει την υπόθεση πρώτου φύγει για τη μάχη.

Καθώς η Σεσίλια κατέβαινε να πάρει το πρωινό της εκείνο το πρωί ένα χέρι την άρπαξε απ το μπράτσο και ένα άλλο της έκλεισε το στόμα.
Στην αρχή η γυναίκα τρόμαξε ,η καρδιά της κόντεψε να σταματήσει απ' το φόβο,μα όταν τα μάτια της συνάντησαν εκείνα του Σερ Ουίλιαμ το πρόσωπο της χαλάρωσε.

"Σεσίλια, σωστά?",της είπε ο Ουίλιαμ καθώς ελευθέρωνε τη γυναίκα ενώ με το δάχτυλο μπρος στο στόμα του της ζητούσε να κάνει ησυχία.

"Μην και δεν με γνωρίζεις άρχοντα μου? Σεσίλια είναι το όνομα μου. Τι μπορώ να κάνω για σένα,συμβαίνει κάτι?".

Ο Ουίλιαμ την περιεργάζονταν προκαλώντας της αμηχανία έτσι που την κοίταζε απ' την κορυφή ως τα νύχια.

"Και είσαι η μητέρα της Μάριον,θαρρώ",ρώτησε με ανασηκωμένο το ένα φρύδι του.

Η Σεσίλια ξερό κατάπιε. Έγνεψε μόνο το κεφάλι με αμηχανία.

"Κι εγώ γιατί νομίζω πως είσαι η υπηρέτρια της Μάριον Ντε Μπερ και όχι η μητέρα της?",της ειπε κοφτά κάνοντας τα μάτια της να ανοίξουν διάπλατα.
Η κανάτα που κρατούσε στο χέρι της γυναίκα, έπεσε σπάζοντας σε χίλια κομμάτια.

"Σερ Ουίλιαμ ,εγώ...εσείς πώς? Θέλω να πω, πώς ξέρετε για την κοκόνα μου?".

"Ώστε είναι αλήθεια, λοιπόν Σεσίλια,η δική μας Μάριον είναι η Μάριον Ντε Μπερ,η χαμένη λαίδη του φέουδου Σεμιγέ και Φοντεβρό, και μικρότερη αδερφή της Ραβένα?".

"Αχ!άρχοντα μου,σώπασε μην σ' ακούσει κανείς".

"Μα,γιατί γυναίκα? Ποιό είναι το μυστικό? Τι κρύβεται πίσω από όλο αυτό? Και, γιατί η Ραβένα δεν αποδέχεται την αδερφή της?",πολλές μαζεμένες ερωτήσεις που η γυναίκα δεν ήξερε σε πια κι αν πρέπει να απαντήσει.

"Όλα ξεκίνησαν εκείνο το βράδυ,που ο καταραμένος ο Γκρουμπερ μπήκε στο κάστρο.....", η Σεσίλια άρχισε να εξιστορεί τα γεγονότα και ο Ουίλιαμ την παρακολουθούσε με απόλυτη προσοχή.

"Εμένα με ξύπνησε ο Τζον,ένας απ' τους υπηρέτες. Ανοίγοντας τα μάτια είδα πως το δωμάτιο είχε γεμίσει καπνούς.
Τρόμαξα. Αμέσως σηκώθηκα και γύρεψα τις κυράδες μου. Μόνο η Μάριον ήταν εκεί. Ο Τζον είπε πως η Ραβένα είχε πάει από νωρίς στο δωμάτιο των αφεντάδων. Το έκανε καμία φορά σαν φοβόταν τα βράδια.
Πήρα την κοκόνα μου γρήγορα και κατέβηκα σε μία κρυψώνα που είχαμε για τέτοιες ώρες. Ήταν κι αλλες γυναίκες εκεί.
Ο Τζον μας άφησε και έτρεξε να φέρει τους άρχοντες μας.
Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε. Φωνές,καπνός,ποδοβολητά αλόγων και μετά, σιωπή.
Η πόρτα άνοιξε ξαφνικά κι ο Τζον μπήκε κουβαλώντας τη Ραβένα στα χέρια του.
Έτρεξα αμέσως κοντά της. Το όμορφο πρόσωπό της ήταν, χαρακωμένο και ανάμεσα απ' τα πόδια της κυλούσε αίμα. Όποιος κι αν ήταν της είχε κάνει μεγάλο κακό.".

Ο Ουίλιαμ έκλεισε τα μάτια σφιχτά , παρόλο που ήταν άντρας δεν άντεξε στην περιγραφή της Σεσίλια για την αγριότητα του άντρα του Γκρουμπερ.

"Αυτόν που το κάνε αυτό, τον κανόνισα εγώ",είπε μέσα απ' τα σφιγμένα δόντια του, χωρίς καν να κοιτάζει τη γυναίκα.

"Έκανε καιρό να συνέλθει κι εκείνη κι όλοι μας.Τα αφεντικά μας,δεν υπήρχαν πια. Το κάστρο έπρεπε να γίνει απ' την αρχή,μα το χειρότερο απ' όλα ήταν η ανάρρωση της κυράς μου.
Πήρε μήνες ολόκληρους μέχρι να συνέλθει.
Μα, η ψυχή της άρχοντα μου, δεν συνήλθε ποτέ.
Έβγαλε όλη της τη πικρία στην αδερφή της. Την έκανε μέχρι και υπηρέτρια της. Ζήλευε την ομορφιά και τα νιάτα της. Καθώς η Μάριον μου μεγάλωνε μεγάλωνε και το μίσος της αδερφή της γι' αυτήν".

"Κι εκείνη,δέχτηκε να γίνει όλο αυτό έτσι απλά? Χωρίς να φέρει καμία αντίρρηση?", ρώτησε με απορία ο Ουίλιαμ.

"Ναι το δέχτηκε αφέντη μου, γιατί ένιωθε ενοχές,που εκείνη δεν είχε πάθει τίποτα εκείνο το βράδυ ενώ η αδερφή της , υπέστη όλο αυτό το κακό".

"Και πότε έχει σκοπό η κυρά σου να πει την αλήθεια στο Γκάμπριελ? Θα γίνει άντρας της πανάθεμα, δικαιούται να ξέρει την αλήθεια,δεν νομίζεις?".

"Το νομίζω φυσικά αφέντη μου,αλλά η Μάριον δεν είναι ακόμα έτοιμη να ξεμπροστιάσει την αδερφή της. Ίσως όταν επιστρέψει ο αφέντης με το καλό,να έχω καταφέρει να την πείσω να το κάνει".

"Αν όμως δεν το κάνει και τότε Σεσίλια,θα το κάνω εγώ".

Η γυναίκα απλώς συμφώνησε μαζί του. Τι άλλο μπορούσε να κάνει άλλωστε. Τώρα έμενε να μιλήσει στη Μάριον,να της πει πως ο σερ Ουίλιαμ ήξερε την αλήθεια και πώς έπρεπε κάποια στιγμή κι η ίδια να το παραδεχτεί σε όλους.

Στη μεγάλη τραπεζαρία συγκεντρώθηκαν όλοι για το πρωινό. Μετά οι άντρες θα έφευγαν για να δώσουν μία μεγάλη και τόσο σημαντική μάχη για τη χώρα και το λαό.
Καθώς ο Ουίλιαμ μπήκε στην αίθουσα μετά τη Σεσίλια,πέρασε πίσω απ' τη Μάριον και σκύβοντας ελαφρώς μπροστά της είπε,

"Λαίδη μου",και έκατσε δίπλα της.

Η Μάριον γύρισε απότομα το κεφάλι ακούγοντας την προσφώνηση,για να αντικρύσει το πλατύ χαμόγελο του άντρα.

Έπειτα κοίταξε τη Σεσίλια,που απλώς κούνησε το κεφάλι λέγοντας της, τι ακριβώς?

Η Ραβένα δεν κατέβηκε να πάρει πρωινό με τους υπόλοιπους, ούτε καν για να ευχηθεί καλή τύχη στους πολεμιστές.
Μα ο Ουίλιαμ που τόσο ενδιαφέρον του 'χε προκαλέσει η κοπέλα απ' την πρώτη στιγμή δεν είχε σκοπό να φύγει χωρίς να την αποχαιρετήσει.
Ανέβηκε λοιπόν στο δωμάτιο της μην μπορώντας να αντισταθεί στα θέλω του.

"Σε ενοχλώ Ραβένα?".

"Λόρδε Ουίλιαμ, περάστε παρακαλώ,δεν με ενοχλείται".

"Δεν κατέβηκες να πάρεις πρωινό μαζί μας,και παρατηρώ πως τις τελευταίες μέρες έχεις απομονωθεί στο δωμάτιο σου. Υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτό Ραβένα?".

Η Ραβένα μην γνωρίζοντας πως ο Ουίλιαμ ξέρει την αλήθεια,απάντησε όπως θα απαντούσε μία οποιαδήποτε​ ψιλομήτα λαίδη.

"Μία υπηρέτρια μου στο ιδιο τραπέζι με εμένα δεν είναι και πολύ κομψό,δεν νομίζεις?".

Ο Ουιλιαμ δεν πίστευε στα αυτιά του. Και δεν ήξερε πλέον τι να πιστέψει για εκείνη.

"Ναι,μα τώρα, Ραβένα,η Μάριον είναι η αρχόντισσα αυτού του φέουδου δεν είναι υπηρέτρια σου".

"Αυτό δεν θα το δεχτώ ποτέ", αναφώνησε εκείνη χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες.

"Τότε λυπάμαι γιατί πολύ φοβάμαι πως ως ότου γυρίσουμε,θα μείνεις απομονωμένη εδώ πάνω,μιας και ανώτερη εδώ μέσα ,όπως διέταξε ο Γκάμπριελ θα είναι εκείνη".

Έκανε μία ελαφριά υπόκλιση μπροστά της και αφού φίλησε απαλά το χέρι που του έτεινε έφυγε απ το δωμάτιο της.
Ίσως τελικά να ήταν μάταιο να την κάνει να καταλάβει το λάθος της. Ένα λάθος που κόστισε την μοναδική κι αληθινή αγάπη που θα μπορούσε να έχει απ' την αδερφή της.