Τι ειχα κανει; πως πιστευα πως θα της αρεσε ή οτι ηταν λεσβια;

Πηγα στο δωματιο μου να κοιμηθω ωστε να μην το σκεφτομαι. Αλλα δεν κοιμηθηκα ολο το βραδυ... το σκεφτομουν χωρις να το θελω. Τελικα μετα απο ωρες κοιμηθηκα.

Το ξυπνητηρι χτυπησε υπενθυμιζοντας μου πως εχω σχολειο... και θα ειναι και αυτη. Εβαλα μια φορμα και ενα φουτερ αφου ειχε ηδη αρχισει να κανει κρυο και τα zx flux μου. Εκανα τα μαλλια μου μια αλογοουρα ενω πληθηκα γρηγορα. Κοιταξα λιγο την μυτη μου και τα χτυπηματα που ειχα. Σκατα! Ενιωθα χαλια... δεν μου αρεσε να δινω δικαιωματα στο σχολειο οσο και αν απολαμβανα να χτυπαω μερικα μπασταρδα.

Κατεβηκα και ηπια λιγο καφε με φρυγανιες. Πηρα την τσαντα μου και τα πραγματα μου. Ανεβηκα στην μηχανη και οσο πλησιαζα στο σχολειο τοσο πιο πολυ αγχονομουν. Τι θα κανω; φυσικα και θα τις ζητησω συγνωμη... εαν με αφησει να της μιλησω. Παλι καλα που δεν μου εδωσε καμια χαστουκια χθες. Εφτασα στο σχολειο και καθως εμπαινω στο κτηριο επεσα πανω στην Νικολ.

"Εδω εισαι; εσενα εψαχνα. πως εισαι απο τις μπουνιες;" μιλησε πρωτη

"Εδω ειμαι που να μην ημουν και καλα ειμαι απο αυτη την αποψη" απαντησα προχωρωντας με σκιμμενο το κεφαλι

"Γιατι καλε τι εγινε; εσυ δεν εκανες σαν τρελη να την δεις στο σχολειο;"

"Ναι ακριβως. Εκανα, τωρα... συγκεκριμενα σημερα δεν κανω. Εγινε κατι"

"Οχ οχι οχιι δεν πιστευω να ειναι αυτο που νομιζω" ειπε και σταθηκε μπροστα μου.

"Ναι... την φιλησα"

"Αα εγω νομιζα οτι την γαμισες"

"Νικολ!" Φωναξα δυνατα

"Καλα ντε συγνωμη... κανατε ερωτα"

"Εισαι πολυ ηλιθια το ξερεις;" την ρωτησα ειρωνικα

"Ναι, μου το εχεις πει πολλες φορες" απαντησε και αυτη ειρωνικα κανοντας μια γκριματσα.

"Και λοιπον τι εγινε; σε χαστουκισε;" συνεχισε

"Οχι απλως μου ειπε οτι πρεπει να φυγει την ωρα που πηγα να απολογηθω" απαντησα ξανα κατεβαζοντας το κεφαλι

"Οο ναι καταλαβα"

"Δεν θελω να την δω σημερα, ντρεπομαι. Παει ολη η 'φιλια' που ειχαμε."

"Κατσε μωρε. Ακομα δεν τον ειδαμε Γιαννη τον βγαλαμε. Θα δεις σημερα στο μαθημα. Την εχουμε την 4η ωρα"

Πηγα να μιλησω αλλα το κουδουνι διεκοψε την συνομιλια μας.

"Αντε παμε για μαθημα. Ολα καλα θα πανε ρε σκατο" με καθησυχασε πιανοντας με απο την μεση. Χαμογελασα αμυδρα και μπηκα στην ταξη.

Το μαθημα βαρετο. Ηταν αρχαια που δεν ηταν στην κατευθυνση μου και δεν εδωσα πολυ προσοχη. Βασικα καθολου. Ολο σκεφτομουν την 4η ωρα. Τι θα γινει; θα με αγνοησει; εκανα μαλακια ή της αρεσε;

Οι ωρες περασαν βαρετα και βασανιστηκα αφου πολλα ερωτηματα τριγυριζαν στο μυαλο μου. Δεν την ειχα δει ολη μερα ουτε αυτη ουτε τον Μαρκο και την Βαρβαρα. Βασικα δεν βγηκα και απο την ταξη για κατι. Καθομουν με το κεφαλι αναμεσα στα χερια μου. Το κουδουνι χτυπησε και μαζι του χρυπησε και η καρδια μου γρηγορα. Μπηκαν τα παιδια και η Νικολ ηρθε και καθησε διπλα μου. Της ειχα πει να ερθει γιατι δεν ηθελα να ειμαι μονη σημερα αφου δεν προκειται να γινει κατι. Με την σειρα της εμφανιστηκε και αυτη. Οπως παντα πανεμορφη με αυτη την φορα τζιν. Κολλητο που αναδεικνυε τον τελειο κωλο της. Αχ ποσο θα ηθελα να το πιασω. Σττ! Σκασε ρε Αθηνα! Η θεση σου δεν ειναι και η καλυτερη για να ονειρευεσε ετσι! Για να συνεχισω απο εκει που ειχα μεινει: φοραγε και μια ωραια μπλουζα που εδειχνε το πλουσιο μπουστο της και μαυρες γοβες. Αχχ!

Μας μοιρασε καποια τεστ που ειχαμε κανει για να δουμε τα αποτελεσματα. Εκτος απο τον βαθμο μου ομως ειδα και κατι αλλο. Ενα ροζ χαρτακι με μια σημειωση πανω:

"Αθηνα, μεινε οταν χτυπησει το κουδουνι. Θελω να σου μιλησω"

Ωραια!

Πηρα το χαρτακι και το εβαλα στην τσεπη μου αφου πρωτα με την ακρση του ματιου της το ειδε η Νικολ ωστε να μην το καταλαβει καποιος αλλος.

Η ωρα περασε βαναυσα αφου σκεφτομουν και παλι τι μπορει να με θελει. Να με βρισει; να με αποβαλει; να φερει τον διευθυντη; να φωναξει τους γονεις μου; να μου κανει μηνυση; οχι οχι πολυ μακρυα το πηγα.

Το κουδουνι χτυπησε και για αλλη μια φορα οι παλμοι μου χτυπησαν κοκκινο.

Κ.Αθανασιου ποβ (Ελενα)

Ολο το βραδυ σκεφτομουν το γεγονος οτι με ειχε φιλησει. Ηταν τοσο λαθος αλλα το ηθελα τοσο πολυ.

Της εγραψα αυτη την σημειωση γιατι πρεπει να ξερει οτι ειναι λαθος.

Περιμενα υπομονετικα να φυγουν ολοι οι μαθητες απο την ταξη και επειτα οι ματιες μας κλειδωθηκαν. Σηκωθηκα απο την εδρα και εκλεισα την πορτα. Επειτα εγειρα λιγο πανω της (στην εδρα) ενω σταυρωσα τα χερια μου.

"Με ζητησατε;" ρωτησε και μπορουσα να διακρινω το αγχος που ειχε.

"Αθηνα οτι εγινε χθες-"

"Ναι το ξερω κυρια ηταν λαθος, δεν προκειται να ξαναγινει συγνωμη" με διεκοψε.

Κατεβασα το κεφαλι μου. Βασικα ηθελα να γινει. Ηθελα να γινεται συνεχεια.

"Εννοω.. σας αρεσε;" ρωτησε καθως ηρθε προς το μερος μου.

Η ερωτηση της με σοκαρε και δεν ηξερα τι να απαντησω. Να πω αληθεια ή ψεμματα; αλλα η σιωπη μου της εδωσε την απαντηση που ηθελε. Οποτε καταλαβα πως δεν ειχα αλλη επιλογη. Και τοτε αρχισα να εχω και εγω αγχος.

"Ναα... εμμ ν-ναι.. αλλα-"

Δεν με αφησε να τελειωσω αφου μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου με επιασε απο τον λαιμο και σφραγισε τα χειλη μας. Ο θεε! Φιλαγε τοσο ωραια!

Και αυτα τα χειλη!

Με εσπρωξε πισω και καθησα στην εδρα ενω χωρισε τα ποδια μου και μπηκε αναμεσα τους. Εβαλα το ενα χερι μου στα μαλλια της βαθενοντας το φιλι ενω το αλλο επιανε την μεση της.

Φιλιομασταν για αρκετα λεπτα ομως το οξυγονο δεν μας εφτανε και ετσι αυτη πρωτη εκανε πισω και χωρισε τα χειλη μας.

Με κοιταξε με διαβολικο βλεμμα.

"Αθηνα.. αυτο ειναι.. τοσο λαθος" ειπα ενω προσπαθουσα να ξανα βρω την αναπνοη μου.

"Τοτε για φαινεται τοσο σωστο;" ρωτησε στεναχωριμενα

"Δε-δεν ξερω" απαντησα ενω επιασα το χερι της.

"Το χερι σου ειναι τοσο απαλο" ειπε γλυκα ενω εβαλε το χερι μου στο μαγουλο της για να νιωσει την απαλοτητα κλεινοντας τα ματια της.

Μου ζεστανε τοσο πολυ την καρδια. Κανεις δεν μου ειχε φερθει ετσι...

Αλλα δεν ηταν σωστο.. δεν μπορουσαμε... μπορουσαμε;

"Αθηνα δεν μπορουμε.. δεν γινεται"

"Ομως δεν το δεχομαι αυτο" ειπε πεισματαρικα

"Θα χασω την δουλεια μου... θα μπω φυλακη. Αυτο θες;" ρωτησα

"Οχι φυσικα και οχι. Αυτο που θελω ειναι να ειμαι μαζι σου. Σε λιγους μηνες θα γινω 18"

"Εισαι μαθητρια μου Αθηνα και ειμαι 23 ενω εσυ 17"

"Και τι σημασια εχει η ηλικια;"

"Εχει.." ειπα ενω κατεβασα το κεφαλι

"Ομως οταν σε φιλησα με φιλησες πισω. Τοτε δεν σε ενοιαζε η ηλικια;" μιλησε νευριασμενη. Αλλα μπορουσα να καταλαβω ποσο πληγωμενη ειναι... γιατι ημουν και εγω οσο αυτη.

Πηρε γρηγορα τα πραγματα της και εφυγε.

Δεν ηθελα να την πληγωνω. Και εγω θελω να ειμαι μαζι της αλλα δεν γινεται... γινεται;

~~~~~

Να και ενα αλλο παρτ. Ειναι μικρο το ξερω αλλα θα βαλω και αλλο. Συγνωμη που δεν εβαλα πιο πριν αλλα οι γιορτες και ολα αυτα με αποσυντονισαν. Ελπιζω να σας αρεσε το παρτ. Χαιρομαι που διαβαζετε τις ιστοριες μου (ναι θα σας το λεω σε καθε παρτ). Τα λεμε στο επομενο. Και κατι τελευταιο. Σε αυτο το κεφαλαιο πηρα την ιδεα απο μια αλλη αγγλικη ιστορια. Ελπιζω να μην σας πειραζει. Αυτα!

Καλη χρονια με υγεια, αγαπη και χαρα!!!