Μέσα στα μάτια σου βυθίζομαι βαθιά...

Βαθιά μέσα στο βλέμμα σου εκείνο

Το βλέμμα σου εκείνο που σαν το ήλιο βασιλεύει...

Και την λαβωμένη την καρδιά, την πονεμένη

Γλυκά την αγκαλιάζει και τη γαληνεύει...

Μέσα στα μάτια σου βυθίζομαι βαθιά...

Και θυμάμαι τις νυχτιές εκείνες...

Τις νυχτιές εκείνες που τ'άστρα καθρεπτίζονταν

Στη φωτεινή ψυχή σου...

Τις νυχτιές εκείνες που στο ρυθμό του γέλιου σου,

χορεύαν οι Αγγέλοι,

Που στους χτύπους της καρδιάς σου γεννιόταν η μελωδία εκείνη,

Η μελωδία εκείνη που ενώνει τις καρδιές μας...

Τις ενώνει μέσα στον φωτεινό σου ωκεανό...

Τα λαμπερά σου μάτια...

Που μέσα τους βυθίζουν...

Τις ψυχές εκείνες που με στοργή αγγίζουν...