Η ώρα της κρίσης.

Φύγαμε από το θέατρο και με πήγε με το αυτοκίνητο εκεί που είχαμε πάει την πρώτη φορά. Πριν την Αγγλία, πριν την προδοσία, πριν μάθω για την Αγγελική. 20 χρόνια και ήταν ακόμη ανοιχτό. Θυμήθηκα εκείνη την μέρα. Τι ωραία που ήταν τότε...

Καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι και παρήγγειλε τα ίδια με τότε. Τα θυμόταν όλα όπως κι εγώ.

-" Η αδρφή σου τι κάνει;" Ήταν φανερό ότι δεν ήθελε να ξεκινήσει ακόμα τη συζήτηση για... Το θάνατό του.(πόσο περίεργο ακούγεται αυτό;)

-" Καλά, στην Αυστραλία, παντρεύτηκε τον κουμπάρο" χαμογέλασε. Φάνηκε ότι χάρηκε. "Έκανε 3 παιδιά, 2 αγόρια και ένα μικρό κοριτσάκι. 15,12 και 7 ετών είναι."

-"Εσύ;" ρώτησε κάπως αγχομένος.Εγώ;;; Εγώ πάρ'το αυγό και κούρεφ'το.

-" Εγώ έχω την Αγγελική και αυτό είναι κάτι παραπάνω από αρκετό." σαν να διέκρινα ένα μικρό χαμόγελο ευχαρίστησης στο πρόσωπό του. Το γαιδούρι. Δεν φτάνει που τον θρήνουσα 20 χρόνια,ήθελε να είμαι και μόνη μου. Άνδρες...

-"Εγώ" Είπε με ύφος σα να ήταν έτοιμος να ομολογησει ό,τι αμαρτίες είχε κάνει σε όλη του τη ζωή. " Όπως ίσως έχεις μάθει είχα δανειστεί από τοκογλύφους."

-"Μα γιατί από τοκογλύφους; Γιατί όχι από μια φυσιολογική τράπεζα που δεν θα επιδιώξει να σε σκοτώσει;"

-" Γιατί ήταν πιο γρήγορο και υπήρχαν λιγότερες πιθανότητες να το μάθει ο πατέρας μου. Δεν ήθελα να ξέρει ότι δεν πάει καλά η εταιρία. Και δεν σου είπα τίποτα για να μην ανησυχεις. Όμως μετά από κάποια φάση είδα ότι δεν μπορώ να τους ξεχρεώσω. Και άρχισαν να με απειλούν, εκείνη τη μέρα φανταζόμουν ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και ο οικονομικός μου σύμβουλος που από την αρχή μου είπε ότι ήταν κακή ιδέα, με πήρε, μου έφτιαξε πλαστή ταυτότητα και με φυγάδευσε στην Ελλάδα. Το ατύχημα σκηνοθετήθηκε ώστε να μην καταλάβουν ότι δεν ήμουν εγώ αλλά ένα πτώμα που είχε πεθάνει λίγα λεπτά πριν. Από τότε, μένω Θεσσαλονίκη για να μη με αναγνωρίσει κανένας. Αθήνα ήρθα γιατί είμαι σύμβουλος σε ένα κανάλι και ψάχνουν νέους ερασιτέχνες ηθοποιούς για να κάνουν μια σειρά.  Στη Θεσσαλονίκη είχα τελείωσει τη δραματική σχολή πριν πάρω αυτή τη δουλειά. Έδωσα στον σκηνοθέτη μια λίστα με τα ονόματα των ρόλων που είχαν οι καλύτεροι ηθοποιοί. Ανάμεσα τους ήταν και η κόρη σου. Στην αρχή  έλεγα ότι κάτι μου θύμιζε αλλά όταν την είδα χωρίς την περούκα και το βάψιμο κατάλαβα ότι ήταν η κόρη σου. Είναι πολύ καλή και πιστεύω ότι θα κάνει λαμπρή καριέρα."

Ακούγοντας τα λόγια του ένιωθα σα  να είμαι πρωταγωνίστρια σε καμιά αμερικάνικη ταινία ή βιβλίο. Δεν το πίστευα ότι μπορούν να συμβαίνουν όλα αυτά στην πραγματική ζωή.

-"Γιατί δεν ήρθες να με δεις;" Του είπα. Τόσο καιρό ζούσα σε ένα ψέμα. Θα μπορούσε σε μένα να πει την αλήθεια,στο κάτω κάτω υποτίθεται ότι ήμουν ο έρωτας της ζωής του

-"Ήσουν έγκυος ρε Αγάπη τι να σου πω; Θα έφερνες στο κόσμο ένα παιδί, η όλη κατάσταση ήταν πολύ επικίνδυνη για ένα παιδί και πόσο μάλλον που δεν ήταν καν δικό μου. Αν πάθαινε κάτι τι θα έλεγα στο Σπύρο; Δεν θα μπορούσα να τον κοιτάξω στα μάτια. Κατάλαβε λίγο τη θέση μου, δε μπορούσα να θέσω σε κίνδυνο εσένα και ένα παιδί που δεν είναι καν δικό μου. " Αυτά που μου έλεγε φαίνονταν λογικά αλλά δεν μπορούσαν να φέρουν πίσω τη θλίψη που πέρασα για το "θάνατο" του.

"Ξέρω ότι πέρασες δύσκολα, συγγνώμη πραγματικά λυπάμαι, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Και για μένα δεν ήταν εύκολο να μένω μακριά από σένα,μακριά από τη μόνη γυναίκα που ερωτεύτηκα με όλη μου την ψυχή. Κάθε μέρα εδώ και 20 χρόνια σε σκεφτόμουν και ήθελα να σε δω αλλά ήξερα ότι δεν έπρεπε και απλώς ευχόμουν να μας φέρει η μοίρα πάλι κοντά. Και το έκανε. Χάρης τη κόρη σου" Αυτή η Αγγελική έχει φέρει τόση τύχη σε όλους μας, σκέφτηκα.

Δεν μιλάγαμε για λίγο απλώς κοιταζόμασταν και παρατηρούσαμε τις αλλαγές που είχε προκαλέσει ο χρόνος στα πρόσωπά μας. Κάποτε ήλπιζα ότι αυτές τις αλλαγές θα τις έβλεπα να γίνονται στο πέρασμα τoυ χρόνου. Όμως δεν έγινε αυτό που με τόση δύναμη προσευχόμουν 20 χρόνια πριν. Μεγαλώσαμε και δεν είμασταν μαζί. Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά ο Άγγελος έφερε το χέρι του καi χάιδεψε το αριστερό μου μάγουλο.

-"Είσαι ακόμα τόσο όμορφη και εγώ είμαι ακόμα πολύ ερωτευμένος μαζί σου" Στο άκουσμα αυτών των λέξεων η καρδιά μου άρχισε να χτυπά σαν τρελή, τα πόδια μου έτρεμαν και τα χέρια μου ίδρωσαν. Πώς γίνεται να με θέλει ακόμα; Και εγώ γιατί δεν είμαι θυμωμένη μαζί του; Ζούσα στο ψέμα όλον αυτό το καιρό εξαιτίας του κι όμως τώρα θέλω να τον πάρω αγκαλιά. Τι λάθος έκανα;   Με πλησίασε πολύ και ακούμπησε τα χείλη του στα δικά μου  παρασέρνοντάς με σε ένα βαθύ φιλί. Αυτή η αίσθηση ήταν τόσο όμορφα γνωστή, τόσο οικεία. Με γύριζε χρόνια πίσω και με έκανε να νιώθω συναισθήματα που για πολύ καιρό είχα ξεχάσει. Αυτός ο άνθρωπος ήταν το άλλο μου μισό, το φιλί αυτό ήταν η απόδειξη.

Φύγαμε από εκεί και πήγαμε στο σπίτι του. Έστειλα μήνυμα στην Αγγελική και στο Σπύρο για να μην ανησυχούν και έλαβα αυτή την απάντηση από την ΚΟΡΗ μου :

Μπράβο ρε μανούλα άντε και καλό βόλι. Φάνηκε καλό γκομενάκι.

Την επόμενη μέρα θα πήγαινα να κάνω τεστ DNA, δεν μπορεί αυτό το παιδί να είναι δικό μου, μου έδωσαν λάθος μωρό στο μαιευτήριο. Διαφορετικά, τα γονίδια του Σπύρου φταίνε για όλα να το ξέρετε.

Τέλος πάντων με τον Άγγελο κοιμηθήκαμε αγκαλιά και εκείνο το βράδυ ήταν ένα από τα καλύτερα της ζωής μου. Όταν ήμουν μαζί του ένιωθα μια γαλήνη και απίστευτη ευτυχία. Ήθελα να ήμουν μαζί του για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Μπορεί να είχαμε χάσει πολύ χρόνο αλλά ήμουν πρόθυμη να επανορθώσω και από ό,τι φαινόταν και αυτός. Ίσως βιάστηκα να τον ξανακάνω μέρος της ζωής μου και ίσως του έδωσα μια ευκαιρία που δεν την άξιζε αλλά όταν έχεις βρει το άλλο σου μισό δεν υπάρχει χώρος για εγωισμούς και δεύτερες σκέψεις, απλώς ζεις το τώρα.

Με τον καιρό μπήκε για τα καλά στη ζωή τη δική μου ,αλλά και της Αγγελικής, η οποία τον λάτρεψε. Με αφορμή τα γυρίσματα που έπρεπε να κάνουν και η Αγγελική και ο Άγγελος(τον οποίο έπρεπε να συνηθίσω να τον λέω Πέτρο), μείναμε στην Θεσσαλονική. Στον πρώτο όροφο εγώ με τον Πέτρο και η Αγγελική μόνη της στο δευτέρο όροφο, για να "ανεξαρτητοποιηθεί" . Μετά από ένα χρόνο ήρθε και ο χαζομπαμπάς της και έμεινε με την οικογένεια του στον τρίτο γιατί η εταιρία του επεκτάθηκε ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΥΧΑΙΑ στη βόρεια Ελλάδα και συγκεκριμένα ένα τετράγωνο μακριά από το σπίτι που μέναμε. Εγώ τον πρώτο χρόνο που έφυγα δούλευα στην εταιρία μέσω του υπολογιστή αλλά μιας που επεκτάθηκε αργότερα, άρχισα να δουλεύω στο γραφείο της Θεσσαλονίκης. Οι μέρες κυλούσαν γαλήνια και η Αγγελική έκανε τα πρώτα της βήματα στην υποκριτική.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top