-Δεν θα είναι η πρώτη φορά που λες ψέμματα άλλωστε! του λέω φωνάζοντας στο αυτί του. Τον νιώθω να αυξάνει την ταχύτητα της μηχανής, σε ένα λεπτό θα έχουμε φτάσει σπίτι. Δεν μου απαντά τίποτα και θυμώνω ακόμη περισσότερο.

-Πότε θα μου έλεγες ποιά είναι η μητέρα σου? Πότε θα μου έλεγες πως με δικά σου χρήματα γίνεται η ανασκαφή?λέω και σταματά την μηχανή ακαριαία. 

Δεν ξεχνάω οτι με φλόμωσε στο ψέμα. Μου ήρθε εδώ με το βιογραφικό στο χέρι για να τον προσλάβω ως υπάλληλο την στιγμή που έχει εκατομμύρια για περιουσία και η μητέρα του χορηγεί όλη την ανασκαφή. Αν ήθελε αύριο κιόλας μπορεί να μου πάρει την θέση.

-Κατέβα , μπορείς και με τα πόδια να συνεχίσεις, μου λέει ανάμεσα απο τα δόντια του.

-Τι έγινε? Δεν σε βολεύει η ερώτηση? Η κυρία Βικτώρια δεν ευθύνεται για όλα αυτά? Τώρα που το σκέφτομαι, ο καθηγητής μου που παρακολουθεί τη διατριβή μου και μου πρότεινε να μελετήσω τις επιγραφές της ανασκαφής, μήπως ήταν μιλημένος και αυτός στο κόλπο? Μήπως έτσι κι αλλιώς, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα δούλευες εσύ στην ανασκαφή?Μήπως όλα αυτά είναι μια αφορμή για να με πλησιάσεις?

Δεν είμαι σίγουρη για ποιό πράγμα τον κατηγορώ. Ξέρω όμως οτι είμαι θυμωμένη που νομίζει οτι όλο αυτό ήταν ένα πήδημα για εμένα. Μπορεί να μην είμαι τόσο συνεσταλμένη με τους άντρες αλλά μην τα ισοπεδώσουμε όλα. Δεν είμαι τόσο φτηνή. 

-Για ποιό πράγμα πάλι με κατηγορείς? Ότι έκανα τι? Ότι περίμενα στη σειρά μαζί με άλλους για να περάσω απο συνέντευξη? Εσύ δεν με επέλεξες? Σου είπε κανένας να με προσλάβεις? Σε πίεσε κανείς? Ή μήπως μου είχε περάσει απο το νου οτι δεν θα θυμώσουν ποιά είναι η πρόεδρος του ιδρύματος που σε χρηματοδοτεί? Ή νομίζεις οτι πίεσα την μητέρα μου να σε χρηματοδοτήσει για να δημιουργήσω την ευκαιρία για να σε πλησιάσω?

Νιώθω την ανάσα του να καίει το πρόσωπο μου. Δείχνει πολύ θυμωμένος, αλλά νομίζω πως κι εγώ είμαι. Άκου να με πει " απελπισμένη για σεξ"! Και δεν αποφάσισα αν αυτός φταίει για το ατύχημα. Κανονικά θα έπρεπε να μου δικαιολογείται πεσμένος στα γόνατα.

-Πότε θα μου έλεγες ποιά είναι η μητέρα σου, αφού έμαθες οτι έχω αμνησία? Γιατί απ' ότι κατάλαβα ο Αντώνης το άνοιξε το στόμα του και τα ήξερες όλα. 

-Τι να σου πω Μελίνα? Εδώ καλά καλά δεν μπορούσα να επιμείνω οτι γνωριζόμαστε εμείς οι δυο! Μόνο που το ανέφερα φρίκαρες, ήθελες να το συνεχίσω και να σου πω οτι γνωρίζεις και την μητέρα μου? Εδώ ήσουν πρόθυμη να δεχτείς οτι είχα σχέση με την φανταστική δίδυμη αδερφή σου , παρά να σκεφτείς το ενδεχόμενο οτι σου λέω την αλήθεια.

Εμ..σωστό αυτό αλλά.. 

-Η Αννά μου είπε πως δεν σε γνω-

-Η Άννα σου λέει ψέμματα για πολλά πράγματα, αλλά δεν βλέπω να την κατηγορείς για κάτι.

-Ούτε εσύ δεν την θυμάσαι!

-Ήσασταν πολλές στο ίδρυμα κι εγώ είχα μάτια ο βλάκας μόνο για εσένα, για εκείνη όμως ήμουν θέαμα . Δεν βλέπατε ποτέ αγόρι. Βέβαια εμένα με στρίμωξε η πιο λυσσάρα , που να γνωρίσω καμιά άλλη! 

Αυτόματα του αστράφτω  σφαλιάρα με τόση δυνατή που πόνεσε το χέρι μου.

-Εσύ με φίλησες στα χωράφια πρώτος όταν ήμουν 14 ετών! Το ξέχασες?

-Βασικά εσύ μου ζήτησες να σε πρωτοφιλήσω οταν ήμουν έντεκα!

-Ήταν ένα αθώο άγγιγμα στα χείλη, ενώ στο άλλο φιλί , είχα κοντέψει να πνιγώ απο την γλώσσα που μου έβαλες!

-Δεν σε είδα να παραπονιέσαι , την ίδια στιγμή με έβαλες απο κάτω και άρχισες να μου βάζεις παντού γλώσσα!

-Ίσως γιατί δεν άντεχα να με φιλάς τόσο χάλια! λέω και νιώθω το επίπεδο της συζήτησης να πέφτει υπό του μηδενός.

-Φεύγω Μελίνα, τέλος στα παιδιαρίσματα σου. Δεν με ενδιαφέρεις! Το καταλαβαίνεις? Δεν έχεις κάτι που αξίζει να το παλέψω!μου λέει και βάζει ξανά μπροστά την μηχανή.

-Ούτε εσύ με ενδιαφέρεις! Εξάλλου μικρή έκανα υπομονή με τα άθλια φιλιά σου, τώρα που μεγάλωσα δεν θα κάνω υπομονή και στο άθλιο σεξ που κάνεις! 

Ξέρω πως είναι χτύπημα κάτω απο την μέση , άσε που είναι και ψέμα: η κίνηση του, η ενσυναίσθηση του σε ότι θέλω, ο ταυτόχρονος ρυθμός των σωμάτων μας...έλιωσα  απο κάτω του.

-Αλήθεια τώρα? Αλήθεια το είπες αυτό? Ήσουν η πρώτη γυναίκα που άγγιξα Μέλι το ξέρω πως δεν έχω την εμπειρία σου αλλά είναι πολύ φτηνό να μου το χτυπάς.

Γουρλώνω τα μάτια μου.

Ήταν παρθένος? 

-Φαινόταν οτι δεν ξέρεις τίποτα. Και όπως σε παράτησα την πρώτη φορά, σε παρατάω και δεύτερη! Δεν θα μπορούσα δεύτερη φορά να υποστώ το μαρτύριο!του λέω και σηκώνω το πηγούνι μου ψηλά.

Θα πάω στην κόλαση με τόσα ψέμματα.

-Μαρτύριο ε? μου λέει με σκοτεινιασμένο ύφος και με πλησιάζει επικίνδυνα.

"Ν-ναι..μεγάλο"

Νομίζω πως θα με φιλήσει. Αλλά απλά στέκεται απο πάνω μου και νιώθω το κορμί του απαλά να ακουμπά το δικό μου. Το σώμα μου ανταποκρίνεται άμεσα. Νιώθω ερεθισμένη. Αλλά σιγά να μην το δείξω!

-Δεν..δεν θέλω..τίποτα.. του λέω. Φυσικά θα ήθελα σαν τρελή μια ακόμη φορά. Και μετά ορκίζομαι θα τον έβλεπα και θα γύριζα απο την άλλη.

-Δεν θέλεις απο εμένα τίποτα..λέει με βραχνή φωνή , ενώ το δάχτυλο του αργά χαμηλώνει στο πρώτο κουμπί του πουκαμίσου μου.

-Όχι..τίποτα..ψιθυρίζω και μου κόβει με μια κίνηση τα κουμπιά του πουκαμίσου μου.

-Ας το διαπιστώσουμε αυτό κυρία Απέργη 

Αλλά αντί να με φιλήσει όπως περίμενα ,αυτόματα με γυρίζει και με αναγκάζει να γονατίσω στα 4. Με δύναμη μου τραβά το παντελόνι κάτω ενώ ακούω το μεταλλικό θόρυβο της ζώνης του να ανοίγει.

Εμ..