"Σε ένα μέρος μόνο πιστεύω οτι έχει πάει. Εκεί που ξεκίνησαν όλα. Εκεί θα βρει τις απαντήσεις που ψάχνει "

Eπιστρέφω το σημείωμα της Μελίνας στον Αντώνη. Θα μπορούσαμε να την σταματήσουμε στο λιμάνι, αλλά δεν θα είχε νόημα.  Είναι κάτι που πρέπει να κάνει. Απλά θα μπορούσε να αναζητήσει τις ερωτήσεις της με άλλη αφορμή. Όχι έτσι. Όχι εξαιτίας μου.

- Δημήτρη..

 ο Ορέστης  κάθεται δίπλα απο τον Αντώνη. Mε κοιτά σχεδόν θλιμμένα.

Ξέρω πως εγώ έκανα την μαλακία. Εγώ την τρόμαξα. Δεν το χειρίστικα σωστά. Θόλωσα που την είδα με τον άλλον και πήγα να κάνω σεξ μαζί της. Προτού ξεκαθαρίσω μαζί της το όλο θέμα μας. Απλά ήθελε τον χρόνο της κι εγώ τα έκανα όλα θάλασσα.

-Μην πεις τίποτα Ορέστη. Ξέρω τι θα μου πείτε και οι δυο. Δεν τιμάω τα παντελόνια που φοράω. Είμαι μαλάκας. Την πίεσα.

-Το ήθελε Δημήτρη. Είναι μεγάλη γυναίκα.

Ο αδερφός μου θέλει να μου το κάνει πιο ανώδυνο, αλλά η αλήθεια είναι μια.

-Δεν ήξερε ποιός είμαι. Ήταν ύπουλο αυτό απο εμένα. Την άγγιζα και θυμόταν πράγματα. Σίγουρα θα μπορούσα να το κάνω αλλιώς. Να την βοηθούσα να θυμηθεί με άλλο τρόπο. Όχι έτσι. Έδειχνε ..έδειχνε σοκαρισμένη. Και της το προκάλεσα εγώ. Την αναστάτωσα εγώ. 

Κρύβω με τα χέρια μου το πρόσωπο μου. Είμαι σίγουρος οτι θα επιχειρήσει να πάει στο ίδρυμα. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε μαζί..θα μπορούσαμε..

"Κάνεις ένα λάθος όμως Δημήτρη. Η Μελίνα έπρεπε να ξυπνήσει απο τον κόσμο που έφτιαξε"

"Ποιό λάθος?" αλήθεια θα ήθελα να έχω λάθος σε αυτά που λέω. Γιατί αλήθεια μου έρχεται να πάρω φόρα και να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο.

-Η Μελίνα νομίζεις οτι τα είχε όλα τακτοποιημένα στη ζωή της και ήρθες εσύ και την αναστάτωσες. Νομίζω όμως οτι το χρειαζόταν αυτό"

Κοιτάω τον Αντώνη καθώς εστιάζει σοβαρός στα μάτια μου.

"Συνέχισε"

Θέλω να μάθω τα πάντα για εκείνη.

"Η Μελίνα έχει φτάσει 25 ετών και δεν έχει κάνει έρωτα με άντρα. Έχει απαρνηθεί κάθε ιδέα να ερωτευτεί, δεν αφήνει το περιθώριο να μπει στην ζωή της κανένας. Και νομίζω πως δεν άφηνε κανέναν να μπει γιατί βαθιά μέσα της σε θυμόταν και σε περίμενε. Το μόνο που την ενδιέφερε είναι το περιστασιακό σεξ και τίποτα παραπάνω. Ποτέ δεν επέτρεψε να την αγαπήσουν, ποτέ δεν άφησε κάποιος να την αγκαλιάσει τρυφερά, να ξυπνήσει το επόμενο πρωί με έναν άντρα στο πλευρό της. Η Μελίνα είναι βαθιά μοναχικό άτομο.  Την έφερες αντιμέτωπη με ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής της που το είχε απωθήσει, αλλά αν δεν αναδυόταν στην επιφάνεια, θα το έβρισκε μπροστά της συνέχεια, με τρόπους που ούτε η ίδια δεν θα το αντιλαμβανόταν. Πρέπει να θυμηθεί αν θέλει να προχωρήσει στη ζωή της."

Θα μπορούσε να είναι όπως τα λέει ο Αντώνης .

Αλλά δεν ισχύει τίποτα απο αυτά.

Γιατί η Μελίνα ήταν εκείνη που με χώρισε και ..και ερωτεύτηκε άλλον.

-Αντώνη ξέρεις πως σταμάτησε η σχέση μου με την Μελίνα?λέω και πίνω μια γενναία γουλιά αλκοολ.

Ξέρω πως ήμασταν μικροί. Εγώ ήμουν 14 ετών και η Μέλι 15.

Αλλά την αγάπησα όσο τίποτα.

Ήταν ο πρώτος έρωτας της ζωής μου.

Η μοναδική μου αγάπη.

"Η Μελίνα με χώρισε όταν ήμουν 14 ετών με πολύ σκληρά λόγια, μου ζήτησε για την ακρίβεια να μην την ενοχλήσω ξανά. Μου είπε πως δεν είναι ερωτευμένη μαζί μου και πως ..και πως ..ολοκλήρωσε ..με άλλο αγόρι..με έναν στην ηλικία της..δεν την ενόχλησα ποτέ ξανά. Μέχρι που πριν τρια χρόνια την αναζήτησα ξανά. Ήθελα να την ξαναδώ. Είχαν περάσει πια τα χρόνια. Πίστευα οτι τουλάχιστον είχαμε μια φιλία μοιραστεί. Τουλάχιστον θα μπορούσα να ξαναμπώ στη ζωή της σαν φίλος. "

Λέω βασικά ψέμματα. Ήθελα να πιστέψω πως θα με έβλεπε και θα μετάνιωνε κάθε λέξη που μου είπε. Πως θα συνεχίζαμε απο εκεί που σταματήσαμε. Είμαι ανόητος και ρομαντικός. Και κολλημένος με κάτι που συνέβη πριν χρόνια.

"Όπως καταλαβαίνεις δεν είναι πως είμαι ο μεγάλος έρωτας της ζωής της. ..Απλά η Μελίνα είναι ο δικός μου μεγάλος και μοναδικός έρωτας.Ποτέ δεν μπόρεσα να την ξεχάσω. Ήταν η φίλη μου, η οικογένεια μου, το κορίτσι μου. Ήμουν έξι ετών όταν την γνώρισα κι εκείνη επτά. Μεγαλώναμε μαζί, μαζί αναρωτηθήκαμε για τα πάντα σε αυτό τον κόσμο. Συζητούσαμε για όλα. Δεν είχαμε ποτέ μυστικά.  Για εκείνη όμως , όπως αποδείχθηκε, ήμουν ένας "μικρός που έσπαγε πλάκα", αυτό ήμουν. Μου το ξεκαθάρισε."

-------------------------

-Πού θέλει το κορίτσι το όμορφο να το πάω?

-Στο ίδρυμα "τα παιδιά της αγάπης" παρακαλώ.

-Ναι κούκλα μου, σε ένα δίωρο θα είμαστε εκεί.

-Μπορώ να καπνίσω?

-Όσα θες..τους νιώθω τους πονεμένους ..σαράντα χρόνια ταξιτζής! 

Κλείνω τα μάτια και γέρνω στην ράχη του δερμάτινου καθίσματος. 

Απλά..δεν πρέπει να φοβάμαι.

-