-Γιατί ψιθυρίζεις? 

Δεν τρελαίνομαι να κάθομαι και να λέω τα προσωπικά μου αλλά αν δεν μιλήσω σε κάποιον θα σκάσω και ο Αντώνης είναι ο μόνος που την ξέρει καλά.

-Δεν θέλω να με ακούσει η Μελίνα , είναι στο δίπλα δωμάτιο. Λοιπόν εσύ τι νομίζεις ρε Αντώνη?

Του είπα τα πάντα...οτι έχει αλλάξει η συμπεριφορά της..οτι είναι μέσα στα νεύρα..

- Για να συνοψίσω αυτά που μου είπες..τα συμπτώματα είναι της Μελίνας, πολλά νεύρα, κατηγορίες και κοιμάται δίπλα σου τα βράδια αλλά πάντα στο πάτωμα?

-Ναι ναι! τι λες να συμβαίνει?

Τσεκάρω αν έχω κλειδώσει το μπάνιο. Δεν θέλω να με ακούσει η Μελίνα. Ανοίγω την ντουζιέρα για να ακούγεται θόρυβος και κολλάω το κινητό στο αφτί μου.

-Κάτι μου θυμίζει αυτό..είναι κλασική συμπεριφορά της Μελίνας , όταν.. τέλοσπάντων ..μμ.. εσύ μου λες επίσης οτι δεν την έχεις αναστατώσει?

-Εγώ δεν κάνω τίποτα απολύτως!

Αλήθεια δεν έχω κάνει κάτι. Απο το πρωί ως το βράδυ όλη μου η σκέψη είναι να περνά καλά και να μην αναστατωθεί.

-Μάλιστα..στα πιο προσωπικά σας πως τα πάτε?

-Τι εννοείς?

-Τι να εννοώ ρε Δημήτρη..στα άλλα θέματα τα πάτε καλά?

Γιατί άλλαξε ο τόνος της φωνής του?

-Ποιά θέματα?

Δεν καταλαβαίνω, αφού του είπα οτι ο γιατρός λέει οτι σημειώνει πρόοδο αλλά σταθερά. 

-Είσαι βλάκας αγόρι μου?

Α..εννοεί ...

Δεν μου αρέσει να συζητώ αυτά τα θέματα. Είναι αυστηρά προσωπικά. 

-Τι εννοείς ρε Αντώνη..αν εμείς..αν εγώ και η Μελίνα..

-Ναι Δημήτρη..αν εσύ και η Μελίνα..

Καλά τι νομίζει? Οτι θα τα έριχνα ποτέ στην Μελίνα στην κατάσταση της? Είμαι άντρας και τιμάω τα παντελόνια μου. Ποτέ δεν θα το έκανα αυτό. Η Μελίνα είναι μπερδεμένη.

-Τι είναι αυτά που λες Αντώνη? Εγώ εννοείται ως άντρας..καταλαβαίνεις..δεν την έχω αγγίξει. Τι νόμισες? Οτι θα την εκμεταλλευόμουν?

Ακούω απο την άλλη άκρη της γραμμής το γέλιο του Αντώνη. Ο τύπος είναι γάιδαρος, εδώ κάθομαι και του λέω τον πόνο μου και αυτός γελάει.

-Δεν νομίζω να υπάρξει ποτέ άντρας να εκμεταλλευτεί την Μελίνα μου λέει και γελά ξανά.

-Αντώνη σε παρακαλώ πολύ, η Μελίνα είναι διαρκώς θλιμμένη..στο μυαλό της δεν έχει καν μνήμη οτι κάναμε έρωτα..πως εγώ..άσε που και αυτή..δεν..ούτε που με φιλάει πια.. μην το συζητάς αυτό. 

Ανοίγω και την βρύση. 

-Εσύ Δημήτρη?

-Τι εγώ?

-Οοοοχ , λέει και ξεφυσάει απογοητευμένα. Εσύ Δημήτρη την φιλάς , την αγκαλιάζεις?

-Όχι αν δεν κάνει πρώτη την κίνηση ρε Αντώνη .. Δεν θέλω να την αναστατώσω!

-Ρε αγάπη μήπως να την αναστάτωνες λίγο? Θα νομίζει πως μένετε μαζί μόνο για να την φροντίζεις..πως ξέρεις οτι δεν νιώθει άσχημα ? Σαν γυναίκα την επιβεβαιώνεις οτι την γουστάρεις?

-Άσε ρε Αντώνη, θα μου πεις οτι φταίω κιόλας! Εδώ έχω αφιερώσει στην Μελίνα την ζωή μου ολόκληρη! Δεν ξέρει οτι την αγαπώ? Πεθαίνω για την πάρτη της το ξέρει.

-Δημήτρη την ζωή σου την αφιερώνεις, τίποτα άλλο δεν της αφιέρωσες ακόμη!

Ανοίγω διάπλατα τα μάτια μου. Εννοεί..

Εννοεί σεξ?

-Μα είναι σαν να είναι ακόμη στα δεκαπέντε της! Ντροπή μου να ορμήξω! Είναι και μπερδεμένη..

-Δεκαπέντε δεν είναι, εικοσιπέντε είναι πρώτον. Και δεύτερον νομίζω πως η συμπεριφορά σου την μπερδεύει ακόμη περισσότερο..άσε που και δεκαπέντε να νομίζει οτι είναι..συγνώμη αλλά και σε κανονικές συνθήκες , ο έφηβος Δημήτρης θα της είχε αλλάξει τα φώτα, κλεισμένοι σε ένα σπίτι τόσους μήνες.

Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά είναι και μπερδεμένο.

-Εγώ δεν θα έκανα ..τέτοιο πράγμα..είναι μικρή..στο μυαλό..και..ξέρω εγώ?

-Άσε μας Δημητράκη και ξέρω τι προκαταρκτικές ασκήσεις σώματος  κάνατε μικρά πίσω απο τους θάμνους.. όλα μου τα είπε η Μελίνα..αγόρι μου πως σκατά θα νιώσει ασφάλεια αν της ρίχνεις άκυρα?

Κάθομαι στην λεκάνη και περνάω το χέρι μου μέσα απο τα μαλλιά μου. Η Μελίνα νομίζει οτι της ρίχνω άκυρα?

-Της ρίχνω άκυρα? Εγώ ?

-Ξύπνα Δημήτρη..

Λες η Μελίνα να θυμώνει γιατί νομίζει οτι δεν την θέλω?

-Λες ρε Αντώνη?

-Έτσι λέω Δημήτρη μου..

-------------------------------------------------------------------

Βγαίνω απο το δωμάτιο και δεν την βλέπω στο σπίτι. Που έχει πάει? Δεν έχει φύγει ποτέ! 

Σκατά γαμώ με άκουσε να μιλάω?

Γιατί ο παπάρας κάθομαι και λέω τα προσωπικά μας? Θα μου θύμωσε σίγουρα αν με άκουσε.

Γαμώτο γαμώτο.

Έχω διανύσει χιλιόμετρα πήγαινε έλα στο καθιστικό, έχω κάνει χίλια σενάρια , όταν η πόρτα ανοίγει.

Την κοιτάω και δεν το πιστεύω. Νομίζω βασικά οτι την κοιτάω σαν χαζός.

 Φοράει ένα πουκάμισο άσπρο , λινό παντελόνι και ορειβατικά. Μου θυμίζει την Μελίνα..την άλλη Μελίνα..

-Που ήσουν?

Προσπαθώ να δείξω ψύχραιμος αλλά τρέμω.

-Δεν χρειάζεται να με νταντεύεις συνέχεια, μου λέει και κάθεται νωχελικά στην πολυθρόνα.

-Δεν σε νταντεύω..απλά δεν μου είπες που θα πας..μπορεί να χρειαζόσουν κάτι Μελίνα..μην το ξανακάνεις αυτό , φοβήθηκα..

Πάω να την αγγίξω αλλά τραβιέται.

Ορίστε ούτε να την αγγίξω δεν θέλει.

-Άσε μας ρε Δημήτρη! μου λέει και σηκώνεται πάνω. Μπαίνει στο δωμάτιο της και κοπανάει την πόρτα πίσω της. 

Τι είπα?

---------------------------------

Το βράδυ ξαπλωμένος στο καναπέ σκέφτομαι τα λόγια του Αντώνη. 

Εγώ θέλω..αλλά ..μήπως την αναστατώσω? Θεωρητικά θα είναι η πρώτη της φορά..αυτό δεν είναι αναστάτωση? Και αν κάνουμε έρωτα και αρχίσει πάλι να έχει flashback με άλλες ερωτικές περιπτύξεις μας? Δεν μπορώ να πάρω απόφαση..Θα ρωτήσω το πρωί τον ψυχολόγο της..

Την ακούω να έρχεται και κλείνω τα μάτια. 

Ξαπλώνει στο πάτωμα. 

Δεν μιλάω. Τι να κάνω? 

Θα κάνω οτι κοιμάμαι.

Δεν θα ρισκάρω να την ταράξω.

Ξαφνικά νιώθω ένα μαξιλάρι να με χτυπά στο κεφάλι.

-Ε είσαι απαράδεκτος !μου λέει και ξαπλώνει πάλι κάτω.

-Μελίνα..

Ξεροκαταπίνω. Γέρνω προς τα κάτω και την κοιτάζω. Εκείνη κοιτάζει το ταβάνι και παίζει το πόδι της νευρικά.

-...

-Μέλι?

-...

-Μωρό μου έλα στον καναπέ να κοιμηθούμε παρέα..

-Δεν θέλω ελεημοσύνες, έχω και κρεβάτι! μου λέει και σηκώνεται απότομα πάνω. Σε λίγα δεύτερα ακούω την πόρτα του δωματίου της να κλείνει με δύναμη.

Μήπως ..μήπως να την ακολουθήσω?