"Mιχαλάκη το γνωστό" λέω και κάθομαι στο σκαμπό του μπαρ. 

Ο Αντώνης στο βάθος μιλάει με έναν όμορφο νεαρό και γελάει. Φοράω ακόμη το λινό παντελόνι με το άσπρο πουκάμισο και τα ορειβατικά μποτάκια. Ο Αντώνης με θερμοπαρακαλεί να με δει μια φορά με φόρεμα αλλά αρνούμαι. Τρεις μήνες τώρα κυκλοφορώ με παρόμοια ρούχα. Απορεί πως έχω τόσες κατακτήσεις , αλλά συνέχεια του τονίζω πως η σεξουαλικότητα και η γοητεία της γυναίκας κρύβεται στην λεπτομέρεια της κίνησης και του ύφους. Άλλωστε ποτέ δεν με ενδιέφερε ο τύπος του άντρα που εντυπωσιάζεται απο ένα προκλητικό ντύσιμο. Τα περί συσκευασίας , με αφήνουν αδιάφορη. Εξάλλου το target group αντρών που με γοητεύει είναι μάλλον οι ήπιοι σχεδόν σεμνοί άντρες. Τους απεχθάνομαι τους πέφτουλες, τους λιγούρηδες και τους σαβουρογαμηδες!

Και έχω κόλλημα με ένα συγκεκριμένο θέμα. Ο άντρας που θα κάνω έρωτα μαζί του θέλω να μην είναι τρομερά έμπειρος. . Με απωθεί η ιδέα να έχει ακουμπήσει το κορμί του η μισή υφήλιος. Ο Αντώνης έχει τελείως αντίθετη άποψη απο εμένα. Τον έρεθίζουν οι έμπειροι άντρες , εμένα πάλι με ερεθίζει να είμαι εγώ η έμπειρη. Γενικά το πάνω χέρι μου αρέσει σε οποιαδήποτε κατάσταση της ζωής μου. 

Εννοείται η πιο τρελή μου φαντασίωση είναι να κάνω σεξ με παρθένο. Θα ήταν το υπέρτατο σεξ..δηλαδή να τον καθοδηγήσω..να του δείξω εγώ τον τρόπο που μπορεί να με κάνει να νιώσω ηδονή..να δω στο πρόσωπο του πως για πρώτη φορά ανακαλύπτει το σεξ..Δυστυχώς δεν την έχω εκπληρώσει αυτή την φαντασίωση. 

Βλέπω τους θαμώνες να στρέφουν το βλέμμα τους πάνω σε μια προκλητική ξανθιά με χυμώδεις καμπύλες.

"Άννα !" φωνάζω και της κάνω νόημα να πλησιάσει.

"Μελίνα μου τι κάνεις?"  με φιλάει στον αέρα  να μην φύγει το κραγιόν της. Μισώ αυτές τις γυναικείες κινήσεις. Είναι ανόητες.

"Όλα εντάξει στο υπουργείο? Έγινε η δουλειά μου?" το καλό που της θέλω να τελείωσε αυτό που της ζήτησα. 

"Ναι Μελίνα μου , ο υπουργός έβαλε την υπογραφή και στην τελευταία άδεια και είμαστε έτοιμοι για την υποθαλάσσια ανασκαφή. Εσύ κατέληξες σε βοηθό?"

Την Άννα την γνωρίζω απο παιδί, δηλαδή έτσι μου είπε ..

Πριν απο το ατύχημα τα πάντα μέσα μου ως τα 15 μου είναι σαν θραύσματα ονείρου. Ποτέ με σιγουριά δεν ξέρω αν κάτι το έζησα ή απλά είναι όνειρο. 

Είναι τρομακτικό..προσπαθώ να μην το πολυσκέφτομαι γενικά..είναι το μοναδικό θέμα που δεν μπορώ να διαχειριστώ. Δεν έχω τον έλεγχο της μνήμης μου..και για μένα που ασκώ έλεγχο στα πάντα..εκτός απο την ζωή μου..δεν ξέρω..με τρομάζει. Δεν θέλω να το σκέφτομαι. 

Η Άννα το καιρό του ατυχήματος με βοήθησε πολύ. Δεν με άφησε στιγμή μόνη. Δεν είχαμε ποτέ χημεία μεταξύ μας, αλλά νιώθω πως της οφείλω πολλά. Γι αυτό και όταν βρήκα την χρηματοδότηση , την άφησα να αναλάβει όλο το γραφειοκρατικό κομμάτι της ανασκαφής.Ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω για εκείνη. Η Άννα είναι η μνήμη μου. Ότι ξέρω για την ζωή μου ως τα 15 μου το έχω μάθει απο εκείνη.

"Μάλλον κατέληξα, έχει master πάνω στο αντικείμενο μας και νομίζω πως θα μας βοηθήσει." πίνω απο το ποτό μου και κοιτάω αδιάφορα προς την πόρτα. Υποτίθεται εκείνος θα ερχόταν για ποτό.

Είμαι σίγουρη πως το βράδυ μου θα καταλήξει με αυτόν απο κάτω μου. 

Εννοείται πως θα κάνω κίνηση. Τέτοιους άντρες δεν τους αφήνω ανεκμετάλλευτους. Κι επίσης ο τρόπος που ντράπηκε , όταν του έκανα παρατήρηση οτι με κοιτάει επίμονα..ήταν τόσο..ερεθιστικός. Θέλω να πω..ήταν φανερό οτι ντράπηκε..

Είναι πολύ γοητευτικός. 

"Μάλιστα.."μουρμουρίζει η Άννα και νιώθω πως κάτι την προβληματίζει. Πίνω μια γουλιά havana και την κοιτάω λοξά.

 Δεν ξέρω αλλά πάντα είχα την αίσθηση οτι η Άννα κρύβει κάτι πίσω απο αυτό το χαμόγελο. Σαν να υπάρχει πάντα μια δεύτερη σκέψη όταν μου μιλά. Βέβαια καθόλου σωστό εκ μέρους μου. Είναι φίλη και μου το απέδειξε περίτρανα.

"Και το όνομα του? "είναι παράξενο..θα έλεγα οτι βλέπω ένα ίχνος αγωνίας στα μάτια της. Κοίτα που νοιάζεται περισσότερο και απο εμένα για την ανασκαφή!

"Δημήτρης Μερεμής, ετών 24, ψηλός , μελαχροινός , γαλανά μάτια και ωραίος κώλος" της λέω και της κλείνω το μάτι.

"Ε..μάλιστα .."μου ξαναλέει.

"Συμβαίνει κάτι?"

"Να απλά έτυχε να τον γνωρίσω. Μου την έπεσε στο καράβι και πολύ χυδαία Μελίνα, να τον έχεις απο απόσταση,  ο τύπος είναι μεγάλος πέφτουλας"

"Μάλιστα.." δεν ξέρω γιατί ακούγομαι απογοητευμένη. Μάλλον η συστολή του όταν με κοιτούσε , με προετοίμασε για έναν τελείως διαφορετικό άντρα.

Πέφτουλας λοιπόν ο κύριος Μερεμής..σίγουρα δεν είναι στο ταργκετ γκρουπ αντρών που θέλω να πηδήξω.

"Μελίνα μου, μην το πεις μόνο, εντάξει μικρό το νησί , μαζί θα δουλεύουμε, καταλαβαίνεις , μην γίνει θέμα.."

Κοιτάω προς την είσοδο. Χωρίς να το θέλω χαμογελάω. 

"Κόψε τώρα την συζήτηση ..μπήκε μόλις"

Του κάνω νόημα να πλησιάσει. Δείχνει να νιώθει άβολα.

 Φοράει ένα καρό πουκάμισο , λινό παντελόνι και ορειβατικά. Μου αρέσουν ιδιαιτέρως οι άντρες που δεν προσέχουν την εμφάνιση τους και αυτός δείχνει πως δεν το έχει και πολύ με τα ρούχα. 

Σκανάρω το γυμνασμένο σώμα του. Ο τύπος είναι καυτός. Είναι εργαλείο .

Αλλά τι να το κάνεις..άκου εκεί πέφτουλας..

Μας πλησιάζει καθώς βλέπω το βλέμμα του να πέφτει πάνω στην Άννα. Δεν ξέρω γιατί αλλά φαίνεται πολύ σοβαρός. Ούτε χαμόγελο δεν σπάει. 

"Δημήτρη την Άννα την έχεις γνωρίσει, έτσι?Είναι επί των διοικητικών θεμάτων."

Δεν κρατήθηκα έπρεπε να το πω. 

"Ε ναι.."απαντά με αμηχανία ..

θέλω να γελάσω. 

"Και ο φίλος σου?"του λέω και κοιτάω ένα όμορφο μελαχροινό αγόρι με σκούρα  μάτια να κοντοστέκεται απο πίσω του.

"Ορέστης , χάρηκα! Είμαι ο αδερφός του Δημήτρη, ήρθα για παρέα και συμπαράσταση "μου λέει και τον συμπαθώ αυτόματα. Έχει χαμογελαστά  μάτια και έντονη χειραψία. Ο Δημήτρης βέβαια τον αγριοκοίταξε αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί. 

Τι εννοεί συμπαράσταση? Θα του κρατάει το χέρι στην ανασκαφή?

"Λοιπόν τι θα πιούνε τα παιδιά?" κάνω κίνηση στον Μιχαλάκη να έρθει προς το μέρος μου.

Τελείως Μιχαλάκης. Σε όλα του.

"Εγώ μια τεκίλα " λέει ο Ορέστης και ο Δημήτρης τον αγριοκοιτάζει και πάλι. Ποιό είναι το πρόβλημα του? Πάντα τόσο σοβαρός είναι?

"Για μένα ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι"  λέει στον Μιχαλάκη και γυρίζει και με κοιτάει  στα μάτια. 

Έχει έντονο βλέμμα..Τι περίεργο..έχω την αίσθηση..πως..αλλά και πάλι..τίποτα μια ανόητη αίσθηση είναι..τα μάτια του..

τι κρίμα πάντως να είναι πέφτουλας..θα μπορούσαμε να περάσουμε πολύ ωραία τα δυο μας.

Οι ώρες περνάνε πολύ ευχάριστα. Ο Ορέστης μιλάει ασταμάτητα με τον Αντώνη. Ο πατέρας του είναι καθηγητής πανεπιστημίου στο τμήμα ιατρικής που θα σπουδάσει ο Ορέστης απο Σεπτέμβρη και του δίνει ασταμάτητα συμβουλές. Δείχνουν να έχουν χημεία. Γελάνε συνέχεια.

Η Άννα χαριεντίζεται στο βάθος με τον χθεσινό πιτσιρικά μου. Εκείνος μου ρίχνει λοξές ματιές αλλά κάνω πως δεν τον βλέπω. Της τον χαρίζω χωρίς δεύτερη σκέψη, μόνο να την προειδοποιήσω να πάρει ασπιρίνη πριν το σεξ.

Εγώ πάλι πίνω την τρίτη Havana και συζητάω με τον Μερεμή για τα κτερίσματα που έχουν βρεθεί. Φαίνεται πως αγαπάει την επιστήμη του και είναι παθιασμένος με εκείνη. Έχω πολύ καιρό να κάνω τόσο ενδιαφέρουσα συζήτηση με άντρα. Τουλάχιστον με  τόσο ωραίο άντρα.

"Η ραδιοχρονολόγηση στις σπηλαιογραφίες πως σου φαίνεται? Εμένα δεν με καλύπτει" 

Μου λέει με προβληματισμένη φωνή και πίνει απο το χυμό του. Μια στάλα χυμό μένει στα χείλη του και την γλύφει.

Έχει σαρκώδη χείλια και μια όμορφη μύτη..έρχεται σε αντίθεση με τις έντονες γωνίες του προσώπου του..Έχει κάτι ευγενικό . Σαν να ξέρει πως να φερθεί ..ξέρει τι να πει..πως να κινηθεί..φαίνεται μετρημένος , σαν να ελέγχει τι λέει και πως το λέει.

"Η ραδιοχρονολόγηση είναι μεγάλο θέμα" απαντάω και πίνω μια γενναία γουλιά Havana. 

Δεν μου άφησε περιθώριο να αλλάξω τη συζήτηση..δεν με αφήνει να μας χαλαρώσω.

Και θα ήθελα να τον χαλαρώσω.. αν και πέφτουλας. Πάντως εμένα δεν λέει να μου την πέσει τόση ώρα. 

Άραγε να είναι τόσο μετρημένος και στο σεξ? Πιστεύω πως εκεί χάνει τον έλεγχο. Κάπου πρέπει να τον χάνει. Θέλω τόσο να τον δω να χάνει τον έλεγχο.

"Δημήτρη.."μας διακόπτει ο αδελφός του

"Τι είναι? "του λέει εκείνος ενοχλημένος

Του ψυθιρίζει κάτι που δεν μπορώ να ακούσω..

"Θα σου απαντήσω σπίτι, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή τώρα .."τον κοιτάει αυστηρά σαν να τον επιπλήττει. 

Δεν ξέρω γιατί αλλά ο αδελφός του  με κοιτάζει περίεργα. 

Γυρίζει το κεφάλι σε μένα ο Μερεμής και συνεχίζει με σταθερό ύφος αυτό που έλεγε. Δεν βγάζω άκρη μαζί του..

"Η ραδιοχρονολόγηση έχει το ελάττωμα πως δεν τίθεται σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο.."συνεχίζει να μου λέει σοβαρός και χωρίς να το θέλω κοιτάω ξανά τα χείλια του. Είναι αφράτα , ροζ, και νιώθω πως ξέρω την αίσθηση τους..

Μένω για λίγο στα χείλη του και κοιτάω το στέρνο του..μμ..να ξεκούμπωνα το πουκάμισο του και να έσκυβα..ενώ μου μιλάει για ραδιοχρονολόγηση.. πιστεύω τότε να έκλεινε για λίγο αυτό το όμορφο στόμα.

"Με ακούς? "μου λέει φανερά εκνευρισμένος.

"Ναι εννοείται" απαντάω αιφνιδιασμένη. Άλλος να ήταν θα κολακευόταν που έχω χαζέψει να τον κοιτάω. Ως τώρα τον ακούμπησα κατά τύχη τρείς φορές στο πόδι παρατεταμένα.. Ψηλά στο πόδι. 

Την τελευταία φορά μου σήκωσε το φρύδι ενοχλημένος!

Ποιό είναι το πρόβλημα του? Γιατί δεν κάνουμε σεξ και καθόμαστε τόση ώρα και αναλύουμε για την ραδιοχρονολόγηση? 

Πρέπει να πιω. Δεν ξέρω αλλά νιώθω ερεθισμένη..με τρελαίνει που είναι σκληρό αγόρι. 

"Μιχαλάκη μια ακόμη Havana! Εσύ θα πιείς λίγο αλκοόλ να ..χαλαρώσουμε?" του χαμογελάω..πολύ γοητευτικά..

Με κοιτάει έντονα. Και πολύ αυστηρά.

"Ένα χυμό για εμένα" απαντά κοφτά.

Σφίγγω τα δόντια μου για να μην μου ξεφύγει η βρισιά που σκέφτομαι.

Υποτιθεται ειναι πέφτουλας! Γιατί δεν μου την πέφτει τελοσπάντων???