-Κάνατε σεξ? Δηλαδή όλα καλά?

Ο Αντώνης στην άλλη άκρη της γραμμής ακούγεται ενθουσιασμένος. Δεν νομίζω όμως οτι είμαι κι εγώ το ίδιο ενθουσιασμένος..δηλαδή ..είναι μπερδεμένο όλο αυτό. Η Μελίνα δεν είναι καλά και όλο αυτό φοβάμαι οτι δεν θα μας βγει σε καλό.

-Εντάξει Αντώνη δεν θα μπω και σε λεπτομέρειες..αλλά όλα καλά..του λέω σκεπτικός.

-Δεν σ' ακούω ενθουσιασμένο Δημήτρη..

-Εντάξει αν ρωτάς εμένα ..ήταν μαγικά..να την έχω αγκαλιά, να..και μετά..καταλαβαίνεις..ήμουν βέβαια και λίγο αγχωμένος..δεν ήξερα πως θα αντιδράσει..ε..καταλαβαίνεις..

Τι να του πω? Η Μέλι επίσης δεν έδειξε ενθουσιασμό, αλλά για άλλους λόγους. Νομίζω οτι την απογοήτευσα ως άντρας. . αλλά μου είναι δύσκολο να λειτουργήσω ..όταν ξέρω οτι το μυαλό της είναι τόσο μπερδεμένο.

-Τόσο χάλια..

-Όχι και χάλια Αντώνη , ήμουν ικανοποιητικός..και αλήθεια ήταν μαγικά..

-Μμμ..

-Θα σου έλεγα τώρα τίποτα..εγώ φταίω που σου το είπα.

-Φίλε μου το θέμα είναι πως την βλέπεις τώρα?

-Ε..έχουμε έρθει πιο κοντά ..είναι πιο τρυφερή αλλά σαν να την βλέπω να αρχίζει να έχει πάλι νεύρα.

Πραγματικά ενώ όταν ξυπνήσαμε , ήμασταν αγκαλιά ..με τις μέρες κάπως ήρθε και στράβωσε πάλι το κλίμα. Δεν ξέρω τι κάνω λάθος. Αλήθεια προσπαθώ να την κάνω ευτυχισμένη.

-Μα γιατί? Τώρα δεν μπορώ να το εξηγήσω ούτε εγώ! Να σου πω , το κάνατε πολλές φορές απο τότε?

-Ε..όχι ακόμα..

-Πότε κάνατε σεξ? Χθές βράδυ?

-Πριν δυο μέρες.

Αφού αγχώνομαι..δεν είναι οτι δεν την θέλω , αλλά είναι και πολύπλοκο. 

-Καλά ..Δημήτρη.. αγόρι μου έφυγες όπως είσαι..

-Για πού?

-Τι για που ρε Δημήτρη..α ρε.. Μελινάκι που τον πέτυχες?!

Λες να είναι θυμωμένη γιατί την αποφεύγω ερωτικά?

--------------------------------------

Εντάξει αγχώνομαι πολύ. 

Αν ενώ κάνουμε έρωτα , πάθει καμιά αναλαμπή και τρομάξει?

Αν τρομάξει και ανεβάσει ενδοκρανιακή πίεση?

Αν ενώ κάνουμε έρωτα, θυμηθεί και με κατηγορήσει οτι την εκμεταλλεύομαι?

Μήπως την εκμεταλλεύομαι?

Αν θυμηθεί και δεν με θέλει?

Αν δεν μ'αγαπάει?

Αν..

-Δημήτρη τι σκέφτεσαι? μου λέει εκνευρισμένα  η Μελίνα.

-Οτι σ' αγαπώ..της λέω και την φιλάω στα μαλλιά τρυφερά.

Μήπως να σταματήσω να προσποιούμαι τον τέλειο άντρα και να της κάνω οτι σκέφτομαι έξι μήνες κλεισμένοι εδώ μέσα?

Και στην βεράντα?

Αλλά δεν θα ήμουν τότε πολύ εγωιστής? 

Και γυρνάει όλη την ημέρα μόνο με το λινό πουκάμισο. Και μονίμως ξεκούμπωτα τα πρώτα τρια κουμπιά. Λίγο σκύβει και βλέπω στήθος.

Ε...άντρας είμαι κι εγώ , πόσο να αντέξω..

Νιώθω το χέρι της να μου χαιδεύει τον καβάλο.

Ωχ..

Θέλει σεξ.

"Πάμε να δούμε το ίδρυμα του Miro?Έχουμε τόσο καιρό στη Βαρκελώνη και δεν το επισκεφτήκαμε"

Νιώθω το χέρι της να μπαίνει μέσα απο το μποξεράκι μου. Να γι αυτό θέλω να βγούμε έξω. Γυαλίζει το μάτι της. Κι εγώ πόσο να κρατηθώ? 

Μου χαμογελά πονηρά και μου την παίζει..σκατά..δηλαδή μου αρέσει..αλλά δεν ξέρω ..δεν πρέπει..γαμώτο τι να κάνω? 

-Και.. ο Μιρο ..είναι εκπρόσωπος..του εξπρεσιονισμού..και..

Της παίρνω το χέρι και της το φιλάω τρυφερά.

"Και τελοσπάντων ωραία θα ήταν να δούμε λίγο εξπρεσιονισμό"

-Μάλιστα..

Τραβά το χέρι της απότομα.

-Δεν πάω πουθενά.

-Έχει ακριβώς δίπλα και τελεφερίκ θα πάμε βόλτα και θα είναι πολύ ωραία.

Την βλέπω να με κοιτά ξαφνικά με ενθουσιασμό. 

-Δεν έχω ανέβει ποτέ σε τελεφερικ!λέει με ενθουσιασμό.

-Ναι! λέω με ενθουσιασμό κι εγώ. 

Όχι που δεν θα κάνω καλά το δεκαπεντάχρονο. Την εικοσιπεντάχρονη. Την Μελίνα. Ε να δεν ξέρω ποιά είναι επιτέλους, πως σκατά να κάνω σεξ χωρίς να ξέρω με ποιά είμαι? 

-Δημήτρη..

Προφέρει το όνομα μου ήρεμα, ενώ φοράει το παντελόνι της.

-Ναι?

-Εκπρόσωπος του υπερεαλισμού είναι όχι του εξπρεσιονισμού.

Με κοιτά αινιγματικά.

Αυτό τώρα πως το θυμάται?Ε θα με τρελάνει !

-------------

Στο μουσείο επιχειρώ να της κρατήσω το χέρι αλλά ο ρυθμός που βλέπει τα εκθέματα είναι πολύ γρήγορος . Προχωρά αδιάφορα μπροστά απο τα διασημότερα έργα του και τα κοιτά ανέκφραστη.

-Δημήτρη!

-Τι? της φωνάζω και είμαι πέντε μέτρα πίσω , μου αρέσει ιδιαίτερα ο Miro.

-Βλέπω οτι έχει τέλειο gift shop! Πάω!

Της κουνάω καταφατικά το κεφάλι και επισπεύδω το βήμα μου.

Σταματά όμως ξαφνικά απότομα και την βλέπω να παρατηρεί  έναν πίνακα. Γυρνά και με κοιτά στα μάτια . Δείχνει αναστατωμένη.

Κάτι συνέβη. 

Την πλησιάζω σχεδόν τρέχοντας.

-Κοίτα Δημήτρη! μου λέει και δεν καταλαβαίνω.

Δεν έχω ιδέα τι κοιτάω..είναι κάποιο αντικείμενο..ζωγραφισμένο τόσο αποδεκατισμένα που δεν μπορώ να καταλάβω τι αναπαριστά. Τον κοιτάω προβληματισμένα.

-Σου άρεσε? της λέω απορημένος. Έχει και καλύτερα έργα!

-Είναι το πρόσωπο μιας γυναίκας ..κοιτα καλά..είναι διαλυμένο σε κομμάτια..

"Ναι..και? Είναι τόσο μπερδεμένο που σχεδόν δεν καταλαβαίνεις τι είναι"της λέω κοφτά.

Ειλικρινά έχει και καλύτερα έργα. Αυτό της έκανε εντύπωση?

"Είναι μπερδεμένο μόνο για εκείνους που δεν ξέρουν να κοιτούν" μου λέει αυστηρά.  Το λέει σαν να με μαλώνει.

Ένιωσα πως κάτι μου διέφευγε..

Κάτι άλλαξε απο εκείνη τη στιγμή ..

Δεν ήξερα τότε πως είχε ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.

Νόμιζα οτι όλα πήγαιναν καλά μεταξύ μας. Κι όμως δεν ήξερα τίποτα. Δεν ήμουν προετοιμασμένος .