"ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΡΥΦΑΚΟΥΣΕΙΣ"

Παρατηρώ τα αγριεμένα χαρακτηριστικά του Δημήτρη.Το μόνο σίγουρο είναι οτι έχει ξυπνήσει κακόκεφος.  Τι κάνουν τέλοσπάντων εκεί μέσα με τον Βαγγέλη?

"Δεν θα κρυφάκουγα ! ποιά νομίζεις οτι είμαι? καμία αδιάκρ-"

Μου κοπανάει την πόρτα του μπάνιου στα μούτρα και κλείνεται πάλι με τον Βαγγέλη.

Άντρες..

Πηγαίνω στον καναπέ του καθιστικού και σωριάζομαι. Ο πονοκέφαλος μου είναι απίστευτος όπως και η σύγχυση που νιώθω. Χθες..

Χθες ανακάλυψα πολλές πληροφορίες γύρω απο το μυστήριο της διαβολογιαγιάς. Τσεκάρω την φωτογραφική και με χαρά βλέπω πως έχω αποθηκευμένα όλα τα στοιχεία που βρήκα !Πάλι καλά. Έχω πολύ δουλειά μπροστά μου! πρέπει να τα μελετήσω και να βγάλω μια άκρη με αυτό το περίπλοκο μυστήριο . Και εννοείται να βγάλω ένα φοβερό σχεδιο δράσης !

Και επίσης ..είδα πολύ πολύ περίεργα όνειρα χθες βράδυ..πολύ περίεργα..και πολλά όνειρα..

Ήταν όνειρα έτσι?

Ξαπλώνω στον καναπέ, ανεβάζω τα πόδια πάνω και διαλογίζομαι κοιτώντας το ταβάνι.

Λοιπόν..ονειρεύτηκα ..πολύ καθαρά και έντονα ..ότι ήμουν σε μια μυστική εξερεύνηση στην ..ζούγκλα..και έπρεπε να βρω ένα χαμένο θησαυρό..και φορούσα μια δερμάτινη στολή με καρφιά και μέσα στο ναό βρήκα τον Δημήτρη που καθόταν ξαπλωμένος στο πάτωμα και πάνω που ήμουν έτοιμη να βρω το θησαυρό ..ξάπλωσα κι εγώ στο πάτωμα και..ξεκινήσαμε να φιλιόμαστε?

Μμμ..ναι..πολλά φιλιά..

 και..

Θυμάμαι..να πίνουμε απο το ίδιο μπουκάλι και να γελάμε..

Όλα αυτά μέσα στο ναό? κοιτάω το πάτωμα του καθιστικού. Πεταμένο κάτω υπάρχει ένα άδειο μπουκάλι. Σίγουρα το μπουκάλι δεν ήταν όνειρο.

Ο θεούλη θα σπάσει το κεφάλι μου απο το πονοκέφαλο. 

Και..μετά σηκώθηκα και ξεκίνησα να χορεύω  αισθησιακά μπροστά του? αφού ήμουν σε μυστική εξερεύνηση! τα παράτησα όλα για χάρη ενός άντρα? πόσο αντιφεμινιστικό!

ΙΙΙΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ 

Σηκώνομαι πάνω με ταχύτητα χελώνας που πήρε φωτιά ο πωπός της και παίρνω το κινητό μου στα χέρια . Πάω στο ιστορικό και βλέπω πως αργά το βράδυ όντως μπήκα στο γιουτιουμπ και έβαλα να παίζει το αγαπημένο μου τραγούδι.

Μια λέξη:Ξεφτίλα.

Του χόρεψα?Αλήθεια τώρα? 

Και μετά μεταμορφώθηκα σε γάτα..και σύρθηκα σε αυτόν με σκοπο να τον απελευθερώσω απο τους ιθαγενείς και ξεκίνησα ..να τον γλύφω ...στο μάγουλο?σαν γάτα?

Θεούλη μου ορκίζομαι να μην  ξαναπιώ ποτέ. 

Πρώτον αυτό είναι σίγουρα όνειρο ο Δημήτρης δεν θα με άφηνε ποτέ να τον γλύψω, το έκανα και μικρή και εκνευριζόταν και-

ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

Γιατί θυμάμαι να ..πιάνω..το ..

Λοιπόν..το όνειρο ήταν πολύ πρόστυχο..γιατί..θυμάμαι επίσης να..

Όχι....

Όχι.

 Ήταν ξεκάθαρα όνειρο Νίκη. Για τον Δημήτρη μιλάμε ..δεν θα μου έπαιρνε ποτέ το χέρι και θα το έβαζε πάνω στον..

Και..μετά ..θα φιλιόμασταν με πάθος?

Πάντως τι ωραίο όνειρο!

Ζορίζω το μυαλό μου καθώς θραύσματα της περασμένης νύχτας επανέρχονται όλα στο νου μου. 

Θυμαμαι ξεκάθαρα πως ήμασταν σε ένα αρχαίο ναό περιστοιχισμένοι απο ιθαγενείς τους οποίους νίκησα και..

Μετά..

Μετά..

Γουρλώνω τα μάτια και η ανάσα μου κόβεται.

"ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ !" αναφωνώ έντρομη και κλείνω το στόμα μου και με τα δυο χέρια μου. 

Πρώτον..δεν θα το επέτρεπε..ήμουν μεθυσμένη..το ήξερε..και μπορεί να λέω πως έχω εμπειρία με άντρες , αλλά ξέρει καλά οτι λέω ψέμματα !το pornhub δεν πιάνεται ! και δεν θα με άφηνε ποτέ ..να..τον..

"Το κάνω καλά?"

Η ματιά του με καίει. Το πρόσωπο του φαίνεται ανέκφραστο σχεδόν παγωμένο αλλά η ματιά του είναι καυτή , μου αρέσει πως με κοιτάει, δεν με έχει κοιτάξει ποτέ έτσι

"Συνέχισε." 

Δεν μπορεί..ήταν όνειρο έτσι?

Και..θυμάμαι ..θυμαμαι..

"Τα κατάπια!"

περήφανη δείχνω το ανοιχτό στόμα μου στον Δημήτρη , οτι θεωρητική γνώση είχα απο τις ερωτικές ταινίες τις εφάρμοσα πάνω του , το βλέμμα του είναι απερίγραπτο 

"Θα με πεθάνεις" ακούω το μουρμουρητό του καθώς τα χείλη του συγκρούονται με μανία πάνω στα δικά μου, με τραβά πάνω του με δύναμη και -

ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

"ΝΙΚΗ ΗΡΕΜΗΣΕ ΑΝΑΣΕΣ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ"

Ναι ήταν όνειρο. Εγώ ποτέ ποτέ δεν θα το έκανα σε έναν άντρα που δεν με συμπαθεί καν! που δεν έχουμε σχέση! και..και..ο Δημήτρης δεν θα επέτρεπε ποτέ ποτέ ..και..δεν θα το επέτρεπε!

"ΦΕΥΓΩ!"

Ακούω την πόρτα να ανοίγει και απο μέσα ξεπροβάλλει ο Βαγγέλης, φαίνεται αναστατωμένος , τι συμβαίνει? τι έκαναν καλέ στο μπάνιο?Σταματά μπροστά μου. Με κοιτάει. 

Τον κοιτάω.

Ανοίγει το στόμα του και το κλείνει ξανά. Με κοιτάει απο πάνω ως κάτω . Με κοιτάω . Φοράω τις ζαρτιέρες μου αλλά απο πάνω το μακό του Δημήτρη. 

"Υπήρχαν ξέρεις και άλλες πορτοκαλιές !" μου λέει εκνευρισμένος και νιώθω ακόμη πιο μπερδεμένη.

"Δεν έχω ιδέα τι λες" 

Ο Δημήτρης μπαίνει μέσα και τον κοιτάει θυμωμένος. Πολύ παράξενο ύφος για τον Δημήτρη.Γενικά αυτοι οι δυο δε μαλώνουν ποτέ. Όχι σοβαρά τουλάχιστον.

"Μην τολμήσεις" του γρυλίζει και τώρα κοιτιούνται μεταξύ τους.

"Να τιμήσεις τα παντελόνια σου Μήτσο και να το κάνεις εσύ"

"Δεν ..δεν ..εγώ τα τιμάω κανένας δεν υπάρχει εκεί έξω που θα μπει το αντίθετο!"

Τους κοιτάω και τους δυο

"ρε παιδιά τι γίνεται?"

Το βλέμμα του Δημήτρη πέφτει πάνω μου. Το σώμα του είναι ημίγυμνο σαν αρχαιοελληνικό άγαλμα, και το ύφος του παγωμένο σαν ένα παγόβουνο της ανταρκτικής. 

"Τι έκανα εγώ και με κοιτάς έτσι?"

"Ντύσου επιτέλους , υπάρχουν και άντρες στο σπίτι"

Πάω να του πω πως αυτός μονίμως γυρνάει μπροστά μου με το βρακί αλλά ο Βαγγέλης με κόβει

"Σας περιμένει η μάνα μου για φαγητό το μεσημέρι. ΦΕΥΓΩ!" ξανα λέει ο Βαγγέλης και ανοίγει την πόρτα . Γυρίζει και με κοιτάει σχεδόν απογοητευμένα και μετά κοιτά τον Δημητρη

"Τίμα τα παντελόνια σου!"

"Αι γαμήσου"

τον αποχαιρετά ο Δημήτρης  και η πόρτα κλείνει με θόρυβο.

Μένουμε οι δυο μας. 

Εγώ στον καναπέ και αυτός ακόμη ακίνητος απο πάνω μου.

Η σιωπή είναι πολύ έντονη. Δεν ξέρω γιατί..αλλά..είναι σχεδόν αμήχανη..και..

Μήπως δεν ήταν όνειρο?

Μήπως συνέβη πραγματικά όλο αυτό?

Τον κοιτάω στα μάτια και με κοιτά κι εκείνος.

Αλλά θα έλεγε κάτι ..

Μήπως να ρωτήσω?

Τον βλέπω να κάθεται δίπλα μου . Κοιτά φευγαλέα τα πόδια μου και ξαναγυρνά το βλέμμα του στα μάτια μου. Ανακάθομαι. Η σιωπή είναι σχεδόν άβολη..και ..

Και τι να πω?

"Δημήτρη χθες μήπως σου πήρα..?"μμ..όχι αυτό δεν μπορώ να του το πω. Πρώτον ξεφτίλα. Αν δεν ισχύει..θα παραδεχτώ οτι έβλεπα στο όνειρο μου κάτι τέτοιο? το αλλαζονικό κάθαρμα θα μου το χτυπάει για μια ζωή!

Ξεφυσάω . 

Ξανά και ξανά. 

Τον βλέπω να δαγκώνει το χείλος του, φαίνεται πολύ σκεφτικός και έπειτα έχω μια αίσθηση οτι κούνησε ελαφρά το χέρι του προς εμένα. 

Το κούνησε?

Κοιτάω το τοίχο απέναντι και σπάω πρώτη την οπτική επαφή μας. Νιώθω το βλέμμα του ακόμη πάνω του.

Μα γιατί δεν λέει κάτι?

Μήπως ..έγινε κάτι τελικά χθες? θα σπάσει το κεφάλι μου!

Αλλά όχι..όχι..ο Δημήτρης..ο Δημήτρης πρώτον μου έχει πει χίλιες φορές οτι είμαι ένα ανώριμο μωρό δεν θα επέτρεπε να κάνω κάτι τετοιο ..μπορεί να μαλώνουμε..αλλά με σέβεται βαθιά!

"Ρούφα το..ναι ..ναι έτσι ομορφιά μου"

Η φωνή του βραχνή κουδουνίζει στο μυαλό μου ξαφνικά.

Όχι..όχι..δεν μπορεί..του είχα πει άλλωστε πως αυτό δεν θα το έκανα ποτέ με έναν άντρα που δεν είναι ερωτευμένος μαζί μου..και αυτό σίγουρα το θυμάμαι..μου είπε πως ήρθα εδώ για να κάνουμε σεξ..κι εγώ του είπα πως αυτό δεν θα το έκανα ποτέ μαζί του...βέβαια δεν ήταν σεξ αλλά..

Νιώθω ξανά μια ελαφριά κίνηση του χεριού του προς εμένα. Τα χέρια μας τώρα απέχουν μερικά εκατοστά. Τι κάνει? θέλει να μου αγγίξει το χέρι? ή απλά αναδεύεται στην θέση του? και γιατί δεν μιλάει?

Ξεφυσάω ξανά ενώ ακούω δίπλα μου την βαριά ανάσα του. Είμαι σίγουρη οτι με κοιτάει. Νιώθω το έντονο βλέμμα του αλλά αδυνατώ να γυρίζω να τον κοιτάξω. Να ρωτήσω ? δεν θα μου έλεγε όμως?

Θα τρελαθώ..δεν ξέρω τι να κάνω..

"Τι σκέφτεσαι?" η φωνή του απρόσμενα ήρεμη σπάει την σιωπή μας.

Το χειρότερο με ρώτησε. Τι να πω? σκέφτομαι μήπως χθες σου πήρα..?

"Οτι δεν θυμαμαι τίποτα απο χθες..και..Εμμ..πονάει το κεφάλι μου"

Σιωπή.

Μια τεράααααστια σιωπή πέφτει μέχρι που -

"Δεν έπρεπε να πιείς τόσο"

Η επίπληξη στην φωνή του είναι εμφανής, ακούγεται λες και είναι ο μπαμπάς μου και με μαλώνει

"Εσύ έφερες αλκοολ να σου θυμίσω Δημήτρη. Μπουκάλι! "

"εγώ ήθελα να πιω όχι να το κατεβάσεις εσύ αφού δεν το αντέχεις το ποτό, τι το πίνεις?"

" και εσύ γιατί μου έδωσες να πιω?" 

τον κοιτάω θυμωμένα. 

Ένα έχω να πω: μεγάλο λάθος , γιατί..

Το βλέμμα του αλλάζει και βλέπω πως θυμωνει απίστευτα πολύ . Σφίγγει το υπέροχο στόμα του που θα ήθελα να το..

-οοο Νίκη ..!συντονίσου!"

και νιώθω πως τσιτώνεται ολόκληρος. Σφίγγει τις γροθιές του και νομίζω πως  θα φάω ξύλο!

"Δεν είσαι ανήλικο για να σου απαγορεύσω να πίνεις. Ήθελες να πιεις και ήπιες"

Αυτό σχεδον ακούστηκε σαν κατηγορία

"δεν είμαι έμπειρη στο ποτό μπορούσες ξέρεις να με σταματήσεις αφού με είδες πως ήμουν χάλια"

"επέμενες. με έντονο τρόπο"

"οοο έλα τώρα αν ήθελες μπορούσες να με σταματήσεις"

Και τότε  βλέπω σχεδόν απο τα μάτια του να πετάνε φωτιές. τόσο πολύ που γέρνω ελαφρά το κορμί μου προς τα πίσω. Δεν νομίζω να τον είδα ποτέ τόσο να θυμώνει. Ούτε όταν καταλήξαμε στην φυλακή εξαιτίας μου!

"Έχεις μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό. Μην τολμησεις να μου καταλογίσεις το οτιδήποτε για τα χθεσινά, επιτέλους πως θέλεις να σε αντιμετωπίζω? ως γυναίκα ή ως ένα μωρό που θέλει κηδεμόνα σε αυτά που κάνει?"

Τον βλέπω να είναι πολύ θυμωμένος. Λες και τον πρόσβαλλα πολύ .

"Καλά..εντάξει..υποθέτω..μην θυμώνεις εντάξει έχεις δίκιο. Εγώ ήθελα να πιω "

"Την παναχαική μου" τον ακούω να γρυλίζει και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Φαίνεται ακόμη πιο θυμωμένος τώρα!

"τώρα τι είπα και θύμωσες? είπα εγώ φταίω για τα χθεσινά"

" μην το ξαναπείς αυτό"μου γρύλισε???

Ανοίγω το στόμα μου και το ξανακλείνω . Θα με τρελάνει ! 

"Θα με τρελάνεις? τι θέλεις να σου πω? δεν τρέχει τίποτα στην τελική, απλά σήμερα έχω έναν πονοκέφαλο, θα πάρω έναν παυσίπονο και θα περάσει..δεν είναι οτι συνέβη κάτι χθες που δεν διορθώνεται"

Δεν καταλήξαμε και στο αστυνομικό τμήμα όπως την άλλη φορά!

Τον βλέπω να παγώνει .

"έτσι δεν είναι? απλά ..γελούσαμε στην τελική..συζητούσαμε..καλά περάσαμε..το θυμάμαι αυτό..δεν θυμάμαι βέβαια πως αποκοιμήθηκα.."

δεν αναφέρω τον χορό. αυτό ας κάνω πως δεν το θυμάμαι..

"μπρσππα"

"Τι?"

Παθαίνει εγκεφαλικό?

"Ναι. Τίποτα δεν έγινε. " τον ακούω να ξεφυσά. 

Άρα...ήταν όλα ένα όνειρο..φυσικά ήταν όνειρο..ο Δημήτρης ποτέ εμένα..δεν..

Και την ίδια στιγμή νιώθω ένα περίεργο αίσθημα. Ενα αίσθημα ανακούφισης αλλά και απογοήτευσης. Μα γιατί να νιώσω απογοητευμένη? δεν θα ήθελα να είχε γίνει έτσι! θα ήθελα να ξέρω οτι με θέλει..να είχαμε σχεση..να ήταν ερωτευμένος και να ..μετά να γινόταν αυτό..αλλά και πάλι..γιατί νιώθω απογοητευμένη που όλο αυτό ήταν ένα χαζό όνειρο?

Σκύβω το κεφάλι προς τα κάτω ενώ μια μεγάλη σιωπή εξαπλώνεται ανάμεσα μας.

Και την ίδια στιγμή νιώθω πως το χέρι του έρχεται λιγάκι πιο κοντά σε εμένα. 

Αλλά σταματά την κίνηση πριν με αγγίξει.

"πάω στο φαρμακείο να σου βρω παυσιπονο" η φωνή του χαμηλόφωνη ίσα που την ακούω.

"Δεν χρειάζεται να με φροντίζεις. Μεγάλη κοπέλα είμαι. Θα πάω εγώ"

Γυρίζω και κοιτάω λοξά το χέρι του. Κουνιέται ελαφρα και τώρα νιώθω το δερμα του πάνω στο δικό μου. Ίσα που αγγιζόμαστε.

Και εκείνη την στιγμή ..νιώθω ένα δάκρυ να κατρακυλά απο τα ματια μου. Δεν ξέρω γιατί . Απλά..νιώθω θλιμμένη..ήθελα.ήθελα..

Ήθελα να είναι αλήθεια. Έστω για ένα βράδυ. Ξέρω πως είμαι πολύ φθηνή που το σκέφτομαι αυτό και αναξιοπρεπής και η μαμά μου θα με σκοτωνε αν το μάθαινε αλλά..

Νιώθω το χέρι του Δημήτρη πάνω στο δικό μου. Μου το σφίγγει δυνατά. Γυρίζω και τον κοιτάω ξαφνιασμένη. Το βλέμμα του είναι σκοτεινό καθώς συνεχίζει να μου κρατά το χέρι. 

"Θέλω να σου μιλήσω για κάτι σοβαρό. Δηλαδή δεν είναι σοβαρό αλλά μπορεί να το θεωρήσεις σοβαρό αλλά αυτά συμβαίνουν ..και γενικά σε μένα συνέβη πολλές φορές.. σε εσένα όχι αλλά αυτά γενικά συμβαίνουν και δεν σημαίνει κάτι δηλαδή δεν είναι κάτι σημαντικό και..και ιδιαίτερο γιατί..συμβαίνουν αυτά "

Ανασηκώνω τους ώμους

Τι λέει?

"Δεν καταλαβαίνω τίποτα!"

Καθαρίζει το λαιμό του και με κοιτάζει πολύ πολύ σοβαρά. Το χεράκι μου με πονάει σε λίγο θα μου το σπάσει απο το ζούληγμα.

"Εγώ Νίκη..δηλαδή..οι άντρες κάνουν και μαλακίες και ..δεν σημαίνει οτι..όχι οτι δεν ..αλλά δεν θέλω να..Το φελέκι μου" τον ακούω να λέει μέσα απο τα δόντια του και πριν πω το οτιδήποτε τον βλέπω να ανασηκώνεται . Στέκεται με την πλάτη του γυρισμένη σε μένα . 

"Δημήτρη τι σου συμβαίνει? δεν καταλαβαίνω!"

"Πάω στο φαρμακείο" με κόβει απότομα και την επόμενη στιγμή τον βλέπω να φεύγει απο το σπίτι με ταχύτητα φωτός.

"ΔΗΜΗΤΡΗΗΗΗΗΗ ΔΕΝ ΦΟΡΑΣ ΜΠΛΟΥΖΑ!!"

Μύγα τον τσίμπησε?