Τι θέλεις Νίκη?


Kάνω γρήγορα πετάλ και μετά στην κατηφόρα αφήνω τα πόδια μου και φεύγω με ταχύτητα . Ο αέρας φυσά τα μαλλιά μου, ο ουρανός είναι γαλανός, ο ήλιος λαμπερός και εγώ είμαι η θεά αφροδίτη , η θεά του σεξ και της ομορφιάς, είμαι το απόλυτο θηλυκό και ναι κύριες και κύριοι είμαι μια ολοκληρωμένη γυναίκα, δεν είμαι πια η ουρίτσα , το μικρό με τα σιδεράκια, είμαι η ΟΥΡΙΤΣΑ  κύριες και κύριοι η γυναίκα που χθες φάσωνε το ωραιότερο γκόμενο των δέκα ηπείρων.

Το τηλέφωνο μου χτυπά και φρενάρω απότομα . Το βγάζω έξω και βλέπω πως είναι η Μαρία.

"Που είσαι ? γιατί δεν ήρθες στο μάθημα σήμερα?"

"Μαρία.." λέω με βραχνή φωνή γεμάτη έπαρση. Ε ναι . Οι γυναίκες σαν εμένα έχουν άλλο εκτόπισμα. Έχω πρώτον ερωτική ζωή, έχω παρελθόν, έχω φιληθεί τι να λέμε.

"Βράχνιασες?"

"Μάντεψε ξανά" λέω με πονηρό ύφος και την ακούω να ξεφωνίζει στο αφτί μου

"Μικρό μουλωχτό πραγματάκι έχεις πηδηχτεί έτσι? πότε έγινε? τον βρήκες μεθυσμένο?"

"δεν τον πήδηξα καλέ"

"σε πήδηξε?"

"βασικά κανένας δεν πήδηξε κανέναν. Σταμάτα να με πειράζεις . Να σου πω τι έγινε?"

"Ναι!"

"Λοιπόν.."

Της εξιστορώ πως έχω πάει να τσεκάρω την νταλίκα του Μήτσου , πως υπήρχε πανσέληνος και μια τρομερή βροχή -

"Καλά πως γίνεται να φαινόταν η πανσέληνος ενώ έβρεχε?"

"Δεν ξέρω. Σταμάτα να με κόβεις ακόμη δεν άρχισε το καλό"

Της λέω πως είδα κάτι περίεργες μορφές κάτω απο την νταλίκα να βγαίνουν, πως ο πρώτος είχε μια ουλή, ο δεύτερος ήταν κουτσός και του έλειπε ένα χέρι και ο τρίτος-

"Παίρνεις ναρκωτικά ρε Νίκη?"

"Εμ..όχι. Κάνουν κακό στην υγεία. Που κολλάει αυτό ρε Μαρία?"

Της λέω πως η τελευταία μορφή ήταν η γιαγιά απο το διπλανό διαμέρισμα του Μήτσου και πως καθώς η πανσέληνος έπεσε πάνω στο σώμα της , μεταμορφώθηκε σε δυο μέτρα 

"Δηλαδή κλασική περίπτωση λυκάνθρωπου Μαρία" της τα εξηγώ απλά γιατί δεν έχει τόσες γνώσεις όσο εγώ. Αν μη τι αλλο έχω διαβάσει και μια εκατοστή βιβλία για λυκάνθρωπους. Έχω μόρφωση ρε!

"Λοιπον..θέλω και εγώ απο αυτό που πίνεις"

"Δεν πίνω κάτι. Είμαι πάνω στο ποδήλατο"

Συνεχίζω με κομμένη την ανάσα λέγοντας πως την στιγμή που ξεφώνισα , άρχισαν να με κυνηγάνε σε όλη την κατηφόρα , αλλά επειδή είμαι γρήγορη σαν τσιτάχ και ευκίνητη σαν λεοπάρδαλη κατάφερα να κερδίσω χρόνο και-

"Ρε μαλάκα λυπήσου με την σχιζοφρένεια μου μέσα. Ο Μήτσος που κολλάει?"

"Στα χείλη μου βασικά!"

"Θα βγάλω αρχίδια και θα είναι πρησμένα ρε Νίκη μέχρι να φτάσουμε εκεί"

Λοιπόν συνεχίζω να εξιστορώ για την κοινωνική αναλγησία - καλέ τι ωραίες λέξεις ξέρω!- των γειτόνων μου που ενώ φώναζα λυκάνθρωπος κανένας δεν μου άνοιξε

"Θα σε μαζέψουν ρε τρελή τι πήγες και έκανες?"

"Κανένας δεν με μάζεψε . Τι σου λέω ? ούτε ένας δεν άνοιξε"

Και τέλος της λέω πως χρησιμοποιώντας τις γνώσεις μου πάνω στα αστυνομικά μυθιστορήματα της αγκάθα κρίστι, έψαξα να βρω έναν και να τον φιλήσω για να κρυφτώ απο τους λυκανθρώπους και πως κατά τύχη εκείνη την ώρα περνούσε ο Δημήτρης!

"Πόσο.κω.λό.φα.ρδη. Και τρελή να συμπληρώσω"

"Ναι Μαρία  τρελή απο έρωτα , με φιλούσε με πάθος και είχε κολλήσει το μυώδες , γυμνασμένο κορμί του πάνω μου και το μόνο που σκεφτόμουν στην αρχή ήταν ένα τεράστιο φίδι να βγαίνει απο το -

"Μην.το .πεις"

"Καλά. Τέλοσπάντων δέχτηκε να με φιλήσει με την συμφωνία να του καθαρίζω το μπάνιο για ένα μήνα αλλά δεν έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου αν του άρεσε το φιλί μας ή όχι. Θέλω να πω..με φιλούσε με πάθος και πολλές φορές μούγκριζε σαν κτήνος στο στόμα μου βέβαια του τραβούσα και τα μαλλιά αλλά δεν ξέρω έδειχνε οτι του άρεσε αν και στο τέλος τσακωθήκαμε γιατί εγώ του είπα αν τελικά με φίλησε γιατί θα του καθαρίζω το μπάνιο και αυτός είπε-"

"Να βρεθούμε για καφέ ρε Νίκη και να μου τα πεις?"

"Ναι! πριν απο την δουλειά μου στις πέντε?"

"Ναι!"

Αχ. Νιώθω πολύ γυναίκα. 

"Φιλήθηκα με τον Μητσάρα!" φωνάζω ευτυχισμένα και ξεκινάω το πεταλ μου.

Εν τω μεταξύ εγώ να πάω σήμερα να καθαρίσω το μπάνιο του? Αφού αυτός είπε οτι με φίλησε μόνο γι αυτό!

Αχ .Γάιδαρος.

..........

"Στέφαν έχεις καμία καμπαρντίνα, μαύρη με πέτο και έτσι με στυλ ντετέκτιβ που είναι σε μυστική αποστολή?"

Ξύνει τα γένια του και μετά τρίβει τα κόκκινα μάτια του

"Να σκεφτώ "

"Σκέψου"

Γιατί εννοείται πως δεν θα αφήσω ανεξιχνίαστη όλη αυτή την υπόθεση των λυκανθρώπων. Σήμερα κιολας θα βάλω σε εφαρμογή το σχέδιο μου. Θα κατασκοπεύσω όλες τις κινήσεις τις διαβολογιαγιάς, θα την βγάλω φωτογραφίες όταν κάνει μετάβαση, μετά θα τις τρίψω στα υπέροχα μούτρα του Μήτσου , μετά θα εκδώσω βιβλίο και  ..θα το ονομάσω.." η γενναία κυνηγός των λυκανθρώπων" ..ή .." Νίκη . Μια γυναίκα με πάθος" ή... καλά το τίτλο θα το βρω. Και μετά θα γίνω διάσημη, θα βγάλω λεφτά, καλά ο Δημήτρης θα παρακαλά να με παντρευτεί αλλά εγώ θα λέω όχι -..όχι για πολύ..-και θα δει και η μαμά μου που με είχε μόνο για γάμο οτι είμαι αρκετή ,οτι μπορώ να πετύχω στην ζωή μου απίστευτα πράγματα.

Καλά. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη!

Κοιτάω τον Στέφαν που ξύνει το απαυτό του και σκέφτεται ακόμη.

"Λοιπόν..έχω κάπου μέσα στην αποθήκη μια παλιά καμπαρντίνα αλλά θέλει πολύ ψάξιμο για να την βρεις ..γίνεται κώλος εκεί μέσα"

"Τέλεια!"

Με κοιτά περίεργα και την πέφτει στο καναπέ. Συνεχίζει να με κοιτά.

"κανένα νέο απο την ζωή Νίκη?"

"Μπα.."

Κανένας σοβαρός ντετέκτιβ δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του.

Σηκώνω μανίκια και πάω προς την αποθήκη όταν ..

Το κινητό μου χτυπά και βλέπω την λέξη γαιδαρος να αναβοσβήνει

Είναι ο άντρας που με έκανε γυναίκα! Το αγόρι μου! ο πατέρας των παιδιών μου!

"Τι θέλεις?" του γρυλίζω για να μην νομίζει πως υπερχαίρομαι για τα χθεσινά . Εξάλλου καταλήξαμε να βριζομαστε πάλι. Μπορώ να το παίξω ευτυχισμένη τώρα? θα με περάσει για καμιά τρελή.

"Πως είσαι Νίκη?" 

αχ..φωνή μου..υπέροχη...υπέροχε άντρα..

"Πως θέλεις να είμαι? έχω δουλειά"

σιωπή.

σιωπή.

"Λοιπόν..όλα καλά?" μου λέει με περίεργο ύφος . Τι θέλει?

"Είπα όλα καλά. Βλάκας είσαι?"

"Ε αιστοδιαολο εγώ φταίω που σκέφτηκα μήπως σήμερα νιώθεις..νιώθεις.."

"Τι να νιώθω?"

Θα με τρελάνει? τι εννοεί? Τι νομίζει ? 

"Τίποτα την παναχαική μου μέσα. "

"Τότε γιατί πήρες?"

Α! και τότε μου γυρίζει το μυαλό. Ο κάφρος με παίρνει για να πάω να του πλύνω το μπάνιο

"Είσαι τελείως γαιδαρος. Έρχομαι να καθαρίσω"

"Τι?"

"Άστα αυτά σε εμένα Μητσάρα. Έρχομαι να πλύνω το μπανιο"

"Μα.."

"Τι δεν σε βολεύει η ώρα? εγώ τώρα μπορώ. Θέλεις ή δεν θέλεις να έρθω?"

Σιωπή.

Κοιτάω το κινητό.

Α! τον γελοιο και το απαράδεκτο μου το έκλεισε.

Πάω.

Βγαίνω απο την αποθήκη χωρίς να βρω την καμπαρντίνα και βλέπω τον Στέφαν να ρουφάει καπνό  απο ένα γυάλινο βάζο που πανω του έχει τον Μπομπ Μάρλει.

"Βρήκες την καμπαρντίνα?"

"Όχι μετά θα ψάξω . Προέκυψε μια δουλειά"

Τον βλέπω να ρουφάει ξανά απο το βάζο και να φυσά προς τα πάνω.

"Καλά φιλάρα μου τα λέμε μετά"

"Ναι ρε μπρο" του λέω χαμογελαστα και την κάνω. 

Πολύ τον συμπαθώ τον Στέφαν. Είναι σαν γλυκούλη βαμπιρ. Βίγκαν.


Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια δυο δυο και πριν χτυπήσω την πόρτα βλέπω τον Μητσάρα να μου ανοίγει.

"Είναι καθαρά ξέρεις"

Τον κοιτάω απο πάνω ως κάτω.

Είναι γυμνός..φοράει ένα μαύρο μποξεράκι και άσπρες αθλητικές κάλτσες.

Κοιτάει και αυτός το σώμα του.

"Εμ..θα πήγαινα για μπάλα"

"Ναι το βλέπω" τον σπρώχνω γιατί με εκνευρίζει που πάντα γυμνός περιφέρεται μπροστά μου, θέλω να πω, μια κυρία μπήκε σπίτι, θα μπορούσε να βάλει κάτι πάνω του, αλλά εγώ προφανώς δεν πιάνομαι είναι σαν να υποδέχεται τον Βαγγέλη.

Κοιτάω το μπάνιο

Τον ακούω να έρχεται απο πίσω μου

"Θέλεις να συζητήσουμε ένα λεπτό σχετικά με οτι συνέβη χθες Νίκη?"

Τι να συζητήσουμε? Για όνομα! τα συζητάνε αυτά? δεν τα κάνουν μόνο?

"Το μπάνιο είναι βρώμικο. Σιγά το καθάρισμα που σου έκανε η Αμαλία"

"Νίκη κάτι σου είπα"

Με πιάνει απο τους ώμους και νιώθω να παραλύω.

Τι ξεφτίλα ..δεν θέλω να καταλάβει πόσο καίγομαι για εκείνον. Ανέκαθεν όλα τα κορίτσια απο το χωριό  έκαναν ουρά για εκείνον. Το ξέρει οτι είναι ωραίος γκόμενος και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να μπω σε αυτή την ουρά. Έχω αξιοπρέπεια. Και ήδη ξεφτιλίστηκα που με φίλησε μόνο και μόνο για το βρωμόμπάνιο.

"Τι θέλεις?" του γρυλίζω ευγενικά και του χτυπάω το χέρι απο τον ώμο μου.

Τον βλέπω να δαγκώνει το χείλος του.

Αχ παναγίτσα μου καλή μέσα σε ένα δευτερόλεπτο έχω αμαρτάνει με τις πιο πρόστυχες σκέψεις του κόσμου.

Σηκώνει τα χέρια του στο κάσωμα της πόρτας , κάνοντας τους μύες του να εμφανιστούν επιδεικτικά απίστευτα και σέξυ και με κοιτά έντονα στα μάτια. 

"Εσύ Νίκη τι θέλεις?"με ρωτά τέρμα ψαρωτικά  ,αν και  τα μάτια του με κοιτάζουν γεμάτα ..με..συμπαθεια?

Ορίστε . Μόνο με συμπαθεί. Και αυτό παίζεται.

"Τι να θέλω? να καθαρίσω το μπάνιο και να φύγω .Έχω δουλειές , δεν έχω χρόνο να χάνω με σένα" 

Καλά το πόσο αντιπαθητικά και ξινά είναι τα μούτρα μου δεν λέγονται. Χαρά! νομίζω οτι πλήρως τον έχω ξεγελάσει. Δεν νομίζω να υποπτεύεται πως πεθαίνω για εκείνον.

Με κοιτά σιωπηλά.

Τον κοιτάω κι εγώ με σηκωμένο το φρύδι και σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος μου.

"Καλά ρε Νίκη" μου λέει κοφτά

"Καλά ρε Μήτσο" του λέω κι εγώ με φουλ μαγκιά.

Καλά ε.. είμαι για βραβείο κουλ τύπισσας! οχι επειδή μας φίλησε ο κύριος Μορόνης να με δει στα πατώματα να βγάζω καρδούλες

Τον βλέπω να μπαίνει στο μπάνιο και να πιάνει στα χέρια του ένα σφουγγάρι. Γυρνά απότομα και το ρίχνει κατα πάνω μου

"ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΤΟΤΕ"

Κοιτάω το σφουγγάρι

"ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΑΥΤΟ ΗΛΙΘΙΕ"

"ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΑΜΩ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ"

"ΟΧΙ ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ"

"ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ ΜΕΣΑ"


Παίρνουμε και οι δυο μια μεγάλη ανάσα.

Ανάσα ανακωχής.

Τουλάχιστον μετά το φιλί δεν χάλασε η σχέση μας. παραμένουμε στην ίδια κατάσταση.


"Πάω να κάνω κάμψεις"

Ανασηκώνω τους ώμους αδιάφορα.


Αχ θα τον παίρνω μάτι!


"Πάω να καθαρίσω το μπάνιο"

Ανασηκώνει τους ώμους και αυτός αδιάφορα.

Μα πόσο ανώριμος! με αντιγράφει!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top