"Εγώ ..εγώ απλά ..ξέρεις ημουν ταραγμένη γιατί είχα και να πεθάνω απο λεπτό σε λεπτό και δεν ήξερα τι έλεγα . Μην τα παίρνεις όλα στα σοβαρά! ήμουν σε ντελίριο και..και..δεν ήξερα τι έλεγα?"

Την βλέπω να δαγκώνει το χειλάκι της ξανά και ξανά

"Θα το ματώσεις. Ηρέμησε" 

Να ηρεμήσω κι εγώ βασικά γιατί μου τα γυρνάει. 

"Πρώτον ας πιάσουμε ένα απο αυτά που είπες. Οτι είμαι σαβουρογάμης"

Την βλέπω να υψώνει τα μάτια στον ουρανό και ξεφυσά . Πάει να την κάνει απο την αγκαλιά μου αλλά δεν υπάρχει περίπτωση

"Με περιμένει και η μαμά μου μέσα .." λεει με απόγνωση αλλά..

"Ας περιμένει . Έχουμε μια συζήτηση εδώ"

Την βλέπω να θυμώνει 

"Και ήρθες ώς εδώ για να σου πω συγνώμη? γι αυτό με κυνηγάς τρεις μήνες τώρα να με συναντήσεις? για να σου πω συγνώμη?"

"Για να σου πω πρώτον πως έκανα οτι μου κάπνιζε γιατί δεν είχα ποτέ σοβαρή σχέση. Αν μπω στην διαδικασία να κάνω σχέση τότε θα ανήκω σε μια. Δεν τραβάω ζόρι να γυρνάω με πολλές. Νόμιζα αυτό το ήξερες για μένα. Οτι ήξερες πως είχα σκοπό να μαζέψω χρήματα για την νταλικά μου και είχα δυο αδερφές να αποκαταστήσω. Δεν παραμύθιασα καμία οτι το πήγαινα για ποιο σοβαρά"

Την βλέπω να δαγκώνει ξανά το χείλος της

"Καλά συγνώμη"

"Δεκτή"

Ξεφυσά ξανά

Με κοιτάζει διστακτικά 

"όσο για τα υπόλοιπα που είπα..εγώ.."

"Θα τα παρεις παλι όλα πίσω?"

"Ν-ναι?" μου λεει αλλα δεν το λεει αποφασιστικά. Και δεν πρόκειται να ψαρώσω. 

"Κρίμα γιατί εγώ ήρθα εδώ για να σου απαντήσω πως ..κι εγώ. Κι εγώ Νίκη"

Βλέπω τα μάτια της να γουρλώνουν απο έκπληξη . Μόνο για μια στιγμή.

"Ήρθες ως εδώ..για να μου πεις ..πως δεν με θεωρείς κι εσύ τόσο βλαμμένο ? "

Γελάω. 

Τι μωρό πήγα και ερωτευτηκα.

Τι μωρό...

Την κοιτάω μέσα στα μάτια.

Ένα καταπληκτικό, όμορφο έξυπνο μωρό. Το μωρό μου. Το κορίτσι μου, η γυναικα μου γαμώ το φελέκι που με δέρνει. Την αγαπάω. Δεν το βλέπει στα μάτια μου οτι λιώνω για την πάρτη της?

"Σίγουρα κι εγώ δεν σε θεωρώ τόσο βλαμμενο. Σε αυτό συμφωνούμε Νίκη"

Θυμώνει πάλι.

"Ενταξει αφού το ξεδιαλύναμε και αυτό..άσε με να φύγω ..κοριούς πιάσαμε . Τι με κρατάς ..έτσι..έτσι..σφιχτά?"

Γελάω πάλι 

"Είσαι ενα αλλαζονικό γουρούνι που ήρθε ως εδώ για  να μου τρίψει στο πρόσωπο οτι ακόμη κι εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί του?Μπράβο Μήτσο χαρέμι μας έκανες"

Και ξαφνικά κοκκινίζει πάλι

"Πες το ξανά"

"Είσαι αλλαζονικό γουρούνι"

Ενταξει. Είναι υπέροχη.

"Όχι το άλλο που είπες"

Μου χτυπά μια μπουνιά στο μπρατσο

"Είμαι ερωτευμένη ! Μαζί σου βλάκα! ορίστε το ακουσες ! ικανοποιημένος?"

"όχι ακόμη"

"Αχ!" φωνάζει θυμωμένα και είναι έτοιμη να με ξαναχτυπήσει αλλά της πιάνω το χέρι και ..

"Εμ..Γιατί μου φιλας το χέρι?" λεει παραξενεμένη

Όρμα Μήτσο. Ξέρασε τα όλα. Το έχεις.

"Είσαι τόσο ερωτευμένη που θα δεχόσουν να περάσεις την ζωή σου μαζί μου?"

Την βλέπω να μένει ακίνητη. Νομίζω πως δεν παιρνει ανάσα

"Ανεπνεε. Σε θελω ζωντανή. Μην μεινω χήρος τόσο νεος"

Συνεχίζει ομως ακόμη να με κοιτά μαρμαρωμένη

"Η μαμά μου είπε..πως..ήρθε κάποιος να μου ζητήσει..το χέρι ..και .." την βλέπω να με κοιτά στα ρούχα σαν να μην τα πρόσεξε καλά πριν. Ή σαν να συνδυαζει όλα τα κομμάτια του παζλ και μπροστά της εμφανίζεται μια αλήθεια που απο την πρώτη στιγμή που την έπιασα έπρεπε να την καταλάβει.

"Μου κάνεις πλάκα βλαμμένε?"

Γελάω ξανά.

Αλλά πριν της κλεισω το στόμα με τον τρόπο  που σκέφτομαι τόση ώρα ..

"Τι κάνεις γαμω?" μου ξεφευγει και ξεκινά να με χουφτώνει παντού

"περίμενε να βρούμε πρώτα δωμάτιο , εδώ στα ξαπλωτα δεν τα καταφέραμε στα όρθια πως σκατά να σε πάρω ?"

Αλλά συνεχίζει ακαθεκτη να με αγγίζει παντού

"Η μαμά είπε πως αυτός που ήρθε είχε δαχτυλίδι και-"

Ααα...

Καλά. Κατάλαβα.

Ξεκουμπώνω το σακάκι του κουστουμιού μου και της δίνω πρόσβαση στο κορμί μου.

"Που είναι ρε το δαχτυλίδι? με δουλευεις?" και ενώ με ψαχουλευει πιάνει το-

"Αυτό σίγουρα δεν είναι δαχτυλίδι" της λεω και της κλεινω το μάτι

"Εμ.." σταματά για μια στιγμή , ενώ το χέρι μου βρίσκει το εσωτερικό της τσέπης απο το σακάκι μου. Βγάζω με μια αργή κινηση μπροστά στα ορθάνοιχτα ματάκια της το κουτί και το ανοίγω. 

"Αυτό ψάχνεις?" της λεω και μένει ακίνητη

"Με δουλευεις?"

"όχι"

"Με γραφει καμια κάμερα? είναι καποιο αστείο για να γελάς μετά με τον Βαγγέλη?"

Πόσο μαλακα με έχει?

"Όχι!" λεω εμφανώς θυμωμένα αλλά μην τσακωθούμε και την ώρα της πρότασης

Κοιτάω γύρω μου και δεν βλέπω κανέναν.

Όρμα μήτσο δεν ξεφτιλίζεσαι σε κανέναν.

Γονατίζω μπροστά της.

"Μου κάνεις πλάκα?" ξαναλέει έκπληκτα

"είπαμε όχι γαμώ. "

της λεω ευγενικά και καθαρίζω την φωνή μου

"Νικολέτα Μορόνη θελεις να γίνεις γυναικά μου? "

Την βλέπω να κοιτάει ολόγυρα της

"Εδώ είμαι γαμώ που κοιτάς"

"Ρε μήπως είναι πλάκα? Εσύ με έβριζες απο μικρή"

"Λεπτομέρειες"

Με κοιτά εξονυχιστικά

"Δηλαδή..με αγαπάς?" λεει με επιφύλαξη και χώνει το πρόσωπο της ανακριτικά στο δικό μου

"Αν πας για φιλι το κάνεις λίγο επιθετικά" της λέω αλλά συνεχίζει να κοιτά..τα μάτια μου?

"Θέλω να δω αν οι κόρες των ματιών σου διεσταλθούν. Αν διεσταλθούν λες την αλήθεια"

Ρε τι κορίτσι έχω εγώ..

"Σ'αγαπάω" της λέω σοβαρά και την κοιτάζω ευθεία στα μάτια

Με κοιτά διερευνητικά

"Τι γίνεται? διαστέλλονται?" λέω με απορία

"Μμμ.."

"Θα πιαστώ γονατισμένος. Τι θα γίνει?"

Συνεχίζει να με κοιτά με τον ίδιο τρόπο

"Είσαι δηλαδή ερωτευμένος μαζί μου?" λεει με επιφύλαξη

"Ναι γαμώ τι λεμε τόση ώρα?"

Την βλέπω να με κοιτάζει ξαφνιασμένη. 

"Αλήθεια?"

Σηκώνομαι πάνω και την αγκαλιάζω

"Νίκη Μορόνη κόβω φλέβες για την πάρτη σου. "

Χαμογελάει τώρα με το πιο όμορφο χαμόγελο.

"Το ήξερα οτι με γουσταρες!" λεει θριαμβευτικά " απλά ήσουν σε φάση άρνησης"

Ενδεχομένως . 

Ήξερα πως αν ενδώσω σε σενα θα ήσουν ο τελευταίος μου σταθμός. Και πλεον δεν φοβαμαι. Γιατί αυτός ο σταθμός είναι το σημείο εκκινησης για όλα τα ταξίδια. Και θελω όλα να τα κάνουμε μαζί . Και ελπίζω κάποια μέρα και με πολλούς επιβάτες. Όσους θελήσει η Νίκη τελοσπάντων δικη της θα είναι η απόφαση.

"Λοιπόν.." ανασηκώνω τους ώμους

"Λοιπόν?" μου λεει αποσυντονισμένα

"Τι θα γίνει ρε κορίτσι μου? θελεις να με παντρευτείς ? "

Γελάει

Γελαει ρε φίλε! θα την πνίξω

"Τι γελάς γαμώ? και δαχτυλίδι αγόρασα"

Γελάει περισσότερο

"Την μαλακία μου το μετάνιωσες? εγώ..εγώ.."

"Εσύ?" μου λεει γελαστα και με αυτοπεποιθηση

"Εγώ ..εγώ..."

Δεν είμαι και καλός στα λόγια. Τι αλλο να της πω? Δεν τα είπα καλά?

"Δεν ξέρω..είμαι και μικρή για γάμους"

Ε αυτό είναι ρε φίλε θα την πνίξω

"ΚΑΛΑ ΡΕ! ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕΣ ΣΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΩΣ ΨΑΧΝΕΣΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ? ΚΑΙ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ ΑΓΟΡΑΣΑ"

"Μου φωνάζεις?" σταυρώνει τα χέρια της μπροστά στο στήθος της θυμωμενα

"ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΧΙ?"

"ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ! "

"ΠΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ?"

"Μμμ.."

Αυτό είναι. Μου σπαει τα αρχίδια και..

"Ε θα σε πνίξω. Δεν υποφέρεσαι"

Και την επνιξα.

"Αχ..Δημήτρη.."

"Μμμ.."

"Αχ..Δημήτρη μου..."

"Σου αρεσει?"

Φασωνόμαστε στο πίσω μέρος της αυλής πάνω απο τριάντα λεπτά.

"Λοιπόν το σκέφτηκες?" λεω κόβοντας το φιλί μας . Είμαστε και οι δυο λαχανιασμένοι , αναμαλλιασμένοι και θελω να πιστευω ερωτευμένοι φουλ και οι δυο.

Για το καλό της γαμω την παναχαικη μου!

"Αχ Δημήτρη.." μου λεει ξανά και παει να με φιλήσει.

"Το είπαμε αυτό"

Μου χαμογελά γλυκά.

Πεθαίνω για παρτη της.

............................

Μια ώρα και δεκα λεπτά μετά.

Και τρια δευτερολεπτα.

Ακούω κάποια να ξεροβήχει και  τραβάω απρόθυμα τα χείλη μου απο την Νίκη.

"Ε..συγνώμη παιδιά μου αλλά.."

Βλέπω την μάνα μου και την θεία μου να μας κοιτάζουν με ντροπή απο την γωνία του σπιτιού.

Απο πίσω οι αδερφές μου ξεπροβάλλουν και χειροκροτάνε , η μάνα μου της αγριοκοιτάζει και ο Βαγγέλης μου κάνει το σύμβολο της νίκης με τα δάχτυλα του.

"Συγνώμη που διακόπτουμε ..την συζήτηση σας..αλλά.." η θεια παει να πει κάτι αλλα η μανα μπαινει μπροστά της

"ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΒΡΕ ! ΟΛΟΙ ΛΕΝΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΤΙ Ο ΜΟΡΟΝΗΣ ΤΑ ΕΧΕΙ ΜΠΛΕΞΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ "

"Είδες χωριο που έχουμε? ντετεκτιβ όλοι! απο το χωριο μου το κληρονομησα το ερευνητικό ενδιαφέρον" λεει το κορίτσι μου καθώς τα χέρια μας είναι ακόμη πλεγμένα

"Τώρα ρε μάνα το συζητούσαμε"

"Να το συζητήσετε μέσα. Και κανόνισε το έχεις εκθεσει τωρα το κορίτσι . Κανόνιστε να μου τα γυρίσετε τώρα και να μου ξεκινησετε τα προοδευτικά"

Η Νίκη γελάει.

Εγώ την αγριοκοιτάζω.

"Κρυφακουγες μανα?"

"ΕΓΏ ΜΟΝΟ? ΟΛΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΒΡΕ ΧΑΜΕΝΕ!ΜΠΕΙΤΕ ΜΕΣΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΓΟ"

Κοιτάω την Νίκη

"Τι λες? θελεις να πάμε μέσα? "

Με κοιτά τρυφερά. 

Και με φιλά στο μάγουλο.

Η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή. 

Καμιά γυναίκα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό το πλάσμα.

"Ναι Δημήτρη. Θέλω."

παίρνω μια μεγάλη ανάσα και την αφήνω να φύγει απο μέσα μου αργά. 

Νομίζω πως θα κλαψω ο μαλακας απο συγκίνηση.

..................................................................

Το γουατπαντ μου κατεβασε το κεφ με τίτλο Ξύλο γιατί είχε  λεει αναρμοστο gif. Eίναι αυτό που δείχνει τον μορονε ημίγυμνο να κάνει.. κάμψεις? Τελειως άδικο γιατί δεν έδειχνε το παραμικρό πάντως: Ούτε έδειχνε το μόριο του!!!! ούτε έδειχνε ερωτική πράξη!!!Μονο υπονοούσε. Αλλά και η υπόνοια προφανώς διαγράφεται. Το τζιφ είχε σκοπό να συμπληρωσει το αστειο οτι ο Μήτσος είχε ιδρώσει στην προσπαθεια και όχι να προκαλέσει. Ήταν αστείο!!! Μου κατεβασαν όλο το κεφ και το αναδημοσιευσα. Δεν θελω να πιστεψω οτι καποια μου εκανε αναφορά για το τζιφ αν και  αυτό συνέβη. Για ποιο λόγο όμως καποια το έκανε  αυτό? απο πουριτανισμο ???Η ιστορία είναι αστεία και νομίζω οτι δεν είναι ούτε καν προκλητική και ακόμη και αυτά τα ποιο κίνκυ ας πουμε που γραφω είναι δοσμένα με χιουμορ και οχι πρόστυχα. Που ακόμη και τις αμιγεις ερωτικές ιστορίες δεν ειμαι της αποψης οτι πρεπει να λογοκρίνονται. Ο καθενας βρισκει την ιστορία που του ταιριάζει. Αν νιώθει καποια οτι προσβαλλω την αισθητική της , ούτε αναγκασα καποια να με διαβάσει, ούτε την προωθησα σε λογαριασμούς ανηλίκων.

Επίσης στο επόμενο η ιστορία μας τελειώνει. Ευχαριστώ όλα τα κορίτσια που αγάπησαν την ιστορία και έμειναν πιστές αναγνώστριες εδώ και εναμισο χρόνο που την γράφω. Σας ευχαριστω κορίτσια πολύ πολύ και συγνώμη για το κατεβατό .