Η ουρίτσα τον αγαπά. Τρελά.

Προσπαθώ να μην κουνηθώ καθόλου στο κρεβάτι για να μην τον ξυπνήσω. Ούτε ανάσα παίρνω.Δεν θέλω να τον ξυπνήσω ακόμη. Το πρωί είναι η καλύτερη στιγμή της μέρας γιατί μπορώ να τον πάρω μάτι ανενόχλητη και αν θέλω μπορώ και να τον μυρίσω!

Κοιτάω τα κλειστά ματάκια του. Και τις μαύρες βλεφαρίδες του. Δείχνει τόσο όμορφος στο πρωινό φως του ήλιου. 

Και το βράδυ ωραίος φαίνεται βέβαια.

Κοιτάω την μύτη του. Έχει πολύ αρρενωπή μύτη. Και πολύ ωραίες γωνίες και πηγούνι. Και πολύ ωραία χείλια..έτσι γεμάτα.

Παίρνω μια μεγάλη  ανάσα και την αφήνω να γλιστρήσει απο μέσα μου διακριτικά . 

Μαλακά του τραβάω το σεντόνι απο πάνω του. Ελπίζω να μην τον κρυώσω που τον αφήνω γυμνούλη. Ο Δημήτρης κοιμάται μόνο με το μποξεράκι. Δεν έχει πυτζάμες δεν ξέρω γιατί! εγώ του αγόρασα δώρο πυτζάμες που στο παντελόνι πάνω είχε μια μεγάλη γάτα..για να είμαστε ασορτί αλλά ποτέ δεν τις φόρεσε.

Λοιπόν..έχει και ωραία μπράτσα. Έτσι δυνατά και γραμμωμένα. Έχει ένα τατουάζ τριφύλλι πάνω στο δεξί του μπράτσο. Και αυτό πολύ ωραίο. Και πράσινο. Το έκανε όταν ήταν 18. Είχε πάρει κύπελλο ο παναθηναικός και το είχε τάξει στο θεό πως αν το κέρδιζαν θα χτυπούσε ένα. Και το έκανε. Πάντα κρατά τον λόγο του.

Κοιτάω το στέρνο του είναι μεγάλο με λίγες μαύρες τρίχες. Οι οποίες διαπερνούν κατακόρυφα το κορμί του και χάνονται μέσα στο..

Παίρνω μια μικρή ανάσα ακόμη και την αφήνω και αυτή διακριτικά.

Δεν αγαπώ τον Δημήτρη φυσικά επειδή είναι υπέροχος και πανέμορφος.  Τον αγαπώ γιατί είναι πολύ καλός.

Κοιτάω ..

Μμμ..

Λοιπόν ο Δημήτρης τα πρωινά ξυπνάει με στύση. Είναι μεγάλη και του βγαίνει και λίγο απο το μποξεράκι. Ακουμπά μέχρι και το σκόρδο του.

Αχ.

Μήπως δεν είναι σωστό να το κοιτάω? 

Γυρίζω και κοιτάω τα μαύρα μπερδεμένα του μαλλιά. 

Είναι ωραία και αυτά.

Αχ. Πρέπει να τον ξυπνήσω. Θ'αργήσει.


"Αν είναι η αγάπη αμαρτία ..θα βγω να το φωνάξω με λατρεία ..θα βγω να το φωνάξω να το πω..πως είμαι αμαρτωλή μα σ'αγαπ-"

"Ε ΑΙ ΣΙΧΤΡΙΡ ΠΡΩΙΝΙΑΤΙΚΑ ΓΑΜΩ"

Ξύπνησε. Έχει δρομολόγιο σήμερα , πόσο να τον αφήσω να κοιμηθεί?

"Εσύ αι σιχτιρ βλάκα"

Με σπρώχνει απο το κρεβάτι του και τεντώνεται.

Αχ.

Πιάνει και τον..

Δεν κοιτάζω. Δεν είναι σωστό.

"Τι τραγουδάς μέσα στο αφτί μου?"

Τρίβει και τα ματάκια του ο Μητσάρας μου.

"πρέπει να ξυπνήσεις έχεις δρομολόγιο"του λέω αυστηρά.

Κοιτά το ξυπνητήρι.

"Γαμώ την παναχαική μου γιατί δεν χτύπησε το μαραφέτι? θ'αργήσω"

Εμ..γιατί το έκλεισα?


"Πάω να κάνω πρωινό "του λέω πάλι αυστηρά.

Τον βλέπω να σηκώνεται και σηκώνομαι κι εγώ.

Αχ.

"Τι με κοιτάς γαμω λες και δεν είδες ξανά άντρα?"

Εγώ τον κοιτούσα?

"Σιγά τον άντρα" 

Υπέροχε καταπληκτικέ άντρα μου.

Τσακίζομαι να κάνω πρωινό.


Πάω στην κουζίνα και βγάζω απο το ψυγείο τα ταπεράκια του για να τα πάρει μαζί του στο ταξίδι.

"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΦΟΡΤΩΣΕΙΣ ΤΑΠΕΡ"μου φωνάζει απο το μπάνιο.

"ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ"

Σιγά μην τον αφήσω να τρώει απ'έξω βλακείες.

ΙΙΙΙ δεν έχω ψωμί για πρωινό.


"Πάω για ψωμί Δημήτρη θα κατέβω για λίγο . Μην φύγεις"

Κάθομαι απ'έξω απο το μπάνιο αλλά δεν απαντάει.

"Ακούς? Πάω για ψωμί"

Δεν απαντάει.

"Βαράς μαλακία ?"

 τον ρωτάω γιατί το πρωί πάντα αυτό κάνει στο μπάνιο.

Δεν λέω πως το ξέρω.

"Βγάλετοσκασμόδεν μπορώ να συγκεντρωθώ"

Μαλακία βαράει.

Τον αγαπώ.


Βάζω μια ζακέτα πάνω απο τις πυτζάμες μου και ανοίγω την πόρτα.

Πρώτη δοκιμασία.

Να περάσω απ'έξω απο το σπίτι της γιαγιάς.

Γιατί πρέπει να μένουμε στο ίδιο όροφο?

Την τρέμω και την φοβάμαι. Είναι περίεργη .

Κατεβαίνω με ταχύτητα φωτός και πέφτω πάνω στον μυστήριο.

"Πρόσεχε"

Κοιτάω τον μυστήριο του δεύτερου ορόφου.Είναι γύρω στα 30 , έχει πολλά αστέρια τατουάζ στα χέρια του και πολλά γένια. Είναι γενικά μονόχνωτος και δεν έχει πάρε δώσε μαζί με τους υπόλοιπους ενοίκους του κτιρίου. Αλλά μου φαίνεται περίεργος.

Και αυτός!

"Συγνώμη " του λέω ευγενικά και η μυρωδιά του μου φαίνεται πολύ οικεία. Δηλαδή παράξενη είναι η μυρωδιά του σαν αυτόν αλλά ..εγώ αυτή την μυρωδιά την ξέρω απο κάπου.

Τον κοιτάω ξανά και τον βλέπω να με προσπερνά με ταχύτητα. 


Πάω στο πρώτο όροφο και πετυχαίνω την γιαγιά Μυρτούλα. 

Αυτή είναι η γιαγιά που μένει στον πρώτο είναι υπέρβαρη δεν βγαίνει ποτέ απο το σπίτι, έχει μια κρεατοελιά στην μύτη και δεν έχει δόντια. Έχει πάντα ανοιχτή την πόρτα και ξέρει τα πάντα.

Αυτή είναι καλή γιαγιά και τα βρίσκουμε. Και πολύ με εκνευρίζει ο Δημήτρης που την λέει φάλαινα. Πολύ μαλώνουμε γι αυτό. Κρίμα η γιαγιάκα.

"Νίκη κορίτσι μου"

"Γιαγιά Μυρτούλα"

Κοιτάει στο βάθος τον μυστήριο που κλείνει με φόρα την εξώπορτα.

"Έχουμε γεμίσει εξωγίηνους στο κτίριο" μου ψιθυρίζει.

Με κοιτάζει προσεκτικά στα μάτια.

"Εσύ δεν είσαι τέτοια, είσαι καλό κορίτσι"

Τα βρίσκουμε. Το είπα!

"Να προσέχεις πλησιάζει η Δευτέρα παρουσία και θα καούμε όλη στο πυρ το εξώτερον"

Είναι πολύ καλή. Πάντα μου δίνει συμβουλές.

"Θα προσέχω. Ψωμί θέλεις γιαγιά?"

"Μια φραντζόλα μαύρη σαν την ζωή μου"

"Καλά"

Φεύγω τρέχοντας και πάω στον φούρνο. 

Ο μυστήριος μπαίνει σε ένα πανάκριβο αυτοκίνητο.

Πως γίνεται τώρα αυτός να μένει σε μια παλιά γκαρσονιέρα και να οδηγάει τόσο ακριβό αυτοκίνητο?

Προσπαθώ να τα πω και στον Δημήτρη αλλά με γράφει.

Αλλά είμαι σίγουρη.

Κάτι  μυστήριο υπάρχει στο κτίριο μας.



(..)

"Πιες και το χυμό σου"

"Μου έχεις πρήξει τ'αρχίδια με τον χυμό"

"Πιες το γρήγορα θα χάσει τις βιταμίνες του"

"Δεν θέλω"

"Ε πιες το"

Το πίνει .

Πίνει πολύ όμορφα τον χυμό του. Είναι κουκλί.

"Σου άφησα λεφτά για τον οδοντίατρο και για το σούπερ"

Μου λέει και παίρνει το σακίδιο του και την σακούλα με τα τάπερ.


Φεύγει.


Θα κλάψω.


"Πότε θα επιστρέψεις?"

"Ξέρεις πότε θα έρθω. Με ρώτησες δέκα φορές γαμώ ως τώρα. Άργησα την κάνω"

Πάει να φύγει.


Πεθαίνω.


Γυρίζει πάλι.


Χαρά!


"Και κοίτα να κοιμηθείς το βράδυ μην κάθεσαι σαν βλαμμένο άυπνη"

"Καλά"

"Τι καλά?"

"Ε θα κοιμηθώ στης Μαρίας το κανόνισα"

Ξεφυσάει. 

"Μόνη μένει?"

Σηκώνει και το φρύδι του.

"Με άλλους δυο. Άντρες"

Του λέω επίτηδες. Η αλήθεια είναι πως με το χρυσόψαρο της μένει.

"Να μην φορέσεις τις πυτζάμες με τις γατούλες μπας και και έχεις κανένα τυχερό"

"Αι γαμήσου Δημήτρη"

Γελάει.

"Βλαμμένο" μου χτυπά μια μαλακή μπουνιά.

Με κοιτά με τις γαλανές ματάρες του. 

Αχ.

"Ηλίθιεεεε"

"Μου νιαούρισες?"

"Τσουκ"

"Καλά φεύγω να προσέχεις"

"Στα τσακίδια" του λέω πιο αυστηρά και κλείνει η πόρτα.

Δυστυχία . Μοναξιά . Πεθαίνω.


Πάω καρφί στο κρεβάτι του και παίρνω αγκαλίτσα το μαξιλάρι του. Σνιφάρω.

Λοιπόν..

Εγώ και ο Δημήτρης..


Λοιπόν..εγώ..

Είμαι ..έτσι πολύ...ερωτευμένη μαζί του.

Και αυτός με γράφει. 


Όταν έφυγε απο το χωριό γι Αθήνα κόντεψα να πάθω κατάθλιψη. Έτσι έβαλα τα δυνατά μου να διαβάσω και να τον ακολουθήσω στην Αθήνα.

Αλλά την ατυχία μου μέσα πέρασα βρεφονηπιοκομίας στην θεσσαλονικη. Γλέντια η μαμά μου γιατί οι δίδυμες..οι αδερφές του Δημήτρη σπουδάζουν εκεί.

Εγώ να πεθάνω ..να πεθάνω !καθόλου δεν ήθελα να πάω.

Κι έτσι δεν πήγα. 

Καυγάς με την μαμά απίστευτος αλλά επέμενα οτι το τει στην Αθήνα ήταν καλύτερο.

Λοιπόν..πέθανα στο διάβασμα ένα χρόνο..και πέρασα στο τει της Αθήνας!

Όποιος προσπαθεί πάντα τα καταφέρνει.


Το θέμα είναι πως ο Δημήτρης με αγνοεί ως γυναίκα αλλά έχω σχέδιο.

Δηλαδή το σχέδιο δεν είναι δικό μου είναι του φίλου μου του pinklover69.

Είναι ένα πολύ καλό παιδί που θαυμάζω το έργο του απίστευτα. Τον γνώρισα στο διαδίκτυο και επειδή του άφηνα σχόλια συνέχεια κάτω απο τα βιντεάκια που ανέβαζε στο pornhub στο τέλος μου μίλησε και με το καιρό γίναμε φίλοι.

Λοιπόν του ξέρασα εννοείται τα πάντα για τον Δημήτρη και μου είπε πως αυτοί οι άντρες θέλουν δάμασμα. Ελπίζω τα αγγλικά μου να είναι  καλά. Και να μην μου είπε τίποτα άλλο.

Λοιπόν..μου είπε ..φωτιά στην φωτιά. Βρισίδι αυτός βρισίδι κι εγώ. Και πως τα όμοια έλκονται. Εγώ απο τότε εκατόν ογδόντα μοίρες στροφή. Το τι βρισίδι ρίχνω δεν λέγεται. 

Βέβαια ο Δημήτρης δεν δείχνει να ανταποκρίνεται στο φλέρτ μου αλλά δεν πτοούμαι. Εδώ βρεφονηπιοκομίας κατάφερα να περάσω! Τον Δημήτρη δεν θα ρίξω?

Κοιτάω το κινητό μου.


Αχ λείπει ήδη δέκα λεπτά.

Τον παίρνω τηλέφωνο.


"Τι γαμώ την πουτάνα μου?"

Γλυκούλης.


"Αι γαμήσου ηλίθιε απλά ήθελα να σου πω να φας το παστίτσιο πρώτο γιατί δεν θα είναι καλό αν το ξαναζεστα-"

"Την μαλακία μου"

Κοιτάω το κινητό . Μου το έκλεισε.


Αχ.

Τον αγαπώ. Τον αγαπώ. Τον αγαπώ.

Σνιφάρω και  το μαξιλάρι του λίγο ακόμη.

Πάλι καλά που έχω και τα άπλυτα του.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top