"Την πέντε στην κάτω δεξιά " δηλώνω την μπάλα και σκύβω για να την δω καλύτερα.

"Μήτσο με την νταλίκα τι έγινε? θα της περάσουν συναγερμό?"

Και..χάνω την τρύπα την μαλακία μου μέσα

"Πόσο παπάρας είσαι ρε Βαγγέλη , επίτηδες το έκανες μουνόπανο για να μην την βάλω?"

"Τι έκανα ρε φιλαράκι?" τον βλέπω να χαμογελά και να κατεβαίνει απο το σκαμπό του . 

"Μην μου λες για την νταλίκα  μου την στιγμή που πάω να χτυπήσω  "

Κάθομαι στο σκαμπό και αφήνω την στέκα απο δίπλα μου

"Θα την πάω αύριο  στην αντιπροσωπεία. Θα της περάσουν συναγερμό και θα της φτιάξουν και την παραβιασμένη πόρτα"

Βλέπω στο βάθος την γκαρσόνα να με καρφώνει επίμονα. Τι πρόβλημα έχει? φοβάται μήπως δεν της πληρώσω τις μπύρες ?

"Πιάσε δυο kaiser" της λέω μιας και με κοιτάει. Όποτε θέλεις να παραγγείλεις εξαφανίζονται .

"Η τρία κάτω αριστερά ρε φίλε" λέω στον Βαγγέλη γιατί σημαδεύει αλλού γι αλλού, αφού ο μαλάκας  τσεκάρει τις δυο φίλες της Αμαλίας στο μπαρ. Έτσι θα παίξουμε?

"Θα παίξουμε τώρα ή θα το παίζεις με τις γκόμενες ?"

"Εσύ μαλάκα τις κουβάλησες"

"Μόνες ήρθαν . Σε ελεύθερη χώρα ζούμε"

Βαράει την μπάλα και βάζει και την λευκή

"Παπάρα είσαι ερασιτέχνης" προσπαθώ να μην γελάσω γιατί είναι και ζορίλλας. Είχε δίκιο ο Βαγγέλης . Τελικά το μπιλιάρδο μου φτιάχνει την διάθεση. Δεν είχα όρεξη να βγω αλλά προβλέπεται μια χαρά το βράδυ

Παίρνω την στέκα μου και του κάνω νόημα να κάνει άκρη

"Η αστυνομία τι είπε για την διάρρηξη?"

"Δεν είπε. Δεν την κάλεσα. Το πρωτόκολλο της πρεσβείας λέει να μην μπλέκεται το όνομα της με αστυνομίες και μαλακίες. Εξάλλου δεν πείραξαν τα κωλόπαιδα το εμπόρευμα"

Χτυπάω την μπάλα και μπαίνει καρφί μέσα. Απορώ γιατί την άνοιξαν αφού στην τελική δεν πήραν τίποτα. 

"Μπράβο το μωρό μου" ακούγεται απο το βάθος η Αμαλία να φωνάζει λες και είναι μαζορέτα και οι μισοί απο το μαγαζί γυρίζουν και με κοιτάζουν. Την μαλακία μου. Την αγριοκοιτάζω.

"Δεν φέρνουν γκόμενες στο μπιλιάρδο" υψώνει και το φρύδι του ο Βαγγέλης. Ξεχνάει κάθε φορά που με παρακαλά να του κάνω κονέ με καμιά φίλη της Αμαλίας.

"Σύρε και γαμήσου. Δεν την κάλεσα σου είπα " απαντάω και βλέπω την γκαρσόνα να φέρνει τις μπύρες. Τις αφήνει δίπλα μου αλλά δεν φεύγει. Με κοιτάζει στα μάτια.

"Θέλεις να σε πληρώσω τώρα?"

"Όχι καλέ" μου χαμογελά ακόμη περισσότερο χωρίς να φεύγει. Έχει κολλήσει να με κοιτάει.

Ναρκωτικά παίρνει?

"Μήτσο σε λένε?"

Όχι ..τελικά μου την πέφτει.

"Ναι " ακούω την φωνή της Αμαλίας απο δίπλα μου καθώς βάζει το χέρι της γύρω απο την μέση μου. 

"Τι θα γίνει ρε μαλάκα?" ο Βαγγέλης με κοιτά ξενερωμένος.

"Η μπύρα κερασμένη " 

η γκαρσόνα μου χαμογελά επιδεικτικά και η Αμαλία χαμηλώνει το χέρι της προς  τον κώλο μου αλλά τραβιέμαι. Δεν γουστάρω κτητικότητες. Είπαμε πήδημα αποκλειστικό είναι αλλά σε λίγο θα μου βάλει και χαλκά η τύπισσα

"Όμορφα" της σφυρίζω μέσα απο τα δόντια μου και τραβιέμαι.

"Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΠΥΡΑ ΚΟΥΚΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΕΡΑΣΜΕΝΗ?" Ο Βαγγέλης φωνάζει στην σερβιτόρα αλλά εκείνη τον αγνοεί.

Κατεβάζει και μούτρα.

"Αμαλία πιες το ποτό σου με τις φίλες σου και άσε με με τον φιλαράκι να παίξω μπιλιάρδο. "

"Θα μου μάθεις να παίζω κι εγώ?"

Την κοιτάζω. Η Αμαλία είναι έξυπνη γυναίκα. Μου αρέσει αυτό στην γυναίκα. Εντάξει εννοείται θέλω να είναι πρώτα η γυναίκα που έχω δίπλα μου φωτιά στο κρεβάτι. Να γουστάρει πούτσο, πως το λένε? μου αρέσει αυτό πολύ. Αλλά να μπορώ να πω και δυο κουβέντες μαζί της. Επίσης είναι όμορφη. Έχει και κορμί ωραίο. Πολύ ωραίο. Αλλά αμα η άλλη πάει για τσιμπούρι κατάσταση ξενερώνω. Έχω στόχους στην ζωή μου να πετύχω και δεν είμαι για σχέσεις .

"Αμαλία " της λέω αυστηρά και μου χαμογελά.

"Ξέρω. Φεύγω στις φίλες μου"

"Άντε μπράβο" την φιλάω πεταχτά στο στόμα και χαζογελά.

"Εντάξει ? τελείωσες?" ο Βαγγέλης πίνει την μπύρα του όταν την αφήνει απότομα κάτω

"Η φίλη της ουρίτσας μπήκε..πως την λένε..Μαρία?"

Δεν γυρίζω να κοιτάξω. 

Άντε μην την θυμηθώ και αυτήν και τα πάρω πάλι στα κρανία την μαλακία μου.

"Η έξι κάτω" δηλώνω και σκύβω να την δω.

"Και η γκόμενα της είναι μαζί"

"Στ'αρχίδια μου" λέω και χτυπάω

"Η δυο κάτω αριστερά"

Δηλώνω και ξανασκύβω

"Ακόμη θυμωμένος είσαι ρε με την μικρή?Εντάξει μια μαλακία είπε αλλά ζήτησε και συγνώμη"

"Δεν είμαι θυμωμένος. Ξενερωμένος είμαι"

Ο Βαγγέλης κοιτά λοξά προς το μέρος της Αμαλίας και έρχεται κοντά μου με συνομωτικό ύφος. Εννοείται θα πάρει το μέρος της Νίκης. Πάντα αυτό κάνει.

"Ρε φιλαράκι η ουρίτσα είναι καλό παιδί δεν θα έκανε μαλακία έτσι στο ξεκάρφωτο"

Και όμως. Ούτε εγώ το περίμενα . Αλλά το έκανε.

"Και το έκανε και παραδέχτηκε πως το έκανε γιατί δεν την χωνεύει. Το μόνο ελαφρυντικό που της δίνω είναι οτι είναι ανώριμη"

"Μίλησε ο ώριμος"

"Απο την μικρή πιο ώριμος είμαι. Ποτέ δεν θα έκανα τέτοιο καφριλίκι στον γκόμενο της. Να κάθομαι και να την θάβω πίσω απο την πλάτη-"

"ΜΑΛΑΚΑ" τα μάτια του Βαγγελή είναι έτοιμα να πεταχτούν έξω και του πέφτει το σαγόνι

"Τι έγινε?"

Ο Βαγγέλης  κοιτά στο βάθος επίμονα

"Οι φίλες της Νίκης έχουν μαζί τους μια καραμέλα για πολύ γλύψιμο"

"Οτι κινείται πυροβολείται ρε φίλε είσαι. Όλες τις γουστάρεις"

Χτυπάω την μπάλα αλλά δεν την βάζω μέσα. Τι μου θύμισε την ουρίτσα? 

"Γύρνα να δεις βρε μαλάκα..είναι ένα μικρό με κοντό φόρεμα και γόβες..κοίτα ένα μουνάκι βρε μαλάκα..κοίτα κάτι ποδαράκια ..κάτι βυζάκια ..κάτι..ΑΜΑΝ"

Κοιτάω τον Βαγγέλη και έχει μείνει παγωτό.

"Έμφραγμα?"

Δεν απαντάει. Τι σκατά κοιτάει?Τόσο ωραία?

Γυρίζω και κοιτάω .

Στο βάθος βλέπω την Μαρία και την Χαρά , μου κάνουν νόημα και τις χαιρετάω κι εγώ. Πάω να γυρίσω όταν βλέπω ένα εργαλείο να ισορροπεί πάνω σε γόβες. Έχει καυτό κορμί ,μακριά πόδια , ξέκωλο απο αυτά που φωνάζουν πήδηξε με- φαίνεται απο το ντύσιμο -και είναι φανερό πως πρώτη φορά έβαλε γόβες γιατί κοντεύει να πέσει κάτω.

"Καύλα .. Αλλά πως είναι ντυμένη έτσι? αδερφό δεν έχει να την μαζέψει? κοίτα πως έρχεται μέσα στο μπιλιαρδάδικο έτσι" την σαρώνω απο πάνω ως κάτω αλλά είναι και η Αμαλία στο μαγαζί και δεν γουστάρω να κοιτάω σαν τον λιγούρη άλλες αν και η τύπισσα φυσάει απο κορμί.

Πάω να γυρίσω το κεφάλι αλλά ο Βαγγέλης με κρατά στην θέση μου.

"Μαλάκα περιμενε να γυρίσει να την δεις και απο μπροστά " 

Το στόμα του έχει μείνει ανοιχτό

"Δεν -" πάω να πω κάτι όταν το εργαλείο γυρίζει προς το μέρος μας.

Τα στήθη της ασφυκτυούν στο μικροσκοπικό φόρεμα και είναι βαμμένη έντονα και-"

ΑΜΑΝ.

ΑΜΑΝ.

"ΒΑΓΓΕΛΗ" κρατιέμαι απο το τραπέζι του μπιλιάρδου , δεν τα ζω αυτά

"ΜΗΤΣΑΡΑ"

"ΒΑΓΓΕΛΗ"

Ξαναλέω  και την ξανακοιτάω.Κάνω λάθος?Τα έχω χάσει.

"Ρε ..αυτή..αυτή είναι η-" λέω μπερδεμένος

"Σε νιώθω λέμε" μου απαντά και στην στιγμή μου γυρίζει το μάτι και το μυαλό μαζί. 

Η Νίκη ..αυτή είναι η Νίκη. 

Η δική μου Νίκη  την μαλακία μου!

"τι σκατά νομίζει οτι κάνει?" γιατί είναι ντυμένη γυναίκα? Της φαίνονται τα πάντα!

"Κοίτα την Νίκη τι καυλιάρα μας προέκυψε"

Αυτόματα η μπουνιά μου βρίσκει την πλάτη του

"ΣΚΑΣΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ ΜΟΥ ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ"

Πετάω την στέκα στο τραπέζι και μου πέφτει και η μπύρα κάτω.

Θα γίνει της πουτάνας γαμώ την μαλακία μου μέσα. Γιατί είναι ντυμένη έτσι ? Τι νομίζει οτι κάνει? 

Πάω καρφί προς τα εκεί και την βλέπω να προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στο σκαμπό. Εν τω μεταξύ βλέπω την δίπλα παρέα με κάτι ανώμαλα γομάρια να κοιτάζουν την ουρίτσα. Τους αγριοκοιτάζω αλλά με γράφουν σταρχίδια τους, συνεχίζουν να την κοιτάζουν και είμαι σίγουρος πως θα την παίξουν το βράδυ με..με την ξαδέρφη μου γαμώ! μου..μου..ξεφτιλίζει το σόι!

"Γειά  σου ρε Μητσάρα" ακούω την Μαρία να μου λέει και η Χαρά μου κουνά το χέρι χαρούμενα. Η Νίκη πάλι έχει κατεβασμένο το κεφάλι αλλά για κάποιο λόγο την χτυπάει αγκωνιά η Μαρία και κατευθείαν σηκώνει το κεφάλι και έχει και την αναίδεια να με κοιτάξει μπλαζε λες και είναι πραγματική γκόμενα.

"ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ? "

Της λέω και γυρίζω και κοιτάζω την παρέα απο δίπλα

"ΤΙ ΚΟΙΤΑΤΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΑΝΑΧΑΙΚΗ ΜΟΥ?" ουρλιάζω ήρεμα για να μην κάνω μανούρα μέσα στο μπιλιαρδάδικο αλλά ειλικρινά θα πέσουν μπουνίδια αν συνεχίσουν να κοιτάζουν τα πόδια της

"Γιατί φωνάζεις?"μου λέει αθώα η Νίκη και κάνει και σταυροπόδι. Το μαύρο φόρεμα της ανεβαίνει στο θεό και φαίνονται κι αλλο τα πόδια της. 

"Τι..τι.."

Δεν έχω λόγια την μαλακία μου.

ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΦΟΡΑΣ?"

"Οτι μου γουστάρει" μου απαντά και μου έρχεται να την βάλω στα γόνατα μου και να της δώσω ξυλιές στον..

Δηλαδή..είναι για σφαλιάρες η γυναίκα.

Η ουρίτσα δηλαδή.

Την μαλακία μου.

"Δεν ξέρω αν δεν σου το είπανε αλλα οι απόκριες αργούν ακόμη. Ντύσου γυναίκα σε λίγους μήνες" της λέω αυστηρά και την βλέπω να γουρλώνει τα μάτια της.

"Μητσάρα δεν ξηγιέσαι σωστά. Οτι θέλει θα φοράει"

Κοιτάω την Μαρία που το παίζει υπεράσπιση

"Εσένα δεν σου πέφτει λόγος τι κάνω με την ξαδέρφη μου. "

"Δεν είμαι-" δεν την αφήνω να μιλήσει

"ΟΣΟ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ" της τραβάω το φόρεμα προς τα κάτω να μην φαίνονται τα πόδια της και το στήθος της αποκαλύπτεται κι αλλο. Πότε απέκτησε τετοιες βυζά..τετοια πράγματα ? για όνομα θέλει να με πεθάνει? 

"ΕΦΥΓΕΣ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ "

Κοιτάει την Μαρία και μετά εμένα

Σταυρώνει τα χέρια της κάτω απο το στήθος της , το οποίο για όνομα φαίνεται ακόμη περισσότερο και σουφρώνει τα βαμμένα κόκκινα χείλη της 

"ΟΧΙ.ΘΑ ΠΑΙΞΩ ΜΠΙΛΙΑΡΔΟ"

"ΘΑ ΣΚΥΨΕΙΣ ΝΤΥΜΜΈΝΗ ΈΤΣΙ?"

Θέλει να πάθω έμφραγμα?

"ΕΤΣΙ"

"Εσύ τι ζόρι τραβάς?" λέει η Μαρία απο δίπλα μου και λες και ακούω ηχώ η Νίκη το επαναλαμβάνει

"Ναι ρε τι ζόρι τραβάς?"

Εγώ τι ζόρι τραβάω? Που την κοιτάει όλο το μαγαζί? 

"Εγώ τι ζόρι τραβάω?" λέω αμήχανα

"Ναι εσύ" μου απαντά με αυθάδεια . Το βάψιμο την κάνει να φαίνεται..δηλαδή..

"Η θεία μου είπε να σε προσέχω . Κάνω αυτό που θα έκανε κάθε αδερφός δεν έχεις κάποιο άλλον να σε προσέχει και..και δεν ξέρεις τι μαλάκες είναι οι άντρες..τι σκέφτονται  για εσένα αυτή την στιγμή όπως είσαι ντυμμένη σαν-"

"ΣΑΝ?"

Γιατί θυμώνει?

"Δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πετύχεις. Έτσι θα βρεις γκόμενο? Αυτό είναι το ζητούμενο?Είναι κίνηση απελπισίας?"

Την είχα ειλικρινά για πιο σοβαρή. Είναι πολύ ξηγημένο παιδί η ουρίτσα. Μου άρεσε που κυκλοφορούσε με όλα αυτά τα φαρδιά. Εννοείται την έκοψα -δεν την μπάνισα επίτηδες στο ίδιο σπίτι ζούμε-οτι έχει ωραίο σώμα αλλά μου άρεσε που δεν το επιδείκνυε.Έτσι πρέπει να είναι η σωστή γυναίκα. Να μην μασάει και να είναι ζόρικη. Όπως το βλαμμένο. Δηλαδή..όχι οτι μου αρέσουν αυτές οι γυναίκες..αλλά..αυτό.

"Μπορείς να πας σπίτι να αλλάξεις?" την ικετεύω

"Όχι. Η Αμαλία όταν ντύνεται έτσι δεν σε βλέπω να χαλιέσαι. Και δηλαδή τι σκέφτονται οι άντρες που είμαι έτσι ντυμμένη?"

Οτι σε πηδάνε γαμώ το κεφάλι μου.

"Κι εσύ τι θέλεις ? να βρεις ένα τύπο να σε πηδάει όποτε του καβλώσει σαν την Αμαλία ? "

Με κοιτά και ξαφνικά τα μάτια της γουρλώνουν . "Μην πεις άλλα" δεν προλαβαίνει να συμπληρώσει την φράση της όταν ένα χέρι με γυρίζει απότομα.

"Είσαι απαράδεκτος" η Αμαλία με κοιτάζει θυμωμενα.

Κοιτάζω παραξενεμένος την Νίκη. Θα έλεγα κι αλλά αν δεν με έκοβε. Κοιτάζω και την Αμαλία. Δεν ήταν σωστό όλο αυτό. Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν. Όλα τα φταίει η Νίκη. Με έχει εξοργίσει και κάνω μαλακίες.

"Μαλακία μου συγνώμη "

Όντως μαλακία μου. Δεν είναι οτι είπα ψέμματα αλλά δεν έπρεπε να το λέω πίσω απο την πλάτη της.

"Φεύγω" λέει η Αμαλία και είναι βουρκωμένη

Δεν μπορώ να βλέπω γυναίκα να κλαίει.

"όχι μην φύγεις" της λέω και την πιάνω απο το χέρι" δεν ήθελα να σε προσβάλλω"

Με κοιτά στεναχωρημένη

"Πάμε έξω να μιλήσουμε Αμαλία . Δώσε μου μια ευκαιρία να επανορθώσω"

της λέω τρυφερά και μου γνέφει θετικά

Γυρίζω και κοιτάω την ουρίτσα . Είναι βουρκωμένη.Και αυτή!

Η Μαρία την κρατά αγκαλιά. Τη τραβάω απο την αγκαλιά της.

"Πρώτα όμως θα πάμε σπίτι εμείς Νίκη. Αν δεν γδυθείς δεν θα ησυχάσω" της λέω αυστηρά και η Μαρία σκουντάει χαμογελαστή την ουρίτσα που είναι έτοιμη να πέσει απο το σκαμπό. Την κρατάω τελευταία στιγμή και την κοιτάζω μέσα στα μάτια.

Με κοιτά θλιμμένα και δάκρυα φεύγουν απο τα μάτια της. Την στεναχώρησα αλλά είναι για το καλό της. Δεν αξίζει στην Νίκη να βρει έναν πέφτουλα που θέλει μόνο το κορμί της. Της σκουπίζω τα μάτια . Την παίρνω στην αγκαλιά μου.

"Θα βρεις τον καλύτερο ουρίτσα..αλλά όχι έτσι. Σε παρακαλώ..είμαι άντρας και ξέρω τι ψάρια θα ψαρέψεις με αυτά τα ρούχα .Πάμε να αλλάξεις ρούχα σε παρακαλώ . Εσύ δεν είσαι τέτοια γυναίκα. Δεν σε διατάζω απλά θέλω να σε φροντίσω. Άσε με να σε φροντίσω Νίκη..εντάξει? Και θα σε επιστρέψω πάλι πίσω στις φίλες σου" 

"Καλά" μου λέει η ουρίτσα και μου χαμογελά δειλά

Την φιλάω στο μέτωπο και ακούω την ανάσα της να βγαίνει αργά. Την σφίγγω πάνω μου . Μυρίζει όμορφα. Την ξαναφιλάω στο μέτωπο πιο αργά αυτή την φορά.

"Πάντως είσαι όμορφη οτι και να βάλεις" της ψιθυρίζω για να το ακούσει μόνο αυτή και την φιλάω αυτή την φορά στα  μαλλιά. Ξανά και ξανά. Περνά τα χέρια της γύρω απο την μέση μου και την σφίγγω πάνω μου.

"Κολλήσαμε σιρόπια" ακούω να λέει η Μαρία δίπλα μου αλλά δεν το πιάνω γιατί το λέει αυτό.

Απομακρύνομαι απο την Νίκη και κοιτάω την Αμαλία.

"Εσύ περίμενε. Έρχομαι να μιλήσουμε"

"Μαλάκα" ακούω την Μαρία να λέει ενώ κάνει οτι βήχει.

Ποιό είναι το πρόβλημα της?