Το κατέβασα το κεφ ,το ανέβασα ξανά διορθωμένο ,αν δεν βγαίνει κανονικά πρέπει να την αφαιρέσετε απο την βιβλιοθήκη και να την αποθηκεύσετε ξανά. Ξέρω πρήζω αρχ..ια. 

-Προσέξατε που δεν έγραψα την λέξη ε? είμαι βαθύτατα ευγενικός άνθρωπος-

Aνοίγω τα μάτια  μου και ένα κύμα ευτυχίας και αγαλλίασης συνταράσσει το κορμί μου. Μυρίζω το άρωμα του Δημήτρη στα σεντόνια του και απλά λιώνω. Τρίβομαι πάνω στο μαξιλάρι του και μου έρχεται στο νου το χθεσινό βράδυ..μου μιλούσε μέχρι που αποκοιμήθηκα, πόσο καλός.. πόσο γλυκός .. πόσο-

" ΠΑΝΑΓΙΤΣΑ ΜΟΥ" γουρλώνω τα μάτια μου που σε λίγο θα πεταχτούν έξω. Η χθεσινή βραδιά περνά μπροστά απο τα μάτια μου με ταχύτητα ταινίας. Στο γρήγορο.

Νιώθω ξαφνικά σαν να μου έριξαν ένα κουβά κρύο νερό.

Αλλά δεν βαριέσαι.

Είναι πρωι, έχει φως, η ζωή είναι ωραία, το μαξιλαρι του Δημήτρη είναι στη αγκαλιά μου και χθες μου μιλούσε στο κινητό τόση ώρα.

ΧΑ.ΡΑ .

Παίρνω και το κινητό μου αγκαλιά παρέα με το μαξιλάρι του και φιλάω την οθόνη. 

"Δημήηητρη" λέω με άκρως αισθησιακή φωνή όπως θα του μιλάω όταν κάνουμε σεξ και ξανασκάω ένα φιλί στην οθόνη.

Δίνω ανησυχητικά  πολλά φιλάκια στην οθόνη και λίγο πριν τα φτιάξω με το κινητό μου θυμαμαι πως έχω και διάβασμα και σηκώνομαι. 

Κάνω ντουζ γρήγορα, πλένω δόντια, ντύνομαι και πάω καρφί στην κουζίνα για πρωινό.

Είναι πολύ σημαντικό το πρωινό λέει η μαμά μου και επίσης το πρόγραμμα. Χωρίς αυτό είμαι χαμένη και ποτέ δεν θα διάβαζα τίποτα. Με το αυστηρό πρόγραμμα εξάλλου κατόρθωσα και πέρασα στην σχολή. Ας όψεται ο Δημήτρης βέβαια που του ήρθε να γίνει νταλικέρης στην Αθήνα. 

Ανοίγω το ψυγείο και παραμερίζω με το χέρι μου τα φρούτα. Βγάζω το τσουρέκι με σοκολάτα και μπουκώνομαι δυο μπουκιές. Πάω να το αφήσω πάλι στο κουτί και μπουκώνομαι με άλλες δυο. Έτσι για το καλό.

Και η ώρα του καφέ..όπως το πίνει ο Δημήτρης. 

"Δυο κουταλιές νες , καθόλου ζάχαρη"

Ναι..δεν πίνεται..αλλά όταν το πίνω-και μόνο όταν λείπει σε δρομολόγιο-νιώθω σαν να τον έχω κοντά μου.  Είμαι πολύ ρομαντική. Ξέρω.

Δοκιμάζω .

Καταπολεμώ την επιθυμία να το φτύσω και ανοίγω το βιβλίο μου.

"Ο Jean Piaget , ο διάσημος Ελβετός ψυχολόγος έγινε γνωστός με την κονστρουκτιβιστική θεωρία του σύμφωνα με την οποία το παιδί οικοδομεί την γνώση του πάνω στις προυπάρχουσες εμπειρίες, ως εκ τούτου..ως εκ τούτου.."

Πάντως δεν νιώθει για μένα κάτι ο Δημήτρης που μου μιλούσε μέχρι να κοιμηθώ? Δεν ήταν πολύ γλυκό? Ήταν και κουρασμένος απο το ταξίδι..

Προσπαθώ να συγκεντρωθώ στο βιβλίο μου "Ο Ελβετός ψυχολόγος έγινε γνωστός με την-"

Λες να μου έστειλε μήνυμα? έχω πάνω απο δέκα λεπτά να το τσεκάρω.

Κοιτάζω το κινητό μου..αλλά δεν μου έχει στείλει μήνυμα.

Μήπως να στείλω  εγώ ?

Μμμ...

Μάλλον όχι.

Που ήμουν?

"Ο Ελβετός ψυχολόγος..jean..Piaget.."

Λοιπόν παίζει και να με γουστάρει. Γιατί μου μιλούσε μέχρι να κοιμηθώ? Δεν τον έχω δει ποτέ να κάθεται με τις ώρες να μιλάει στις γκόμενες του στο τηλέφωνο. Εμένα όμως μου μιλούσε. Μήπως αυτό είναι μια ένδειξη?

Αυτό εγώ τώρα το θέμα πρέπει να το συζητήσω σοβαρά με κάποιον.. 

Σκέφτομαι λίγο. .Εντάξει σχεδόν κανείς δεν ξέρει τον έρωτα μου με τον Δημήτρη εκτός..

Παίρνω στα χέρια μου το κινητό μου και ανοίγω το πορνχαμπ.Ο φίλος μου ο pinklover69 πάντα δίνει τις καλύτερες συμβουλές. 

Ανοίγω την σελίδα και πληκτρολογώ το γιουζερνειμ του. Βλέπω πως έχει ανεβάσει και νέο βιντεάκι. Είναι εξαιρετικός και μου είπε οτι δέχτηκε και μια καλή προσφορά απο την μεγαλύτερη εταιρία κινηματογράφου στην Ελλάδα..την Sexonia Films..νομίζω την λένε..θα ήταν μεγάλη χαρά να τον γνωρίσω απο κοντά. Φαίνεται πολύ κύριος. Τον θαυμάζω άπειρα. Δεν έχω κάνει ποτέ σεξ αλλά είμαι σίγουρη οτι όταν το κάνω θα είμαι φανταστική με τόση ώρα εκπαίδευση. Και όλα αυτά εξαιτίας του.

Του αφήνω πρώτα καρδούλες και ένα αγγελάκι στα σχόλια και ξεκινάω να του λέω για χθες.

Ανοίγω και το λαπτοπ στο γκουκλ τρανσλέιτορ  .

"Dear pinklover69 hi i am Nicky from Greece remember me? i want to say you that last night the gradma from my building turned to a big strange thing-maybe is a wolf-

Μήπως να μην γράψω τόσες λεπτομέρειες?

"So i was really really scared and i called my love of my life and light of my eyes Mitsos"

Δεν γράφω Δημήτρης μην ρεζιλευτώ σε κανέναν γνωστό αν πετύχει το μήνυμα!

"and he was talking me all night for company . So my friend do you think this is a proof of his love? Maybe he love me?"

Αγαπώ το γουγκλ τρανσλειτορ. Παλιά έστελνα μηνύματα και σε έναν ιάπωνα . 

"also i want to give you congrats for your new video. Your dick is beautiful and you are a big star"

Βάζω και δυο καρδούλες.

Συνήθως αργει να μου απαντήσει μερικές ώρες. Φυσικό. Είναι σταρ!

Τώρα εγώ τι έκανα? Διάβαζα?

Ανοίγω το βιβλίο και χτυπά το κινητό. Ορίστε εγώ προσπαθώ να διαβάσω και δεν μπορώ να αγιάσω.

"Μαράκι?"

"Νίκη καλημέρα σε σκεφτόμουν χθες. Χίλια συγνώμη που σε κρέμασα. Όλα καλά?"

"Καλημέρα..εμ.. όλα καλά. "

Τώρα αν της πω για την γιαγιά λυκάνθρωπο μήπως με περάσει για βαρεμένη?

"Πάμε για καφέ ?"

Κοιτάω το βιβλίο. 

"Μμμ..διάβαζα Μαρία"

"Ε κάνε ένα διάλειμμα θέλει να σε δει και η Χαρά. Σε λίγες μέρες πετάει για πίσω"

"Καλά.. Ραντεβού σε σαράντα λεπτά στο κυλικείο"

Oρίστε . Αν έχεις πρόγραμμα όλα τα προλαβαίνεις. Και το διάβασμα και τους φίλους.

"Καλημέρα Νίκη"

Κοντοστέκομαι λαχανιασμένη έξω απο την πόρτα της γιαγιάς Μυρτούλας. Είμαι λαχανιασμένη γιατί πέρασα τρέχοντας το πρώτο όροφο για να μην πετύχω την διαβολογιαγιά. Τι περνάω παναγίτσα μου κι εγώ.

"Καλημέρα γιαγιά Μυρτούλα"

"Είσαι καλά?" φοράει μια γαλάζια ρόμπα και κάθεται σε μια ξύλινη καρέκλα στο άνοιγμα της πόρτας. Είναι ο θρόνος της. Πάντα εκεί την βγάζει και επιτηρεί τα πάντα στην οικοδομή.

"Ναι πάω για καφέ με δυο φίλες μου"

"Ο Μήτσος πότε έρχεται?"

Δεν απορώ που ξέρει οτι λείπει . Όλα τα ξέρει η γιαγιά Μυρτούλα. Και με νοιάζεται πολύ.

"Αύριο"

Μετράω ώρες!!

"Να προσέχεις "

Κοιτά δεξιά και αριστερά. Κοιτάω κι εγώ δεξιά και αριστερά. 

Κοιτά τώρα έντονα εμένα και μου κάνει νόημα να την πλησιάσω.

"Σκύψε να σου πω" μου λέει συνομωτικά και σκύβω στο δευτερόλεπτο.

"Το βράδυ θα έχει πανσέληνο" 

"ΠΑΛΙ?"

Αναφωνώ απελπισμένη και μου χαμογελά γλυκά.

"Στην ευχή του θεού και της παναγίας κορίτσι μου "

"Μμμ..ευχαριστώ"

Πως θα κοιμηθώ πάλι μόνη? 

Τρέχω με ταχύτητα φωτός απο το κτίριο και -

"ΑΟΥΤΣ"

Πέφτω πάνω σε ένα γεροδεμένο κορμί.

Σηκώνω τα μάτια. Γενειάδα, γυαλιά ηλίου και σκισμένο τζην που κολλάει στους γλουτούς του θανατηφόρα.

Καλά..τώρα αυτό το τελευταίο δεν το βλέπω αυτή την στιγμή καθώς ο πωπός του είναι απο πίσω του, αλλά το είχα τσεκάρει τυχαία άλλη μέρα.

"Πρόσεχε που πας "

Είναι ο μυστήριος τύπος απο τον πρώτο.

"Καλημέρα"

Λέω ευγενικά και βγάζει τα γυαλιά ηλίου του.  Τον βλέπω να με σκανάρει απο πάνω ως κάτω..

Α τον αγενέστατο. Εγώ το κάνω αυτό μόνο όταν ο άλλος δεν κοιτάει και-

Ωχ.

Το ένα μάτι του είναι καταπράσινο και το άλλο καφέ!

Τον κοιτάω σαν χαζή.

Είμαι που είμαι δηλαδή..θα χαζέψω τελείως εδώ μέσα.

"Όλα καλά?" μου λέει κοφτά και χαμογελάω σαν ηλίθια.

"Εμ..ναι"

Εν τω μεταξύ μυρίζει παράξενα αυτός. Βρε εμένα κάτι μου θυμίζει αυτή η μυρωδιά..αλλά τι?

(..) 

Η Μαρία και η Χαρά φασώνονται τα τελευταία πέντε λεπτά.

"Ρε κορίτσια να πούμε και καμιά κουβέντα?"

Τι ήρθα για καφέ? Μόνη την βγάζω

"Να μας συγχωρεις βρε Νίκη αλλά είχαμε και τόσο καιρό να βρεθούμε" μου λέει η Μαρία και η Χαρά μου χώνει μια ελαφριά στην πλάτη.

Με πέθανε.

"Και στα δικά σου"

Το πρόσωπο μου φωτίζεται. 

Αχ και να φιλιόμουν  με τον Δημήτρη  μου και τι στο κόσμο , θα πέθαινα την ίδια στιγμή. Φιλάω και σταυρό

Και τότε

"ΑΧ" φωνάζω εκστασιασμένη και το μισό κυλικείο γυρίζει και με κοιτάζει.

"ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ "

Λέω απολογητικά και τρέχω με το κινητό προς την έξοδο για να του μιλήσω ανενόχλητη.

"Ναι?"

Η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή. Δεν συνηθίζει να με παίρνει τηλέφωνο. Ορίτσε..προχθες με άφησε να ανέβω στο κρεβάτι του..χθες μου κράτησε συντροφιά ..σήμερα με παίρνει τηλέφωνο..αύριο..ποιός ξέρει?

"Τι ναι γαμώ? με πήρε ο οδοντίατρος και είπε πως δεν πήγες να βγάλεις τα σιδεράκια σου"

ΙΙΙΙΙΙ ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ

Είχα δώσει το τηλέφωνο του Δημήτρη για ώρα ανάγκης. Γιατί δεν πήρε εμένα πρωτα η γραμματέας του οδοντιάτρου? πάντα τον Δημήτρη παίρνει δεν καταλαβαίνω γιατί.

"Δημήτρη διάβαζα πολύ το πρωί και το ξέχασα"

"Καλά..απλά φοβήθηκα μην έπαθες κάτι.Που είσαι?"

Φοβήθηκε για μένα..λιώνω..λιώνω ..λιώνω..

"Στη σχολή"

"Μπραβο  ουρίτσα τουλάχιστον στα μαθήματα δεν πιάνεσαι"

Να και τα κομπλιμέντα! Με θέλει με θέλει με θέλει!

"Θα τον πάρω τηλέφωνο να κλείσω νέο ραντεβού"

"Καλά. Κλείνω"

"Εεεεε   μην κλείνεις"

"Τι θέλεις? είμαι στο τιμόνι "

Τι θέλω?

Να μου κάνεις δυο παιδιά και να έχουν τα μάτια σου.

"Θέλω ..θέλω να σου πω ευχαριστώ για χθες . Ήταν πολύ γλυκό εκ μέρους σου που μου έκανες παρέα μέχρι να κοιμηθώ"

Σιγά.μην.το .άφηνα.να.πέσει.κατω

Πεθαίνει για μένα λέμε το αγόρι μου . Πρέπει κάποια στιγμή να τον πιέσω και να το καταλάβει οτι έχει αισθήματα για εμένα. Δεν ξέρω γιατί τα κρύβει τόσο πολύ.

Κοιτάω το κινητό.

Μου το έκλεισε?

"Δημήτρη?"

"Αφού ρε ουρίτσα είσαι σαν αδερφή για μένα"

...

..

Σκατά.

..

Ε..

"Καλά"

"Κλείνω"

" Ε..κλείσε!"

Επιστρέφω  στο τραπέζι και κάθομαι με τα κορίτσια. Δεν μπορώ να πάρω ανάσα.

"Νίκη πάμε κινηματογράφο το βράδυ?"

Σαν αδερφή του? Τόση προσπάθεια να τον ρίξω και κατάφερα απο το ξαδέρφη να περάσω στο αδερφή?

Και τότε..

"Ρε Νικούλα τι έγινε?" η Μαρία έχει σηκωθεί πάνω και με αγκαλιάζει με απορία.

Κλαίω με λυγμούς.

Ε όχι και σαν αδερφή του..δεν μετράω ως γυναίκα καθόλου για εκείνον δηλαδή?