"Πα...πα..ρα..μα..λα..κα"

"Τι λες ρε Μήτσο? δεν βγάζω άκρη . Η γραμμή κάνει παράσιτα"

Καταπίνω το μπεργκερ και επαναλαμβάνω στο φίδι τον Βαγγέλη που όταν τον δω μα την παναχαική μου θα τον πνίξω τον προδότη

"είσαι παπάρας ρε λέω! σου ζήτησε κονε με μπάτσους και έτρεξες να το κάνεις? είσαι καθόλου καλά? να μπλεξει το κοριτσάκι ?παλιομουνοδουλε! κουνάβι ! αυτό είναι άβγαλτο  ακόμη! γιατί της κάνεις χάρες παπαρα ? γιατί το παίζεις καλός? θα σε σκίσω ηλίθιε αν σκεφτώ πως όλα αυτά τα κάνεις για να της την πέσεις. Είχαμε δώσει όρκο στο δημοτικό πως αδερφές ξαδερφες του αλλου  δεν θα τις αγγίζαμε "

Κοιτάω προς την είσοδο της καντίνας .Που σκατά είναι τόση ώρα το βλαμμενο?

"Με την Νίκη έχουμε και μια προσωπική φιλία Μήτσο  και μου ζήτησε να μην σου πω τίποτα και το σεβάστηκα"

Θελει να την πηδήξει ο ανώμαλος είμαι σίγουρος!θα τον σκίσω στα δυο ρε να μην δω αλλο πρωταθλημα να παιρνει η ομάδα μου αν δεν τον κάνω μαύρο στις φαπες, τον υποκριτή το..το..κουναβι γαμω το φελέκι μου 

"Τι λες βρε παπαρα?αλήθεια? με ξέρεις απο το δημοτικό , σου έχω μάθει να βαράς μαλακία και μου λες πως δεν το είπες σε εμένα κατευθείαν? και όχι τίποτα αλλο μου κουβαλήθηκε στην νταλίκα μου ΣΤΗΝ ΝΤΑΛΙΚΑ ΜΟΥ και μου εχει πρήξει τα αρχίδια "

Και να μου έπρηζε μονο αυτό..καλα θα ήταν..

Έχω μπλεξει γαμώ το φελεκι μου αλλά η γυναίκα με εκνευρίζει όσο καμία , με τρελάινει ασχημα ή θα την πνίξω στο τελος ή θα την..

Θα την πνίξω.

" κοιμηθηκατε δηλαδή μαζί χθες?"

Απολα όσα του είπα αυτό βρήκε να με ρωτήσει? ρε τον παπαρα την γουσταρει. πως δεν το είχα καταλάβει? 

"σαν ξαδέρφια κοιμηθηκαμε.σεβομαι εγώ το σοι μου "γρυλίζω και σκανάρω στο βάθος μηπως έρχεται

"Μμμ.."

"Μούξινος παπαρα " κοιτάω στο βάθος αλλά ακόμη δεν την βλέπω. Καλά οι γκομενες που κυκλοφορώ πάντα κάνουν δέκα ώρες να φτιαχτούν στο μπανιο, αλλά η ουρίτσα τι κάνει μπροστά στο καθρέπτη τοση ώρα? θα μας τρελάνει? 

"κάνατε σεξ?"

πνιγομαι με το μπεργκερ. Θα με στειλει αδιαβαστο ο ηλίθιος

"τι λες ρε? ξερεις σε ποιον μιλάς ? έχω πηδήξει τις ωραιότερες γκόμενες που κυκλοφορούν σε ήπειρο και αθήνα. Που θα μου πεις οτι το έχωσα στην μικρή ξαδέρφ-"

"Προσκύνησε?"

"ΕΙΣΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΆ? "

Οι θαμώνες με κοιτάζουν ενοχλημένοι. Αυτοί οι αυστριακοί πολυ φλώροι  είναι 

"αυτό έγινε μια φορά και ημουν μεθυσμένος . Ήταν μια αδύναμη στιγμή" λεω μέσα απο τα δόντια μου και βγάζω λεφτά να πληρώσω. Θα της φέρω το μπεργκερ στο κεφάλι αν μου πει οτι της το πήγα κρύο. Γιατί όλα κρύα τα βρίσκει τελευταία!

"Άσε τα σάπια Μητσάρα αγόρι μου, στον Βαγγέλη μιλάς. Εσύ με γυναίκα και να μην την στρίμωξες δεν παίζει. Πες ρε..την φίλησες ?"

Φεύγω  απο την καντίνα και κοιτάω προς το βενζινάδικο . Τίποτα. Ψυχή.

"Κλεισε Βαγγέλη δεν σε ακούω"

"Μαλακα"

"αι γαμήσου" το κλεινω στο φιλαράκι μου και παω μέσα στο βενζινάδικο.

Σκανάρω αλλά δεν την βλέπω. Την καταδίκη μου. Πάω καρφί στις τουαλέτες αλλά...

Τίποτα.

"είσαι μέσα?" βαράω μια ελαφρια μπουνια σε όλες τις τουλέτες με την σειρά αλλά απαντηση καμία.

Γαμώ ..που είναι?

Αρχίζουν και με ζώνουν τα φίδια.

Είχε μαζί της τον κύβο.

Την μαλακία μου μέσα...είχε μαζί της τον κυβο και την αφησα να παει μόνη στις τουαλέτες..

αν έπαθε κάτι..

ΑΝ ΕΠΑΘΕ ΚΑΤΙ..

Νιώθω να χλωμιάζω, να χάνω την γη κάτω απο τα πόδια μου. Δεν γίνεται να συμβαίνει αυτό. Εγώ φταιω. Επρεπε να καλέσω κατευθειαν την αστυνομία. Τα έκανα σκατά.

Βγαίνω έξω στο μαγαζί και σκανάρω τα πάντα. Η Νίκη πουθενά.

Η καρδια μου αρχίζει να χτυπά σαν τρελή αλλά δεν είναι η ώρα να χάνω την ψυχραιμία μου. Πρέπει να είμαι ψυχραιμος..ήρεμος...

"ΝΙΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ ΠΟΥ ΓΑΜΩ ΕΙΣΑΙ" 

ουρλιάζω μεσα στο μαγαζί αλλά και πάλι δεν παίρνω απάντηση

Μήπως πήγε πίσω στην νταλίκα?

Αλλά δεν έχει φάει.

Γαμώτο κάτι δεν παει καλα.

Μια κοπέλα στο βάθος με ξανθα μαλλιά πίσω απο το γκισε με τα περιοδικά μου κάνει νοημα.

"Δεν γουσταρω" της λεω με νόημα αλλά συνεχίζει να μου κάνει νόημα να παω προς τα εκεί. 

"i am not a fuck toy lady! And i looking for my cousin"

 ρε μηπως την ειδε

 " you have seen her? redhair, face ball braker , nice ass"

Με κοιτά σοβαρή

Την κοιτάω σοβαρός

"ελληνας?"

"ναι" απο που το καταλαβε? 

"σκύψε να σου πω κάτι στο αφτί"

σκύβω προς το αφτί της και την ακούω να μου μιλά ψιθυριστά

"ένας κύριος την συνόδευε . κρατούσε όπλο , το είχε στην πλατη της και της έλεγε πως είναι λίγα τα ψωμια της σε αυτό τον κόσμο αν δεν μπορεσει να λύσει τον ρούμπικ και πως θα την μεταφέρει στο κρυσφυγετο του κι εκεί θα προσπαθήσει η κοπέλα να ανοιξει το ρουμπικ κι εκείνη έλεγε πως φυσικά και μπορεί  και πως  πίτσα του είναι η καλύτερη στον κόσμο  "

Γουρλώνω τα μάτια μου και το σαγόνι μου πέφτει ως το πάτωμα, νιώθω το κεφάλι μου ετοιμο να σπασει-

μονάχα για μια στιγμή γιατι την επόμενη η αδρεναλίνη εκλύεται στις φλέβες μου και είμαι ετοιμος να κάνω φονικό. 

Κοιτάω γύρω μου αλλά-

Ηρεμα  αγόρι μου. 

Ήρεμα. Παρε ανάσες. Η Νίκη σε χρειάζεται. Μην τα κάνεις μπουρδελο όλα τώρα δεν θα βοηθήσει.

Σφίγγω τις μπουνιές μου για να μην γυρίσω το μαγαζί αναποδα απο τα νευρά μου και με ακούω να λεω αρκετά ψυχραιμα

"πριν πόση ώρα συνεβη αυτό?"

κοιταει το ρολόι της

"πριν δεκα λεπτά και τριανταδυο δευτερολεπτα"

"την πουτανα μου θα έχουν διαφύγει"

"μπορεί να μην βγήκαν ακόμη απο το αυτοκινητροδρομο"

Τα μάτια της κοπέλας λαμπουν ξαφνικά κοκκινα και μετά επανέρχονται στο κανονικό τους.

Τα έχω δει κοκκινα όλα απο τα νευρα μου δεν εξηγείται.

"πως ήταν αυτός?..ψηλός , με διαφορετικά μάτια ? βρωμούσε μπάφο?"

Σκέφτεται

"φαλακρός , γυρω στα εξήντα, φορούσε μια μαυρη μπλόυζα με μια πίτσα , τα χέρια του ήταν ιδρωμενα, το βλέμμα του διαβολικό και οδηγούσε μια κοκκινη φεράρι του 18' . Δεν πρόσεξα κάτι αλλο δυστυχώς"

"Καλώς"

Σκέψου ψυχραιμα Δημήτρη. 

Δεν μπορώ να καλέσω αστυνομία. Δεν μπορώ να αφήσω να γινει καμία μαλακία.

 Πρέπει να την βρω εγώ. 

Πρεπει να την βρω.

Πάω καρφί στην νταλίκα και ανοιγω το ασύρματο.

"Προς όλους τους συναδέλφους. Προσπαθω να εντοπίσω μια φεραρι κοκκινη του 18' . Δώστε σήμα"

..............................

"Μα κι εσεις κύριε Ανέστη να είστε κακοποιός? εσείς που είστε τόσο ευγενικός κύριος ? πως σας συνέβη αυτό? τραυματική παιδική ηλικία? κακές παρεες στην εφηβεία μήπως?σας πειράζει να σημειώνω τις απαντήσεις σας?"

Με κοιτά και γρυλίζει. Κοιτα κάτι τρόπους!

"Βγαλε το σκασμό ειδάλλως θα σε κλεισω στο πορτ μπαγκαζ"

"Αγενέστατε"

Κοιτάω εξω καθώς η φεράρι στρίβει προς το ένα σκοτεινό δασος.

 Τα δέντρα είναι τόσο ψηλά που σχεδόν τα αστερια δεν φάινονται, μια κουκουβάγια αλυχτά στο βάθος , δυο σπουργίτια κουρνιάζουν στην κουφάλα ενός δέντρου και...

... ένας λύκος στο βάθος ουρλιάζει...μμμ..

Τα σημειώνω όλα.

Η υπόθεση πάει εξαιρετικά καλά. Το έχω διαχειριστεί πολύ επαγελματικά νομίζω ως τώρα.

Με συγχαιρω νοερώς.

Ο κύριος Ανέστης την στιγμή που ήταν ετοιμος να με σκοτώσει και να μου κλεψει τον κύβο ρουμπικ του είπα πως αν επιχειρήσει μονος του να το ανοίξει θα ενεργοποιηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός. Επίσης του είπα πως εγώ ήμουν σε θεση να το κάνω . Βεβαια του εξήγησα πως υπήρχε πάντα η πιθανότητα να γίνει έκρηξη λόγω θερμοκρασιακής αναστροφής -δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό- και σύμφωνα με υπολογισμούς μου , η εκρηξη να είναι τοσο μεγάλη που θα διακυνδυνευε και ο ίδιος. Μετα απο πολύ συζητηση και δική μου πονηρή και σχεδιασμένη παρότρυνση-

"μα Κύριε Ανέστη δεν έχετε ένα κρυσφύγετο να με πατε απομονωμένο?να γίνει εκεί η επιχείρηση του ανοιγματος?"

Με αυτά τα μελετημένα και στοχευμενα επιχειρήματα ,κατάφερα να τον πείσω να με παει στο μυστικό κρυσφηγετο του , με σκοπό να συλλέξω και άλλες πληροφορίες και κατα πάσα πιθανότητα να μπορέσω να γνωρίσω και τους υπολοιπους της συμμορίας. Η θεωρία μου ως τώρα είναι πως ο κύριος Ανέστης λογικά είναι αδέσποτος και τον κυνηγάνε διαφορες αγέλες. Με προσεκτικές ερωτήσεις σε όλο το ταξίδι προσπαθω να του αποσπασω πληροφορίες αλλα συνεχώς μουγκριζει και γρυλίζει πραγμα που με κάνει να καταλάβω οτι θελει να κάνει μετάβαση σε λυκάνθρωπο. 

πράγμα που δεν με χαλαει γιατι έχω μαζί μου την φωτογραφική μηχανή και μπορώ να τραβήξω πολύ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες!

Και σέλφι!

Πόσο κουλ θα ήταν αυτό..?

"Κύριε Ανέστη ..συγνώμη κιολας αλλά δεν θα μου κλεισετε τα μάτια? δεν πρεπει να δω το δρόμο προς το κρυσφυγετο σας"

Πόσο. ερασιτέχνης.

Με κοιτα ξαφνιασμένος και επειτα φρεναρει αποτομα

Πιάνει ένα μπλουζάκι απο πίσω και -

"κάτσε φρόνιμα . Θα σου δέσω τα μάτια. Δεν πρεπει να δεις το μυστικό κρυσφήγετο που είναι"

Αυτά είναι κυριες και κύριοι! Είμαι πραγματικό θυμα απαγωγής! απο τώρα σκέφτομαι τι ωραια σκηνη θα είναι αυτή στο νετφλιξ

Παει να ξεκινήσει το αυτοκίνητο αλλα-

"Μπορείτε να κατεβάσετε το παράθυρο να παιρνω αερα?"

Μουγκριζει και κατεβάζει το παράθυρο. 

Τώρα θα ακούω όλους τους εξωτερικους ήχους και θα μπορω αν θέλω να ξαναβρω το κρυσφηγετο. Πόσο φοβερη είμαι.

Ανακάθομαι τρισευτυχισμένα στο κάθισμα μου και απομνημονεύω τους ήχους απο τα ρυακια και τους χωματόδρομους που περνάμε. 

Ρε..τι ευτυχία είναι αυτή!

Επίσης.. 

Χαίρομαι που κατάφερα να απομακρύνω τον κύριο Ανέστη απο τον Δημήτρη. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να κινδυνέψει.

Επίσης...νιώθω...

Πως το κουβάρι αυτού του σκοτεινού και δισεπίλυτου μυστηρίου μόλις ξεκίνησε να ξετυλίγεται..

Χμμ..