Μπαίνω μέσα αργά και προσπαθώ να δω μέσα στο σκοτάδι. Μέσα στο δωμάτιο εντοπίζω το κρεβάτι του Δημήτρη και καθώς τα μάτια μου συνηθίζουν , βλέπω τον υπέροχο άντρα μου να κοιμάται μπρούμυτα. Το κεφάλι του είναι χωμένο κάτω απο ένα μαξιλάρι και στο ημίφως διαγράφεται η μυώδης πλάτη του, τα καλογυμνασμένα μπράτσα του, ενώ αν πλησιάσω λίιιιγο ακόμη, μπορώ να δω απο το μισοκατεβασμένο μποξεράκι τον σφιχτό κω-

Εμ...Νικη συντονίσου. Πρέπει να δραπετεύσεις απο εδώ μέσα, άηχα, αθόρυβα και αποτελεσματικά. ΤΩΡΑ.

Περπατάω στις μύτες απο τις γόβες στιλέτο μου αλλά ένας ..ξαφνικός σεισμός ?που κάνει τα πάντα να περιστραφούν με κάνει να τραμπαλιστώ . Πιάνομαι αιφνιδίως απο το κομοδίνο πριν σωριαστώ και κάτι πέφτει με κρότο κάτω στο πάτωμα.

Κοιτάω χαμηλά και βλέπω -

"ΙΙΙΙ" 

Παίζει να έσπασα το κινητό του.

Γυρίζω το κεφάλι μου με κομμένη την ανάσα πίσω μου αλλά δεν βλέπω καμία κίνηση απο τον Δημήτρη.

Φτηνά την γλύτωσα.

Ανοίγω την πόρτα του δωματίου ενώ εκείνη απαλά στριγγλίζει και βγαίνω στο καθιστικό. Βλέπω πάνω στο τραπεζάκι πέντε κουτάκια μπύρας -χωρίς σουβερ απο κάτω γιαονομαπαλιοακαταστατεκαιαπαραδεκτετυπε- και το τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα. Βλέπω επίσης ένα γυάλινο ποτήρι.

Ύποπτο.

Ως γνωστόν ο Δημήτρης αγνοεί την λειτουργία του ποτηριού. Όλα τα πίνει κατευθείαν ή απο το μπουκάλι ή απο το κουτάκι της μπύρας.

Μμμ.. ήταν  λοιπόν  εδώ η Αμαλία?

Κοιτάζω γύρω μου αλλά δεν βλέπω κανένα κουτί πίτσας. Καλό αυτό γιατί συνήθως πριν τις απαυτώσει πάντα τις ταίζει.

Πλησιάζω στο τραπεζάκι και πιάνω το ποτήρι. Το σηκώνω ψηλά στο ημίφως για να δω αν έχει σημάδι απο κραγιον γιατί-

"ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΡΕ ΑΡΧΙΔΙ"

Και πριν καταλαβω τι γίνεται, ένας μυώδης όγκος με την μυρωδιά του δημήτρη πέφτει πάνω μου, το σώμα μου αβίαστα πέφτει στο πάτωμα , ενώ απο πάνω μου με καβαλά ο Δημήτρης , μου πιάνει τα χέρια δυνατά και μου τα φέρνει πάνω απο το κεφάλι , τον χτυπάω με τα πόδια μου αλλά-

"Χτυπάς σαν κοριτσάκι ρε φλώρε θέλεις και να μπουκάρεις και στα ξένα σπίτια"

"ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΩ ΗΛΙΘΙΕ ΣΑΝ ΚΟΡΙΤΣΑΑΑΚΙ"

Και με αυτά του χώνω μια δυνατή κλωτσιά -μάλλον και πολύ εύστοχη- γιατί διπλώνει στα δυο βογγώντας

Αχ ..τόσο σέξυ..όταν βογγάει

"Την παναχαική μου ρε σκατόφλωρε ..όχι την οικογένεια μου"

ΑΜΑΝ . ΤΙ ΕΚΑΝΑ Η ΤΡΕΛΉ. θΑ ΜΕΙΝΩ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΙΆ

Τρομαγμένη, έντρομη και πανικόβλητη τρέχω και ανάβω τον διακόπτη. Το φως λουζει τα πάντα μαζί και με τον Δημήτρη που είναι διπλωμένος στο πάτωμα και φωνάζει

"Το μουνί της μά-"

"ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΣΟΥ"

Τον κόβω αυστηρά και τότε ο Δημήτρης στρέφει το βλέμμα μου σε εμένα.

...

..

..

"Τι έγινε ρε Δημήτρη? στο κεφάλι σε χτύπησα τελικά και δεν μιλάς?"

...

...

Εξακολουθεί να κάθεται εμβρόντητος και σε κατάσταση σοκ στο πάτωμα όταν τον βλέπω να παίρνει το χέρι του απο το απαυτό του και να το περνάει μέσα απο τα μαλλιά του. Το βλέμμα του με σκανάρει ασταμάτητα , η διαδρομή ίδια :γόβες- διχτυωτο καλσον-καμπαρντίνα δεμένη -κεφάλι .

"Δεν με αναγνωρίζεις?"

Βγάζω τη ξανθιά περούκα και αφήνω τα μαλλιά μου κάτω.

"Τι..τι..τι.."

Τον ακούω να λέει ενώ τα χείλη του μισανοίγουν , πάει να αρθρώσει μια κουβέντα και πάλι κλείνει το στόμα του.

"Δεν θα το πιστέψεις τώρα αυτό χαχαχα"γελάω αμήχανα και προσπαθώ να βρω μια λογική εξήγηση γιατί βρέθηκα νυχτιάτικα σπίτι του ντυμένη ιερόδουλος. Να του πω την αλήθεια δεν μπορώ, θα τον μπλέξω , ξέρω τι κοκκορι είναι .

Σηκώνεται πάνω και με κοιτά με γουρλωμένα μάτια

"Ν-νίκη?"

"Α γεια σου! έτοιμη ήμουν να καλέσω ασθενοφόρο για διάσειση"

Παρόλαυτα τα μούτρα του - τα υπέροχα αρρενωπά μούτρα του να σημειώσω- με κοιτάζουν ακόμη με έκπληξη και για ακόμη μια φορά το μάτι του σκαλώνει στις γόβες μου και έπειτα στα χείλη μου. 

"Κατάλαβα.." τον ακούω να λέει τελικά 

"Δεν χρειαζόταν όλο αυτό όμως ..είσαι πολύ περίεργο κορίτσι Νίκη ..το πας απο το πολύ δύσκολο δρόμο, δεν χρειάζεται να το κουράζεις τόσο, όσο και αν είναι απίστευτο το θέαμα που έχω μπροστά μου" 

σηκώνεται και μου αγγίζει με τον αντίχειρα του τα κόκκινα χείλη μου

"όχι ..σίγουρα δεν χρειάζεται να το κουράζεις τόσο ομορφιά μου"

Τελικά το πουλί του χτύπησε ή το κεφάλι του?

"Δηλαδή όλα καλά ? δεν θύμωσες που μπούκαρα σπίτι σου?"

Τα χείλη του σπάνε σε ένα ελαφρύ μειδίαμα και με κοιτάζει τώρα έτσι..απίστευτα..πολύ..

Λοιπόν. Δεν ξέρω γιατί με κοιτάει έτσι αλλά νιώθω αμήχανα.

"Και απο κάτω απο την καμπαρντίνα ..τι μου ετοίμασες.. ουρίτσα?" 

Κανονικά αυτό το ουρίτσα μου χτυπάει κόκκινο στα νεύρα αλλά αυτή την φορά ο τρόπος που προφέρει την λέξη ουρίτσα με κάνει να τον οπτικοποιώ εγώ να είμαι καβάλα του και αυτός να-

"τι εννοείς?"

"απο κάτω τι φοράς"

"α! την υπόλοιπη στολή"

"στολή ε? μμ.. "

"αφού είμαι σε αποστολή"

τον ακούω να καγχάζει με ικανοποιηση

"τόσο παιδί..μπορούσες απλά να μου το ζητήσεις κατευθείαν..δεν είναι κακό..όλοι το κάνουν και ειλικρινά απορώ πως το σώμα σου δεν το ζήτησε τόσο καιρό αλλά ήθελες το χρόνο σου, πάντα το ήξερα αυτό, απλά άργησες να μεγαλώσεις "

με πλησιάζει κι άλλο και μου πιάνει το λουρί απο την καμπαρντίνα μου

"τι εννοείς ?"

καλέ τι λέμε?

"κι εγώ μπορώ να σου το δώσω αυτό που θέλεις Νικη ..απλά είμαστε μεγάλα παιδιά ..ναι? δεν θέλω δράματα και υποσχέσεις, μην μπερδευτουν τα πράγματα ,έχω νταλίκα να αγοράσω έχω προγραμματίσει την ζωή μου τα επόμενα πέ....πε..ντε..χρ.." τον παρακολουθώ να παθαίνει μίνι εγκεφαλικό καθώς το χέρι του αποκαλύπτει το λεοπαρ κορμάκι μου , το σουτιέν που φοράω με έχει πεθάνει και μου πιέζει το στήθος μου τόσο που φαίνεται έτοιμο να εκραγεί. Τον παρακολουθώ να χλωμιάζει καθώς φέρνει το χέρι πάνω στο κορμάκι μου και το χέρι του κατεβαίνει προς τις μαύρες ζαρτιερες μου και-

"καλά μαλάκας είσαι? χέρι μου βάζεις στην ψύχρα?"

τον κοπανάω με δύναμη και με κοιτάζει παραξενεμενος

"τι έκανα? "

"είπαμε το παίζω ιερόδουλος δεν είμαι"

"συγνώμη δεν ήθελα να σου δείξω ασέβεια αλλά πως θα ξεκινήσει το παιχνίδι? τα κατάφερες μου πέταξες τα μάτια έξω, έλα να σου δείξω και τι άλλο κατάφερες "

"ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΜΟΥ ΛΕΣ?"

ωρύομαι και πισωπατά.

"Να τα πάρουμε απο την αρχή Νίκη , γιατί κορίτσι μου εσύ δεν θα με στείλεις στο τρελάδικο"

"να τα πάρουμε" λέω και την πέφτω στο καναπέ 

Στέκεται απο πάνω μου

"ήρθες μάνα μου μέσα στο βράδυ ντυμένη έτσι σπίτι μου για να σε γαμ..να σου κάνω ..να κάνουμε έρωτα?"

"ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!"

Αναπηδάω απο το καναπέ και τον κοιτάζω με ανοιχτό στόμα

"είσαι κτήνος? είσαι γάιδαρος? είσαι αλλαζόνας? τι τι τι τι νομιζες? πως ήρθα εδώ βραδιάτικα για να με απαυτώσεις ? "

"Ναι" μου λέει τελείως φυσιολογικά και ανασηκώνει τους ώμους

"Πόσο ..πόσο...μα πως γίνεται να το σκεφτείς αυτό?"

Σκύβω να πιάσω την καμπαρντίνα μου και καθώς γυρίζω τον βλέπω να κοιτα τον -

"και σταμάτα να με κοιτάς!"

"είσαι βλαμμένο? τι θέλεις να κάνω? είμαι άντρας και εσύ μου ντύθηκες τελείως καβλιαρ..ξέρεις τώρα.. και μου τρίβεσαι και-"

"σε πα.ρα.κα.λώ πολύ!" του λέω και τον σπρώχνω μια στο σφιχτό και γυμνασμένο στέρνο του

"δεν καταλαβαίνω τι γίνεται. Το μετάνιωσες?"

"σιγά μην ήθελα την πρώτη μου φορά-"

εμ

χαμογελάει

Βλάκα

"Σιγά μην ήθελα να κάνω σεξ μαζί σου! που το έχεις χώσει σε όλη την υφήλιο και δεν ξέρεις τι σημαίνει σχεση! εγώ θέλω έρωτα και αγάπη και να λιώνει ο άντρας που θα μου κάνει έρωτα. θα πέθαινα αν γινόταν διαφορετικά"

και είναι αλήθεια.

Δεν θα έκανα ποτέ αρπαχτή μαζί του. Θέλω έρωτα , καρδούλες και αγγελάκια. Ή αυτό ή τίποτα. Θέλω να είναι ερωτευμένος εξίσου μαζί μου για να έκανα κάτι τέτοιο μαζί του.

"Έχεις δίκιο. Αυτό σου αξίζει"

Κάθεται στον καναπέ και ανάβει τσιγάρο . Φυσά τον καπνό πάνω μου το ύφος του έχει αλλάξει και με κοιτάζει τελείως σοβαρά.

"τότε ..τι κάνεις εδώ βραδιάτικά ντυμένη έτσι?" με δείχνει με το τσιγάρο και το βάζει πάλι στο στόμα του

"Είμαι σε αποστολή. " λέω σοβαρά κι  εγώ " υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζεις. πράγματα σημαντικά που εν καιρώ θα μάθεις αλλά δεν μπορώ να σου αποκαλύψω λεπτομέρειες γιατί είναι ..απορρητα . Και..υπήρξε μια καταδίωξη σήμερα ..δηλαδή μικρή καταδίωξη..δηλαδή όχι οτι με είδαν γιατί γλύτωσα τελευταία στιγμή γιατί βρήκα κρυψώνα σπίτι σου "

"λυκάνθρωποι να υποθέσω?" μου λέει αινιγματικά και χαίρομαι γιατί αυτή την φορά δεν γελάει, δεν το λέει σαρκαστικά , δεν με κοροιδεύει. Δείχνει σαν να προσπαθεί να με καταλάβει.

"Ναι..δηλαδη..δεν μπορώ να σου πω πληροφορίες..πάντως το θέμα είναι οτι βρήκα κρυψώνα στο σπίτι σου, έτσι κατέληξα εδώ "

Δεν μιλάει. Με κοιτάζει πολύ αινιγματικά και σβήνει το τσιγάρο του. 

Σηκώνεται πάνω , πάει στην κουζίνα και γυρνά με ένα μπουκάλι ουίσκι.

"κι εγώ θέλω λίιιιιιγο με λεμονίτα  αν έχεις"

Τελικά ψιλοωραίο αυτο το ουισκι

"Μάλιστα" μου λέει  και επιστρέφει με ένα ποτήρι. Το γεμίζει ελάχιστα και μου το δίνει, και ξανακάθεται πίσω στον καναπέ. Πίνει κατευθείαν απο το μπουκάλι και ανάβει ακόμη ένα τσιγάρο.

Το φυσά προς τα πάνω. Τα μάτια του έχουν πάρει ένα περίεργο σκοτεινό ύφος, σαν να προσπαθεί να λύσει ένα πολύπλοκο παζλ.

"είσαι περίεργη κορίτσι Νίκη"

μου λέει τελικά

Πίνω απο το ποτήρι μου 

"Δεν ξέρω τι παιχνίδι παίζεις. Δεν ξέρω τι θέλεις απο εμένα. Δεν ξέρω πως να σου συμπεριφερθω".

...

Μετά απο δυο ώρες

Έχω τόσο πολύ μεθύσει!

Με τον Δημήτρη είμαστε κάτω στο πάτωμα και γελάμε σαν μωρά.

Καλά εγώ γελάω.

"θυμάσαι την Λένη ? που τα είχα στο λύκειο? είχαμε σχέση πέντε μήνες ξέρεις"

Γελάω πολύ, αυτός κατεβάζει μούτρα

"σταματα να γελάς, ορίστε θυμήθηκα μια γυναίκα που είχα σχέση "

μου τραβάει το μπουκάλι και πίνει υπερβολικά πολύ

"ήταν 15 δεν πιάνεται για γυναίκα"

"ήταν 17 και ήταν φωτιά"

"δεν ξέρεις πως είναι οι αληθινές γυναίκες γι αυτο το λες"

του παιρνω το μπουκάλι και πίνω

"πως είναι οι αληθινές γυναίκες?"

γελάω 

"πως είναι?" με ξαναρωτάει επίμονα αλλά δεν απαντάω 

"θυμάσαι που έκανα την γάτα και σε ακολουθούσα μέσα στο σπίτι?"

"ήσουν βλαμμένο απο μικρό" ξεφυσάει

γελάω 

γελάει

περνάω πολύ όμορφα μαζί του

είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του 

και τον αγαπάω

πολύ

"θέλω μουσική , θέλω να χορέψω"

σηκώνομαι πάνω και βάζω μουσική στο γιουτιουμπ. στερεώνω το κινητό μου στο τραπεζάκι και ακούγονται οι πρώτες νότες απο το αγαπημένο μου τραγούδι 

"τρελαίνομαι για αυτό"

https://youtu.be/lmGfZl6t7VQ

αρχίζω να κινούμαι ρυθμικά στο κομμάτι, νιώθω πολύ χαλαρή, το σώμα μου και το κεφάλι μου είναι μουδιασμένα

"είσαι τελείως μεθυσμένη"

"τότε γιατί μπορώ να κάνω αυτό?"

και ξεκινάω να χορεύω, όπως χορεύω μόνη στο σπίτι όταν είμαι και φαντασιώνομαι οτι ο Δημήτρης με κοιτάει και που κανονικά θα ντρεπόμουν αν με έπιανε να χορεύω έτσι, αλλά τώρα δεν έχει σημασία, κουνάω το κορμί μου χαλαρα στους στίχους του τραγουδιού

χαιδεύω το κορμί μου, όπως θα ήθελα να με αγγίζει και λικνίζομαι προς τα κάτω σε ένα βαθύ και αργό κάθισμα

 ψιθυρίζει κάτι αλλά δεν τον ακούω καθώς το έντονο βλέμμα του είναι πάνω μου 

"you been coolin', baby, i've been droolin.." του τραγουδάω καθώς κατεβαίνω ως κάτω στο πάτωμα που κάθεται σχεδόν ξαπλωμένος, σηκώνει το χέρι του να με αγγίξει αλλά σηκώνομαι πάλι πάνω , η μουσική βουίζει στα αφτιά μου και νιώθω το κορμί μου να παίρνει φωτιά απο το βλέμμα του, νιώθω πως όλα είναι σωστά, πως δεν πρέπει να ντρεπομαι

"i'm gonna give you every inch of my love.."

τραγουδάω και τον κοιτάω στα μάτια και νιώθω μια τρομερή έξαψη να αναβλύζει χαμηλά στο κορμί μου

"με τρελαίνεις..δεν σου το είχα"

"δεν ήξερες να με κοιτας" του λέω σοβαρά και πέφτω στα 4 , του χαμογελάω 

"θυμασαι που σε κυνηγούσα όταν ήμουν μικρή Δημήτρη και εκανα την γατούλα?"

"ναι"

με κοιτά σχεδόν σαν να είναι χαμένος, τα βλέμματα μας ενώνονται καθώς περπατάω προς εκείνον σαν γάτα, σέρνομαι και δαγκώνώ τα χείλη μου

"και θυμάσαι τι έκανα και σε νευρίαζε πολύ?"

Με τραβά πάνω του , με πιάνει απο τον καρπό

"τι κάνεις?" του λέω αργά

"ακολουθώ το ένστικτό μου"

"κι εγώ Δημήτρη.." του ψιθυρίζω "τι σου έκανα λοιπόν όταν ήμουν γατούλα ?" του λέω ψιθυρίζοντας ξανά στο αφτί του

"μην παίζεις μαζί μου νίκη..είμαι άντρας...και είσαι μεθυσμένη..μην παίζεις"

"να σου θυμίσω.." τον κοιτάω στα μάτια , τα χείλη μας είναι σε απόσταση χιλιοστών 

"σε έγλυφα και συχαινόσουν και σκουπιζες το μάγουλο σου"

με κοιτά σοβαρός

"μην παίζεις μαζί μου Νίκη έχω πιεί ..σε παρακαλώ..το πρωί θα-" μου λέει ενώ τα χείλη μου σέρνονται  στο μάγουλο του , η ανάσα μου είναι πάνω του , και τότε καθώς με κοιτά λοξά βγάζω την γλώσσα μου και με την άκρη της τον γλύφω στο μάγουλο αργά κατηφορίζοντας μέχρι τις άκρες των χειλιών του

"σε νευριάζει ακόμη?" του λέω σιγανά καθώς μου πιάνει δυνατά το χέρι, το στέρνο του ανεβοκατεβαίνει γρήγορα , οι ανάσες μας βγαίνουν ζευγαρωμένες με ταχύ ρυθμό

Κοιταζόμαστε καθώς η μουσική παίζει δυνατά 

"Όχι. Όχι δεν με νευριάζει. Με κάνει.." δείχνει σαν να το σκέφτεται λίγο ακόμη και τελικά χωρίς να σπάσει το βλέμμα μας  απότομα μου παίρνει το χέρι και το πιέζει πάνω στο σκληρό ανδρισμό του.

"Έτσι με κάνει να νιώθω Νίκη"

.........................................................................................................