Πάνω που κοίταξε το ρολόι του να δει πόση ώρα είχε καθυστέρηση η πτήση τους, άκουσε τη φωνή της Φαίδρας από μακριά να τον φωνάζει.
Σήκωσε το χέρι και τους χαιρέτησε ενώ άρχισε να περπατάει προς το μέρος τους.

"Καλώς τους, καλώς μας όρισες", είπε στην Φαίδρα παίρνοντας τη αγκαλιά,φιλώντας τη σταυρωτά. Έδωσε το χέρι στον Αντρέα και μετά στην Ηρώ και βοήθησε με τις βαλίτσες.

"Πάμε,αργήσατε κι η άλλη με έχει φάει στα τηλέφωνα",την Έλλη εννοούσε φυσικά, που μετρούσε τα δευτερόλεπτα μέχρι να βρεθεί κοντά στο μικρό της, οπως συνήθιζε να λέει την αδερφή της.

Μπήκαν στο αυτοκίνητο και ξεκίνησαν για το σπίτι. Ήταν κάνα τέταρτο δρόμος μονάχα,έξω από την πόλη.

"Πως πάει η εγκυμοσύνη μπαμπά",του είπε κοροϊδεύοντας τον η Φαίδρα.

"Λες και δεν ξέρεις την αδερφή σου. Αν δεν ήμουν εγώ,με την υπομονή μου και την αδυναμία που της έχω...",άφησε την πρόταση ανολοκλήρωτη,αλλά δεν χρειαζόταν την ήξερε καλά την Έλλη..
Απ' το γυμνάσιο ακόμα που τα 'χε πρώτο φτιάξει με τον Ορέστη,ότι ήθελε τον έκανε. Κι εκείνος εκεί,να επιμένει,να της κάνει όλα τα χατίρια,χωρίς παράπονο χωρίς να φέρει αντίσταση ούτε μία φορά στα τόσα χρόνια.
Ίσως μόνο μία,τότε που τη ζήτησε σε γάμο κι εκείνη πήγε να το παίξει δύσκολη.
Πρώτη φορά τον έβλεπε η Φαίδρα μπορεί κι η ίδια η Έλλη, να του γυρίζει το μάτι και να χτυπάει το χέρι στο τραπέζι.
"Ή με παίρνεις γι' άντρα σου",της είχε πει "ή τελειωνουμε εδώ και τώρα".
Κατέβασε κάτω το κεφάλι η Έλλη κι είπε το ναι.

"Φτάσαμε. Άντε, κουράγιο γαμπρέ",είπε χαριτολογώντας στον Αντρέα για να εισπράξει ένα δολοφονικό βλέμμα απ' την κουνιάδα του.

Είχαν βγει όλη στο δρόμο για να τους υποδεχτούν .
Μέχρι και κάποιοι απ'τη γειτονιά. Έρχεται ο νέος γαμπρός του Κυρ Μιχάλη, έλεγαν. Ο Αθηναίος.

Η Έλλη δεν κρατήθηκε κι έτρεξε καταπάνω της μόλις την είδε να βγαίνει απ το αυτοκίνητο.

"Παναγιά μου μία κοιλιά,μπαλονάκι!!!", φώναξε η Φαίδρα κλείνοντας τη προσεκτικά στην αγκαλιά της.

"Μικρό μου",φώναξε εκείνη χαϊδεύοντας τα μαλλιά της.
Γύρισε να δει τους γονείς της. Η Αγγελίνα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της,ενώ ο Μιχάλης,σαν άντρας δεν τ'αφηνε να κυλήσουν. Τα σκούπιζε με την ανάποδη του χεριού του γρήγορα και άγαρμπα.

Έτρεξε πάνω τους και τους τράβηξε και τους δύο κοντά της.
Εκείνοι την έσφιξαν στην αγκαλιά τους,ενώ της άφηναν φιλιά στην κορυφή του κεφαλιού της.

"Να σε δω",της είπε η μάνα της σπρώχνοντας τη πίσω για να την βλέπει καλά .
"Αδυνάτισες,τρως τίποτα?",όσα χρόνια κι αν είχαν περάσει ​,όσο και να είχε μεγαλώσει​ η μάνα της πάντα θα την έβλεπε​ σαν μικρό παιδί.

"Άστα αυτά τώρα. Να σας γνωρίσω την Ηρώ, φίλη, αφεντικό λίγο απ'ολα",είπε παραμερίζοντας ώστε να τη δουν οι γονείς της.
Η Ηρώ ήρθε κοντά απλώνοντας το χέρι διστακτικά για να εισπράξει, προς μεγάλη της έκπληξη, μία ζεστή αγκαλιά απ την Αγγελίνα κι ένα τρυφερό χτύπημα στην πλάτη απ' το Μιχάλη.

"Καλώς ήρθες κόρη μου. Οι φίλοι των παιδιών μας είναι και δικοί μας φίλοι",της είπε ο Μιχάλης κάνοντάς τη να συγκινηθεί με το ειλικρινές καλωσόρισμα του.

"Κι από δω ο Αντρέας",άπλωσε το χέρι της και πιάνοντας το δικό του τον τράβηξε κοντά της.
Δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο, παρά μόνο αυτή,η απλή κίνηση της για να δουν οι γονείς της πως ένιωθε η Φαίδρα τους για τον Αντρέα.
Αλλά και το αντίθετο, αφού ο τρόπος που την κοιτούσε εκείνος μόνο αγάπη μαρτυρούσε.

"Παιδί μου...",είπε η γυναίκα και τον έκλεισε στην αγκαλιά της χαϊδεύοντας την πλάτη του.
Τι να πει εκείνος γι' αυτή την υποδοχή. Η αγκαλιά της μάνας που τόσο του είχε λείψει.

Η Αγγελίνα εξέπληξε τους καλεσμένους της με τα φαγητά της ενώ το κρασί του Μιχάλη ενθουσίασε τον Αντρέα που λίγα ήξερε για αυτούς τους ανθρώπους.
Οι αδερφές,η μία δίπλα στην άλλη όλο σιγοψιθύριζαν μυστικά και νέα του νησιού, ενώ η Αγγελίνα τις καμάρωνε από απέναντι,βαθιά συγκινημένη που τις είχε κοντά της μετά από τόσο καιρό.

Ο Ορέστης είχε δίπλα του τον Αντρέα κι όλο τον πείραζε και του πέταγε σπόντες,ενώ η Έλλη δύο φορές τον κλώτσησε κάτω απ'το τραπέζι.

Η Αγγελίνα σηκώθηκε για το γλυκό κι ο Μιχάλης τάχα μου πήγε να τη βοηθήσει,σκοπός τους όμως ήταν να πούνε μεταξύ τους τις πρώτες τους εντυπώσεις απ'το γαμπρό και την Ηρώ.

"Καλό παιδί κι είδες πως τη κοιτάει. Μες στα μάτια",είπε στον άντρα της περιμένοντας με αγωνία τη δική του γνώμη.

"Καλός,να πάνε όλα κατ' ευχή",πρόσθεσε μονάχα εκείνος.

"Τι λέτε εσείς εδώ",η ξαφνική εισβολή των κοριτσιών τους έκανε να πεταχτούν.

"Τι ρωτάς μικρό μου, λες και δεν ξέρεις. Τον Αντρέα συζητάνε. Για να ακούσω εγκρίνεται ο νέος γαμπρός",η Φαίδρα έριξε μία αγκωνιά στην αδερφή της γουρλώνοντας τα μάτια.

"Καλό παιδί και έμορφο,δεν ήθελα κάτι λιγότερο για τη Αφαίντρα μου",πέταξε η Αγγελίνα πλησιάζοντας τις κόρες της.
Την αγκάλιασαν κι οι δυό με το Μιχάλη να σκουπίζει πάλι τα μάτια του με το χέρι γρήγορα μη και τον δουν.

"Τι λέτε θα φάμε κουφέτα?",ρώτησε μετά η Αγγελίνα.
Εκείνη χαμογέλασε και χάιδεψε το μάγουλο της μάνας της,"θα δούμε",είπε μονάχα αλλά όχι αυστηρά όπως θα έκανε σε άλλη περίπτωση.
Αυτό μόνο ήταν θετικό κι έκανε την Έλλη να χαλαρώσει ακόμα πιο πολύ με την πρωτοβουλία που είχε πάρει να βοηθήσει τον Αντρέα στην πρόταση γάμου που σκόπευε να της κάνει.