Ξαφνιάστηκα οταν την ειδα. Ειχα μεινει ακινητος και σιγουρα εμοιαζα με χαζο! Νόμιζα οτι ηταν ενα δημιούργημα της φαντασιας μου και οχι αληθινή με σάρκα και οστα.

Απορώ....πως της μίλησα έτσι; Και μετα το σημείωμα τι το ήθελα;
Αντεδρασα λαθος.Αρχικα αντί να τρεξω να δω αν ειναι καλα, εγω καθομουν απραγος και μετα της την ειπα και απο πάνω! Το στοματάκι της ομως....βγάζει καυστικό λογο. Με προκαλουσε και εγω εγινα προστυχος....

Όταν γύρισε προς το μηχανακι ηθελα να την αρπαξω και να την κολλησω πανω μου.

Ξαναεφερα στο νου μου την εικονα της . Τα ματια της ειναι σκουρα καστανα...σχεδον μαύρα και εχει καστανα μαλλια. Τα χειλη της δεν ειναι σαρκωδη ουτε λεπτα ομως....και πολυ καλοσχηματισμενα. Η μυτη της γαλλικη! Δεν είναι πολυ αδυνατη.. ειχε λιγες παραπανω καμπύλες, αλλα μου αρεσουν οι πιο τσουπωτες.... Φουντωσα στη θυμιση των γλουτων της και του στήθους της.

Εκανα ενα τσιγάρο εξω απ το αυτοκινητο για να ηρεμησω, μολις εφθασα σπιτι. Δεν προλαβα να μπω μεσα και με αρπαξε απ τα μουτρα η Χρυσα.

"Για ελα εδω πουλακι μου. Τι εμαθα; Χτυπησες το κοριτσάκι με το αυτοκινητο και την εβρισες απο πανω;"

"Εκεινη με εβρισε πρωτη. "

"Εσενα αν σε χτυπούσαν θα τους μιλουσες ευγενικα; Ειναι καλα το κορίτσι;"

"Δεν επαθε τιποτα σοβαρο λιγο τα δαχτυλακια της χτυπησε. Της ειπα να παμε στο ιατρειο αλλα δεν ηθελε και συνεχισε να με βριζει και ξεφυγα στα λόγια ."

"Αντε αυτη ειναι μικρή κοπελίτσα,δεν ξέρω καν αν είναι ενήλικη...εσυ κοτζάμ μανταχαλος δεν μπορουσες να φερθεις κοσμια; "

"Ενταξει αντεδρασα και εγω λιγο πιο εντονα. Το παραδέχομαι"

"Το μηχανακι της και το αυτοκίνητο πάθανε ζημιά;"

"Της εδωσα ενα πενηντάρικο να φτιάξει τον καθρέφτη απ το μηχανακι της που έσπασε. Το αμαξι δεν επαθε τίποτα."

"Παλι καλα. Που ειχες το μυαλο σου οταν οδηγουσες;"

"Βγηκα εξω να φυγω.Ακουσα ενα μηχανακι να περνάει, αλλα εκεινη την στιγμή έβαλα μπρος και δεν καταλαβα οτι παρκαρε απο εκει εξω. Βγηκα σχετικά γρήγορα και σκουντηξα το μηχανακι ευτυχώς ελαφρα ,γιατι είχα κόψει ταχύτητα."

"Θεε μου φύλαγε! Ευτυχώς που δεν εγινε τιποτα σοβαρο." Λεει και κατεβασα ενοχα το κεφαλι.

"Εχεις δικιο. Πρέπει να ζητήσω συγνώμη. Πως την λενε;"

"Γκελη. Που θα την βρεις να της ζητήσεις συγνώμη; "

"Ε, θα βγω στα μερη της. Μπορεί να την πετυχω."

"Α. Με το δικο μας αποκλείεται μετα το κατόρθωμα σου."

"Δεν το θέλω έτσι και αλλιώς . Θα έρθει ο Στέργιος με το δικο του να με πάρει."

Της έδωσα τα χάπια της και
πηγα στο μπανιο για ντους με κρυο νερο. Μόλις ηρεμησα βγηκα και επλυνα τα δόντια μου. Ξύρισμα και ειμαι σχεδον ετοιμος...
Πήγα στο δωμάτιο μου ,εβαλα το πουκάμισο και το παντελόνι μου. Φορεσα ενα λεπτό μαυρο μπουφάν και τέλος τα μαυρα παπούτσια μου.

Ψεκαστηκα με την κολωνια μου, πηρα τα λεφτα μου, τα κλειδιά του σπιτιού και βγηκα στο μπαλκόνι να καπνισω μεχρι να ερθει ο Στέργιος. Δυο τσιγάρα αργότερα ο φιλος μου κατέφθασε.
Χαιρέτησα την κοπελα του τη Βασια και μπηκα στο αυτοκίνητο. Τελικα δεν ηρθε καμιά φίλη τους μαζι.

"Domus ή ζανζε πάμε; "ρωτώ

"Domus εννοείται ρε μαλακά. Μετά θα παμε για λιγο ζανζε και φευγουμε"

Στο δρόμο τους ειπα τι επαθα σήμερα. Τους ειπα και για τα όνειρα που έβλεπα τοσο καιρο και ειχαν μεινει αναυδοι. Μετα με βομβαρδισαν με ερωτησεις. Ο Στέργιος αρχισε ρωτώντας για το πως ηταν εμφανισιακά.

"Καλη στην πραγματικότητα;"

"Πολύ στο στυλ μου."

"Καταλαβα την πατησες. Welcome to the club"

Β:"Χαχαχχα. Καιρος ήταν. Τοσα χρονια μια φορά δεν εκανες σχέση. Καθε δυο εβδομάδες αλλαζες κοπέλα. Μονο την τελευταία ειχες ενα μηνα."

"Ναι γιατι δεν μου είχε κάτσει, αλλά που θα μου πάει...."
"Οσο για την Γκελη δεν την πάτησα, απλα μου άρεσε. Ειναι πολύ γλωσσου ομως και δεν το βλεπω να προχωρήσω μαζί της."

"Δεν ενιωσες τίποτα παραπάνω;"

"Οχι Βασια. Ετσι όπως με στολιζε με κοσμικά επιθετα δεν πρόλαβα να νιώσω κατι αλλο. Παρολα αυτά, μια βραδιά θα την επαιρνα να μου φυγει η καψα και για να της βουλωσω το στοματάκι. Ακους εκει η ψωναρα. Της έπεφτα και λιγος."ειπα ειρωνικά και θυμωμένα.

"Σε πικαρε καλα η τύπισσα. Θελω σαν τρελη να την γνωρίσω." Ειπε και κρυφογελασε.

"Εγω να δεις." Ειπε δυνατα την σκεψη μου ο Στέργιος και για μια στιγμή νόμισα πως το ειπα εγω και έκλεισα τα μάτια μου νευριασμενος. Καταλαβα πως αν το έλεγα εγω, θα απαντουσαν για να με κοροϊδέψουν και χαλάρωσα.

"Ειστε βλαμμενα." Ειπα κάνοντας ότι με ενοχλεί.

Μου ειπαν για τα σχέδια τους να αρραβωνιαστουν το φθινόπωρο. Το λεγανε απο καιρο οτι μολις τελειώσει η Βασια τις σπουδές θα προχωρουσαν.
Χαρηκα πολυ γιαυτους και τους ευχηθηκα με το καλο και η κουλουρα.Μαλιστα προτεινα να τους αλλάξω τις βερες στον αρραβώνα και να τους παντρεψω εγω αργοτερα και δέχτηκαν ενθουσιασμενοι. Φθασαμε στο μαγαζί ,το οποιο ηταν σχεδόν γεματο , παρολο που ήταν εννιαμισι η ώρα.

Περπαταμε προς το μπαρ που ειχε κενές θέσεις και παραγγέλνουμε ποτά. Κοιταζω απέναντι και βλέπω τον Χαρη. Τον χαιρεταω με το κεφάλι και κοιταζω την κοπέλα που ειναι κολλημενη στο αφτι του και του μιλάει. Δεν φαίνεται το πρόσωπο της αλλα κατι μου θυμίζει. Με το που γυρίζει και την αντικριζω, παγωνω. Ο Στέργιος αντιλαμβανεται την αλλαγη μου αμεσως.

"Τι έπαθες καλε και κοκκαλωσες;"

"Αυτη ειναι εδω. Απέναντι με το παλικάρι που χαιρετισα." Λεω με αμηχανία.

"Ωχ! Σε γκομενα φίλου επεσες; Αστο φίλε. "

"Δεν το ειχα σκοπό να κανω κίνηση, αλλα τώρα εχω ενα λογο παραπανω να μην το τολμήσω ποτε."

"Όμορφη κοπέλα ειναι. Τελικά έχεις γούστο, αλλα και μεγαλη ατυχία. "Λεει η Βασια.

Τεραστια ατυχία. Τον Χάρη τον συμπαθώ πολυ και δεν θέλω να μαλωσω μαζί του με τίποτα. Τον βλέπω να μου κανει νοημα να πλησιάσω καθως με κοιτάζουν και οι δυο. Εκεινη θυμωμένα σίγουρα. Τώρα καταλαβαίνω γιατι δεν της ταιριαζα. Της αρέσουν οι πιο μεγαλοι. Σίγουρα έχουν 8 χρόνια διαφορά.

"Ωχ! Με φωναζουν να παω εκει λεω στον Στέργιο."

"Χαλαρωσε. Φαίνεσαι σφιγμενος."λεει η Βασια .

"Σαν να μην εγινε κατι. Απλα ζητα συγνώμη για το πρωί και μη της πολυμιλας μην προδωθει η καψουρα σου." Λεει ο Στέργιος...το τελευταιο δε το ειπε κρυφογελωντας.

"Ε. Κοψε το δούλεμα."

Γελασε και παρέσυρε και την Βασια. Τους κοιταξα θυμωμένος και εφυγα. Ειμαι σίγουρος οτι μεχρι να γυρίσω θα με κουτσομπολευουν.Οσο πλησιαζω σε αυτη νιωθω παραξενα αγχωμενος. Τι θα της πω; Ελπιζω να μην ειπε τα πάντα στο Χάρη.

"Καλως τον Παυλακη" λεει ο Χάρης και με κοιτάζει λιγο απειλητικα.

"Γεια σας. Τι κάνεις Χάρη;"

"Εγω καλα ειμαι; εσυ για πες μας πως τα περασες σήμερα; "

"Ειδικα σήμερα ήμουν άτυχος."

"Α ναι γιατι;"

" Τρακαρα την κοπελα διπλα σου. Ακουσα τα σχολιανα μου... ήμουν και εγω απαράδεκτος. Συγνωμη κοπελιά."

"Γκελη με λενε."λεει καπως ειρωνικα. Προφανως δεν της αρεσει να την αποκαλουν κοπελια.
"Τελοσπαντων δεκτή η συγνώμη και εγω συγνωμη για τα....σχολιανα."

"Χαρηκα. Παυλος. Ωραια τωρα που τα βρηκαμε ,να σας αφησω. Δεν μου αρεσει να κραταω το φανάρι." Ειπα πονηρα προσπαθωντας να φανω χαλαρος και πηγα να φυγω, αλλα αρχισαν να γελανε και τους κοιταξα παραξενεμενος.

"Γιατι γελατε; "τον ρώτησα

"Η αδερφη μου είναι ρε. Δεν μοιαζουμε;" την αγκαλιάζει και κολλάει τα κεφαλια τους.

Τον κοιτάζω και χαμογελαω. Νιωθω σαν ενα μεγαλο βαρος να εφυγε απο πανω μου.
"Τωρα που το λες..μοιαζετε." ειπα και πανω που χαλαρωσα βλεπω ενα τυπο να με κοιτάζει αγρια απο πισω τους.

"Γειά σου μωρο μου."της λεει καθως την αγκαλιαζει απο πισω και την σφιγγει πανω του καθώς την φιλά στο
λαιμό. Τον φιλαει απαλα στα χειλη και του χαμογελαει. Νιωθω οτι πεταχτηκαν οι φλεβες μου εξω. Προσπαθω να χαλαρωσω και κοιταζω προς τον Στέργιο. Γελαει με την αντιδραση μου. Ακουω αυτον να λεει και σε εμας ενα γεια. Απαντω τυπικα γεια και μου δινει το χερι του καθώς συστήνεται. Με σφίγγει και ανταποδίδω με δυναμη μεχρι που καταλαβα οτι πόνεσε αρκετά. Τραβηξε το χερι του και αγκαλιασε την Γκελη. Ηθελα να τον πατησω κατω και να τον κανω ενα με το πατωμα. Πρωτη φορά ενιωθα τοσο ανταγωνισμό. Την ηθελα δικη μου. ΤΕΛΟΣ. Ωχ! Την πατησα τελικα.

"Γεια Μακη. Φρόνημα σημερα ε;" του λεει ο Χάρης και ο Μακης γελαει.

Εκεινη κοιταζει τον Χάρη ντροπαλα και μετα γυριζει και χαμογελαει σε αυτόν αμηχανα. Με κοίταζει φευγαλέα.

Γ:"Παμε να κάτσουμε;"τον ρωτα

Μ: "Ναι." Της λεει και με κοιταζει εξεταστικα. Του ριχνω ενα αγριο βλέμμα. Φαίνεται πολύ ηλιθιος. Εχει απο εκεινες τις μουρες τις χαλια ,που αμεσως τις βλέπεις και τις χαρακτηριζεις σκατοφατσες.
Σιγα τον γκομενο που κυκλοφορεί. Εγω ειμαι μακράν καλυτερος.

Ο Χάρης τους ξαναλεει προειδοποιητικα να καθονται ησυχοι. Απορω...Τι κάνουν δηλαδή;
Ο Μακης γελαει πονηρα και λέει θα προσπαθήσει.
Ηρθε ενας φιλος του Χαρη, ο Δημος και της ειπε "γεια σου κουκλα μου." Τον χαιρέτισε χαμογελαστα, σε αντίθεση με τον αλλο που τον κοιταξε, σταζοντας δηλητήριο τα ματια του.

Φυγανε και παρατηρω οτι κατι της λεει στο αφτι. Εκεινη τον αγριοκοιταζει και προχωραει πιο γρήγορα. Σημαδι οτι νευριασε. Κατσανε μαζι με τρια αλλα ατομα-δυο αγορια και ενα κορίτσι- σε ενα καναπεδακι.

Μιλαω με τον Δήμο λιγο. Τον ήξερα σαν φυσιογνωμία μεν, αλλα δεν ηθελα και πολλά πολλά.
Η αλήθεια ειναι πως ζηλεψα οταν την ειπε κουκλα και εκείνη του χαμογέλασε πολυ γλυκα.
Εφυγα και πηγα στη παρέα μου.

Σ: "Τι εγινε; Τελικα αλλος ηταν ο γκομενος της ε;"

"Ναι και τον κοβω για πολυ μαλακα."

"Η αλήθεια ειναι πως ειχατε παρει και οι δυο μια σταση σαν κοκόρια ετοιμα να μαλωσουν."

"Τον ειχα άνετα. Μου εσφιξε το χερι οταν καναμε χειραψια για να δειξει υπεροχή, αλλά οταν του το μαγκωσα εγω εχασε την μαγκιά του."

"Αμα λεμε εμείς την πάτησες...." λεει η Βάσια και κατεβαζω το κεφαλι μου.

"Ε,ενταξει μου αρέσει. "Λεω αμηχανα.

Σ:"Εγωιστη. Δεν το παραδεχεσαι ε;"

"Ακομη δεν την γνώρισα ρε Στέργιο. Κατσε να την παρω πρώτα και θα σου πω μετα αν κολλησα."Ε μερικές φορες γινομαι κάφρος.. 

Μετα απο ενα τεταρτο ηθελα να ουρησω και πηγα στο μπανιο. Με το που μπαινω εγω στη τουαλετα, απο πισω μου έρχεται και αυτη.Δεν με ειδε, όμως εγω προλαβα πριν κλεισω την πόρτα να τη δω απ τον καθρέφτη.

Ηρθε να διορθωσει το μακιγιαζ της και μιλουσε με μια φίλη της.
"Φερε το μολυβι σου και σε εμενα φιλη."της ειπε η αλλη.

"Ορίστε."

"Και για πες τώρα τι εγινε και ζηλεψε ο άλλος;"

"Ε κλασσικά θυμωσε με τον Δήμο που με λεει κουκλα. Παλι καλα που δεν με αγκαλιασε κιολα. Συγκοπη θα παθαινε."

Επειτα της ειπε για εμένα με λεπτομέρειες απο το απόγευμα μέχρι τωρα.

"Καλος;"την ρωτησε

"Καλουτσικος. Απ τον Μακη σίγουρα καλυτερος. Ξερω δεν είναι ωραίο να συγκρίνω ,αλλα και του στραβού το δικιο να το πω."

"Αχα. Και με τον Μάκη ποτε θα χωρίσεις; "

"Δεν ξερω. Με κούρασαν- είναι η αλήθεια -η ζηλια και η διαχυτικοτητα του. Με κανει ρεζίλι."

"Λογικό ετσι όπως φέρεται."

"Δεν σέβεται κανενα. Ο Χάρης όλο παρατηρήσεις μας κανει αλλα αυτουνου το αφτακι δεν ιδρώνει. Θα τον δειρει καμια μερα. Με ρωτησε κιολα αν θελω να τον αρπάξει."

"Χαχαχαχ. Ενα χεράκι του χρειάζεται. Τι του ειπες;"

"Οτι αν χρειαστεί θα του το πω."

Γελασανε και εκείνη τη στιγμή βγαινω. Με κοίταζει σαν να βλέπει φαντασμα. Την καρφωνω μες τα όμορφα ματακια της που με κοιτάζουν ντροπαλά. Εχει γινει κατακόκκινη.

"Να συστηθω....ο καλουτσικος" λεω στη φιλη της. Μετα απο λιγα δευτερα σιωπης και νευρικοτητας ξαναμιλαω.
"Ειμαι ο Παυλος. Εσυ πως με βρίσκεις; Γιατι η Γκελη μαλλον προτιμα να είναι με τον μαπα."

"Χαιρω πολυ να πω εγω τώρα; Εγω ειμαι η Μαρια. Τέλος πάντων βρειτε τα και μην με ανακατεύετε εμενα." Λεει και φεύγει γρήγορα η φιλη της.
Εκείνη δεν εφυγε αντιθετως με κοιταζε καταματα. Περιμένω μια λεξη της με αγωνια.

"Λοιπόν....προτιμας αυτον;" την ξανά ρωτάω.

Δευτερη συνάντηση την ίδια μέρα. Για να δούμε τι θα γίνει....ακούω προτάσεις.

Βλέπω τα σχολια και τα αστερακια δεν ειναι πολλα...😢