Κοιταζω απ τον καθρέφτη και βλεπω ενα μηχανάκι και μια κοπελα να πιανει το ποδι της και να φωναζει απ τον πονο. Ωχ! Την χτυπησα γαμωτο! Τωρα; Τι να κανω; Και ειχα το κακο προαίσθημα απ το πρωί.... έπρεπε να είμαι πιο προσεκτικός.
Πρέπει να βγω να δω πως ειναι και να την παω στον γιατρο,αλλα την στιγμή που ετοιμαζομαι να βγω την ακουω να με βριζει! Χα! Μαλλον καλα ειναι για να με προκαλει ετσι!
Βγαινω απ το αυτοκίνητο και γυρίζω να την αντιμετωπισω κατα πρόσωπο.
Οτι και να εγινε δεν εχει δικαίωμα να με βριζει.

" Εισαι πολυ αυθάδης δεσποινις" της λεω

Γυριζει να με κοιταξει και κατι λεει νευριασμενη, αλλα δεν ακουω τιποτα.
Εχω μεινει με ανοιχτό το στομα και γουρλωμένα ματια και την κοιταζω σαν χαζός. Αυτη ειναι. Η κοπελα του ονειρου μου. Στεκομαι αμιλητος και ακίνητος και σιγουρα φαίνομαι σαν ηλιθιος.Το στομαχι μου σφιχτηκε μαλλον απο το ξαφνιασμα που την ειδα... Δεν είμαι καλα, γιατι νιώθω οτι εχω παγωσει την εικονα και δεν κινείται ουτε μιλά άλλο. Σαν να ειμαι σε όνειρο....

Με πλησιάζει κουτσαινοντας και με κοιταζει παράξενα. Θυμάμαι ενα προς ενα όλα τα όνειρα μου,που εκείνη πρωταγωνιστει....σαν ταινια!
Κατι λεει, αλλά ειμαι χαμένος στις σκέψεις μου. Ξυπναω απ τον κοσμο των σκέψεων μου....

"Τι...τι ειπες;"ρωτησα τραυλιζοντας

"Ειπα οτι δεν φθάνει που με χτυπησες ζητας και τα ρέστα. Μαλιστα ,επειδη δεν έδινες σημασια...το ειπα δυο φορές μηπως και φιλοτιμηθεις να απαντήσεις. " Του λεω μολις συνερχομαι απο το σοκ που τον ειδα μπροστά μου. Τον συναντω μετα απο τοσο καιρο που τον ονειρευομαι, κατα αυτον τον τροπο....Ειναι τρελο. Γιατι με κοιταζει ετσι;Μηπως ειναι ηλιθιος; Μα ποσο αναίσθητος ειναι; Δεν με ρωτησε καν αν είμαι καλα. Εχω εκνευριστει απίστευτα πολύ.

"Συγνωμη για το ατυχημα δεν το ήθελα....αλλα αυτο δεν σου δινει το δικαίωμα να με αρχισεις στα Γαλλικα..."

"Τι μας λες! Θιχτηκες;Ουτε βγηκες να δεις αν είμαι καλα. Καθοσουν σαν πασας στο αυτοκίνητο και τι περίμενες να σου πω; Συγνωμη κυριε που σας ενοχλω,μα με χτυπησατε; " Με εχει βγαλει απ τα ρουχα μου. Δεν μπορω να πιστέψω ποσο εγωιστης ειναι. Θελω να τον πνιξω!

"Παντα τοσο γλωσσου εισαι;" Κριμα που εισαι τοσο εκνευριστικη. Με προσβολές δεν κερδιζεις κατι.

"Ναι ρε τοσο." Τι ειπε; Αχ δεν γλιτώνει απ τα χεράκια μου....

"Προσεχε τοτε να μην την δαγκωσεις ποτε γιατι θα πεθάνεις απ το δηλητήριο σου." Ε μα τετοια οχια που ειναι.

"Εισαι τοσο ξενερωτος οσο και τα αστεια σου! " Λεω και παω να προχωρήσω αλλα ποναω απ το αποτομο τραβηγμα στο μπρατσο μου και μορφαζω.

"Τι ειπες; Εμενα ειπες ξενερωτο;" Δεν θα τα παμε καλα κοριτσακι! Εχει χαρη που ειναι χτυπημενη εξαιτιας μου και πρέπει να τη βοηθήσω αλλιώς θα της ελεγα εγω.

"Τι κανεις; Ασε με! Μεινε μακρια μου ,εισαι επικινδυνος. " Μα τι κανει; Που με παει;

"Παμε στο ιατρειο να δουν το ποδι σου και μετα θα σου δειξω εγω ποιος ειναι ξενέρωτος ." Λεω και την τραβαω να μπει μεσα στο αυτοκίνητο.
"Σιγα ρε ιπποτη...... μια χαρα ειμαι γρατζουνιες ειναι μονο." Ειπα ειρωνικα. Θυμήθηκε να ενδιαφερθεί για την υγεια μου τώρα; Και πως θα μου το δειξει οτι δεν είναι ξενερωτος; Εχω πολυ περιεργεια να μαθω.
"Δεν παω πουθενα μαζι σου. Δεν σε εμπιστεύομαι."

"Δεν δαγκωνω. Θα σε παω μεχρι το Ε.Σ.Υ. να σε δουνε."

"Οχι....ειμαι καλα!"
Πηγαινω σιγα σιγα προς το μηχανακι και σκέφτομαι οτι μπορώ να το οδηγήσω. Ευτυχως δεν επαθε τιποτα ιδιαίτερο, μονο ο καθρέφτης εσπασε.
"Γαμωτο.... μου εσπασες τον καθρέφτη."

"Οκ παρε ενα πενηνταρικο για τον καθρέφτη και τα ρέστα δικα σου για την ψυχική οδύνη." Λεω με ενα ειρωνικο χαμογελο και βγάζω λεφτα απ την τσεπη μου. Της ανοιγω την παλαμη και της το δινω. Διασκεδάζω πολύ με το ύφος της. Με κοιταζει θυμωμενη και εχει σφιξει πολυ τα μικρά χειλακια της...Γυριζω πλατη και
κοιτάζω έπειτα το αυτοκίνητο για τυχών ζημιές.Ευτυχως δεν επαθε τίποτα.

"Αντε και γαμησου. Να τα βαλεις στον κωλο σου." του πεταω τα λεφτα εξαγριωμενη.... Με αρπαζει παλι απ τον αγκωνα και με κοιταζει έντονα.

"Πότε θες;" Την ρωταω περιπαιχτικα γιατι θελω να δω την αντίδραση της.

"Τι;"με κοιταζει με γουρλωμένα μάτια.

"Να παμε να γαμηθουμε."λεω μειδιαζοντας.

"Να πας με καμια πουτανα να γαμηθεις, καφρε! Δεν είμαι για τα δόντια σου. Εχεις κοιταχτει στον καθρέφτη;" τραβαω αποτομα το χερι μου και τον σπρωχνω. Ελπιζω να μην ξαναπλησιασει γιατι αλλιως δεν το γλιτωνει το χαστουκι. Δεν το πιστεύω! Σιγα τον ωραιο που θελει να του κατσω κιόλα.

"Πολυ μεγαλη ιδεα εχεις για τον εαυτό σου κοπελιά. Σιγα μην σου κακοπεφτω...χα!" Απαντω ειρωνικά και πραγματικά με το ζόρι κρατιέμαι να μην γελάσω με την έκφραση της.

"Βρε αντε απο εκει." Τον προσπερνάω και παω στο σπιτι της Χρυσας.

Φθανω στην πόρτα και δεν ξανακοιτάω πίσω. Μου ανοιγει ο κυριος Σταύρος και του λεω για τα πραγματα. Μου λεει να περασω λιγο μεσα, γιατι πρεπει να την παρει τηλεφωνο. Δεν ξερει που τα εβαλε η Χρυσα και τωρα λειπει.
Αφου μίλησαν ο Σταύρος τα βρηκε και μου τα εδωσε. Τον ρωτησα ποιος ηταν αυτος που εφυγε τωρα και του ειπα για οτι εγινε εξω. Με ρωτησε αν ειμαι καλα και μετα κοιταξε αν τον προλαβαινει. Ειχε εξαφανιστει. Πηρε τηλεφωνο την Χρύσα την ενημερωσει,για να του τα ψαλλει ενα χερακι. Φεύγοντας ειδα ενα χαρτάκι στο μηχανάκι. Μεσα ειχε ενα πενηνταρικο.

"Έκανα ζημια και στη πληρωνω. Τα ρέστα να τα πιεις ξυδια για να ξεθυμωσεις." Έλεος! Ουτε πενταχρονο να ήταν. Ενταξει παραδέχομαι οτι δεν ηταν ασχημος. Ειχε μια γοητεια.... πολύ ωραία ματια και χειλη....Ωπα! Παρασυρομαι....χαλια ηταν και βλακας! Αχ! και άγριος....αυτο δε, τον εκανε πολυ σεξυ....Ωχ! Δεν παω καλα! Μου ριχνω ενα μπατσακι να συνελθω και παω σπίτι.

Ειπα στη μαμα μου τι εγινε.Ο μπαμπάς μου ευτυχώς δεν ηταν σπιτι. Μερικες φορες ακομη και αν δεν φταιω τα βαζει μαζι μου. Ενημερωσα οτι θα φυγω με το μηχανακι μετα ,για να παω να το φτιαξω. Περιμενα τον Χρήστο να βγει απ το μπανιο και μπηκα να ετοιμαστω.
Μετα απο μιση ωρα ημουν πλυμενη και περιποιημενη στα κατάλληλα σημεία.... Στεγνωσα τα μαλλια μου και εκατσαν τοσο ισια που δεν τα πειραξα αλλο. Βαφτηκα απαλα με γκρι σκια ,μαυρο μολυβι, μασκαρα και κοραλι λιπ γκλος.Εβαλα ενα μαυρο κολλητο σορτσακι κοντο και ενα φουξ μπλουζακι με λιγο ανοιχτό μπούστο, αλλα οχι προκλητικό.Πηρα το μαυρο βραδυνο τσαντακι μου και τοποθετησα μεσα οτι χρειαζομαι. Φόρεσα ενα μπολερο μαυρο και εβαλα αρωμα βανιλια.Τελος εβαλα τα φούξια ψηλα πεδιλα μου.

"Τι μυρίζει; κέικ; " ειπε ο Χάρης που εβγαινε απο το δωμάτιο και ετοιμαζοταν να φυγει.

"Το αρωμα μου. Λιγουριτσες εχεις;"γέλασα πειραζοντας τον.

"Ναι και θα φαω εσενα! "μου δαγκωνει σιγανα το μπρατσο.

"Αουτς φυγε πιράνχας!" Τραβηχτηκα και του εδωσα μια σιγανη σπρωξιά. Με αγκαλιάζει και μου λεει οτι αυτο που φοραω παραείναι κοντό και θα σκάσει ο αλλος απ την ζήλια του.

"Μεταξύ μας.. αφορμή ψαχνω να τον στειλω...με εχει πρηξει!"

"Να τον δείρω ;"

"Αν χρειαστεί θα σου πω αδερφέ..." κάναμε τα χερια μας μπουνια και τα ενωσαμε.

"Σήμερα ηταν μια πολυ κακη μερα πρέπει να τα πιω."

"Με το μαλακό το ποτό μικρη.Ξερω τι εγινε,μου ειπε η μαμα. Πως τον λένε τον τύπο;"

"Παύλο. Ανηψιος της Χρυσας."

"Α. Τον ξερω. Είναι καλο παιδί..."

"Παρακαλώ; Αν είναι ετσι τα καλα παιδιά ασε θα μείνω με τον Μάκη αιωνίως..." ειπα ειρωνικά.
Με κοιταξε και έφτυσε τον κόρφο του.

"Απαπαπαπα αυτο ειναι σαν θανατική ποινη"

"Σωστα. Αχ θεε μου....εναν άντρα σωστο ζητάω....που να με προσέχει, να με αγαπαει σαν τρελος,να μην με απατά και να μου κανει που και που τα χατίρια...." ειπα απογοητευμενη και ξεκινησα να φυγω.

Mαζι με τον Χάρη ξεκινήσαμε και αφήσαμε το μηχανάκι για επισκευή στο συνεργείο- θα το φτιαξει αυριο-. Επειτα πηγαμε μαζι στο Domus.

Χαμουλης εγινε..

Για να δουμε λοιπόν πως θα εξελιχθεί..... Θελετε Παυλο και Γκελη μαζι ή να μείνουν εχθροί ή να γινουν φίλοι;