evatzagaraki1  αφιερωμένο

Απίστευτα αυτα που αντικριζουμε.
Η Αστυνομια βγαζει εξω εξι ατομα με χειροπέδες και συλλαμβανουν τον οδηγο του ασθενοφόρου.
Ειμαστε ολοι σοκαρισμενοι απο αυτα που μαθαίνουμε απ τον Σωτο για την σπειρα που εδω και καιρο δρουσε σφαζοντας οποιον αμοιρο εβρισκε. Ακολουθουμε την αστυνομία για να δώσουμε καταθεσεις. Παιρνω τηλέφωνο την Γκελη. Δεν γίνεται να το αποφύγω. Πρέπει να έρθει για κατάθεση και εκεινη,αλλα δεν ξέρω τι να της πω για οσα συνεβησαν.

Γκ: Ελα επιτέλους εχω τρελαθεί. Τι έγινε;

Χα: Σε παρακαλώ μην ρωτας δεν μπορώ. Τον βρηκαμε και τωρα τον πανε στα επειγοντα. Εμεις πρέπει να δώσουμε καταθεση στην αστυνομία και πες τον μπαμπά να σε φερει στο τμημα.

Γκ: Κινδυνευει; Σε παρακαλώ πες μου.

Χα: Όχι νομίζω. Ελατε γρήγορα.

Κλεινω το τηλεφωνο και μετα απο λιγο φθανω στο τμημα. Μολις τελειωσα με τη δικη μου καταθεση βγηκα εξω και μιλησα με τον Στέργιο. Του ειπα γρηγορα πως ο Παυλος βγηκε εξω στο αυτοκίνητο να παρει τα  τσιγάρα του υποτίθεται για να μην πουν τίποτα για το διπλωμα. Ο Στέργιος ομως σκεφτηκε πως αν μαθευτεί οτι το οδηγησε ειναι χειρότερα. Θα πει την αλήθεια και πως εγω δεν ήξερα πως το οδηγησε πιο μπροστά.

Μπήκε να καταθεσει την στιγμή που έφθασε η Γκελη με τους γονεις μας. Ετρεξε κοντά μου αναστατωμενη και μου εδωσε μια σφιχτή αγκαλια. Επειτα απο λιγο με αγκαλιασε η μαμα μου.

Γκ.+ Μα.: Εισαι καλα;

Χα. : Ναι.

Γκ: Τι του εκανε;

Χα: Καλύτερα να τα μαθεις αργότερα οταν φύγουμε. Είμαι σοκαρισμενος ακόμη.

Γκ: Τι στο καλο; Με τρομαζεις.

Χα: Μπαμπα πανε την να δωσει τα στοιχεία της εκει στο γραφείο και ελατε εδω ξανα.

Μπ: Καλα παιδι μου.

Περασε η ωρα και ηρθε η σειρα της για καταθεση.
Μέχρι να τελειωσει η Γκελη ειπα στους γονεις μας τι συνεβη μεσες-ακρες.

Μα: Αχ το παλιοτομαρο αν το  πιάσω στα χέρια μου θα το στραγγαλισω!

Χα: Δεν αξίζει να μπούμε εξαιτιας του φυλακή.

Μπ:Να φάει πολλα χρόνια φυλακη και να παρακαλαει να μην τελειωσουν... Γιατί μόλις τον συναντησω την πατησε το καθίκι.

Χα:Ηρεμησε. Ηταν μπλεγμενος  τοσο πολύ , που θα βγει μετα απο 40 χρονια. Μολις ξεμπλεξουμε απο εδω θα παω να δω τον Παυλο στο νοσοκομειο.  Θα έρθετε;

Μπ:Ε ναι.

Μα:Υποθετω πως και η Γκελη θα θελει να παμε...

Βγηκα αλλα δεν με έχουν αντιληφθει και ακουω τον Χάρη να λεει πως εκοβε ο Μάκης τον Παυλο στον ωμο με τροχό, οταν  μπηκε η αστυνομια. Χριστε μου!Τρεμω απ το σοκ. Τον ακρωτηριαζε! Τον προλαβαν αραγε ή τα καταφερε; Εγω φταιω, εγω που δεν εβλεπα με τι άνθρωπο εμπλεξα και τωρα ο Παυλος κινδυνεύει εξαιτίας μου!

Πρέπει να μαθω και αλλα. Πηγαινω στον αστυνομικό που εδωσα πριν τα στοιχεία μου. Τον ρωτησα ευθεως  τι ξερει απο λεπτομέρειες και εμαθα πως τελικα δεν πρόλαβε να του κοψει το μελος , αλλα ανοιξε μεγαλη πληγή και δεν ξέρουν αν κοπηκε η αρτηρία ή αν μολύνθηκε η περιοχή.

Πηγαίνω δίπλα τους μετα απο λιγο και τους λεω πως τελειωσα την καταθεση.
Φεύγοντας λεμε στον Δημο και μια κοπελα που ήταν μαζί του, πως παμε στο νοσοκομείο.
Θα έρθουν και αυτοι εκει μόλις τελειώσουν με τις καταθεσεις.

Φθασαμε στο νοσοκομειο μετα απο πέντε λεπτα.
Μπήκαμε στο δωμάτιο του Παύλου με τον Χάρη για λιγο και μετα εφυγε και εμεινα μονη μαζί του . Κοιμοταν γιατι του ειχε κανει ναρκωση ο γιατρος της σπειρας και τον εβλεπα να κοιμαται ανησυχα.
Μορφαζε σαν να πονουσε και τιναζοταν. Βλέπει οσα συνέβησαν αραγε στον υπνο του και βασανίζεται; Ποσο θα ηθελα να τον αγκαλιασω και να του πω πως ολα τελείωσαν. Πως δεν κινδυνευει πια. Ευτυχως δεν προλαβε να του κανει ζημιά στον ωμο. Μια ουλη θα μεινει μονο,για να του θυμιζει τι περασε και οι αναμνήσεις.

Πλησιαζω και του ψυθιριζω.
"Παυλο μην φοβάσαι θα γινει καλα το χερι σου. Δεν προλαβαν να κανουν μεγαλη ζημια. Ξυπνα σε παρακαλω. Εχω αναγκη να σου ζητήσω συγνωμη για οσα συνέβησαν. Θα μεινω μαζι σου οσο χρειαστεί να μεινεις εδω. Θα ειμαι απο εξω...." Του χαιδευω τα ακροδαχτυλα και του αφήνω διστακτικά ενα απαλο φιλι στα χειλη. Μολις παω να απομακρυνθω με πιανει απ τον σβερκο και ενωνει τα χειλη μας ξανα ξαφνιαζοντας με ευχάριστα. Ανοιξε τα καταγάλανα πανεμορφα ματια του και οι ματιες μας κλειδωσαν.

Πα:Σε παρακαλώ μην κατηγορεις τον εαυτό σου. Εγω φταιω μονο.Θα σε ξαναφιλουσα ακομη και τωρα που εγιναν αυτα. Θελω να χωρισεις με αυτον και να είμαστε μαζι. Ειπε με βραχνη αδυναμη φωνή.

Γκ:Εισαι ενας υπέροχος ,δυνατος αντρας και πολυ τρελος....
Ειπα χαμογελαστα και συμπληρωσα παραξενεμενη,συνειδητοποιωντας τα υπόλοιπα λόγια του.  "Τον χωρισα αυτον χθες αφου το ξέρεις."

Πα:Τον ειδα εξω απ το σπίτι σου. Περνουσα με το αυτοκίνητο του Στέργιου.  Είπε απογοητευμενος.

Γκ:Αυτος με φιλησε. Με χτυπησε και προσπαθησε να.... Αρχισα να κλαιω και να τρεμω μονο στην ιδέα πως θα με βιαζε.

Πα:Τι; Τον αλητη! Θα τον σκισω! Μωρο μου συγνώμη που νόμισα πως τα ξαναβρηκατε. Ζηλεψα. Θολωσα οταν τον ειδα να φεύγει από εκει.

Γκ:Αστον αυτον. Δεν αξιζει ουτε μια λεξη μας. Θα περασει καλα στην στενη που θα μπει. Εσυ εισαι καλα; Πονας;"

Πα:Ναι ψυχη μου. Ποναω λιγο στον ωμο.

Γκ:Δεν το πιστεύω αυτο που σου κανανε. Ευτυχώς προλάβανε πριν....Θεέ μου δεν θελω ουτε να το σκέφτομαι.

Πα:Ξερεις εσενα σκεφτόμουν εκεινη τη στιγμή.Ηθελα να ζησω για να σε προστατεψω απο αυτον.

Συγκινημένη απο τα λογια του,του εδωσα ενα ακομη φιλι. Ηταν απαλο στην αρχη και μετα τοποθέτησε το χερι του στα μαλλια μου και βαθυνε το φιλι μας επικίνδυνα....ημουν πολυ ερεθισμένη αλλά ένιωθα άβολα και ο Παύλος αναστατωθηκε και ηταν ολοφάνερο...

Η πορτα μας διεκοψε. Μεσα μπηκε μια κυρία γυρω στα 40 με εναν γκριζομαλλη κυριο γυρω στα 50. Ηταν και οι δυο κατατρομαγμενοι και δακρυσμενοι. Απο πισω τους ακολουθουσαν ενα αγορι 10-12 ετων περιπου και μια κοπελα στην ηλικια μου κοντά ,ειχαν χλωμιασει απ το φοβο τους μαλλον. Σίγουρα η οικογένεια του ειναι.

Μας κοιταξαν και ενιωσα την ανακούφιση τους και το ξαφνιασμα οταν ειδαν τον Παυλο ξυπνιο και χαμογελαστό.

Πα:Καλως τους μου. Να σας συστήσω. Η οικογένεια μου και απο εδω η Γκελη η κοπελα μου. Ξερω δεν ειναι ο πιο ωραιος τόπος γνωριμιας αλλά τι να κάνουμε...."ειπε γελώντας.

Γκ:Γειά σας, χαρηκα για την γνωριμια. Ειπα ντροπαλά. Ηταν παραξενο σκηνικο και το ότι μας είδαν να φιλιομαστε εκανε τα μαγουλα μου κοκκινα σαν παντζάρι.

"Γεια σου κοπελα μου. Και εμεις χαρηκαμε."ειπαν με ενα στομα οι γονεις του. Επειτα συστηθηκαν (Σοφία- Πανος οι γονείς. Γιωργος και Τονια τα παιδιά.)

Μιλησαμε για οτι συνεβη και για το πως τον εντοπισανε. Ξαναζητησα συγνωμη για τον μπελα που βρηκε τον Παύλο εξαιτιας μου.

Πα:Δεν θα το ξαναπεις αυτο. Ακους; Εγω φταιω μονο."ειπε νευριασμενος.

Γκ: " Οκ.....Ηρεμησε." Ειπα υποχωρώντας. Ειναι πολυ δυναμικός....

Παν:Αν δεν τους ειχες κινητοποιησει όλους εσυ , δεν θα ζουσε τωρα το παιδι μου. Ο μονος που φταιει ειναι ο Μάκης. Η αστυνομία μας ειπε οτι ηταν μια ομαδα 10 ατομων και κανανε εμποριο οργανων εδω και λιγο καιρο και τους ψάχνανε. Είχαν ηδη 15 θυματα. Οι δυο κανανε την απαγωγη.Ο Μάκης μετεφερε με αλλους δυο τα θυματα στην αποθηκη και ηταν ο επικεφαλης της ομαδας, μαζι με τον χειρουργο και τον αναισθησιολογο. Ειχαν και εναν οδηγο ασθενοφορου και δυο σεκιουριτι του νοσοκομειου"

Ο Παυλος ειχε μεινει άναυδος με αυτα που ακουγε. Και εγω καπως ετσι ήμουν, οταν τα έμαθα λιγο πριν ερθω να τον δω. Μετα απο πεντε λεπτά βγηκαμε ολοι εξω γιατι μπηκαν οι γιατροί να τον εξετάσουν.

Γιατρος:Μπορεί να βγει αυριο το πρωι ο ασθενης. Να αποφυγει τις τροφές με αυγο, τυρι, κασερι, οτιδηποτε με μαγια καθως και το αλατι μεχρι να κλείσει η πληγη. Να τρωει αφροψαρα φρέσκα οσο πιο συχνα γίνεται γιατί έχουν πολυ ασβέστιο. Ανακοινωσε  στους γονείς του βγαίνοντας.

Επιστρεψαμε στο δωμάτιο και τον ρώτησα αν πειναει και αν θελει χυμο.

Πα:Πειναω αλλα καφε δεν κανει να πιω;"

Γκ: Μπορεί να σε ενοχλησει επειδή ησουν σε ναρκωση. Καλύτερα να πιεις το απόγευμα που θα εχεις συνέλθει τελείως. Καλά;

Πα:Καλα παρε μου οτι θες. Τα δυο πόδια σε ενα παπούτσι θα μου βαλεις εσυ. Ειπε γελώντας.

Ρωτησα και τους υπόλοιπους αν θέλουν κάτι και εφυγα χωρίς να δεχτω τα χρήματα που μου εδιναν.

Κατω συναντησα τον Χαρη και τον Δημο που πινανε καφε. Τους ειπα πως πανω ειναι οι συγγενείς του Παυλου και οτι εχει συνερθει. Ανακουφιστηκαν και ειπαν οτι θα έρθουν το βραδυ ξανα αν ειναι να τον δουν γιατί θα θελει τώρα ηρεμήσει. Ειπα στο Χαρη πως θα μεινω εδω σήμερα και το βράδυ θα δουμε αν δεν με αφήσουν να κατσω θα γυρίσω μαζί του. Του ζητησα να με ξαναφερει πρωι πρωι αν γίνει ετσι και δέχτηκε.

Ανεβηκα μετα απο λιγο με τα πράγματα και χτυπησα πριν μπω την πόρτα. Τους τα εδωσα και μετα απο δυο λεπτά ,αφου υποσχεθηκα πως δεν θα φυγω ακομη,αποχωρησα παλι διακριτικά για να μιλήσουν μόνοι τους.

Ενημερωσα τους γονείς μου οτι θα μεινω εδω την νυχτα αν με αφησουν οι γιατροί και δεν έχουν οι ιδιοι αντίρρηση. Αφου συζητησαμε για λιγο εφυγαν για το χωριο. Μετα απο λιγο ειδα τους φίλους του Παύλου.Ηταν αρκετά συμπαθητικο ζευγαρι. Λεγαμε διάφορα για να ξεχασουμε οσα συνεβησαν και μετα απο καμια ωριτσα αφου πρώτα μπήκαν να τον δουν φυγανε.

Μολις εφαγα ένα τοστ και ηπια τον καφέ μου, επέστρεψα στο δωμάτιο του Παύλου. Εκεινη την ωρα εφευγαν ολοι εκτος της μαμάς του που θα έμενε μαζί του. Κανονικά ένα άτομο επιτρέπεται να μείνει, αλλά άμα έχεις γνωστούς όλα γίνονται!
Παρατήρησα οτι ο Παυλος ειχε αλλαξει ρουχα. Ηταν πολυ ομορφος ακομη και με φόρμες....

Η μαμα του ειπε πως θα παει στο κυλικείο...Τι γλυκιά! Να μας αφήσει μόνους ηθελε, γιατί ειδε ηλεκτρισμένη την ατμόσφαιρα.

Πα: Λοιπον...πως σου φανηκαν οι δικοί μου;

Γκ:Υπεροχοι....Σαν εσενα...

Πα: Με βρισκεις υπεροχο ε;

Γκ:Μμμμ ναι. Ειπα και τον πλησιασα πολυ.

Για ποτε βρεθηκα απο κατω του, ουτε που το καταλαβα....

Το εκοψα σε σεξυ σημειο...😂😂😂
Αν σας αρεσε πατήστε αστερακι🌟🌟🌟🌟🌟
Ζουζουνακια μου καντε και σχόλια παρακαλω για τις εντυπώσεις σας.
Σας φιλω!