Περιεχόμενο ακατάλληλο για ανηλίκους.

Χούλα χούλα χίκι ντούλα

Αρπάζω την μπανάνα

Περνάει ένας λύκος που μοιάζει με αρκούδα

Βάζω τα πετσιά του μες στο πιάτο σε σταυρό

Τρώω το θεό και κάνω εμετό

(απο το βιβλίο Η Κασσάνδρα και ο Λύκος)

To σώμα μου τρίβεται πάνω στο χώμα. Αυτός τρίβεται πάνω μου. Σαν να ψάχνει τη σωστή θέση στο σώμα μου. 

Δεν του το κάνω εύκολο. Νιώθω περίεργα και σχεδόν δεν τον αγγίζω. Αλλά δεν κάνω πίσω. Θα το πάω ως το τέλος. 

"Είσαι όμορφη ...εμ..σαν πριγκίπισσα"μου λέει αργά και με φιλά στα μαλλιά , στα χείλη. Νιώθω την γλώσσα του να μπαίνει στο στόμα μου. Είναι υγρή και σαρκώδης και θέλει να μπει μέσα μου και ανατριχιάζω. Γυρνώ το κεφάλι μου προς τα δεξιά, σαν να μου κλέβει τον αέρα.

Δεν αναπνέω..η ανάσα μου..η ανάσα μου βγαίνει ολοένα πιο αργά..κάτι βαρύ στο στομάχι μου έχει καθήσει ..είναι δύσκολο..νιώθω ένα περίεργο ρίγος να διαπερνά την ροχοκοκαλιά μου..προσπαθώ να μην τον σπρώξω απο πάνω μου.

Δεν θα κάνω πίσω. Δεν φοβάμαι. 

Δεν..

"όχι φιλιά" παραμιλάω και χάνομαι .  Χάνομαι μέσα μου γλιστράω προς τα κάτω και δεν μπορώ να με κρατήσω. Όλα μέσα μου έχουν μια γλιστερή υφή. Μου φιλά την κοιλιά , σηκώνει την μπλούζα. Το δαχτυλίδι των αισθημάτων χλωμιάζει και ασπρίζει.

"Μην βγάλεις την μπλούζα" ικετεύω μουρμουρίζοντας. Μου χαμογελά με κατανόηση. Δεν ξέρω γιατί.

Δεν ξέρω γιατί συνεχίζει..είμαι σίγουρη πως η ακινησία μου δεν είναι διεγερτική. Ίσως να νομίζει οτι νιώθω ντροπή. Οτι είναι η πρώτη μου φορά..δεν ξέρω..δεν με νοιάζει. Απλά θέλω να τελειώσει όλο αυτό. Να επιζήσω απο όλο αυτό. Μπορώ να το κάνω.

Είμαι μια φυσιολογική κοπέλα. Ναι . Αυτό είμαι. Το λέω πολλές φορές αυτό μέσα μου. Πολλές. 

Σκατά.

Η ανάσα μου βγαίνει με πολύ δυσκολία. Τίποτα το φυσιολογικό δεν υπάρχει σε αυτό που νιώθω.

Προχωρά τα φιλιά του προς τα κάτω, σφίγγω τα χέρια μου σε δυο μπουνιές. Μπορώ να το απολαύσω. Απλά με φιλάει..δεν είναι κάτι κακό. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό..οι άντρες το κάνουν αυτό στις γυναίκες. Πρέπει να το υπομείνω και..να επιμείνω. Μπορώ.

Ανακατεύομαι. Κάτι συστρέφεται μέσα μου ολοένα πιο γρήγορα.

"σε σκεφτόμουν χθές βράδυ.πολύ" μου λέει και νιώθω τον ανδρισμό του να τρίβεται στην κοιλιά μου. Ανεβαίνει στο ύψος των ματιών μου και με κοιτά. Το βλέμμα του είναι καθαρό . Συναντά το δικό μου . 

"έχεις τα πιο όμορφα μάτια" σκύβει και μου τα φιλά. Ενστικτωδώς τα κλείνω. Μου φιλά το καθένα αργά σαν να είμαι κάτι εύθραυστο. Κι όμως είμαι σπασμένη. Δεν πρέπει να φοβάται.

"όχι δεν έχω"του λέω σχεδόν νιαουρίζοντας.

 Έτσι  πρέπει να νιαουρίζουν οι κοπέλες κάτω απο όμορφους άντρες.

Κατεβάζω την φόρμα μου και καθοδηγώ το φύλο του μέσα μου. Το βάρος του σώματος του μου κόβει την ανάσα. Θέλω να τελειώνουμε. Αυτό θέλω.

"Βιαστική"μου λέει σχεδόν έκπληκτα σαν να μην το περίμενε αλλά γρήγορα  ανταποκρίνεται

"μου αρέσει η ουσία"Του χαμογελώ .. χαμογελώ συνέχεια και αηδιάζω που είναι μέσα μου..πως μπορεί να μου το κάνει αυτό σκέφτομαι όλο πιο δυνατά..

με ποιό δικαίωμα είναι μέσα στο κορμί μου?

θέλω να τον διαλύσω..

τι σκατά έχει στο κεφάλι του.. είμαι μόνο ένα παιδί.. δεν έχει το δικαίωμα να με αγγίζει έτσι.

Σκατά δεν είμαι παιδί. 

είσαι γυναίκα.

Είμαι γυναίκα. 

το θέλω αυτό. Το κάνουν όλες. κι εγώ θέλω να είμαι "όλες"

Μου φεύγει ένα αγκομαχητό.

 Εγώ παλεύω με τον εαυτό μου.

Πάει να με φιλήσει στα χείλη και τραβιέμαι. Ανασηκώνομαι και τον βάζω απο κάτω μου. ίσως αν έχω εγώ τον έλεγχο δεν θα είναι οδυνηρό. Ναι αυτό θέλω. Έλεγχο.

Τον βάζω ξαφνικά μέσα μου, καθώς με γεμίζει νιώθω να αδειάζω απο θερμότητα. Το σώμα μου είναι κρύο και άκαμπτο. Μου φιλά το χέρι και το φέρνει στο στήθος του. Το ακουμπά πάνω σε ένα τατουάζ του. Ένα μικρό μαύρο τριαντάφυλλο με αγκάθια. Τραβάω το χέρι μου απότομα σαν να με τρύπησαν οι αιχμηρές μύτες του. 

Περνώ το χέρι μου αργά στα μαγουλά του , χαιδεύω τα χείλη του και επιταχύνω τον ρυθμό μου. Σφίγγω τα δόντια μου και συνεχίζω γρήγορα , με μανία. Θέλω να νιώσω.

 Θέλω να νιώσω γαμώτο.

Επιταχύνω το ρυθμό μου. 

Δεν νιώθω ηδονή.

Κλείνει τα μάτια και γέρνει το κεφάλι προς τα πίσω. Τον μισώ τόσο που μου το κάνει αυτό. Θέλω να τον συντρίψω. Σφίγγω το χέρι μου στα χείλη του. Σφίγγω την μύτη του να μην παίρνει ανάσα. Προσπαθεί να φύγει απο το χέρι μου. Θυμώνω τόσο που δεν με αφήνει να παίξω. Θυμώνω τόσο που δεν είναι καλό παιχνιδάκι. Θέλω τόσο να τον συντρίψω που δεν με υπακούει. Χάνω το ρυθμό μου. Με χάνω. Γλιστράω πιο χαμηλά. 

Θέλω τόσο να τον πονέσω. Να τον πνίξω , να τον πονέσω, να τον αφανίσω, είναι το τίποτα δεν πρέπει να υπάρχει τον μισώ τον μ ι σ ώ τόσο πολύ

"Τι..τι κάνεις"ψελλίζει .

"Σταμάτα να μιλάς" η φράση γλιστράει μέσα απο τα δόντια μου. Τα σφίγγω τόσο δυνατά που νιώθω το σαγόνι μου να πονά. 

Ένα σκουλήκι  σέρνεται στο χώμα. 

Δεν νιώθω τίποτα. Δεν νιώθω ηδονή.

 Δεν του επιτρέπω να μου το κάνει αυτό. Μπερδεύομαι. Αλήθεια τι κάνω? τι παριστάνω?. Το ομαλό στέκεται ανώμαλα παράταιρο για μένα. Το στομάχι μου σφίγγεται. Θέλω να το σταματήσω. Να με σταματήσω. Θέλω να με σταματήσει ο Άλεξ.

Θέλω να ήταν εδώ . Εκείνος μπορεί να νιώσει τι θέλω.

Θέλω να ήταν εδώ ..να επέστρεφε και να με έπαιρνε μακριά.

Θέλω εκείνον. Μονάχα εκείνον. 

Αρχίζω να κλαίω. Όλα λάθος. 

Μόνο ο Άλεξ ξέρει τι θέλει το κορμί μου. 

"Γιατί κλαις όμορφη?"

"Σταμάτα ..σταμάτα..να μιλάς"

Αν με ένιωθε ο Άλεξ..θα είχαμε την δύναμη να καλούμε με το νου μας ο ένας τον άλλον. Θα με είχε ακούσει να τον καλώ τώρα, θα έτρεχε για μένα. Ο λύκος μου.

Ο λύκος μου.

Κλείνω τα μάτια . Προσπαθώ να θυμηθώ το βίαιο άγγιγμα του Άλεξ.

Κοιτάω ξαφνικά τα δέντρα . Ασάλευτα. Ακούω τον ήχο του δάσους. Νιώθω να τρέμω. Σκέπτομαι τα μάτια του πάνω μου.  Και έχει αιχμηρά δόντια και μαλακή γούνα. Και θυμώνει που δεν θέλω να είμαι λύκος και θέλω να είμαι άνθρωπος , να είμαι σαν τις "όλες"

Ο Billy πηγαινοέρχεται μέσα μου. Όσο βαθιά και να μπει όμως ποτέ δεν μαθαίνει τίποτα για μένα.

Ο Άλεξ  άραγε δοκίμασε να κάνει έρωτα σαν τους ανθρώπους?του ήταν τόσο οδυνηρό?

Ανοίγω ξαφνικά τα μάτια μου διάπλατα.  Η καρδιά μου χτυπά άρρυθμα.

Τον νιώθω. 

Τον νιώθω.

Ο Άλεξ είναι  εδώ.

Ο λύκος είναι πίσω απο τους θάμνους. Τα μάτια του καίνε την πλάτη μου .

Ο Billy  με γυρνά απότομα απο κάτω του , μου ψιθυρίζει λόγια που δεν φτάνουν στα αφτιά μου, παλεύω να κοιτάξω στο βάθος του δάσους.

Ο Άλεξ επέστρεψε για μένα. Με νιώθει. 

Με νιώθει.

Ήρθε για μένα. 

Με ακούει με νιώθει είμαι σίγουρη δεν ξέρω πως γίνεται αυτό αλλά με νιώθει. Είναι εδώ. Μας κοιτάει. Το ξέρω.

"δεν.θέλω.δεν .θέλω."λέω επαναληπτικά , γεμάτη αποστροφή  καθώς τον χτυπάω με μπουνιές ίσα στην καρδιά του.

"Τι..τι κάνεις?" το σώμα απο πάνω μου με κοιτά μπερδεμένα.

"ΜΗΝ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙΣ"

Ανήκω στον Άλεξ κι εκείνος σε μένα.

Ο λύκος ακούγεται ολοκάθαρα απο τους θάμνους.

Ήρθε. ήρθε για μένα.

Πετάγεται ξαφνικά , κάνει δυο άλματα και πέφτει πάνω στο σώμα που με πνίγει και συμπαρασύρει το σώμα του Billy στο χώμα.

"Μακριά απο την Αρετή  μαλακισμένο" 

Πριν προφτάσει να αντιδράσει ο Billy , ο Άλεξ πέφτει μανιασμένα πάνω του . Τον χτυπά στα πλευρά, στο στομάχι, έχει περιέλθει σε μια έκσταση βίας και φοβάμαι πως δεν θα σταματήσει αν δεν τον δει νεκρό. 

Τσιρίζω και στέκομαι απο δίπλα τους. Φωνάζω να σταματήσει, τον πιάνω απο το φούτερ και τον τραβάω , με σκουντά και με ρίχνει με φόρα στο έδαφος. Ο Billy σηκώνει το παντελόνι του ενώ δέχεται ένα νέο γρονθοκόπημα. Τα μάτια του Άλεξ γυαλίζουν επικίνδυνα, νιώθω πως δεν έχει ούτε ο ίδιος καταλάβει με τι μανία τον χτυπάει.

"Σταμάτα , σταμάτα, του το ζήτησα εγώ , το ζήτησα εγώ να το κάνουμε ..δεν φταίει.."ψελλίζω και τρέμω. Η μύτη του Billy τρέχει αίμα, τα χείλη που με φώναζαν πριγκίπισσα πριν απο λίγο είναι αιμάτινα . Ανοιγοκλείνουν απο έκπληξη, όταν βλέπω το σώμα του να αγριεύει και να επιτίθεται στον Άλεξ.

"Κι εσύ τότε ξεκαθάρισε με την αδελφή μου ηλίθιε..ποιός νομίζεις οτι είσαι?" του χώνει μια τόση δυνατή μπουνιά που ο Άλεξ βρίσκεται διπλωμένος στα δυο κάτω στο χώμα.

Κοιτάω έντρομη τον Άλεξ , δεν μπορεί να ανοίξει τα μάτια του, ζαλίζεται και παραπατά. Πέφτει στα γόνατα καθώς πιάνει το κεφάλι του.

Ορμάω στον Billy και τον γρονθοκοπώ. Με μανία. Κρατά τις μπουνιές μου και τον χτυπώ τώρα  με τα πόδια κλωτσιές όπου μπορώ. Και τον δαγκώνω με μανία. "μην .τον.αγγίζεις."  φτύνω τις λέξεις σχεδόν στο έκπληκτο πρόσωπο του. "ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΙΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ" του τσιρίζω δυνατά.

Σκοτεινιάζει ξαφνικά και τα χαρακτηριστικά του σκληραίνουν. Σηκώνει το χέρι του και μου πιάνει με δύναμη τον καρπό.

"ΣΤΑΜΑΤΑ" ο Billy επιτακτικά με διατάζει και αμέσως υπακούω. 

Τόσο πειθήνια πάντα στην διαταγή.

Δεν ξέρω γιατί αλλά μου χαμογελά. Με ένα περίεργο χαμόγελο.

Και με κοιτά τόσο βαθιά στα μάτια που είναι λες και διαβάζει την ψυχή μου.

"Μπερδεμένο , ε φιλαράκι ? πόσο χαμένη μοιάζεις να 'ξερες"μου λέει ενώ αφήνει τα χέρια μου. Σκουπίζω με την ανάστροφη του χεριού μου το αίμα απο τα χείλη του.

"Τότε μην ψάχνεις να με βρεις" του λέω καθώς σκύβω πάνω στον Άλεξ , που είναι έτοιμος να σηκωθεί να ξεκινήσει καυγά. Τον χαιδεύω στην πλάτη και τραβιέται με θυμό. Του γνέφω ικευτικά ένα όχι και τον ακούω να ξεφυσά.

Ο Billy μας κοιτά στο χώμα και τους δυο και τα μάτια του γυαλίζουν. Bγάζει  ένα τσιγάρο, το φέρνει στα χείλη του αλλά δεν το ανάβει. Μου γνέφει σαν χαιρετισμό και με αργά βήματα χάνεται μέσα στο δάσος. Αργά τα βήματα και επιδεικτικά. Ίσα για να δείξει στον λύκο μου πως δεν φοβάται.

Γυρνώ και  κοιτώ τον Άλεξ. 

Γελάει ξαφνικά.

 Γελάει πολύ και γελάω κι εγώ μαζί του. Αν και θέλω να κλάψω και να πέσω στην αγκαλιά του. Αλλά στην τελική το γέλιο μας ξορκίζει κάθε θλίψη.

-Άλεξ..εγώ..του λέω σοβαρεύοντας.

Ξαφνικά όμως σε μια στιγμή όλα αλλάζουν.

Τα μάτια του λυκεύουν, τα νύχια του  αιχμηρά, το γέλιο σβήνει στα χείλη του.

"Τρέξε Αρετή "

Ήμουν σίγουρη πως θα το πλήρωνα όλο αυτό.

Τα μάτια του γυαλίζουν καθώς βλέπω μια αμυδρή σύσπαση να διαγράφεται στις αιχμηρές γωνίες του προσώπου του.

Το αίμα μου επιστρέφει στις φλέβες και πάλλεται ζωντανό ξαφνικά. Ο Άλεξ είναι το αγόρι μου. Είναι το πρώτο αγόρι που είχα ποτέ στην ζωή μου. Μου ανήκει και του ανήκω. Το νιώθω τόσο πολύ αυτό. Και αυτός το νιώθει..είμαι σίγουρη. Το διαβάζω στα μάτια του.

Δεν το νιώθω περίπλοκο. Η αλήθεια στέκεται μέσα μου ολοκάθαρη.

Στα μάτια του διαβάζω τον θυμό του.

Νιώθει οτι τον πρόδωσα.

Οτι πρόδωσα αυτό που έχουμε , ψάχνοντας κάτι φυσιολογικό. Την στιγμή που έχω κάτι τόσο ξεχωριστό. Μπορώ να έχω εκείνον. Μπορούμε να έχουμε ο ένας τον άλλον. 

Τον τρόπο θα τον επινοήσουμε κομμάτι κομμάτι. 

"Τρέξε να κρυφτείς. Μετράω ως το πέντε. "

Είναι οργισμένος . Οι μπουνιές του είναι ματωμένες, σφίγγει τα δόντια του και όμως η αταραξία στα μάτια του συνεχίζει να υπάρχει. Ξέρω οτι απολαμβάνει να πειθαρχεί το σώμα του.

Σηκώνομαι πάνω τρέμοντας και πισοπατώ. Πρέπει να τρέξω. Ξέρω πως αν δεν τρέξω θα μου κάνει κακό. 

Πριν κάνω έστω ένα βήμα μου πιάνει το πόδι δυνατά.

"..πέντε! σε έπιασα και μόλις την γάμησες" μου λέει καθώς με ρίχνει κάτω στο χώμα με δύναμη. Ακούγονται τα κόκαλα μου να προσκρούουν στο χώμα.

Δεν πειράζει.

 Άλλωστε δεν θα έτρεχα μακριά του. Το θέλω κι εγώ . Όλο αυτό.

Τον ακούω να γελά.

Να γελά πολύ .

Με γέλιο λύκου.