οχτώ μέρες μετά

Παραφυλάω πίσω απο τα κλειστά στόρια του δωματίου μου και την παρακολουθώ να κάνει προπόνηση. Ο θεός δηλαδή να κάνει προπόνηση αυτό το πράγμα. Πάντως το προσπαθεί πολύ. 

Είχα συνηθίσει να με παρακολουθεί στις προπονήσεις μου. Τόσο πια θύμωσε που της έκανα πλάκα ?Πέρασε τόσος καιρός  και ακόμη με αποφεύγει.

Με εκνευρίζει πολύ.

Κάποτε άφηνε τα στόρια της ανοιχτά και εγώ την κοιτούσα απο μακριά. Ήταν ..έτσι.... σεξυ αυτό. 

Οτι προσπαθούσε να γίνει καλύτερη για μένα.. Τώρα βέβαια της πέρασε. 

Ούτε μια πλάκα δεν σηκώνει. 

Με εκνευρίζει. Πολύ.

Σκατά. Θα τα ρίξω τα μούτρα μου αλλά θα μου το πληρώσει.

----

Στέκομαι έξω απο την πόρτα της , κρατώντας ένα κομμάτι κέικ,όταν την ακούω να γελάει. Γελάει με την καρδιά της. Μιλάει στο κινητό?Ποιός την κάνει να γελά με αυτό τον τρόπο?

Νομίζω πως είναι η πρώτη φορά που την ακούω να γελάει. Ούτε με τα αστεία μου γελάει. Μόνο αυτή.

Εκνευριστική.

Ανοίγω την πόρτα χωρίς να χτυπήσω. Άλλωστε το σπίτι μου ανήκει.

Μπαίνω μέσα και την βλέπω να είναι ξαπλωμένη μπρούμυτα στο κρεβάτι της. Φοράει ένα φαρδύ άσπρο φούτερ και μια κολλητή φόρμα. Μμμ.. 

Γαμώτο επίτηδες το κάνει?

Φοράει ακουστικά στο κεφάλι της και βλέπει κάτι στο λαπτοπ. 

Ξαναγελάει . 

Γελάει πολύ αθώα. Μου αρέσει όπως γελάει.

Κάνω ένα βήμα πιο κοντά της και κοιτάω στην οθόνη.

Βλέπει χελωνονιτζάκια.. είναι τόσο ανόητη..

Η στάση του σώματος της με προκαλεί φαγούρα στο χέρι μου. Θα νευριάσει..αλλά θα το κάνω.

Σηκώνω το χέρι μου και το κατεβάζω απότομα στα οπίσθια της.

Την βλέπω να σηκώνεται απότομα πάνω και καθώς σκαλώνουν τα ακουστικά , συμπαρασύρει το λαπ τοπ. Πριν πέσει κάτω πηδά , πέφτει στο πάτωμα καθώς ακούγεται το λαπτοπ να πέφτει δίπλα της με κρότο.

Εννοείται πως προσγειώθηκε στα 4 μπροστά μου.

Με κοιτά σαστισμένη και γρήγορα το ύφος της αλλάζει.

-Με εκνευρίζεις!μου λέει και σηκώνεται πάνω.

Εντάξει ..ίσως κι εγώ να είμαι λίγο βλάκας..αλλά είναι και το σπίτι μου εδώ στην τελική..να σηκωθεί να φύγει αυτή και η μάνα της αν δεν γουστάρουν.

 Κοιτά ανήσυχη το λάπτοπ και βλέπει οτι δεν ανοίγει.

-Δεν ανοίγει!έσπασε βλάκα!μου λέει και πέφτω με φόρα στο κρεβάτι της.

Πως κάνει έτσι για μια συσκευή?

-Τι σκέφτεσαι ?ακούς τι σου λέω ?μου έσπασες το λαπτοπ!

-Θα σου πάρει ο Μαλτέζος καινούργιο μην σκάς..

-Μάζευα ένα χρόνο χρήματα για να το αγοράσω..λέει και πατάει τα κλάμματα.

-Ελά ρε ντονατέλο..πως κάνεις έτσι?είπα θα σου αγοράσει ο Μαλτέζος..πάω να της πω αλλά πετάγεται θυμωμένη πάνω. Τι σκατά της έκανα?τρέμει ολόκληρη και όχι με το συνηθισμένο της τρόπο.

-Με μπερδεύεις με την Κάτια μου φαίνεται!Δεν ήρθα εδω μέσα για να φάω τα λεφτά του πατέρα σου, ήρθα γιατί δεν έχω άλλη επιλογή, το καταλαβαίνεις αυτό?

κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά. δεν ήθελα να την προσβάλλω. βασικά έχω προσέξει πως δεν ξοδεύει ποτέ χρήματα. Ποτέ δεν την έχω δει με καλά ρούχα ή με οτιδήποτε άλλο που να μαρτυρεί οτι έχει λεφτά. Ακόμη και στο σχολείο όλοι νομίζουν πως είναι με υποτροφία. Φαίνεται φτωχαδάκι..αν μάθαιναν οτι είναι η θετή κόρη του Μαλτέζου με πρόσβαση σε εκατομμύρια θα τους έπεφτε το σαγόνι.

Και η αλήθεια είναι πως άσχετα οτι με εκνευρίζει ..πολύ..ε..μου αρέσει που δεν προσπάθησε ποτέ έστω να το υπονοήσει οτι έχει πατριό με φράγκα. Άλλες μόνο τις πηδάω και ψωνίζονται οτι πηδήχτηκαν με ματσό γκόμενο, και αυτή..ακόμη με το μπιεμεξ ποδηλατό μου πάει στο σχολείο. Είναι ξηγημένη σ'αυτό..

-Εντάξει συγνώμη..μαλακία μου..αν δεν μπορώ να το φτιάξω θα σου δώσω το δικό μου λαπτοπ. Αυτό θα ήταν το δίκαιο της λέω και σκουπίζει τα μάτια της. Άρχισε να ηρεμεί.

Ξαπλώνω καλύτερα στο κρεβάτι της και βάζω τα χέρια μου πίσω απο το κεφάλι μου.

Καταλαβαίνω πως κοιτάει το σώμα μου και σηκώνει το βλέμμα της ψηλά στα μάτια μου. Έχει κοκκινήσει. Είναι αστεία..

Βλέπω πως διαλέγει να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου. Πιο μακριά δεν γίνεται. 

Της χαμογελάω άθελα μου πονηρά και την βλέπω να κατσουφιάζει.

-Λοιπόν τι νέα?της λέω χαλαρά και την βλέπω να σταυρώνει τα λεπτεπίλεπτα χέρια της. Είναι θυμωμένη μαζί μου. 

"Δεν είμαι μαζοχίστρια"μου λέει εκνευρισμένα. Είμαι σίγουρος πως δυο βδομάδες τώρα, αυτό σκεφτόταν.

-Καλά. της λέω και την κοιτάω ανέκφραστος. Δεν περίμενε αυτή την απάντηση .

Την βλέπω να αναδεύεται στην καρέκλα της και να ξεφυσά. Διορθώνει τα γυαλιά της. Το κάνει όταν είναι αμήχανη. Γιατί τα φοράει?Έχω καταλάβει οτι βλέπει και χωρίς αυτά. Και όλα αυτά τα φαρδιά ρούχα που φοράει..είναι σαν να κρύβεται. Κακώς ..γιατί ..έχει ωραίο σώμα.

-Και εσύ που τα ξέρεις όλα αυτά που μου είπες?μου λέει και χαμογελάω. Τρώγεται να συνεχίσουμε την συζήτηση. Την έβαλα σε σκέψεις.

-Διαβάζω , της λέω και τρώω απο το κέικ μου.

-Τι διαβάζεις?μου λέει με απορία.

-Freud,Deleuse,de Saint, Mazox ..διάφορα..της λέω και ξέρω πως πρώτη φορά τα ακούει. Θα ήθελα να της δώσω κανένα βιβλίο να διαβάσει αλλά δεν νομίζω να το έχει στο διάβασμα. Και στο σχολείο τα πάει χάλια.

-Εγώ πάντως δεν είμαι ..μου λέει και μου θυμίζει παιδί που έχει πεισμώσει.

-Και πως το κατάλαβες?της λέω ενώ συνεχίζω να μασάω.

-Γιατί πιστεύω στον έρωτα και στην αγάπη..μου λέει τελείως παιδικά. Έτσι μου έρχεται να την μουτζώσω αλλά κρίμα το κοριτσάκι.

-Άλλα έδειξες ως τώρα οτι σε ενδιαφέρουν , της λέω και γελάω. Τόσο πολύ που πήγα να πνιγώ. Ε δεν μπορώ να ακούω βλακείες. Ούτε που με φλέρταρε μια φορά και κατευθείαν θα πηδιόταν μαζί μου. Είναι και παρθένα..

Σηκώνεται πάνω θυμωμένη και έρχεται απο πάνω μου.

-Το έκανα γιατί νόμιζα πως με χρειαζόσουν και ήθελα να σε βοηθήσω με το τρόπο που εσύ δέχεσαι να σε πλησιάσουν οι άνθρωποι γιατί δεν ξέρεις πως αλλιώς να αφήσεις κάποιον δίπλα σου να ενδιαφερθεί για σένα γιατί νομίζεις πως δεν το αξίζεις και έχεις κλειστεί στον εαυτό σου και το παίζεις σκληρός ακόμη και με το ίδιο σού το σώμα γιατί αρνείσαι να παραδεχθείς οτι είσαι πολύ θλιμμένος πολύ μόνος και πολύ μπερδεμένοςκαι αδυνατείς να ζητήσεις βοήθεια γιατί είσαι πολύ ανώριμος και μικρός για να βρεις το σωστό τρόπο!

Το κέικ μου έπεσε απο τα χέρια.

..

-Είναι ανοησίες αυτά ..ακούω τον εαυτό μου να ψελλίζει.

-Και ξέρεις κάτι εσύ είσαι μαζοχιστής!γιατί υπομένεις ένα μαρτύριο και δεν κάνεις τίποτα να το αλλάξεις , έχεις βρει ηδονή στο να σε χτυπάει ο πατέρας σου και να μην κάνεις τίποτα ,μου λέει και νιώθω πως θολώνω. Αρπάζω τον καρπό της και το γυρνάω πίσω απο την πλάτη της. 

-Σκάσε της λέω ρυθμικά και την βλέπω πως έχει ζαρώσει απο το φόβο της.

Την αφήνω απότομα και παραπατάει.

-Συγνώμη..δεν έπρεπε να τα πω αυτά , την ακούω να ψελλίζει και θέλω να τα σπάσω όλα. Σε κανένα δεν επιτρέπω να μιλάει για την σχέση μου με τον πατέρα μου!κανένας δεν ξέρει !

-Κανένας!της λέω δυνατά και την βλέπω τα μάτια της να με κοιτάνε θλιμμένα. 

Πάω κοντά της και της αρπάζω το μαλλί. Το πλέκω ανάμεσα στα δάχτυλα μου και της πιέζω το κεφάλι προς τα κάτω.

-Δεν θέλω!μου λέει και ξεκινά να κλαίει.

Σκατά. Σκατά. Εγώ απλά βαριόμουν και ήθελα να σκοτώσω το χρόνο μου.

Φεύγω με γρήγορα βήματα απο κοντά της.

Δεν θέλω να ξαναδώ τα μούτρα της ποτέ. Έκανα πολύ άσχημα που μπήκα στο βρωμόδωμάτιο της.