Η Ίριδα τελείωσε και την παραμικρή δουλειά που είχε στο γραφείο και μάζεψε βιαστικά τα πράγματα της για να επιστρέψει γρήγορα στο σπίτι της . Το μόνο που ήθελε ήταν να κάνει ένα μπάνιο και να κρυφτεί κάτω από τα σκεπάσματα της μέχρι την επόμενη μέρα που θα χρειάζονταν να επιστρέψει στην δουλειά της . Η καρδια της ήθελε να σπάσει,  μαζί και το κεφάλι της . Για άλλη μια φορά είχε τον Ορεστη τόσο δίπλα της και συνάμα τόσο μακριά της . Η μοίρα δεν τους ήθελε μαζί εξαρχής ! Τουλάχιστον αυτό πίστευε εκείνη . Είχε πονέσει τόσο πολύ στο παρελθόν και το μόνο που ζητούσε από το παρόν ήταν η ηρεμίας της . Όμως το σύμπαν είχε βαλθεί να την ταλαιπωρήσει κι άλλο !

Μπήκε μέσα στο διαμέρισμα της και έβγαλε σαν σίφουνας τα ρούχα της . Γέμισε την μπανιέρα της με καυτό νερό και μερικά αρωματικά έλαια και βυθίστηκε εκεί έως ότου το νερό να αρχίσει να κρυώνει . Σκούπισε το κορμί της και με μικρά και βαριεστημένα βήματα έπεσε σαν ξύλο πάνω στο αναπαυτικό στρώμα . Έκλεισε τα μάτια της και όλη της η ζωή πέρασε μπροστά της σαν ταινία . Ένας πολύ κακός εφιάλτης που αν γινόταν πράγματι κινηματογραφική ταινία σίγουρα θα είχε μεγάλη επιτυχία . Το κινητό της χτύπησε αρκετές φορές όμως δεν μπήκε στο κόπο να κοιτάξει ποιος διαταραζε την ησυχία της . Κατά βάθος ήξερε πως ο επίμονος τηλεφωνητής ήταν ο Ορεστης .

Ανασηκώθηκε ελαφρώς και άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου της βγάζοντας ένα κουτί με χάπια . Ηρεμιστικά ! Της τα είχε συνταγογραφήσει κάποτε ο ψυχίατρος που είχε επισκεφθεί όταν η ψυχολογία της είχε φτάσει υπό του μηδενος . Και τώρα ενιωθε ότι θα της ήταν απαραίτητα ώστε να καταφέρει να κλείσει έστω και για λίγο τα μάτια της . Έφερε μερικές στροφές κάτω από τα σκεπάσματα της και έπειτα το κορμί της ηρέμησε απολαμβάνοντας έναν ήρεμο και ατάραχο ύπνο . Αυτό όμως δεν εμελλε να κρατήσει και πολύ μιας και οι δυνατοί χτύποι στην πόρτα την ανάγκασαν να πεταχτεί βίαια από την ζεστασιά του κρεβατιού της .

«Άνοιξε Ίριδα !»η φωνή του χαρη . Αχ βρε χαρη μου τις ποιο ακατάλληλες στιγμές εμφανίζεσαι ! Σκέφτηκε και προχώρησε προς την πόρτα σέρνοντας τις πατούσες της στο κρύο μάρμαρο .

«Τι στο διάολο πάει λάθος με εσένα ;»της φώναξε και εκείνη έτριψε τα μάτια της . Οι φωνές του τρυπυσαν το τύμπανο της προκαλώντας της μια μεγάλη δυσφορία .

«Μην φωναζεις σε παρακαλώ !»του είπε ήρεμα και του έκανε χώρο για να περάσει μέσα.

«Σε έχω πάρει εκατό τηλέφωνα και δεν μπορούσες απλά να απαντήσεις και να μου πεις ότι είσαι καλά !»την μάλωσε και εκείνη κάθισε αδιαφορώντας για τις φωνές του στο μπεζ καθιστικό της .

«Κοιμομουν ρε Χαρη !»του απάντησε με νεύρο .

«Εσυ δεν κοιμάσαι ποτέ!»της είπε και κάθισε δίπλα της .

«Σήμερα νύσταζα !»τον ειρωνεύτηκε . Όμως τον αδερφο της δεν μπορούσε ποτέ να τον ξεγελάσει . Ήξερε πως κάτι της είχε συμβεί και δεν υπήρχε περίπτωση να υποχωρήσει αν δεν μάθαινε όλη την αλήθεια .

«Πες μου τι έγινε !»την πρόσταξε .

«Τίποτα δεν έγινε γαμωτο.!»φώναξε νευριασμενη .

«Μικρή όχι σε εμένα αυτά !»την προειδοποίησε . «Ο παπαρας ευθύνεται πάλι ;»είπε αναφερόμενος στον Ορεστη .

«Όχι !»του απάντησε με πείσμα.

«Ξέρεις ότι δεν πρόκειται να σε αφήσω σε ησυχία αν δεν μου πεις τι σου έκανε ! Όποτε ξεκινά να μιλάς ...» της είπε χαλαρώνοντας τον τόνο της φωνής του . Πρωτίστως δεν ήθελε να την τρομάζει και να τον φοβάται .

«Δεν θέλω να μιλήσω τώρα ! Όταν θελήσω θα το κάνω από μόνη μου !»του είπε ήρεμα .

«Αρα με αυτόν έχει να κάνει !»φώναξε ως διαπιστώση ο αδερφός της .

«Στο περίπου !»του απάντησε μονολεκτικά .

«Σε έχω προειδοποιήσει γι αυτόν βρε κορίτσι μου ! Δεν χάθηκαν οι άντρες , μην βασανίζεις τον εαυτό σου για τον Ορεστη !»της είπε με στοργή .

«Η καρδια μου όμως μόνο για αυτόν χτυπάει !»του είπε με την φωνή της να ραγίζει ελαφρώς .

«Αχ βρε Ιριδακι μου !»Την έκλεισε στην αγκαλιά του . «Εσείς οι γυναίκες είστε τόσο περίεργα πλάσματα !»της είπε γελώντας.

«Όχι αδερφέ μου ! Εσείς οι άντρες είστε απλά γουρούνια !»πέρασε στην αντεπίθεση και οι δυο τους ξέσπασαν σε γελια . Κάθισαν για αρκετή ώρα αγκαλιασμένοι όπως συνήθιζαν να κάνουν όταν ήταν μικρά και ένας από τους δυο αντιμετώπιζε καποιο πρόβλημα . Όμως η επόμενη μέρα δεν αργούσε να φτάσει και οι εκπλήξεις που επέφερε θα ήταν το λιγότερο σοκαρίστικες .

Οχτώ παρά τέταρτο !

Η ώρα της εργασίας . Η ώρα που η Ίριδα σαν στρατιωτάκι κατέφθανε στην εταιρεία και στάθμευε το αυτοκίνητο της στην καθιερωμένη της θέση. Ανεβηκε με θάρρος τα σκαλιά αποφεύγοντας το ασανσέρ και έφτασε ελαφρώς λαχανιασμένη στον όροφο .

«Καλημέρα Χριστίνα !»αναφώνησε αρκετά ευδιάθετη και από συνήθεια προχώρησε προς το παλιό της γραφείο .

«Ίριδα !»της φώναξε η Χριστίνα γελώντας . «Το γραφείο σου είναι από την άλλη πλευρά , ξέχασες ;»της υπενθύμισε και η Ίριδα χτύπησε το μέτωπο της με την παλάμη της .

«Το έχω χάσει τελειως χριστίνακι ! Ευτυχώς που υπάρχεις και εσυ !»αναφώνησε ευγνώμων και κατευθύνθηκε προς τον νέο χώρο όπου θα την φιλοξενούσε . Μια μεγάλη ξύλινη επιγραφή έξω από την πόρτα είχε χαραγμένη πάνω της το όνομα της και από κάτω με μικρά γράμματα αναγραφόταν ο νέος της τίτλος. Άνοιξε διστακτικά την πόρτα και ένα τεράστιο ξύλινο γραφείο με τελευταίας τεχνολογίας υπολογιστή έκλεψε την πρόσοχη της . Απέναντι από το γραφείο της στην θέση του τοίχου είχαν τοποθετηθεί τζαμαρίες χαρίζοντας της ένα μοναδικό θέαμα . Την Ακρόπολη , τον Ναό του Παρθενώνα και κάθε άλλο μνημείο που κοσμούσε αυτή την χαοτική πόλη . Άνοιξε ένα παράθυρο και εισεπνευσε μερικό οξυγονο . Της ήταν απαραίτητο μετά τα τελευταία γεγονότα . Παρατήρησε λίγο ακόμη τον χώρο γύρω της και έπειτα ανέβαλε τα νέα της καθήκοντα . Οι υποχρεώσεις ήταν πλέον αυξημένες όμως τίποτα δεν φάνηκε να την δυσκολεύει μιας και οι γνώσεις της αν και ανεκμετάλλευτες τόσα χρόνια ήταν βαθιά ριζωμένες μέσα της .

Πριν ξεκινήσει το οτιδήποτε αποφάσισε να ανοίξει το κινητό της που είχε να πιάσει στα χέρια της από χθες το μεσημέρι .

20 κλήσεις από Χαρούλης

24 κλήσεις από Ορεστης

10 κλήσεις από Μπαμπάς

Μόλις είδε το όνομα του Ορεστη ένιωσε τύψεις για τον τρόπο που του είχε μιλήσει όμως και εκείνος δεν της έδωσε προσφορο έδαφος για να ελπίζει σε κάτι καλύτερο . Το είχε πάρει απόφαση . Θα πήγαινε να τον βρει , να του μιλήσει ήρεμα και να του πει πως θα σταθεί δίπλα του σε όλα ! Πως ναζί θα το παλέψουν και θα διεκδικήσουν την ευτυχια τους . Πως κανένας Δημήτρης Κατσής δεν θα καταφέρει να την λυγίσει . Έσπρωξε την καρέκλα της και περπάτησε έντονα πάνω στις μαύρες γόβες της μέχρι το γραφείο του Ορεστη . Η έκπληξη ήταν μόλις μερικά δευτερολεπτα μακριά . Άνοιξε απότομα και το θέαμα την άφησε στήλη αλατος . Η Έλενα να έχει γαντζωθεί από τον λαιμό του Ορεστη και να τον φιλάει χωρίς σταματημό ... Δεν είναι δυνατόν ! Η Έλενα που δεν του ήταν τίποτα , η Έλενα που ήταν ερωτευμενη με κάποιον άλλον πλέον ! Αυτή η Έλενα άγγιζε τώρα τα δικά του χείλη ...

Ο Ορεστης αμέσως την εσμπρωξε μακριά του . Το βλέμμα του έπεσε πάνω στης ίριδας . Τα μάτια της είχαν γίνει υγρά και κόκκινα .

«Ίριδα δεν είναι αυτό που νομίζεις !»της είπε την κλασσικη δικαιολογία .

«Τι νομίζω κυριε Κατση ; Τόσο κακό είναι να φιλιέται το αντρόγυνο !»του πέταξε και μόνο σπίθες δεν έβγαιναν από τα μάτια της . «Σας ζήτω συγγνωμη που εισέβαλα απροειδοποίητα στον χώρο σας ! Συνεχίστε !»μειδιασε και έκλεισε την πόρτα πίσω της φεύγοντας σαν σίφουνας . Δεν το πιστεύω !  Ο Χάρης είχε δίκιο ! Θα σε πηδήξει και θα φύγει ...

Ο Ορεστης από την άλλη είχε πιαστεί εξαπινης . Η Έλενα για πρώτη φορά είχε κάνει μια τέτοια κίνηση .

«Τι στο διάολο Έλενα ; Γιατί το έκανες αυτό ;»της φώναξε έχοντας χάσει πλέον το μυαλό του . Η παρεξήγηση που είχε δημιουργηθεί δεν θα είχε καμία εξήγηση πλέον .

«Συγγνωμη Ορεστη ... εγώ δεν ... δεν ξέρω ... δεν ήθελα»προσπαθούσε να δικαιολογηθεί για το μεγάλο μπέρδεμα που είχε προκαλέσει .

«Έλενα άκουσε με ! Εσυ και εγώ δεν είμαστε τίποτα ! Δεν έχουμε τίποτα και δεν πρόκειται να έχουμε ποτέ ! Γιατί μου τα γαμας όλα !»της φώναξε .

«Ορεστη ειλικρινά δεν ξέρω τι με έπιασε !»του απάντησε με σκυμμένο το κεφάλι .

«Γαμω !»ούρλιαξε και χτύπησε το χέρι του στο γραφείο . «Γαμωτο Έλενα !»είπε ξανά .

«Συγγνωμη ρε Ορεστη απλά είμαστε δυο χρόνια μαζί και δεν με έχεις ακουμπήσει ποτέ ούτε στο χέρι ! Ωστόσο αυτό δεν με δικαιολογεί . Δεν έπρεπε αν το έχω κάνει αυτό και σου ζήτω συγγνωμη !»επανέλαβε .

«Δεν σε έχω αγγίξει ποτέ γιατί δεν σε επέλεξα εγώ στην ζωή μου ! Σε επιβάλανε σε αυτην !»της είπε ψυχρά και έτρεξε να βρει την Ίριδα για να της εξηγήσει .