Δεν ειναι γιος μου !
«Ας είναι και μπλε και κόκκινος και κίτρινος !» Τον ειρωνεύτηκε . «Ποσώς με ενδιαφέρει . Χάσου από τα μάτια μου να μην σε βλέπω ! Σε σιχαίνομαι Ορεστη ! Σε σιχαίνομαι !» Τα λόγια της μαχαίρια στην καρδια του . Δεν του άξιζαν όμως .
«Δεν με αφήνεις να σου εξηγήσω ! Επιμένεις στα δικά σου ! Ίριδα θα είναι πολύ αργά μετά !»την προειδοποίησε .
«Δεν θέλω αλλά ψέματα ! Σε ευχαριστώ πολύ !»του απάντησε σαρκαστικά .
«Μωρό μου !»την κόλλησε ξανά πάνω του . «Ο πατερας μου με ανάγκασε να την παντρευτώ . Μέχρι και η Έλενα ... η γυναίκα μου τέλος πάντων δεν είναι ερωτευμενη μαζί μου ! Απλά σύζουμε για χαρη των πατεράδων μας .» Της απάντησε και εκείνη τα έχασε .
«Ουαου ! Ποσό σου πήρε να το σκεφτείς αυτό ! Πες και το καλύτερο ! Αυτό που λέτε όλοι . Θα την χωρίσεις για να είσαι μαζί μου ;»γέλασε υστερικά κρύβοντας τον πόνο της.
«Ίριδα την αλήθεια σου λέω!»επέμεινε .
«Και τι είσαι ρε ; ΤΙ ΕΙΣΑΙ ; ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΑ ;»φώναξε ξανά έξαλλη γεμάτη θυμό .
«Υπήρχαν πολλά στην μέση !»της απάντησε χωρίς να θέλει να της αποκαλύψει ότι αν δεν γινόταν εκείνος ο γάμος η οικογένεια της θα είχε καταστραφεί .
«Ξέρεις τι δεν υπήρχε απλά ;»του απάντησε στενεύοντας τα φρύδια της. «Απλά ο πατερας μου δεν είχε τα λεφτα που αναζητούσε ο δικός σου ! Ένας υπαλληλακος ήταν ! Δεν είχε επιχειρήσεις ! Αυτό ήταν το θέμα !»του απάντησε σκληρά . «Τώρα μπορείς να πηγαίνεις ! Ακόμη και έτσι να είναι τα πράγματα δεν είναι καλή η δικαιολογία σου !» Με το χέρι της έδειξε την πόρτα.
«Με κρατούσε στο χέρι μωρό μου !» Της απάντησε και εκείνη έκλεισε τα μάτια της στο άκουσμα της προσφώνησης του .
«Με τι ;»τον προκάλεσε .
«Δεν χρειάζεται να ξέρεις !»της απάντησε ευθύς εκείνος .
«Τότε μπορείς να πηγαίνεις !»του είπε ψυχρά .
«Γιατί να είσαι μια ζωή ξεροκεφαλη ρε πούστη μου !»έβρισε και χωρίς να το καταλάβει τα χείλη του κόλλησαν πάνω στα δικά της . Την διεκδικούσε τόσο άγρια και τόσο παθιασμένα . Ποσές φορές είχε ονειρευτεί αυτή την στιγμή ! Ξαφνιασμενη με την κίνηση του δεν μπόρεσε να αντιδράσει . Ενέδωσε στο φιλί του . Τα χέρια του την σήκωσαν στην αγκαλιά του και την μετέφεραν στον τριθέσιο καναπέ . Την άφησε απαλά και τράβηξε με μιας την μπλούζα από πάνω της αφήνοντας την εκτεθειμένη μπροστά του . Τα υγρά του χείλη μετακινήθηκαν στον λαιμό της και έπειτα στο στήθος της .
Την ίδια στιγμή η συζήτησε που είχε προάλλες με τον αδερφο της ήχησε στο κεφάλι της .
Γιατί το κανείς αυτό ! Θα σε πηδήξει και θα εξαφανιστεί ! Πρόσεχε !»την προειδοποίησε μανιασμένος .
«Δεν πρόκειται να γίνει αυτό !»του απέκλεισε το ενδεχόμενο που είχε στο μυαλό του. «Δεν είμαι τέτοια !»ολοκλήρωσε .
«Το ξέρω ! Αλλά ξέρω επίσης ότι τον θες !»της είπε ψυχρά.
«Κανείς λάθος !»έσπευσε να πει .
«Τους άλλους μπορείς να τους κοροιδευεις ! Εμένα όμως όχι !»την μάλωσε και εκείνη χαμήλωσε το βλέμμα της .
«Σταματά Σταματά !» Φώναξε και τον εσμπρωξε από πάνω της . «Είναι λάθος ! Φύγε Ορεστη! Φύγε !»έλεγε χαμένη .
«Το ξέρω ότι με θες ! Το ίδιο και εγώ ! Μην με διώχνεις . Άσε με να σου τα ξεκαθαρίσω όλα . Δεν μπορώ άλλο μακριά σου Ίριδα . Ειδικά τώρα που σε βλέπω κάθε μέρα μπροστά μου και βλέπω και τον κάθε μαλακα να σε διεκδικεί και εγώ δεν μπορώ να πω κουβέντα γιατί δεν μου ανήκεις πια !»της εξομολογήθηκε με μια ανάσα.
«Δεν μπορώ να το κάνω αυτό ! Η γυναίκα σου ! Το παιδί σου ...» ξεφώνησε
«Ο Δημήτρης δεν είναι παιδί μου !»της χαμογέλασε και εκείνη έμεινε να τον κοιτάει μπερδεμένη .
«Όταν παντρεύτηκα την Έλενα ήταν ήδη εγκυος . Ο σύντροφος της είχε σκοτωθεί πριν λίγους μήνες σε ατύχημα και ο πατερας της ήθελε να αποκαταστήσει την κόρη του παση θυσία . Μεγαλοεπειχηρηματιας αυτος δεν δέχονταν η κόρη του να είναι χήρα με παιδί . Ταίριαξαν τα συμφέροντα τους με τον πατέρα μου και το παιδί το αναγνώρισα εγώ ως δικό μου μετά τον γαμο !»της απάντησε και εκείνη ένιωσε για μοα στιγμή την καρδια της να βρίσκει ξανά τους χτύπους της .
«Και γιατί του έδωσες το όνομα του πατέρα σου ;»απόρησε εκείνη .
«Δεν είναι το όνομα του πατέρα μου μωρό μου !»της χάιδεψε το μάγουλο . «Τον άντρα της Έλενας τον έλεγαν Δημήτρη. Και με τον θάνατο του ήθελε να δώσει το όνομα του στο παιδί τους !» Της εξήγησε .
«Είναι πολλά που δεν ξέρεις ! Μην με στήνεις στον τοίχο ! Άσε με να σου εξηγήσω ! Άσε με να σε φίλησω» και τα χέρια του μετακινήθηκαν ξανά στο γυμνό της στήθος .
«Όχι όχι !»είπε ξανά . «Θέλω χρόνο ! Είμαι πολύ μπερδεμένη αυτή την στιγμή Ορεστη ! Έχει ανατραπεί όλος μου ο κόσμος μέσα σε λίγα λεπτά !»του είπε σοκαρισμένη . «Άφησε με λίγο μόνη μου ! Άφησε με να σκεφτώ !»του απαντησε πιο ήρεμα αυτή την φορά δίνοντας του ελπίδες για το μέλλον .
«Σκέψου μωρό μου ! Σου δίνω τον χρόνο που μου ζητας αλλά πάρε τις σωστές αποφάσεις ! Μην με διώξεις από την ζωή σου !»την παρακάλεσε.
«Ξέρεις πιο ήταν το πρόβλημα με εμένα Ορεστη;»τον ρώτησε με ένα μικρό μειδιασμα στα χείλη της . «Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν σε έβγαλα από την ζωή μου !»είπε σκύβοντας θλιμμένα το κεφάλι της . «Όμως με πόνεσες τόσο πολύ !»ένα δακρυ ξέφυγε ξανά από τα μάτια της . «Είτε ηθελημένα είτε άθελα με σκοτωσες ! Και όχι μόνο εμένα ...» Ψελισσε αόριστα .
«Τι εννοείς ;»την ρώτησε σκουπίζοντας τα δάκρυα της .
«Τίποτα συγκεκριμένο !»χαμογέλασε . «Φύγε τώρα Ορεστη !»του είπε ήρεμα . «Άφησε με !»Ψελισσε και εκείνος σηκώθηκε απρόθυμα από τον καναπέ .
«Θα φύγω ! Αλλά δεν θα σε αφήσω !»επισήμανε και της έδωσε ένα τελευταίο φιλί στο μέτωπο αποχωρώντας από το διαμέρισμα .
Τι στο διάολο συνέβη δυο χρόνια πριν ! Σκέφτηκε .
Σε ποιον έχω κάνει τόσο κακό που με εκδικείται .
Όλο τα βράδυ έκλαιγε και σκεφτόταν τα λόγια του Ορεστη . Αν ήταν αλήθεια όλα όσα της είχε πει καποιος είχε στήσει μια πολύ καλή σκευωρία προς εκείνη και τον Ορεστη . Το επόμενο πρωί ήταν ένα ψυχολογικό ράκος . Άυπνη και κουρασμένη . Σήκωσε το κινητό της και πληκτρολόγησε το νούμερο του αγαπημένου της αδερφου .
«Χαρουλη μου !»αναστέναξε .
«Αγάπη μου ;»απόρησε εκείνος . «Γιατί σε ακούω κάπως ; Τι έπαθες ;»ανησύχησε .
«Έγιναν παρά πολλά Χαρη !»ανακοίνωσε ξεσπώντας ξανά σε κλάμματα . «Μπορείς να έρθεις από εδώ ;»του ζήτησε .
«Εννοείται μωρό μου ! Είμαι λίγο πιο κάτω από το σπίτι σου ! Έχω ένα μαθηματακι . Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί!»την ενημέρωσε .
«Έχω το κλειδί κάτω από το χαλάκι ! Άνοιξε μόνος σου θα μπω να κάνω ένα μπανάκι !»του είπε και εκείνος την μάλωσε με την γελοία κρυψώνα που είχε χρησιμοποιήσει για τα κλειδιά του σπιτιού της τονίζοντας της την έξαρση της εγκληματικότητας . Όλα αυτά βέβαια Ακουγόταν μόνο ως ένα βουητό στα αφτια της Ίριδας . Είχε πολύ πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθεί ...
Έβγαλε τα ρούχα της και μπήκε μέσα στην ντουζιέρα . Το καυτό νερό κυλούσε πάνω στο κορμί της κάνοντας να νιώσει μια μικρή ανακούφιση . Τα νεύρα της χαλάρωσαν και το πρόσωπο της έμοιαζε φρέσκο ξανά .
«ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ;»Τσιριξε και ο Χάρης που μόλις είχε μπει στο διαμέρισμα της τρόμαξε με τις φωνές της . Έτρεξε προς το μπάνιο και άνοιξε την πόρτα χωρίς να ζητήσει την άδεια της . Η Ίριδα μόλις τον αντιλήφθηκε έσπευσε να καλύψει το γυμνό κορμί της . Όχι πως ντρεπόταν τον αδερφο της αλλά δεν ενιωθε και τελειως άνετα γυμνή απέναντι του.
«Τι στο διάολο κανείς ;»του φώναξε και άρπαξε το μπουρνούζι της που ήταν κρεμασμένο στο πλάι . Ο Χάρης είχε νιώσει άσχημα με την κίνηση του .
«Συγγνωμη απλά σε άκουσα να φωνάζεις και τρόμαξα !»της είπε και την βοήθησε να βγει από την ντουζιέρα .
«Θα τρελαθώ Χαρη !»του είπε σοβαρά και εκείνος την οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα . Κάθισε πρώτα εκείνη ενώ εκείνος την παρατηρούσε όρθιος . Άνοιξε το στόμα της και ο χείμαρρος τον πήρε παραμαζωμα .
«Τι στο ...» ψελισσε άφωνος . «Γιατί τον άφησες να έρθει εδώ ; Γιατί του είπες που μένεις ;»της φώναζε .
«Δεν του είπα !»απάντησε υψώνοντας τον τόνο της φωνής της . «Με ακολούθησε από την δουλειά !»του εξήγησε . «Χαρη αν αυτά που μου λέει ισχύουν ...» δεν την άφησε να συνεχίσει .
«Μαλακιες του Ορεστη ! Λευκός η όχι ο γάμος του είναι παντρεμένος . Δεν πρόκειται να χωρίσει την πλούσια γυναίκα του Ίριδα για να τα ξανά φτιάξει με την πρώην του . Απλά όποτε του καυλωνει θα έρχεται να σε πηδάει ! Αυτό θες ;»την ρώτησε έξαλλος από τα νεύρα .
«Γιατί είσαι τόσο σκληρός γαμωτο ;»η φωνή της λύγισε . «Και αν υπάρχει μια πιθανότητα να λέει την αλήθεια ;»του είπε ξανά .
«Δεν μου αρέσει να παίζω με τις πιθανότητες !»της απάντησε και έφυγε νευριασμένος από το δωμάτιο .
Γιατί με μπερδεύεις έτσι ρε χαρη ;
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top