Βιολέττα pov
Έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι και ενώ πήρα τα πράγματα μου για να κάνω ένα χαλαρωτικό ντουζ, μίας που δεν μπορούσα να κοιμηθώ καλά, ενώ σκεφτόμουν αν θα πάω μαζί με την κόρη μου στο νοσοκομείο.

Εφόσον τελείωσα το ντουζ και φόρεσα ένα μαύρο υφασμάτινο παντελόνι με μια μπλούζα αμανικη σε στυλ ζιβάγκο, ενώ έφτιαξα τα μαλλιά μου μια ψηλή κοτσίδα, κατέληξα εξω από το δωμάτιο της Elpida μου.

Αμέσως άνοιξα την πόρτα και πλησίασα στο παράθυρο ανοίγοντας το. Μόλις γύρισα πλησίασα στο κρεβάτι όπου κοιμόταν η Elpida και τις τράβηξα το σεντόνι για να σηκωθεί. Τότε εκείνη έκανε κινήσει να πιάσει το σεντόνι και εγώ την χτύπησα στο κωλο για να ξυπνήσει.

Εφόσον πετάχτηκε από το κρεβάτι, με ρώτησε για πιο λόγο την σήκωσα τόσο νωρίς το πρωί μιας που δεν ήταν ώρα για το σχολείο. Αμέσως το μόνο που της είπα ήταν ότι θα την πήγαινα να δεί τον παππού της στο νοσοκομείο και τότε εκείνη σηκώθηκε αγκαλιάζοντας με και μετά από μέρες μου ζήτησε συγνώμη.

Elpida: Πραγματικά είσαι η καλύτερη μητέρα στο κόσμο!!! Σου ζητάω συγνώμη για ότι είπα πριν κάτι μέρες.

Βιολέττα: Δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγνώμη, εγώ πρέπει να σου πω συγνώμη καθώς έπρεπε να σεβαστώ την άποψη σου. Φαίνεται ότι ξεχνάω πως μεγαλώνεις!!!

Elpida: Οσο και να μεγαλώσω, πάντα θα έχω την ανάγκη να σε έχω δίπλα μου και να με καθοδηγείς!!!

Βιολεττα: Να ξέρεις σε αγαπώ!!! ( Της είπα ενώ την αγκαλιάσα σφιχτά).

Elpida: Μαμά, θα με πνίξεις!!!

Βιολεττα: Απλά ν ξέρεις σε αγαπάω πιο πάνω και από την ζωή μου!!!

Elpida: Και εγώ μαμά!!!

Βιολεττα: Άντε φτάνουν τα χάδια, ώρα να ετοιμαστείς!!!

Elpida pov
Ήμουν στο δωμάτιο μου και χουζουρευα, καθώς εδώ και μέρες δεν μιλούσαμε πολύ εγώ και η μητέρα μου. Δεν ήθελα να σηκωθώ από την ζεστασιά του κρεβατιού μου, μιας που είχα τύψεις και έπρεπε να ζητήσω συγνώμη, όμως ποτέ δεν βρήκα την κατάλληλη στιγμή για να το κάνω.

Τότε στα ξαφνικά τα βήματα της μητέρας μου άρχισαν να αντηχουν στο διάδρομο και ήξερα ότι από στιγμή σε στιγμή θα ανοίξει την πόρτα του δωματίου μου!!!

Έτσι κουκουλωθηκα και τότε ακούω την πόρτα να ανοίγει και η μητέρα μου να φτάνει στο παράθυρο ανοίγοντας τίς κουρτίνες για να μπεί ο ήλιος μέσα. Το μόνο που έκανα ήταν να παριστάνω ότι κοιμομουν, με αποτέλεσμα εκείνη να μου τραβήξει την κουβέρτα και να με αφήσει ξεσκεπάστη, ενώ εγώ έψαχνα την κουβέρτα. Τότε η μητέρα μου ήρθε κοντά μου και μου έδωσε μια στο κωλο ξυπνώντας με για τα καλά.

Αμέσως την ρωτήσα για τον λόγο που με ξύπνησε καθώς είχε 1 ώρα για να χτυπήσει το κουδούνι του σχολείου. Φυσικά εκείνη μου είπε ότι θα πάμε στο νοσοκομείο και τότε σηκώθηκα και την αγκαλιάσα ζητωντας της συγνώμη.

Εκείνη όμως μου είπε ότι δεν έκανα τίποτα λάθος για να ζητήσω συγνώμη σε αντίθεση με εκείνη που δεν σεβάστηκε την άποψη μου. Έτσι μου ζήτησε συγνώμη και με έσφιξε στην τρυφερή αγκαλιά της.

Μετά από περίπου 2 λεπτά βγήκα από την αγκαλιά της και άρχισα να κάνω τα βασικά όπως κάθε πρωί, ενώ εκείνη κατέληξε στην κουζίνα για να ετοιμάσει πρωινό.

Φυσικά καθώς εγώ τελείωσα το μπάνιο μου φορώντας ένα μαύρο τζίν παντελόνι και ένα άσπρο πουκάμισο, ενώ άφησα τα μαλλιά μου στο φυσικό τους σχήμα, κατέβηκα κάτω όπου είδα την μητέρα μου να τοποθετεί το μπολ με τα κρουασάν στο τραπέζι.

Εφόσον φάγαμε το πρωινό μας, μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να καταλήξουμε στο νοσοκομείο.

Όταν φτάσαμε και η μητέρα μου είπε να κατέβω ώστε να παρκάρει, ξαφνικά με έπιασε άγχος που θα έβλεπα τον παππού μου για πρώτη φορά. Έτσι η μήτερα μου με πλησίασε και μου έπιασε το χέρι. Τότε πήρα μια βαθιά ανάσα και ξεκινήσαμε όπου φτάσαμε στην ρεσεψιόν. Εκεί η μητέρα μου ρώτησε σε ποιο δωμάτιο ήταν ο Κύριος Evans και έτσι καταλήξαμε έξω από το δωμάτιο του που είχε στο νοσοκομείο.

Αμέσως τότε κοίταξα την μητέρα μου και εκείνη το μόνο που μου είπε ήταν ότι αν μου φερθεί άσχημα, να σηκωθώ να φύγω άμεσως. Φυσικά κούνησα το κεφάλι καταφατικά καθώς συμφωνούσα.

Έτσι ήταν η ώρα να μπω μέσα και αφού πήρα μια βαθιά ανάσα, χτύπησα την πόρτα ακούγοντας ένα σιγανό βάθυ περάστε!!! Τότε άνοιξα την πόρτα και περπάτησα μέσα όπου είδα τον παππού μου ξαπλωμένο στο κρεβάτι του νοσοκομείου να με κοιτάει, ενώ άρχισε να δακρύζει. Το μόνο που μου είπε ήταν να μου πει να καθίσω στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι, καθώς εκείνος έβγαλε την μάσκα οξυγόνου. Με κοίταξε και μου είπε ψυθηριστα καθώς δεν μπορούσε να μιλήσει.

Emiliano: Εσύ θα πρέπει να είσαι η Elpida μου!!!

Elpida: Ναι κύριε!!!

Emiliano: Είσαι ίδια ο πατέρας σου όταν ήταν μικρός, αλλά έχεις πάρει και από την μητέρα σου. Για παράδειγμα τα μάτια σου, την μύτη σου και το δυναμικό της χαρακτήρα.

Emiliano pov
Όπως πάντα τέτοια ώρα μου έκανε έλεγχο ο γιατρός και ενώ τελείωσε μου είπε πως είχα λίγο χρόνο ζωής. Αμέσως σοκαρίστηκα και τα δάκρυα μου έκαναν την εμφάνιση τους. Ήθελα για τελευταία φορά να δω τον γιό μου, να δω την εγγονή μου και την νύφη μου , ώστε να ζητήσω συγγνώμη για ότι τους προκάλεσα. Δεν ήθελα να φύγω απο αυτό το κόσμο ως ο απάνθρωπος Evans. Αλλά ως ο παππούς, πατέρας και καλός πεθερός!!!

Έτσι χτύπησα το κουδούνι, ώστε να εμφανιστεί η νοσοκόμα και να την ενημερώσω για την τελευταία μου επιθυμία. Εκείνη αμέσως είπε ότι θα τους ενημερώσει όλους.

Περίμενα για μέρες, ωσπου ένα πρωί η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα η εγγονή μου. Τα δάκρυα μου κύλησαν καθώς ήταν ίδια ο γιος μου. Εκείνη κάθισε στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι μου και ενώ την ρώτησα αν είναι η Elpida μου εκείνη απάντησε με ένα " Ναι Κύριε". Έβγαλα την μάσκα οξυγόνου ώστε να μιλήσουμε καθώς ήξερα ότι ήθελε να με ρώτησει κάτι. Ήξερα ότι μπορεί να έμοιαζε στον γιό μου, αλλά έμοιαζε και στην νύφη μου. Συγκεκριμένα στο δυναμικό της χαρακτήρα. Τότε ήταν που την εμφνιδιασα και εκείνη κοκκαλωσε για μια στιγμή.

Emiliano: Λοιπόν ρωτά με, τι θέλεις να μάθεις?!

Elpida: Μα πως το ξέρεις ότι ήρθα για να σε ρωτήσω κάτι?!

Emiliano: Όπως σου είπα, ξέρω τον χαρακτήρα σου μιας και σε αυτό μοιάζεις στην Βιολέττα!!!

Elpida pov
Είχα μένει λίγο να τον κοιτάω, αλλά παράλληλα ήμουν χαμένη στο αν πρέπει να του κάνω την ερώτηση ή όχι.......

Γειά σας αγάπες μου ❤️ άλλο ένα κεφάλαιο από μένα για σας με αγάπη ❤️

Άραγε η Elpida θα ρωτήσει τον παππού της για τον πατέρα της ή όχι?!

Στο επόμενο κεφάλαιο ένα πρόσωπο από τα παλιά θα εμφανιστεί ξανά στις ζωές όλων.

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο φιλάκια πολλά 😘