Κεφάλαιο 10

Μιράντα POV
Βρισκόμουν στην εταιρία του πατέρα που με έφερε στην ζωή και συγκεκριμένα στο εστιατόριο του 1 όροφου μαζί με τον μάνατζερ μου Jack ο οποίος μου εξιστορούσε την ιστορία της εγκατάλειψης μου από τούς πραγματικούς γονεις μου. Φυσικά η αδερφή μου δίπλα μου όπως πάντα να με παρηγορεί και να μου δίνει δύναμη, αλλά από όσα άκουσα δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον πόνο και τα δάκρυα μου. Πραγματικά όταν άκουσα ότι δεν θα μπορούσα να αντικρίσω την μήτερα που με έφερε στην ζωή λόγο του θανάτου της η καρδιά μου σφιχτηκε σάν κόμπος. Η αδερφή μου με αγκάλιασε και μου σκούπισε τα καυτα μου δάκρυα από τα μάτια μου και μου έκανε νόημα αν θέλω να κάνω ένα διάλειμμα. Αμέσως της εγνεψα αρνητικά και έτσι ο jack που μας παρακολουθούσε με άγχος και ανήπομονησια για το τί θα απαντήσω, συνέχισε την πορεία της τραγικής ιστορίας του πατέρα μου. Ο καημένος ο πατέρας μου λόγο του ατύχηματος βασανιζόταν από την αμνησία που του είχε προκαλέσει το θανατηφορο ατύχημα και έτσι δεν με θυμόταν, ώσπου τρεις μήνες πριν από ένα πρόσφατο τροχαίο που διεξήχθη μπροστά του και εξαιτιας αυτού ανέκτησε κάποια κομμάτια της χαμένης του μνήμης με αποτέλεσμα να με ψάξει και να βρεθώ σε αυτή την κατασταση που βρίσκομαι τώρα. Μια κατασταση λύπης, πόνου, αλλά παράλληλα και χαράς που θα αντικρίσω τον πατέρα πού με έφερε στον κόσμο. Ο Jack χωρίς να παραβλέψει κάτι από τα σημαντικά γεγονότα μου αναφέρε ότι έχω και ένα μεγαλύτερο αδερφό που τού αρέσει επίσης η μουσική και είναι ένα διάσημο αστέρι και ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης όπως θα γίνω και εγώ μια μέρα. Παρόλο που ένιωθα όλα αυτά τα αλλόκοτα συναισθήματα κάθε και η καρδιά μου ήταν τόσο μπερδεμένη, από την άλλη το σώμα μου ήταν παγωμενο όπως ακριβώς και το μυαλό μου μίας και δεν ήξερα πως θα αντιδράσω όταν τους αντικρίσω καθώς για μένα αυτοί οι άνθρωποι ήταν ξένοι. Αυτή την στιγμή η καρδιά μου, το σώμα και το μυαλό μου το νιώθω να βυθίζετε στο χάος της αγνοιας. Από αυτόν τον λήθαργο με ξύπνησε ο jack ρωτωντας με τι θα κάνω από δώ και πέρα!

Jack: Τώρα που τα έμαθες τί θα κάνεις?!
Μιράντα: Δεν ξέρω πραγματικά!
Βιολέττα: Αν θές να φύγεις φεύγουμε! Αλλά και πάλι πρέπει να το σκεφτείς αν θα τους συναντήσεις μίας και ο πατέρας σου έκανε τα πάντα για να σε βρει. Πρέπει έστω για μια φορά να τον δείς ώστε να έχεις και να έχει την ευκαιρία να γνωρίσετε ο ένας τον άλλον!!! Τί λες γλυκιά μου Μιράντα?!
Μιράντα: Φυσικά όπως πάντα έχεις δίκιο! Όμως τώρα είμαι σαν να βρίσκομαι σε χάος..... Από την άλλη θέλω να τον συναντήσω!
Βιολέττα: Μην πίεζεσε!
Μιράντα: Όχι! Θέλω να τον συναντήσω! Που είναι?! Που βρίσκεται τώρα?!
Jack: Είναι εδώ στο γραφείο του και σε περιμένει! Ο πατέρας σου είναι ο ξακουστός επιχειρηματίας Elian Powell ένας μεγάλης κλάσης στην μουσική βιομηχανία!
Βιολέττα: OMG!!! Έχω αδελφή πλούσια!
Μιράντα: Χαχαχα!!! Ηλίθια είσαι?! Αλλά τί ρωτάω! Ξέχασα ότι τα χάνεις μερικές φορές από τα περίπλοκα συναισθήματα! Βιολέττα ηλίθιο μου κορίτσι και εσύ είσαι πλούσια!
Βιολέττα: Φυσικά! Το είχα ξεχάσει...! Αλλά και πάλι σε έκανα να γελάσεις!!!
Μιράντα: ΧΑΧΧΑ! Δεν θα βγάλω άκρη!( Ήξερα ότι το έκανε για να γελάσω όπως πάντα! Για ξέρω ότι δεν γίνεται να ξεχάσει τα πλούτη που εξαιτιας της εταιρίας ο πατέρας μάς την ανάγκασε να διαλέξει σε δύο αγαπημένα της συναισθήματα ανάμεσα στην ελεύθερια της και στην αγάπη της για την μουσικη- χόρο. Πραγματικά την αγαπώ!).
Jack: Χαχαχα όπως πάντα έχετε πλάκα! Τέλος πάντων! Οπότε θέλεις πάμε πάνω για το γνωρίσεις, σε περιμένει!
Μιράντα: Ναι πάμε!
Βιολέττα: Θέλεις να σε συνοδεύσω μέχρι στο γράφειο ή να κάτσω εδώ να σε περιμένω?!
Μιράντα: Φυσικά δεν μπορώ να πάω μόνη μου!
Βιολέττα: Ένταξει πάμε!!!

Μιράντα Pov
Εφόσον φτάσαμε πάνω και καθόμασταν έξω από το γραφείο του έχοντας την γραμματέα του να μάς κοιτάει διεξοδικά και από πάνω να έχω άγχος, στρες που ήθελα να σοριαστω κάτω μίας και τα πόδια μου είχαν γίνει ζελές καθώς ήθελα να ουριλίαξω για να εκτονωθω. Από την άλλη το ότι είχα την αδερφή μου δίπλα μου, μου έδινε μια αίσθηση γαλήνης και κουράγιου. Εκείνη μου έκανε νόημα να προχωρήσω και να ανοίξω την πόρτα μίας και η γραμματέας μάς ενήμερωσε για την πρόσβαση στο γραφείο του πατέρα μου. Έτσι πήρα μία βαθιά ανάσα καθώς έπνιξα όλα τα συναισθήματα μου και προσπαθουσα να τα ελαχιστοποίησω ενώ παράλληλα έβαλα το χέρι μου στο κρύο πόμολο της πόρτας και όταν έκλεισα πίσω μου είδα την Βιολέττα να κλαίει από την χαρά της. Εφόσον έκλεισα την πόρτα και γύρισα σιγά, σιγά για να αντικρίσω τον χωρό και ποίο σύγκριμενα το βλέμμα του πατέρα μου που καθόταν στην καφέ δερμάτινη καρέκλα πισω από το αυστηρό γραφείο του. Με κοιτούσε με βλέμμα λαχταράς, στοργης, αγαπης και ανακουφισης παράλληλα. Αμέσως σηκώθηκε να με καλοσωρισει και χωρίς να το κατάλαβω είχε φτάσει κοντά μου και το ότι με αγκαλιάσε βάζοντας με στην μεγάλη, δυνατή και πατρική αγκαλιά του με σόκαρε, αλλά παράλληλα με ανακούφισε καθώς δεν περίμενα μια τέτοια αντίδραση. Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα τον αγκάλιασα και εγώ καθώς αναστεναξα από ανακούφιση. Αμέσως με τράβηξε από την αγκαλιά του και καθώς σήκωσα το κεφάλι μου για να τον αντικρίσω, είδα ότι έκλαιγε καθώς το ότι γονάτισε εκείνη την ώρα μπροστά μου με ξάφνιασε. Άρχισε να μου απολογειται για όλα αυτά τα χρόνια της παραβλέψεις του, της απωλειας του και απωλεια τής πατρικής ευθύνης και αμέλειας που με έδωσε σε ξένα χέρια.

Elian: Παιδί μου χίλια συγνώμη. Συγνώμη!!!

Δεν μπορούσα να μιλήσω! Τί να έλεγα σε Μια τέτοια κατάσταση που δεν ήξερα πώς να αντιδράσω?! Αλλά το ότι τον έβλεπα γονατισμένο μπροστά μου να μου κρατάει το χέρι με τρυφερότητα και στοργική αγάπη καθώς έκλαιγε με έκανε να θέλω να τον παρηγορήσω και να του δείξω ότι εγώ είμαι πλέον εδώ για να αναπληρώσουμε τον χρόνο που χάσαμε. Παράλληλα ένιωθα και μια άλλη παρουσία γύρω μάς που ένιωθα ότι βλέπει κάθε κίνηση μάς, αλλά ίσως ήταν και η φαντασία μου.

Elian: Συγνώμη που είμαι ένας άχρηστος γονιός. Δεν ήθελα να σε δώσω ή να χάσω την μητέρα σού! Αλλά βλέπεις το ατύχημα που προέκυψε μου άφησε βλάβη στην μνήμη μου. Αν και αυτό είναι δικαιολογία γιατί ο μόνος που φτάιει είμαι εγώ και το ποσό άχρηστος και αδύναμος ήμουν για να κατακτήσω στα χέρια μου τα πρόσωπα που αγαπώ. Ένας ανίκανος γονιός!!!
Μιράντα: (Δεν άντεξα άλλο και γονάτισα καθώς τον αγκάλιασα με τα δάκρυα να τρέχουν ανεξέλεγκτα!). Πα...ΠΑ... πατέρα μην κλαίς!!!
Elian: Συγνώμη άνθος της ζωής μου!
Μιράντα: Δεν...δεν φταίς εσύ! Ο Jack μου τα είπε όλα! ( Καθώς βγήκα από την αγκαλιά του και τον κοίταξα στα κόκκινα μάτια του από τα δάκρυα που αντίκριζα τον πόνο, την λύπη, την μετάμελια και την απωλεια από το αίσθημα του χαμού). Μήν κλαίς σε παρακαλώ!!!
Elian: Άνθος της ζωής μου! Σε έκανα να κλάψεις και εσύ ήρθες να με δεις και να με γνώρισεις! Τί πατέρας είμαι εγώ?! Αν και αυτό το δικαίωμα το έχω χάσει εδώ και χρόνια!!! Να ξέρεις πόσο με θλίβει αυτό!
Μιράντα: Πατέρα μου! Είμαι εδώ για σένα, για να σε δώ και να σε γνωρίσω! Να κάνουμε μια καινουργια αρχή! Φυσικά ξέρω ότι δεν φταίς εσύ! Είχα τις αμφιβολιες μου, αλλά τώρα που σε βλέπω έτσι καταλάβαινω πόσο πολύ με αγαπάς, με νοιάζεσαι και με υπολείπεσαι!!! Κοιτάμε... είμαι χαρούμενη και γελάω! Είμαι χαρούμενη και ευγνωμων που με έψαξες να με βρεις!!!
Elian: Πραγματικά πήγα να τρελαθώ αυτές τις μέρες που έμαθα ότι ο jack σου είπε την αλήθεια που δεν ήμουν κοντά σου να σε παριγορησω! Θα ήσουν μόνη και χαμένη!
Μιράντα: Μην ανησυχείς πατέρα. Είχα την οικογένια που με μεγάλωσε και συγκεκριμένα την πολυαγαπημένη μου αδελφή που πάντα με στηρίζει και την στηρίζω!
Elian: Χαίρομαι που το ακούω και παράλληλα με ανακουφίζει που ακούω ότι σε μεγάλωσε και οικογένεια που σε αγάπησε και σε νοιάζεται.
Μιράντα: Έλα γλυκέ μου πατέρα! Μην κλαίς. Έπισης σε σηκώνουμε από το πάτωμα και να κάτσουμε στο καναπέ. Σου έφερα ένα δώρο για να έχεις.
Elian: Εσύ μου έφερες δώρο που κανονικά εγώ έπρεπε να σου δώσω όλα τα δώρα που υπάρχουν στην Γη! Θα πάρω τώρα αμέσως τηλέφωνο για να σου φέρουν ότι εσύ θέλεις!
? Δεν χρειάζεται πατέρα! Έχει εμένα!!!

Μιράντα POV
Αμέσως μόλις ο πατέρα μου πήγε να πάρει τηλέφωνο για να πάρει δώρα και καθώς πήγα να τον σταματήσω μια και δεν ήθελα τίποτα παρά να του μιλάω και να μάθω και για την μήτερα μου. Τότε στα ξαφνικά άκουσα και δεύτερη αντρική φωνή που με σόκαρε όταν αντίκρισα ποιος ήταν.













Παιδιά νέο κεφάλαιο από εμένα για σάς. Συγνώμη που άργω να ανεβάσω αλλά έχω αλλά τόσα βιβλία!

Αυτή την φορά έγραψα ένα αρκετά μεγάλο κεφάλαιο!!!

Άραγε τί θα γίνει παρακάτω?! Έπισης γιατί πατέρας και γιός παρόλο την καλή σχέση τούς έχουν διαφορετικό επίθετο?!

Στο επόμενο! ,
Καλή συνέχεια!!! ☺️❤️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top