Είδες ηλίθιο υποσυνείδητο ότι είχα δίκιο? Γύρισε κι εκείνος το κεφάλι του και τα βλέμματα μας κλειδώθηκαν. Οχ τι κάνουμε τώρα που αυτός σηκώνεται?
Μαρσίντα: Ρε σι ο Νεηθαν έρχεται προς τα εδώ. Τι θέλει?
Εγώ: Δεν ξέρω γιαυτό  σουτ να δούμε.
Μαρσίντα: Οκ .
Νεηθαν: Γειά σου Αριάννα.
Εγώ: Γειά. Τι κάνεις?
Νεηθαν: Καλά εσύ?
Εγώ: Καλά.
Νεηθαν: Μπορείς όταν τελειώσεις τον καφέ σου να περάσεις από το σπίτι μου να μιλήσουμε?
Εγώ: Ευχαρίστως αλλά δεν το ξέρω.
Νεηθαν: Ναι. Το σπίτι μου.... Εε εννοώ η διεύθυνση του σπιτιού μου είναι..... Τι ώρα σε βολεύει να έρθω να σε πάρω?
Εγώ: Τώρα είναι 1 το μεσημέρι. Κατά τις 5 είναι καλά? Εννοώ σε βολεύει?
Νεηθαν: Ναι.
Εγώ: Οκ. Τα λέμε.
Νεηθαν: Γειά.
Εγώ: Γειά.
Μόλις έφυγε ο Νεηθαν όπως καταλάβατε η Μαρσίντα άρχισε να κάνει σαν τρελή. Με αυτά και με εκείνα τελειώσαμε τον καφέ μας. Η Μαρσίντα είχε όρεξη για ψώνια, ενώ εγώ ήθελα να πάω σπίτι να ετοιμαστώ γιατί θα ερχόταν ο Νεηθαν να με πάρει να πάμε σπίτι του για να μιλήσουμε.
Μαρσίντα: Έλα ρε Αριάννα σε παρακαλώ!!! Είπε η Μαρσίντα με pappy face για να λυγίσω και να πάμε για ψώνια.
Εγώ: Ρε Μαρσίντα αφού.....
Μαρσίντα: Αφού τι?
Εγώ: Α! Στης 5 έχουμε ραντεβού. Βασικά δεν το λες ραντεβού να μιλήσουμε θέλει. Οπότεεεεεεεεε.......
Μαρσίντα: Ναιιιιιιιιι.
Εγώ: Άντε πάμε.
Μαρσίντα: Οκ πάμε. Είπε και σηκωθήκαμε από το γωνιακό τραπεζάκι που καθόμασταν.
Γυρίσαμε 1.850 μαγαζιά για να ψωνίσουμε. Πήραμε αρκετά πράγματα. Εγώ πήρα πάνω από 7 καινούρια συνολάκια για βόλτα, καφέ κτλ. και πάνω από 4 καινούργια συνολάκια για γάμους, μπαρ κτλ. Στην ουσία καλά ρούχα και σπορ. Η Μαρσίντα πήρε 5 συνολάκια για βόλτα, καφέ κτλ. και 2 συνολακια για μπαρ κτλ. Αφού τελειώσαμε τα ψώνια κοίταξα την ώρα και φρίκαρα. Είχε πάει 4 η ώρα και σε μια ώρα έπρεπε να είμαι έτοιμη. Πήραμε γρήγορα το λεωφορείο που πήγαμε κοντά στο σπίτι μας και σε 5' είχαμε φτάσει στον προορισμό μας. Έτρεξα γρήγορα στο μπάνιο και έκανα ένα ντουζ. Μετά πήγα στο δωμάτιό μου και έβαλα λίγο body milk,λίγη ενυδατική και άνοιξα την ντουλάπα.
Μαρσίντα: Αριάννα ήρθε ο Νεηθαν. Οχ τώρα.
Εγώ: Ναι έρχομαι σε πέντε.
Μαρσίντα: Οκ.
Έβαλα:

μιας και έξω έκανε κρύο. Κατέβηκα κάτω και είδα τον Νεηθαν να με περιμένει καθιστός στον καναπέ.
Εγώ: Πάμε? Με το που το είπα γύρισε και με κοίταξε.
Νεηθαν: Ναι πάμε. Είπε και σηκώθηκε από τον καναπέ. Τον πλησίασα, με πλησίασε και με έπιασε ελαφριά από την μέση. Βγήκαμε απο το σπίτι και πήγαμε προς το αυτοκίνητό του. Μπήκαμε μέσα και ξεκινήσαμε για το σπίτι του. Στην διαδρομή δεν μιλούσε κάνεις. Εγώ είχα γύρει το κεφάλι μου και κοιτούσα έξω από το παράθυρο ώσπου φτάσαμε. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο, έκανε το γύρο και ήρθε δίπλα μου. Άνοιξε την πόρτα και μου έκανε νόημα για να κατέβω. Κατέβηκα από το αυτοκίνητο, με έπιασε από την μέση και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι του. Μπήκαμε μέσα και
Νεηθαν: Θέλω να μιλήσουμε.
Εγώ: Να πούμε τι Νεηθαν?
Νεηθαν: Έννοια σου και έχουμε να πούμε πολλά
Εγώ: Σαν τι δηλαδή?
Νεηθαν: Θέλω να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Εγώ: Θα πεις όμως επιτέλους τι θες να ξεκαθαρίσουμε? Ξημερώσαμε.
Νεηθαν: Λοιπόν εχθές που μιλούσαμε με ρώτησες κάτι. Αν σου ζητάω να γίνεις το κορίτσι μου. Σωστά?
Εγώ: Ναι.
Νεηθαν: Ωραία. Δεν σου ζητάω αυτό απλά σου είπα ότι σε αγαπάω. Όταν το είπα αυτό εννοούσα σαν φίλη μου.
Εγώ: Οκ το δέχομαι. Δεν δέχομαι όμως αυτό.
Νεηθαν: Ποιο δεν δέχεσαι?
Εγώ: Το φιλί. Όταν με φίλησες ήταν κι αυτό λόγο αγάπης ""για την φίλη σου"?
Νεηθαν: ..............
Εγώ: Γι'αυτό λοιπόν όπως δέχτηκα εγώ το ότι μου είπες σ'αγαπώ και εννοούσες φιλικά δέξου και εσύ αυτό. Του είπα και του έδωσα ένα ΔΥΝΑΤΟ χαστούκι. Σηκωθηκα από τον καναπέ, μάζεψα τα πράγματα μου και κατευθύνθηκα προς την πόρτα. Την άνοιξα αλλά πριν φύγω γύρισα και τον κοίταξα. Είχε λυγίσει τα γόνατα του και κρατούσε ακόμα το μάγουλο του. Γέλασα από μέσα μου και γύρισα πάλι προς την πόρτα. Την άνοιξα λίγο παραπάνω και βγήκα έξω χτυπώντας την δυνατά.
Γειά σας παιδιά. Ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το κεφάλαιο. Του άξιζε ε? Εσείς τι νομίζετε ότι θα γίνε μετά. Θα ξανά μιλήσουν ή όχι? Δεν θα σας πω τίποτα θα σας αφήσω σε αγωνία. Θα δείτε στις επόμενο κεφάλαιο. Μέχρι τότε Bye.