Αμάν. Και αν είμαι έγκυος τι θα κάνω;; Πως θα το πω στον Νεηθαν;;; Και αν δεν το θέλει;;;
Κ. Μανόλης: Αριάννα κορίτσι μου τι έγινε;;; Γιατί βούρκωσες;;;
Εγώ: Τίποτα απλά..... Απλά αν είμαι έγκυος δεν ξέρω αν ο πατέρας το θέλει.
Κ. Μανόλης: Δεν νομίζω να γίνει κάτι τέτοιο αλλά όπως και να έχει το παιδί δεν θα το ρίξεις.
Εγώ: Αν δεν το θέλει;;;
Από την άλλη όμως το θέλω τόσο πολύ το παιδί αυτό και το ότι είναι του Νεηθαν ένας λόγος παραπάνω για να το κρατήσω. Σκούπισα τα δάκρυά μου λέγοντας:
Εγώ: Μπορώ να κάνω το τεστ;;;
Κ. Μανόλης: Έτσι σε θέλω κορίτσι μου. Φυσικά έλα. Είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα του γραφείου του.
Ουφφφφφφφφφ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
[...]
Εγώ: Τι βγήκε;;;
Κ. Μανόλης: Το τεστ βγήκε θετικό. Είσαι έγκυος.
Εγώ χαμογέλασα. Όταν θα πάω σπίτι θα πρέπει να το πως στον Νεηθαν.
Βγήκα έξω ευχαριστώντας τον γιατρό και η Μαρσίντα σηκώθηκε κατευθείαν όρθια.
Μαρσίντα: Τι βγήκε, τι βγήκε;;;;
Εγώ: Ο Άγιος Βασίλης. Τι βγήκε ρε Μαρσίντα;; Θετικό;
Και η Μαρσίντα άρχισε να χοροπηδάει πάνω κάτω.
Μαρσίντα: Ε ωραία. Και γιατί είσαι έτσι;;
Εγώ: Γιατί αν δεν το θέλει ο Νεηθαν;
Μαρσίντα: Το θέλει δεν το θέλει εσύ το παιδί θα το κρατήσεις...
Εγώ: Καλά. Είπα και βγήκαμε από το ιατρείο. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για το εμπορικό. Και θα ρωτήσετε γιατί. Έπρεπε να πάω να αγοράσω ρούχα για όταν θα μεγαλώσει η κοιλιά μου.
[...]
Φτάσαμε σπίτι και μπήκαμε με την Μαρσίντα μέσα. Ευτυχώς δεν είχαμε κάνει πολύ ώρα οπότε ο Νεηθαν δεν υποψιάστηκε κάτι. Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε στον καναπέ.
Νεηθαν: Αγάπη μου γυ - ρίσατε. Είπε και κόμπλαρε.
Νεηθαν: Τι είναι όλα αυτά τα ψώνια;
Εγώ: Ε βρε μωρό μου τα χρειαζόμουν.
Νεηθαν: Αχά.
Εγώ: Εε. Νεηθαν πρέπει να σου πω κάτι. Είπα και σηκώθηκα όρθια.
Νεηθαν: Ωχ.
Εγώ: Εμμμ. Είπα διστακτικά.
Νεηθαν: Ρίχτο. Αντέχω.
Εγώ: Λοιπόν. Ε Νεηθαν. Είμαι, είμαι.
Νεηθαν είμαι έγκυος.
Νεηθαν: Έλα μου;;;;
Εγώ: Ναι. Το ξέρω ότι σου ήρθε ξαφνικό και αν δεν το θες καταλαβαίνω. Είπα και έσκυψα το κεφάλι μου σιγοκλαίγοντας.
Νεηθαν: Αγάπη μου. Είπε και ήρθε και με αγκάλιασε.
Νεηθαν: Σ' αγαπώ και φυσικά και θέλω την μικρή μου πριγκίπισσα δίπλα μου. Σκούπισα τα δάκρυά μου χαμογελώντας και του είπα:
Εγώ: Που ξέρεις πως θα είναι μικρή πριγκίπισσα και δεν θα είναι μικρός πρίγκιπας;;
Νεηθαν: Το έχω κανονίσει. Είπε γελώντας και έσκυψε φιλώντας την κοιλιά μου.
Μαρσίντα: Εγώ θα φύγω. Θα τα πούμε Αριάννα. Γεια.
Εγώ: Γεια.
Η Μαρσίντα έφυγε και εγώ με τον Νεηθαν καθίσαμε στον καναπέ. Με πήρε αγκαλιά και άρχισε να χαϊδεύει την κοιλιά μου.
Νεηθαν: Φαντάζεσαι σε 9 μήνες να έχουμε εδώ ένα κουτσύβελο να πηγαίνει πάνω κάτω;;; Και ξέρεις ε;; Οποίος μου την πειράξει, ξύλο.
Εγώ: Θα γίνεις ένας χαζομπαμπάς εσύ. Είπα και τον φίλησα.
Εγώ: Αλλά δεν έχω καταλάβει γιατί είσαι τόσο σίγουρος ότι θα είναι κόρη ή όπως είπες και εσύ μικρή πριγκίπισσα.
Νεηθαν: Θέλω να είναι και θα είναι.
Εγώ: Αχά. Είπα και χώθηκα περισσότερο στην αγκαλιά του.
[...]
Είναι 6 η ώρα το απόγευμα και λέω να πάρω ένα τηλέφωνο τον γυναικολόγο μου να δω πότε θα πάω να κάνω τον υπέρηχο. Πληκτρολογώ τον αριθμό του και τον καλώ.
Κ. Μανόλης: Έλα Αριάννα μου. Τι κάνεις;;;
Εγώ: Καλά Κ. Μανόλη εσείς;;;
Κ. Μανόλης: Καλά. Έγινε κάτι με το μωρό;;
Εγώ: Όχι άλλα ήθελα να σας ρωτήσω πότε μπορώ να έρθω να κάνω τον υπέρηχο.
Κ. Μανόλης: Αν μπορείς και τώρα. Είμαι στο ιατρείο και δεν έχω πελάτες.
Εγώ: Ωραία. Σε καμία ωρίτσα θα είμαι εκεί.
Κ. Μανόλης: Ωραία κορίτσι μου. Γεια σου.
Εγώ: Γεια σας.
Έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα να κάνω μπάνιο.
[...]
Βγήκα και κάθισα στο κρεβάτι, μπροστά από την ντουλάπα. Ωραία. Επειδή δεν έχω και πολύ χρόνο θα βάλω:

Τέλεια. Κάτι άνετο. Ντύθηκα και κατέβηκα στην κουζίνα όπου ήταν και ο Νεηθαν.
Εγώ: Νεηθαν θα πάω να κάνω υπέρηχο. Θα έρθεις;
Νεηθαν: Πας καλά; Ρωτάς; Φυσικά και θα έρθω. Πάω να ντυθώ και έρχομαι. Βασικά τι να ντυθώ; Ντυμένος είμαι. Πάμε. Είπε και βγήκαμε από το σπίτι προχωρώντας προς το αυτοκίνητο. Μπήκαμε μέσα και ο Νεηθαν έβαλε μπροστά το αυτοκίνητο.
[...]
Φτάσαμε και κατεβήκαμε. Μπήκαμε μέσα και πήραμε το ασανσέρ. Φτάσαμε στον όροφο όπου θα έπρεπε να ήμαστε και χτύπησα την πόρτα. Άκουσα το <<Παρακαλώ>>; και μπήκα μέσα με τον Νεηθαν να με ακολουθεί.
Κ. Μανόλης: Γεια σου κορίτσι μου. Ο κύριος;;; Ο πατέρας;;
Εγώ: Ναι. Τελικά δεν είχαμε προβλήματα.
Νεηθαν: Γεια σας. Είπε χαμογελαστός.
Κ. Μανόλης: Γεια σου αγόρι μου. Λοιπόν Αριάννα ξάπλωσε και σήκωσε λίγο την μπλούζα σου.
Εγώ: Εντάξει.
Σηκώνω την μπλούζα μου και έρχεται ο Κ. Μανόλης. Μου απλώνει το jel και αρχίζει να κάνει κυκλικές κινήσεις πάνω στην κοιλιά μου. Ο Νεηθαν κάθεται δίπλα μου και κοιτάει την οθόνη.
Νεηθαν: Άχου αγάπη μου δες τη..!! ¿¿

Ο Νεηθαν μόνο τα κλάματα δεν έβαλε. Βασικά δάκρυσε.

Μετά από 9 μήνες
Φτάσαμε στον ένατο μήνα και ο Νεηθαν με έχει πρήξει. Μην πίνεις αλκοόλ, μην πίνεις καφέ, μη, μη, μη. Όλο μη. Και πέρασε και το δικό του. Στον πέμπτο μήνα καθώς πηγαίναμε στο έκτο μάθαμε το φύλο του μωρού. Τελικά είναι μικρή πριγκίπισσα και όχι μικρός πρίγκιπας. Πριν λίγο πήγα και έκανα υπέρηχο. Μου είπαν ότι όλα είναι μια χαρά και το κοριτσάκι μας είναι υγιέστατο. Στον 8ο περίπου μήνα μου είπαν ότι τέτοιες μέρες να το περιμένουμε. Σήμερα, αύριο μεθαύριο;;; Δεν ξέρω. Θα δούμε. Πάντως είμαι πανευτυχής. Το ίδιο και ο Νεηθαν. Θα πάμε να αγοράσουμε σήμερα διαφορά πράγματα.
[...]
Φτάσαμε έξω από μερικά μαγαζιά και η αλήθεια είναι πως κάποια ρουχαλάκια που είχε μου έκαναν ένα <<κλικ>>.
{θα ακολουθήσουν πολλές φώτο οπότεεεε, ναιιιιιιιι. Καλυφθείτε.}

Τα ψωνίσαμε και φύγαμε. Προχωρήσαμε παρακάτω και ο Νεηθαν ομολογώ πως βρήκε την τέλεια κούνια. Φανταστική. Λίγο ακριβή βέβαια αλλά δεν πειράζει. Χαλάλι της. Μια φορά ζεις τα παιδικά σου χρόνια και θα ήθελα για την μικρή μου τα καλύτερα. Την αγοράσαμε και φύγαμε.
[...]
Όταν φτάσαμε σπίτι, ο Νεηθαν φαγώθηκε κατευθείαν να πάμε να φτιάξουμε την κούνια στο δωμάτιο της μικρής.
{η παρακάτω εικόνα είναι το δωμάτιο της μικρής}

Το φτιάξαμε και κατεβήκαμε στο σαλόνι.
Εγώ: Νεηθαν;;; Είπα και άρχισα να τον χαϊδεύω στο στέρνο.
Νεηθαν: Έλα.
Εγώ: Η κόρη σου έχει ορεξούλες.
Νεηθαν: Δηλαδή. Είπε με δειλία στην φωνή του.
Εγώ: Θέλω παγωτόόόό.
Νεηθαν: Δεν έχει στην κατάψυξη;;
Εγώ: Όχιιιιιιι.
Νεηθαν: Καλά. Ντύνομαι και φεύγω. Είπε και χαμογέλασα λοξά. Χεχε. Θα φάμε.
[...]
Ο Νεηθαν μόλις έφυγε και εγώ έχω βάλει και βλέπω στην τηλεόραση μια ταινία που είχε. Ξαφνικά νιώθω έναν οξύ πόνο χαμηλά στην κοιλιά και μαζεύομαι ώστε να τον ελαττώσω. Αλλά μάταια. Όσο προχωράει γίνεται και πιο δυνατός.
Εγώ: Αααααααα. Φώναξε και τεντωθηκα ελάχιστα, για να πιάσω το κινητό μου από το τραπεζάκι. Κάλεσα τον Νεηθαν και κατευθείαν το σήκωσε.
Νεηθαν: Έλα αγάπη μου.
Εγώ: Νεηθαν έλα εδώ.
Νεηθαν: Μα αγοράζω παγωτό τώρα.
Εγώ: Νεηθαν άσε το παγωτό και έλα εδώ ΤΩΡΑΑΑΑΑ. Φώναξα και αμέσως έκλεισε το τηλέφωνο. Σε δευτερόλεπτα ήταν σπίτι. Μάζεψα όσα πράγματα ήθελα, μπήκαμε στο αυτοκίνητο και με γρήγορη ταχύτητα κατευθυνθήκαμε προς το νοσοκομείο. Μπήκα μέσα και πήγα στον Κ. Μανόλη
Χτύπησα την πόρτα και με το περάστε
μπήκα.
Κ. Μανόλης: Γειά σ-. Αριάννα κορίτσι μου τι έγινε;;
Εγώ: Πονάω πολύ χαμηλά στην κοιλιά.
Κ. Μανόλης: Γεννάς κορίτσι μου. Γεννάς. Είπε χαρούμενος αλλά εγώ δεν ήμουν καθόλου. Κόντευα να πεθάνω από τον πόνο και το κυριότερο γεννάω.
[...]
Μόλις βγήκα από το χειρουργείο....