Όταν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ήρθε η ώρα για να ετοιμαστώ, σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο. Έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο και πήγα να δω τι θα βάλω. Τελικά κατέληξα σε

Μετά που ντύθηκα χτένισμα τα μαλλιά μου με μια βούρτσα και τα ίσιωσα. Τέλος έβαλα λίγη κολόνια, πήγα στο μπάνιο και βάφτηκα ελαφριά. Αφού τελείωσα όλη την προετοιμασία για αυτό το περιβόητο καφέ κοίταξα την ώρα. Η ώρα ήταν 4:57 και σε λίγο θα ερχόταν ο Νεηθαν για να με πάρει. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε το κουδούνι που χτύπησε. Κατέβηκα γρήγορα κάτω και του άνοιξα. Παρόλο που όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά ήταν πολύ σπορ, τώρα φοράει ένα μαύρο σε χρώμα τζιν και μια άσπρη μπλούζα.
Νεηθαν: Εμμ ίσως, ίσως λέω να έβγαινες για να φεύγαμε λέω εγώ τώρα, λέει και γελάμε και οι δύο.
Εγώ: Εμ ναι πάμε, είπα και με πήρε από την μέση. Ένιωσα λίγο άβολα αλλά όλα εντάξει. ΟΧ. Έχει έρθει με την μηχανή. Πως θα ανέβω εγώ σε αυτό το πράγμα.
Εγώ: Εγώ δεν ανεβαίνω σε αυτό το πράμα.
Νεηθαν: Έλα βρε μην λες βλακίες θα με κρατάς οπότε μην φοβάσαι.
Εγώ: Και ποιος μου λέει εμένα ότι δεν θα τρακάρεις??????????
Νεηθαν: Δεν θα τρακάρω.
Εγώ: Εμμμ όχι δεν ανεβαίνω.
Νεηθαν: Έλα ανέβα να πάμε να πιούμε το καφέ να τελειώνουμε. Είμαστε εδώ πέρα πάνω από μισή ώρα και συζητάμε αν θα ανέβεις ή όχι στη μηχανή.
Εγώ: Καλά καλά ανεβαίνω.
Αφού φτάσαμε κάτσαμε σε κάτι ψηλά σκαμπό που είχε έξω. Καθώς πίναμε τον καφέ μας ο Νεηθαν με ρώτησε κάτι που με ξάφνιασε αλλά οκ.
Νεηθαν: Ζεις μόνη σου, με ρώτησε αν ζω μόνη μου αλλά γιατί.
Εγώ: Εμ όχι με την φίλη μου που είδες όταν πρωτογνωριστήκαμε. Γιατί?????
Νεηθαν: Τίποτα απλά ρώτησα για να ξέρω. Αν κάποια στιγμή γίνουμε καλοί φίλοι ίσως έρθω να μείνω ή να έρθεις εσύ σπίτι μου. ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ τι είπε το άτομο???????????????????
Εγώ: Εμμ ναι γιατί όχι. Εμ πες μου λίγα πράγματα για εσένα.
Νεηθαν: τι να σου πω τώρα. Ε Ζω μόνος μου αλλά έχω και έναν φίλο που τον λένε Στιβ. Τώρα σειρά σου.
Εγώ: Μμ. Εγώ ζω με την φίλη μου όπως σου είπα και πριν και μου αρέσει να ψωνίζω. Αυτά.
Νεηθαν: Ενδιαφέρον ακούγονται.
Εγώ: Ναι.
Νεηθαν: Εμ λοιπόν μήπως θα ήθελες να έρθεις για λίγο σπίτι μου μόλις τελειώσουμε των καφέ μας???
Εγώ: δεν ξέρω.
Νεηθαν: Μα δεν μου απάντησες.
Εγώ: Αχχχχ καλά εντάξει θα έρθω.
Νεηθαν: Τέλεια, είπε και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.