Κεφάλαιο 42

Αλλά τι κάθομαι και σκέφτομαι. Είναι πολύ βλάκας. Με άφησε μόνη μου στο νοσοκομείο. Δεν σκέφτηκε τίποτα. Κι αν εγώ ήθελα βοήθεια για να φύγω. Τουλάχιστον έφτιαξε το ιξιτήριο. Σκουπίστηκα με μία πετσέτα, έβαλα μία στα μαλλιά μου και μία στο σώμα μου και βγήκα έξω. Χτενίστηκα και έβαλα λάδι για τα μαλλιά, τα στέγνωσα και τα έκανα δύο γαλλικές πλεξούδες. Ντύθηκα με τις πιτζάμες μου ⬇⬇⬇⬇⬇⤵⤵⤵⤵⤵

και πήγα στο μπάνιο. Έβαλα λίγη ενυδατική στο πρόσωπό μου και λίγο αποσμητικό σπρέι. Βγήκα από το μπάνιο και κάθισα στο κρεβάτι μου. Άνοιξα το κινητό μου και μπήκα σε μία εφαρμογή που νομίζω την ξέρετε όλοι. Την λένε wattpad. Αρχισα λοιπόν να διαβάζω δύο κεφάλαια από τις αγαπημένες μου ιστορίες που είναι το για την καρδιά ενός αγγέλου βιβλίο 2 και το his lips μιας και οι κοπέλες που τα γράφουν είχαν ανεβάσει κεφάλαια. Όταν τελείωσα αποφάσισα να πάω μια βόλτα στο κέντρο να ψωνίσω τίποτα αφού βαριόμουν. Για εμένα τα ψώνια είναι η καλύτερη λύση στην βαρεμάρα. Ντύθηκα ⏬⏬ 🔃🔃

και πήρα και την αγαπημένη μου τσάντα

Μάλλον δεν θα βαφτώ. Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω. Κλείδωσα και έφυγα για το κέντρο. Στο δρόμο όμως συνάντησα τον Νεηθαν. Εγώ τον προσπέρασα αλλά εκείνος δεν με άφησε έτσι.
Νεηθαν: Αριάννα. Περίμενε.
Εγώ συνέχισα να περπατάω αλλά με τράβηξε.
Εγώ: Τι θες;
Νεηθαν: Τι να θέλω; Που πας;
Εγώ: Αναφορά θα σου δώσω; Δεν το κατάλαβα αυτό.
Νεηθαν: Αφού δεν το κατάλαβες να στο ξαναπώ. Είπε και ερχόταν απειλητικά όλο και πιο κοντά μου.
Εγώ: Μην τολμήσεις.
Νεηθαν: Γιατί;
Εγώ: Γιατί η γάτα έχει ένα αυτί.
Νεηθαν: Έλα μου;;;
Εγώ: Άσε με μωρέ Νεηθαν. Κάθομαι και σε ακούω τόση ώρα. Του είπα, ελευθερώθηκα από την λαβή του και έφυγα. Πήγα στην στάση του λεωφορείου και περίμενα.
Το λεωφορείο μου έρχεται σε 10 λεπτά.
[...]
Έφτασα και κατέβηκα. Μπήκα στο Bershka {το αγαπημένο μου μαγαζί}
που έχει και γυναικεία και αντρικά ρούχα. Ανέβηκα στον πάνω όροφο και βρήκα κάτι τέλεια ρούχα και δύο ζευγάρια παπούτσια.

Τα αγόρασα, πήρα τις σακούλες μου και βγήκα έξω.
Εκεί συνάντησα τον Πάνο.
Εγώ: Όπ Πάνο. Τι κάνεις;
Πάνος: Καλά εσύ;
Εγώ: Καλά. Και τι κάνεις εδώ.
Πάνος: Ε μου έλειπαν κάτι πραγματάκια και ήρθα να τα πάρω. Εσύ;
Εγώ: Εγώ ψώνια.
Πάνος: Α. Εε... Τι λες να πάμε σε κανένα μπαράκι το βράδυ να διασκεδάσουμε;
Εγώ: Ναι. Γιατί όχι;
Πάνος: Ωραία. Θα περάσω να σε πάρω κατά τις 8. Να είσαι έτοιμη.
Εγώ: Οκ. Θα τα πούμε.
Πάνος: Γειά.
Καλό παιδί φαίνεται ο Πάνος. Θα τον γνωρίσω και σήμερα καλύτερα.
Πήγα λοιπόν σε ένα άλλο αγαπημένο μαγαζί, το Stradivarius🎼. Αγόρασα πάλι ρούχα και παπούτσια και κάτι τέλεια δαχτυλίδια. Όταν τελείωσα πήρα πάλι το λεωφορείο και γύρισα σπίτι. Έβαλα τα πράγματα στο δωμάτιό μου και έβαλα ξανά τις πιτζάμες μου. Ξάπλωσα και σιγά σιγά με πήρε ο ύπνος.
Στις έξι το απόγευμα
Ξύπνησα και ανοιγώκλεισα τα μάτια μου για να συνηθίσω το φως. Σηκώθηκα βαριεστημένα και πήγα στο μπάνιο. Έπλυνα το πρόσωπό μου και πήγα να δω τι θα βάλω. Μάλλον αυτό⬇


και έφτιαξα τα μαλλιά μου⏬⏬⏬⏬


Έκανα ένα ελαφρύ μακιγιάζ

και πήρα την τσάντα μου για να φύγω. Άνοιξα την πόρτα και είδα ακριβώς μπροστά μου τον Πάνο δίπλα σε μία μηχανή.
Εγώ: Με αυτό θα πάμε;;;
Πάνος: Ναι γιατί;
Εγώ: Τις φοβάμαι τις μηχανές.
Πάνο: Έλα βρε σιγά.
Εγώ: Καλά. Είπα και ανέβηκα με την βοήθεια του Πάνου. Φτάσαμε στο μπαρ και κατεβήκαμε. Μπήκαμε μέσα και είδαμε αρκετό κόσμο. Καθίσαμε στην μπάρα και παραγγείλαμε τα ποτά μας. Σε λίγα λεπτά είχαν έρθει και αρχίσαμε να τα πίνουμε.
Πάνος: Πάμε; Είπε δείχνοντάς μου την μέση του μαγαζιού.
Εγώ: Φυσικά.
Σηκώθηκα και άρχισα να περπατώ με στην βήματα. Εγώ τον έπιασα από τον λαιμό και εκείνος από την μέση. Αρχίσαμε να χορεύουμε όταν γύρισα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω. Είδα τον Νεηθαν. Εεεεεεεεεε;;;
Έκανα το κεφάλι μου πέρα δώθε για να απομακρύνω τις σκέψεις μου. Όλα ήταν στην κανονική τους μορφή. Χορεύω με τον Πάνο.
Πάνος: Έγινε κάτι;
Εγώ: Όχι. Όλα καλά.
Πάνος: Οκ.
Εκείνη την στιγμή το τραγούδι τελείωσε και καθίσαμε στην μπάρα συνεχίζοντας τα ποτά μας.
Αυτό που έγινε μόλις τώρα δεν μπορώ ακριβώς να το εξηγήσω. Τι έπαθα;;;
Εγώ: Πάνο θα πάω λίγο στην τουαλέτα.
Πάνος: Οκ.
Σηκώθηκα κάπως αθόρυβα από την θέση μου και κατευθύνθηκα στην τουαλέτα. Μπήκα μέσα και είδα ένα αγόρι.
Εγώ: Εδώ είναι οι γυναικείες τουαλέτες. Οι ανδρικές είναι δίπλα. Του είπα και εκείνος άρχισε να με πλησιάζει απειλητικά. Με έπιασε από τα χέρια και άρχισε να με φιλάει στον λαιμό.
Εγώ: Άσε με.
?: Αφού ζητά; παιχνιδάκια. Φωνάζει το πράγμα.
Εγώ: Φωνάζω κι εγώ. Θες να με ακούσεις; Βοήθεια.
?: Σταμάτα.
Προσπαθούσα να αμυνθώ αλλά δεν τα κατάφερνα. Εκείνος συνέχιζε.
Εγώ: Άσε με.
?: Μόνο όταν πάρω αυτό που θέλω.
Εγώ: Ναι αλλά αυτό που θέλεις δεν είμαι εγώ.
?: Δεν πειράζει μου κάνεις κι εσύ.
Εκείνο συνέχιζε ακάθεκτος.
?: Ασ' την ήσυχη.
Γύρισα και είδα τον Πάνο.
Εγώ: Πάνο;;
Πάνος: Παρόν.
?: Και γιατί να την αφήσω;
Πάνος: Γιατί αν δεν την αφήσεις θα γίνει αυτό. Είπε και του έριξε μία αρκετά δυνατή μπουνιά στην μύτη και αυτός έπεσε κάτω. Εγώ πήγα και αγκάλιασα τον Πάνο πολύ σφιχτά.
Πάνος: Εσύ σχεδόν από τον φόβο σου δεν μπορείς να περπατήσεις.
Εγώ: Και αυτό αλλά και κρυώνω. Είπα τρέμοντας.
Πάνος: Έλα εδώ. Μου είπε και μου έδειξε τα χέρια του. Πλησίασα διστακτικά και με πείρε αγκαλιά σε στυλ νύφης.
Πάνος: Μην φοβάσαι. Προσέχω.
Με σήκωσε και με πήγε μέχρι το αυτοκίνητο. Με άφησε προσεκτικά στην θέση του συνοδηγού και μπήκε και εκείνος στην θέση του. Ξεκίνησε και σε πέντε λεπτά είχαμε φτάσει στο σπίτι... Για μισό λεπτό. Αυτό δεν είναι το σπίτι μου.
Εγώ: Πάνο που είμαστε;
Πάνος: Σπίτι μου.
Εγώ: Γιατί;
Πάνος: Με όλα όσα έγιναν δεν ήθελα να σε αφήσω μόνη σου.
Εγώ: Ευχαριστώ πολύ.
Πάνος: Τίποτα. Μου είπε και ήρθε πάλι και με πήρε σε στυλ νύφης. Κλείδωσε το αυτοκίνητο και ανεβήκαμε στην πολυκατοικία. Μπήκαμε στο ασανσέρ και πήγαμε στον 5° όροφο. Ο Πάνος άνοιξε και με ακούμπησε στον καναπέ. Έκλεισε την πόρτα και με βοήθησε να σηκωθώ. Με πήγε σε ένα δωμάτιο πολύ ωραία διακοσμημένο και με έβαλε να καθίσω στο κρεβάτι.
Πάνος: Κοιμήσου εδώ.
Εγώ: Εσύ;
Πάνος: Εγώ στον καναπέ. Ή μάλλον στο πάτωμα για να σε προσέχω.
Εγώ: Όχι δεν το επιτρέπω εγώ. Θα έρθεις να κοιμηθείς μαζί μου.
Πάνος: Δεν ξέρω. Πρέπει να ξεκουραστείς.
Εγώ: Μία χαρά θα είμαι. Έλα. Είπα και του έδειξα την καινή θέση δίπλα μου. Εκείνος με πλησίασε και κάθισε δίπλα μου. Έβγαλε τα παπούτσια του και την μπλούζα του. Ωχ. Τι κοιλιακούς που έχει; Όχι. Αριάννα συγκεντρώσου. Είσαι ή και ήσουν με τον Νεηθαν. Αχ μα τι λέω.
Πάνος: Έι. Με ακούς;
Εγώ: Εεεε. Ναι.
Πάνος: Είναι εντάξει ή να βάλω την μπλούζα;
Εγώ: Όχι. Όλα οκ.
Και να έχανα τέτοιο θέαμα. Δεν είμαστε καλά.
Πάνος: Επειδή θα ένιωθα πιο άνετα θα σε πείραζε να βγάλω και τον παντελόνι; Συνήθως το βράδυ κοιμάμαι μόνο με το εσώρουχο.
Εγώ: Εεεεεεεεεε. Ξέρω εγώ. Αν νιώθεις άνετα;
Πάνος: Οκ. Είπε και έβγαλε και το παντελόνι του. Αμάν. Τι κάνουμε τώρα;;;;^_^   ^_^
Πάνος: Επειδή δεν θα μπορούμε ή μάλλον μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ θα κάνω αυτό. Είπε και έβαλε μια γκρι φόρμα με δύο άσπρα κορδόνια να κρέμονται μπροστά.
Εγώ πήγα στο μπάνιο και φόρεσα τις πιτζάμες μου. Βγήκα έξω και ξάπλωσα στο κρεβάτι με τον Πανό δίπλα μου.
Στις 2 το πρωί
Ξύπνησα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Συνέχεια στριφογυρίζω από εδώ κι από εκεί. Ελπίζω να μην ξύπνησα τον Πάνο. Σηκώθηκα και κάθισα στο πλάι του κρεβατιού. Ξεφύσιξα.
Πάνος: Τι έχει η μικρή μου και δεν κοιμάται;
Ξανά ξεφύσιξα.
Εγώ: Δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί όποτε κλείνω τα μάτια μου θυμάμαι αυτά που έγιναν το βράδυ.
Πάνος: Θέλεις να σε κάνω να τα ξεχάσεις;
Ωχ. Αυτός το προχωράει πολύ. Παρά πολύ.
Εγώ: Με - με ποιον τρόπο;
Πάνος: Ηρέμησε. Έλα εδώ. Μου είπε και μου έδειξε τα χέρια το
Εγώ τον πλησίασα δειλά και εκείνη με πείρε αγκαλιά. Ένιωθα το ζεστό του σώμα να ακουμπάει το κρύο δικό μου. Κρυώνω.
Πάνος:Αν κρυώνεις ορίστε. Μου είπε και μου έδωσε το σεντόνι. Σκεπάστηκα και ένιωθα πολύ καλύτερα. Σε λιγότερο από 3 λεπτά άρχισα να νιώθω τα βλέφαρά μου βαριά. Το μόνο πράγμα που θυμάμαι είναι τον Πάνο να με αγκαλιάζει πιο σφιχτά, να με φέρνει πιο κοντά του και να μου λέει
Σ'αγαπώ μικρή φιλώντας με στο κούτελο.
Κι εγώ σ'αγαπώ. Του είπα και έκλεισα τα βλέφαρά μου πέφτοντας σε ένα βαθύ αλλά ωραίο ύπνο.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top