Δεν ξέρω τι να κάνω ειδικά μετά από αυτό το όνειρο. Ελπίζω να μην είναι σημαδιακό. Αχχ. Άντε πάλι τα όνειρα. Σε λίγο θα αρχίσω να φοβάμαι ακόμα και την ίδια μου την σκιά. Ευτυχώς που έχω και τον Νεηθαν γιατί αλλιώς δεν ξέρω τι θα έκανα πραγματικά. Θέλω να φύγω και από αυτό το παλιόνοσοκομείο.
Νεηθαν: Σου έχω φανταστικά νέα. Αύριο βγαίνεις από εδώ μέσα.
Εγώ: Επιτέλους Παναγία μου.
Νεηθαν θα πάω λίγο στην τουαλέτα.
Νεηθαν: Οκ.
Σηκώθηκα με την βοήθεια του Νεηθαν και άρχισα να βηματίζω αργά προς τον προορισμό μου. Καθώς έμπαινα μέσα κουτούλησα κάποιον και ένιωσα στο σώμα μου να πέφτει κάτι αρκετά ζεστό. Καυτό.
?: Εμ. Χίλια συγνώμη. Εγώ φταίω. Να σας βοηθήσω να τι καθαρίσετε. Είμαι πολύ απρόσεκτος. Συγνώμη.
Εγώ: Όχι. Είναι όλα εντάξει. Θα το καθαρίσω εγώ.
?: Όχι. Τίποτα δεν είναι εντάξει. Θα σας βοηθήσω να το καθαρίσετε. Σας λέρωσα και πρέπει να αναλάβω τις ευθύνες μου. Ελάτε.
Εγώ: Αχ σας παρακαλώ κόψτε αυτό το "εσείς" και τον πληθυντικό γενικά.
?: Εντάξει. Έλα. Είπε και έβγαλε από την τσέπη του τζιν του ένα πακέτο χαρτομάντιλα. Άνοιξε την βρύση, το έβρεξε ελάχιστα και μου το έδωσε.
?: Ορίστε. Εγώ το πήρα και γύρισα πλάτη προς την πόρτα για να βλέπω τον καθρέφτη.
Εγώ: Μπορεί να πηγαίνεις αν δεν θέλεις κάτι. Είναι μια χαρά.
?: Σίγουρα;
Εγώ: Ναι. Και αυτά που έκανες πολλά είναι.
?: Αν χρειαστείς κάτι άλλο θα είμαι έξω στον διάδρομο για τα επόμενα 5 λεπτά.
Εγώ: Εντάξει.
?: Γειά.
Εγώ: Γειά. Είπα και εκείνος βγήκε από τις τουαλέτες. Βγήκα και εγώ και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο. Άνοιξα την πόρτα και.....
Νεηθαν: Τι έκανες τόση ώρα;; Μου είπε με ειρωνικό τόνο στην φωνή του.
Εγώ: Είναι δηλαδή κακό που πήγα στην τουαλέτα;
Νεηθαν: Α πηγές τουαλέτα;;
Εγώ: Ναι. Και δεν καταλαβαίνω τον τόνο σου.
Νεηθαν: Μία χαρά είναι ο τόνος μου. Και λοιπόν αφού πηγές τουαλέτα αυτό τι είναι;; Είπε αναφερόμενος στην μπλούζα μου.
Εγώ: Όπως έμπαινα με κουτούλησε κάποιος και χύθηκε ο καφές που κρατούσε στο χέρι του πάνω μου. Ε μετά με βοήθησε να το καθαρίσω. Αυτό είναι όλο.
Νεηθαν: Και γιατί δεν φώναξες εμένα να σε βοηθήσω;;
Εγώ: Ναι Νεηθαν. Το βρήκες. Θα έβγαινα από την τουαλέτα με τον λεκέ στην μπλούζα για να έρθω στο δωμάτιο να φωνάξω εσένα.
Νεηθαν: Φυσικά και θα ερχόσουν.
Εγώ: Νεηθαν: Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνεις όλο αυτό. Ο άνθρωπος ήταν ευγενέστατος και με βοήθησε. Απλά τα πράγματα.
Νεηθαν: Γιατί το κάνω αυτό; Θες να μάθεις;
Εγώ: Ναι θέλω να μάθω γιατί είσαι τόσο ζηλιάρης.
Νεηθαν: Γιατί με πειράζει που όταν εγώ μιλούσα με μια κοπέλα, πάρε παράδειγμα την Ροξάνα από το μπαρ, εσύ τσίριζες. Τώρα;;
Εγώ: Που κολλάει αυτό;;;;
Νεηθαν: Παντού κολλάει αυτό.
Εγώ: Νεηθαν επειδή με κούρασε όλη αυτή η ιστορία πάω να αλλάξω ρούχα. Του είπα και έκανα ένα βήμα ελαφρώς μπροστά, αλλά εκείνος με έπιασε δυνατά από το μπράτσο και με τράβηξε, ώστε να τον κοιτώ.
Νεηθαν: Δεν έχεις να πας πουθενά, αν δεν μου πεις ποιος ήταν αυτός.
Εγώ: ΠΡΏΤΩΝ ΆΣΕ ΜΕ ΓΙΑΤΊ ΜΕ ΠΟΝΆΣ. Του είπα και χαλάρωσε το κράτημά του. Και δεύτερον, συνέχισα, δεν μπορείς να τα μαθαίνεις όλα, όπως και εγώ δεν τα μαθαίνω όλα για εσένα. Του είπα και μπήκα στο μπάνιο με ένα συνολάκι. {φώτο κάτω}

{μόνο την μπλούζα}

{μόνο παντελόνι και παπούτσια}
Καθώς έβαζα την μπλούζα άκουσα ένα δυνατό χτύπημα της πόρτας. Έφυγε. Έφυγε. Τέλεια. Φόρεσα τα ρούχα και κάθισα στο κρεβάτι. Σιγά σιγά άρχισα να νιώθω τα βλέφαρά μου βαριά και έτσι αποκοιμήθηκα μέχρι την επομένη το πρωί.
Το επόμενο πρωί
Ξύπνησα κεφάτη. Σήμερα βγαίνωωω. Τέλεια. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έστρωσα κάπως καλύτερα τα ρούχα που φορούσα. Ωχ. Κοιμήθηκα με αυτά. Τέλος πάντων δεν πειράζει. Κοίταξα στην πολυθρόνα που κοιμάται ο Νεηθαν αλλά δεν ήταν εκεί ούτε τα πράγματα του ούτε εκείνος. Με άφησε μόνη μου στο νοσοκομείο. Βούρκωσα αλλά συγκράτησα τα δάκρυά μου για το σπίτι. Πήρα το τσαντάκι μου ⬇⬇⤵⤵

και βγήκα έξω. Καθώς περπατούσα για να πάω στην κυρία που είναι υπεύθυνη για το ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει συνάντησα το παιδί που ήμουν μαζί του εχθές.
?: Χευ. Τι κάνεις;
Εγώ: Χευ. Καλά εσύ;
?: Καλά.
Εγώ: Θα πρέπει να φύγω τώρα.
?: Οκ. Εμ Πάνος.
Εγώ: Αριάννα.
Πάνος: Ωραίο όνομα.
Εγώ: Και το δικό σου είναι φανταστικό.
Πάνος: Κανονικά με λένε Παναγιώτη αλλά οι φίλοι με φωνάζουν Πανό και μετά μου το κόλλησαν. Εσύ φώναζέ με όπως θέλεις.
Εγώ: Οκ. Πάνος τότε. Πανό όπως σου είπα και πριν θα πρέπει να φύγω. Συγνώμη.
Πάνος: Για πιο πράγμα καλέ; Επειδή έχεις υποχρεώσεις; Σιγά.
Εγώ: Θα τα πούμε.
Πάνος: Οκ.
Έφυγα και πήγα στην κυρία που σας ανέφερα και πριν.
Μου είπαν ότι μπορώ να φύγω. Τουλάχιστον ο γάιδαρος πριν φύγει έφτιαξε το ηξιτήριο {συγνώμη παιδιά αν το έχω γράψει λάθος}. Ευτυχώς. Βγήκα από την πόρτα και τότε συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να φύγω με τα πόδια εκτός και αν θέλω να ξεποδαριαστώ. Πως θα φύγω;
?: Θες να σε πάω; Γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρισα τον Πανό. Οπότε τον χρειάζομαι έρχεται.
Εγώ: Αν δεν σου είναι κόπος.
Πάνος: Έλα. Μου είπε και με οδήγησε ως το αυτοκίνητό του. Μπήκα μέσα και του είπα την διεύθυνσή μου. Φτάσαμε και πήγα να κατέβω αλλά....
Πάνος: Περίμενε. Ορίστε. Μου είπε και μου έδωσε ένα χαρτάκι. Το άνοιξα και είδα ένα νούμερο {αριθμό}.
Εγώ: Τι είναι αυτό;
Πάνος: Ο αριθμός μου.
Εγώ: Ωραία. Να σου δώσω κι εγώ τον δικό μου. Είπα και έκανα την κίνηση να βγάλω από την τσέπη μου τον αριθμό μου απλά δεν χρειάστηκε γιατί....
Πάνος: Δεν χρειάζεται. Τον έχω τον αριθμό σου.
Εγώ: Πως;
Πάνος: Οποίος ψάχνει βρίσκει.
Εγώ: Ναι έχεις δίκιο. Εμ. Πρέπει να φύγω. Θα τα πούμε κάποια άλλη φορά. Γειά.
Πάνος: Γειά.
Ξεκλείδωσα και μπήκα μέσα, ενώ ο Πάνος έβαλε μπροστά την μηχανή του αυτοκινήτου και έφυγε.
Έκλεισα την πόρτα και άφησα την τσάντα μου στον καναπέ. Είμαι κουρασμένη αλλά έχω βρει ήδη τον τρόπο να χαλαρώσω. Θα κάνω ένα ζεστό μπάνιο. Έβαλα κάπως δυνατά μουσική {για να ακούω} στα ηχεία που είχα στο δωμάτιό μου και άρχισα να βγάζω το ρούχα μου και να φτιάχνω το νερό στο χλιαρό. Έκλεισα την μπανιέρα, έτσι ώστε όσο νερό ρίξω να μείνει μέσα της. Όταν γέμισε μέχρι πάνω βυθίστηκα μέσα και χαλάρωσα. Που να 'ναι τώρα ο Νεηθαν;;;