Ταχυδρόμος:Καλημέρα σας.
Εγω: Καλημέρα.
Ταχυδρόμος: Θα ήθελα να σας παραδώσω ένα γράμμα. Ορίστε!!!
Εγώ:Ευχαριστώ.
Ταχυδρόμος: Γειά σας και πάλι καλή σας μέρα.
Εγώ: Γειά σας.
Όταν έκλεισα την πόρτα έτρεξα στον καναπέ για να διαβάσω το γράμμα. Όταν είδα τον αποστολέα τρελάθηκα από την χαρά μου. Το γράμμα μου το  είχε στείλει η μητέρα μου.
                              Γράμμα
Κοριτσάκι μου θα ήθελα να σου πω ότι δε μπορώ να σε παίρνω τηλέφωνο επειδή το τηλέφωνό μου έχει χαλάσει και γι'αυτό θα σου στέλνω γράμματα. Όταν το πάρεις στείλε μου να δω τι κάνεις και να μάθω τα νέα σου. Γειά σου.   
                          Με πολλά πολλά φιλιά η μαμά σου!!!!!!!!!!!!!! 

Όταν τελείωσα χτύπησε το κουδούνι. Και ναι. Ήταν η Μαρσίντα.
Μαρσίντα: Καλημέρα.
Εγώ: Καλημέρα πάμε??
Μαρσίντα: Ναι πάμε.
Αφού πήγαμε στον χώρο όπου είχε τα μαγαζιά ψωνίσαμε τα εξής:
                                  Εγώ :
           

Και ένα καλό ρούχο για μπαρ, γάμος και άλλα

                           Μαρσίντα :

Α! Ξέχασα. Τα ρούχα που πήρε η Μαρσίντα τα πήρα και εγώ γιατί μου άρεσαν πολύ. Κάποια στιγμή που βαρεθήκαμε να γυρίζουμε στα μαγαζιά και να ψωνίζουμε ρούχα κάτσαμε σε μια ωραία καφετέρια να πιούμε κάτι. Μετά από 5 λεπτά ηρθε ο σερβιτόρος. 
Σερβιτόρος:Τι θα πιουν τα όμορφα κορίτσια??
Μαρσίντα: Εσένα στο ποτήρι.
Εγώ: Μαρσίντα!!!!!!!, την μάλωσα σιγανά για να μην με ακούσει ο σερβιτόρος αλλά άδικος κόπος γιατί νομίζω ότι με άκουσε.
Μαρσίντα: Τι??? 
Εγώ: Τι λέει. Τι τι ρε Μαρσίντα τι τι??? Που ήρθαμε να πιούμε έναν καφέ και εσύ σαλιαρίζεις με τον σερβιτόρο. 
Μαρσίντα: Καλά σόρρυ, μου λέει με pappy face.
Εγώ:Εντάξει δεν πειράζει άλλη φορά όμως δεν θα το κάνεις.
Μαρσίντα: Εντάξει.
Σερβιτόρος: Ει είμαι και εγώ εδώ κορίτσια μήπως λέω εγώ τώρα μήπως να σας έφερνα παραγγελία, λέει και γελάμε όλοι.
Εγώ: Εμμμ ναι. Έναν nescafe με γάλα και, πάω να πω αλλά με διακόπτει η Μαρσίντα.
Μαρσίντα: Καν'τους δύο.
Σερβιτόρος: Οκ.
Αφού ήπιαμε τον καφέ μας και η ώρα είχε περάσει ηπάμε να πάμε η κάθε μία σπίτι της και σηκωθήκαμε από ένα γωνιακό τραπεζάκι που καθόμασταν. Καθώς παίρναμε το δρόμο για το γυρισμό και ήμουν βυθισμένη στις σκέψεις μου, κουτούλησα κάποια ή μάλλον κάποιον!!!!!!!!!! Σηκώνω το κεφάλι μου και αντικρίζω έναν όμορφο νέο γύρο στα 18 σαν κι εμένα με κάστανα μαλλιά και ματιά.
Εγώ: Συγ-γνώ-μη
?: Εμμ......
Εγώ: Εμμ τι?
?: Εμμ εγώ συγνώμη. Νεηθαν.
Εγώ: Εμμ Αριάννα χάρηκα.
Νεηθαν: Εγώ να δεις. Εεεεεεεεεε θέλω να πω και εγώ.
Εγώ: Χαχαχαχα ναι ναι κατάλαβα. Εμμ πρέπει να φύγω.
Νεηθαν: Ε ναι και πάλι χάρηκα, είπε και έδωσε το χέρι του για άλλη μια χηραψία και εγώ αμέσως ανταπέδωσα.
Εγώ: Και ε-γώ, είπα  τραβλίζοντας γιατί κάτι ένιωσα στο χέρι μου μόλις τελειώσει η χηραψία.