Κεφάλαιο 2

Σίας POV

Δ- Ξύπναα θα αργήσουμεε!! μου φωνάζει η αδερφή μου. Εγώ πετάγομαι από το κρεβάτι σαν ελατήριο και πάω κατευθείαν στο μπάνιο. Ξέχασα να βάλω ξυπνιτηρι! Κανω τα βασικα και ντύνομαι. Πρέπει καποια στιγμή να πάρω μεγαλύτερη ντουλάπα! Αυτή είναι πολύ μικρή και δεν χοράει όλα τα ρούχα μου! Έβαλα ένα ανοιχτόχρωμο μπλε τζιν, με σκίσιμο στα γόνατα και μια ροζ κοντή μπλούζα με μπλε γράμματα.

Αυτήν👇👇👇

Και αυτό το τζιν,αλλα με σκίσιμο στα γόνατα 👇👇

Έβαλα μέσα στην τσάντα μου όλα τα βιβλία που μας έδωσαν χτες.
Έτσι μας ειπε η δασκάλα δεν φταιω εγω.. Φόρεσα τα adidas μου, πήρα τα κλειδιά, το κινητό μου και έφυγα αφού αποχεραίτησα την μαμά και τον μπαμπά μου. Στην στάση περίμενε και η Ξένια.

Εγω- Καλημέρα

Ξ- Καλημέρα μου λεει κοιμησμένη

Εγω- Τι κάνεις;

Ξ- Χάλια... Από μεθάυριο αρχίζουν τα σχολεία... λεει και πέρνει ένα λυπημένο ύφος.

Εγω- Εε Εντάξει. Έχουμε χρόνο μεχρι μεθαύριο... της λεω και κάθομαι στο παγκάκι της στάσης.

[...]

Εγω- Καλημέρα κορίτσια λεω

Ε- Καλημέρα λεει χαρούμενη η Έλλη

Εγω- Τι έχεις και είσαι ετσι;

Ε- Είμαι χαρούμενη γιατί σε λίγο καιρό θα πάμε εκδρομή!! μας λεει χαρούμενα

Εγω- Δεν γίνεται, μόλις ανοίξαμε της λεω

Ε- Καλα... Θα δείτε.. μας λεει και χτυπάει το κουδούνι. Μπαίνουμε μέσα με την Ξένια και καθόμαστε στις θέσεις μας. Τα παιδιά από πίσω αρχίζουν να μιλάνε για εμάς... ΞΑΝΆ!!!

Ξ- Θα σκάσετε επιτέλους!! τους φωνάζει η Ξένια και έφυγαν σχεδόν τρέχοντας. Την φοβούνται λίγο...

Μπήκε μέσα η κυρία και άρχισε να μας μιλάει...

Κυρία- Παιδιά σε λίγο καιρό θα πάμε μια εκδρομή μας ανακοινώνει η κυρία και τα παιδιά αρχίζουν να φωναζουν.

Κυ- Ησυχία!

" Πού θα πάμε?" ρωτάει η Φανή την κυρία. Η Φανή είναι λίγο περίεργη... Δηλαδή, καποιες φορές κάνει τις βλακείες με τα άλλα παιδια και κάποιες άλλες είναι το φυτό της τάξης... Δεν ξέρω γιατι...

Κυ- Θα σας πούμε αύριο λεει η κυρία και μας κάνει νόημα να βγούμε έξω.

[...]

Τελικά κάναμε μόνο 4 ώρες...  Νόμιζα ότι θα καθόμασταν περισσότερο. Όμως έγινε θαύμα! Θα καθόμασταν άλλες 1-2 ώρες αλλα συνεδρίαζαν οι καθηγητές και μας άφησαν να φύγουμε. Μάλον για την εκδρομή θα έλεγαν... Τελικά ειχε δικιο η Έλλη...

Πήγαμε να παρουμε καφέ με τα κορίτσια και μετά χωριστήκαμε η καθεμιά σπίτι της,εκτός από την Ξένια, που ήρθε πάλι στο σπιτι μου.

Εγω- Ήρθαμεε!! φωνάζω μόλις μπαίνω μέσα στο σπίτι.

Μαμά - Καλώστες λεει η μαμά μου και μας αγκαλιάζει.

Μ- Να σας βάλω να φάτε; μας ρωτάει

Εγω- Τι έχουμε;

Μ- Ρύζι

Εγω- Τέλεια!  λέω

Εγω- Μαμά θα έρθουμε σε λίγο να φάμε. Θα πάμε πρωτα πάνω να μιλήσουμε λίγο λέω στην μαμά μου και μου γνεφει θετικά σαν να  μου λεει " Εντάξει" .

Μπαίνουμε στο δωμάτιό μου με την Ξένια και πετάμε κατευθείαν τις τσάντες μας κάτω.

Ξ- Πωωω... Πολύ βαριές!

Εγω- Έλεος!  Τζάμπα μας είπαν να τις πάρουμε! Αφού δεν κάναμε τίποτα! λεω θυμωμενη και κάθομαι στο κρεβάτι μου.

Εγω- Λοιπον...;

Ξ- Τι λοιπον; με ρωτει η Ξένια

Εγω- Σού αρεσει κανενας;

Ξ- Ναι... λεει ντροπαλα

Εγω- Ποιος; την ρωταω ενθουσιασμένη

Ξ- Είναι από τα αγγλικά μου λεει και κοιταει κάτω

Εγω- Έλα ρε. Εμένα ντρέπεσε; Αφού πάντα λέγαμε για τέτοια εμεις! της λεω για να χαλαρώσει.

Ξ- Οκ... μου λεει και σηκωνει το κεφάλι της από κάτω και με κοιτάει.

Ξ- Ειναι... Ο Π-- δεν πρόλαβε να τελειώσει, γιατί μπηκε στο δωμάτιο η μαμά μου.

Μαμ- Συγγνώμη κοριτσια... Θε έρθετε να φάτε; μας ρωτάει και ως απάντηση πέρνει τις κοιλιές, εμένα με της Ξένιας να γουργουρίζουν. Γελάσαμε λιγο και απαντησαμε στην μαμά μου ναι. Κατεβηκαμε κάτω και αρχίσαμε να τρώμε.

[...]

Εγω- Τελικά ποιος σου αρέσει; την ρωτάω,αφού έχουμε τελειώσει το φαγητό και είμαστε στο δωμάτιο μου.

Ξ- Ειναι ο Π- λεει, αλλα πάλι κάτι μας διέκοψε! Αυτό το κάτι ήταν το κινητό της Ξένιας και μετά από λιγο χτυπησε και το δικό μου.
Ανοίγουμε τα κινητά μας και βλέπουμε ότι έχουμε μήνυμα από την κυρία του φροντιστηρίου.

* Κυρία

Έλα σήμερα στο φροντιστήριο αν μπορείς, για να κανονίσουμε το πρόγραμμα, στις 4 .

                                                                                                        Εγώ *
                                                                                                    Εντάξει

Το ίδιο έλεγε και το μηνυμα της Ξένιας.

Ξ- Αρα... Πρέπει να φτιαχτω!! ουρλιάζει και αρχίζει να τρέχει σαν την χαζή. Εγώ αρχίζω να γελάω.

Ξ- Μην γελας! μου λεει ενοχλημενη.

[...]

Ετοιμαστηκαμε,πήραμε τα πράγματα μας,τα έβαλα σε μια μεσαία σε μέγεθος τσάντα και φυγαμε.  Περπατούσαμε περίπου 10-15 λεπτα και φτασαμε. Όλα τα παιδιά ήταν ήδη εκεί. Το βλέμμα μου έπεσε πάνω στον Πέτρο,που φορούσε μόνο μαύρα ρούχα. Φορούσε μια μαύρη φόρμα και μια μαύρη ζακέτα από πάνω. Μπλούζα δεν ειδα γιατί ειχε κλειστή την ζακέτα του. Μιλούσε με τους κολλητούς του. Εκείνη την στιγμή γύρισα και είδα την Ξένια να κοιτάει έναν από τους κολλητούς του Πέτρου, τον ... Αλήθεια ποιον κοιτάει; Είναι και οι δυο φίλοι του Πέτρου σχεδόν στο ίδιο σημείο. Αχ! Ποιον κοιτάει τωρα;! Την σκουντάω,γιατί κοιτούσε σαν να ήταν λιωμένη,με ένα μεγάλο χαμόγελο. Αφού επανήλθε μπήκαμε μέσα.

Κυρία - Καθίστε παιδιά μας ειπε και όλοι υπακουσαμε.

Κ- Λοιπόν... Πρέπει να βρούμε ώρα και μέρες λεει η κυρία και μας κοιταει όλους.

Παύλος- Εμένα με βολεύει την Παρασκευή λεει.

Πέτρος - Κι εμένα... λεει αδιαφορα ο Πέτρος και κοιτάει το κινητό του.

Θάνος- Κι εμένα! πετάγεται ο Θάνος μετά από λίγο.

Κ- Εσείς κορίτσια; ρωταει η κυρία και μας κοιτάει.

Εγω- Εμ... κι εμένα δεν έχω πρόβλημα.

Ξ- Οκ...

Κ- Άρα Παρασκευή; ρωταει για σιγουριά η κυρία Μαριλένα.

" Ναι" λέμε όλοι ταυτόχρονα και γελαμε όλοι εκτός από τον Πέτρο ,που πληκτρολογούσε κάτι στο κινητό του.
Όταν μας άφησε η κυρία να φύγουμε βγήκαμε όλοι έξω. Τελικά θα έχουμε αγγλικά καθε Τέταρτη κι Παρασκευή, στις 4-6 το απόγευμα.

Καθώς βγαίναμε, η Ξένια κουτούλησε με τον Παύλο και μόλις τον κοίταξε κοκκίνησε. Εντάξει! Τώρα κατάλαβα ποιος της αρέσει!

Ξ- Συγγνώμη λεει ντροπαλα η Ξένια. Οκ.. Τώρα είμαι σίγουρη !! Ο Παύλος της αρέσει!

Πα- Δεν πειράζει της λεει αυτός και της δίνει ένα γλυκό χαμόγελο. Χμ...παίζει και του Παύλου να του αρέσει η Ξένια.. Αργά ή γρήγορα θα το ανακαλύψω!

Δεν κάνουμε παρέα με όλους! Μόνο με τον Θάνο. Αυτός είναι πιο φιλικός από τους άλλους δυο! Οι άλλοι το παίζουν σκληροί. Δεν ειναι τόσο σκληροί! Έτσι νομίζω... Καλά ,μετά από αυτό που έγινε με την Ξένια ,σίγουρα ο Παύλος δεν είναι τόσο σκληρός! Για τον Πέτρο δεν ξέρω...

Όταν πήγαμε να φύγουμε, ο Θάνος άρχισε να μας μιλάει για το σχολείο και τέτοια. Τελικά πιασαμε κουβέντα μαζί του...

Εγω- Εμείς θα πάμε εκδρομή! λεω χαρούμενη

Θ- Πωω.. Τυχεροι! Καλά, καλά δεν αρχίσατε το σχολείο και θα πάτε εκδρομή! λεει με παράπονο ο Θάνος.

Πε- Καλά μην χέραισε τόσο! λεει απότομα ο Πέτρος . Αλλά σε ποιον το ειπε;

Θ- Σε εμένα μιλάς; τον ρωτάει ο Θάνος

Πε- Όχι... Στην... Σία; λεει ενώ προσπαθεί να θυμιθεί το ονομά μου.

Εγω- Γιατί παρακαλώ να μην χέρομαι; τον ρωτάω ενοχλημένη

Πε- Γιατί, για να σας πάνε από τώρα εκδρομή θα έχουν λόγο.

Εγω- Τι λόγο;

Πε- Πού να ξέρω;

Πε- Μάλον δεν θα σας πάνε την εκδρομή του μήνα,γι'αυτό είπαν να σας πάνε τώρα. Λεει αφιάφορα.

Εγω- Επειδή εσύ δεν έχεις καλό σχολείο δεν σου φταίω εγώ! του λέω αυτή την φορά θυμωμένη.

Πε- Το σχολείο μου ειναι τέλειο λεει λες και ειναι παλάτι.

Εγω- Ναι... Το εχω δει, για αυτό στο λέω

Πε- Τι ζόρι τραβάς; λεει ενώ έρχεται προς το μέρος μου.

Εγω- Εγώ ή εσύ;

Εγω- Εσύ το άρχισες πρώτος!

Πε- Δεν μας παρατας; λεει και πάει να φύγει αλλά εγώ τον αρπάζω από το χέρι και τον γυρνάω προς το μέρος μου.

Πε- Πας καλά; Άσε με! μου φωνάζει άλλα εγώ τον σφίγγω και αρχίζω να πιέζω τα μακριά μου νύχια στο χέρι του. Αυτός βγάζει έναν μορφασμό πόνου και τον αφήνω. Πέρνω την τσάντα μου και φεύγω με γρήγορα βήματα. Από πίσω μου ακούω βήματα κι γυρνάω να δω ποιος είναι. Με αρπάζει από το χέρι και με σπρώχνει σε έναν τοίχο.

Πε- Μην τολμήσεις να με αγγίξεις ξανά! μου φωνάζει μες στα μούτρα.

Εγω- Αν με ξανανευριάσεις θα στο κάνω χίλιες φορές όχι μόνο μία! του λεω νευριασμενη, έτοιμη να εκραγώ!😡

Πε- Προσπάθησε και θα δεις τι θα πάθεις μου λεει και με πλησιάζει. Φαίνεται πολύ θυμωμενος!

Εγω- Οκ... του λέω και πάω να τον χτυπήσω αλλά μου πιάνει τα χέρια και μου τα σφίγγει.

Πε- Πονας;

Εγω- Άσε με! του φωνάζω, αλλά αυτός με σφίγγει κι άλλο!

Πε- Θα σε αφήσω μόνο αν μου ζητήσεις συγγνώμη

Εγώ- Ποτέ! του φωνάζω και με σφίγγει κι άλλο! Νιώθω τα χέρια μου να μουδιάζουν!

Εγω- Άσε με!! του φωνάζω πολύ δυνατά, αλλά αυτός δεν με αφήνει.

Πε- Θα πεις συγγνώμη να τελειωνουμε;

Εγω- Θα το πω... Αλλά να ξέρεις ότι δεν θα το εννοώ! ! συνεχίζω να του φωνάζω.

Εγώ- Συ...Συγγνωμη του λέω με δυσκολία γιατί τα χέρια μου πονάνε πολύ!

Πε- Επιτέλους! λεει και με αφήνει. Όταν με αφήνει νιώθω μια μεγάλη ανακούφιση. Πόσο θα ήθελα να τον χαστουκίσω! Αλλά δεν μπορω!!! Τα χέρια μου ειναι ακομα μουδιασμένα!

Εγω- Ευχαριστηθηκες; τον ρωταω θυμωμένη

Πε- Πολυ λεει. Ααα Δεν θα τα πάμε καλά!

Εγω- Θα σου λεγα τιποτα αλλα εχε χάρη! λεω ψυθιριστα αλλα με άκουσε.

Πε- Τι θα μου ελεγες; ρωταει παλι εκνευρισμένος.

Εγω- Πολλά και διάφορα!  του λέω ειρωνικά. Πηγε να με βρίσει,αλλα εκείνη την στιγμή ένιωσα πόνο στους καρπούς μου.
Έκανα έναν μορφασμό πόνου και αυτός κατευθείαν κοίταξε τα χερια μου.

Πε- Συγγνώμη λεει σιγανά. Τι; Τι έγινε μολις; Ειπε ο Πέτρος ΣΥΓΓΝΩΜΗ; ;; Σε εμένα κι ολας!! Wow!! Δεν περίμενα ποτέ να ακούσω από το στόμα του Πέτρου να λεει συγγνωμη! Πόσο μάλλον σε εμενα!!

Εγω- Τι ειπες; τον ρωτάω και τον κοιτάω με απορία

Πε- Συγγνωμη ξαναλέει

Εγω- Σορυ δεν σε ακούω του λεω. Φυσικα και το άκουσα απλά ηθελα να το ακούσω καθαρά και δυνατά. Ξέρω οτι δεν του αρέσει να λέει συγγνώμη. Ούτε εμένα μ'αρέσει.

Πε- ΣΥΓΓΝΩΜΗ φωναζει τώρα και εγώ γελάω,γιατί τον έκανα να το πει δυνατά.

Εγω- Συγχωρεμένος!

Πε- Αυτό ειναι καλό;

Εγω- Όχι γιατί σε λιγο θα έχεις πεθάνει.. του λέω και αρχίζω να τον κυνηγάω. Αρχισαμε να τρέχουμε και περασαμε μπροστά απο τα παιδια. Ολοι μας κοιτουσαν λες και ειμαστε εξωγηινοι!

Πε- Δεν πρόκειται να με πιασεις λεει

Εγω- Νομίζεις του λεω και αρχίζω να τρέχω πολύ γρήγορα. Σε λιγο τον ειχα πιάσει!

Εγω- Σε επιασα! του λεω και τον τραβάω από την ζακέτα.

Πε- Γαμωτο! λεει νευριασμένος

Πε- Τρεχεις πολύ γρήγορα ! λεει εκπληκτικτος

Εγω- Το ξέρω! λεω και τινάζω το μαλλί μου

Πε- Ψωνιο.. λεει

Εγω- Ποιος μιλησε!  Η Ψωνάρα του κόσμου! Που κάθεται ώρες στον καθρεφτη και κοιτάει τους ανύπαρκτους κοιλιακούς!

Πε- Πώς το ξερεις; με ρωτάει και εγω αρχίζω να γελάω

Εγω- Το φαντάστικα του λέω και συνεχίζω να γελάω

Εγω- Άρα το παραδέχεσε ότι δεν έχεις κοιλιακους! του λεω γελωντας.

Πε- Εννοείται πως έχω! Θα στο αποδείξω... κάτι ειπε στο τέλος αλλά δεν άκουσα.

Προχωράω μπροστά γελοντας και ο Πέτρος έχει μείνει στήλη άλατος. Δεν το περιμενε!

Εγω- Πάμε λέω στην Ξένια και σηκωνεται από την καρέκλα της.

Ξ- Τι εγινε; με ρωτάει με περιεργια

Εγω- Θα σου πω στο σπίτι της λεω και συνεχίζουμε να προχωράμε...

Alohaaaa!!!

Τι κάνετε;;

Μπήκε όλη η παρέα σήμερα! !!

Ολους τους είδατε!!

Δεν ξέρω πότε θα ανεβάσω στο άλλο...😐😑

Θα προσπαθήσω να ανεβάσω αυριο!
Να ξερετε δεν υπόσχομαι τιποτα! ! Απλα θα προσπαθησω...

Πώς σας φάνηκε;;;

Ελπίζω να σας άρεσε!!!❤❤😘😘

Δεν μπορειτε να πειτε είναι μεγαλο! 1920 λέξεις

Γράψτε σχολια 💬💭📝και πατήστε αστεράκι⭐⭐⭐

Τα λεμε στο επόμενοοοο!!!

Πολλά Φιλουμπάκια❤❤❤❤

D22❤U

P.S.  Ακόμα δεν ξέρω αν θα το συνεχίσω...💁







  

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top