Ανοίγω τα μάτια μου και προσπαθώ να σηκωθώ αλλά νιώθω ένα βάρος στην μέση μου. Βλέπω το χέρι του Μάριου να με κρατάει σφιχτά κοντά του με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σηκωθώ. Προσπαθώ να σηκώσω το χέρι του αλλά με σφίγγει ακόμα πιο πολύ. Γαμωτο μου δηλαδή ....και θέλω να κατουρησω....και πεινάω. Μετά από μερικές προσπάθειες να σηκωθώ θυμώνω οπότε του τραβάω το χέρι και κάθομαι καλύτερα για να σηκωθώ αλλά πιάνει το χέρι μου βιαστικά.

Μ-"Που πας;" γυρνάω και έχει ακόμα κλειστά να μάτια του. "Που πας ρώτησα ;"

Α-"Βαρέθηκα " με τραβάει στο κρεβάτι και έρχεται από πάνω μου.

Μ-"Κάτι μου έρχεται στο μυαλό μου "

Αρχίζει να με φιλάει και ανταποκρινομαι για λίγο αλλά μετά από λίγο τον σπρώχνω έχοντας μια ξινιλα στην μούρη μου. Είμαι σίγουρη ότι θύμωσε γιατί η φλεφα στο μέτωπο του έγινε πολύ έντονη.

Μ-"Το καταλαβαίνω γιατί δεν θες αλλά γιατί είναι έτσι η μούρη σου ;"

Α-"Πως είναι η μούρη μου ;"

Μ-"Έτσι " λέει και με δείχνει με τον δείκτη του.

Τον σπρώχνω από πάνω μου και κατεβαίνω τα σκαλιά.

Πάω στον πάγκο της κουζίνας και αρχίζω να τρώω κάτι κρουασανακια βουτύρου που είχε , μετά από λίγο παίρνω και πίνω ένα ποτήρι γάλα. Μπορώ να πω νιώθω πολύ καλύτερα τώρα.

Πάω να φάω άλλο ένα κρουασανακι όταν βλέπω τον Μάριο να κατεβαίνει φορώντας μόνο μια μαύρη φόρμα , βλέπω τους κοιλιακούς και τα μπράτσα του που από την τελευταία φορά έχουν γίνει τεράστια και μου πέφτει το κρουασανακι από το χέρι ενώ έχω μείνει με ανοιχτώ το στόμα. Παμαγιααα μουυυ!!! Στον Όλυμπο βρίσκομαι ;!! Ανακατεύει τα βρεγμένα του μαλλιά με το χέρι του και ετοιμάζεται να μου πέσει να σαγόνι στο πάτωμα. Με το που πατάει το πόδι του στο τελευταίο σκαλί πριν προλάβει να σηκώσει το κεφάλι του , τον σπρώχνω στον τοίχο , πέφτω πάνω του και αρχίζω να τον φιλάω λυσσασμένα.

Με απομακρύνει για να πάρει ανάσα και με κοιτάει ξαφνιασμένος.

Μ-"Όχι ότι παραπονιέμαι αλλά γιατί όλο αυτό ;" κατεβάζω τα χέρια του απότομα και του λέω 'σκάσε και φίλα με ' πριν αρχίσω να τον ξανά φιλάω και να δαγκώνω τα χείλια του λαίμαργα. Πηδάω πάνω του και με πιάνει ενώ με κολλάει στον τοίχο. Μην με ρωτάτε , ούτε εγώ ξέρω από που τόση πολύ λύσσα στα ξαφνικά. Του τραβάω τα μαλλιά και μου ζουλαει τα οπίσθια κάνοντας με να αναστεναξω. Κολλάει το σώμα του παραπάνω στο δικό του και καταλαβαίνω από το μόριο του πόσο πολύ έχει ανάψει. Και έτσι ξαφνικά , ξενέρωμα , πουφ πάει. Τον σπρώχνω και κατεβαίνω από πάνω του ενώ ανεβαίνω χαλαρά τα σκαλιά.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και ξαπλώνω πάνω στο κρεβάτι μου ενώ ανάβω και ένα τσιγάρο. Μετά από λίγο μπαίνω με φόρα ο Μάριος μέσα και μου φωνάζει.

Μ-"Τι ήταν αυτό εκεί κάτω ;"

Α-"μμ;"

Μ-"Δεν μπορείς να με αφήνεις ξαναμενο και να φεύγεις. Θα τελειώνεις αυτό που αρχίζεις κατάλαβες ;"

Α-"Δεν ήθελα άλλο " του απαντάει και με κοιτάζει σαν χανος

Μ-"Α ΑΡΑ ΑΦΟΥ ΙΚΑΝΟΠΟΙΉΘΗΚΕΣ ΕΣΥ ΟΛΑ ΜΙΑ ΧΑΡΑ "

Α-"Μπορείς να μην φωνάζεις ; Εγώ μια χαρά σε βλέπω " είναι ξαναμενος είναι η αλήθεια , του Ρίχνω μια ματιά και γελάω λίγο.

Μ-"Καταρχάς δεν σου είπα να κόψεις αυτόν τον διάολο ;"αρπάζει το τσιγάρο από το χέρι μου και το πετάει στο πάτωμα ενώ το σβήνει με το πόδι του. "Και μια χαρά με βλέπεις ;" ρωτάει σαρκαστικά και αρπάζει το χέρι μου και το βάζει πάνω στο μόριο του. "Εσένα αυτό σου φαίνεται μια χαρά ; "

Ωχ να την πάλη αυτή η κάψα. Τον τραβάω και τον Ρίχνω στο κρεβάτι.

Α-"Έχεις δίκιο δεν είναι εντάξει κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό "

Πάω από πάνω του και αρχίζω να τον φιλάω λυσσασμένα ξανά. Βγάζω την μπλουζα μου και την φόρμα μου. Περνάω την γλώσσα μου πάνω από τους κοιλιακούς του και αφήνω ένα μονοπάτι φιλιών μέχρι τον λαιμό του ενώ αρχίζω να πιπιλαω και να δαγκώνω αυτό το σημείο. Ερεθιζεται και βάζει χέρια του στον πισινό μου ενώ με τραβάει πιο κοντά του και εκεί που πάει να μου ξεκουμπωσει το σουτιέν .... Ναιπ Καλά το φανταστηκατε .... Ξενερωνω πάλι και σηκώνομαι έτσι ξαφνικά από πάνω του και πάω στο μπάνιο ενώ τον ακούω να τρέχει από πίσω μου αλλά κλείνω γρήγορα την πόρτα και την κλειδωνω

Μ-"Άρια άνοιξε την γαμωπορτα θα την σπάσω " φωνάζει και εγώ γελάω τόσο δυνατά από μέσα μέχρι που ακούω ένα δυνατό τρίξιμο στην πόρτα και μετά σιωπή.

Μπαίνω και κάνω ένα γρήγορο μπάνιο και βγαίνω προσεχτικά έξω μην και δω το θηρίο.

Φοράω μια μπλούζα του και ένα μποξερακι του μιας και δεν σκοπεύω να βγω από το σπίτι καθόλου σήμερα. Δυο εβδομάδες που έχω γυρίσει από .... Ξέρετε .... Έχω κάτι σαν αναρρωτική άδεια από τον Μάριο. Εγώ είμαι καλά , δηλαδή άμα δεν το αναφέρει κανένας είμαι καλά , αλλά ακόμα δεν έχω κάνει κάτι με τον Μάριο , πριν λίγο καιρό είναι η αλήθεια ότι προσπαθήσαμε αλλά όταν έβγαλε τα ρούχα μου και είδε τις μελανιές στο σώμα μου και τις ουλες στον λαιμό μου και τους αστραγάλους μου θύμωσε , ε και μετά κολωσα και εγώ και καταλάβατε , τίποτα ακόμα.

Κατεβαίνω κάτω χοροπηδώντας τα σκαλιά και κοιτάζω τον Μάριο που με κοίταζε αγριεμενος με σταυρωμένα τα χέρια του.

Α-"Έλα μωρό μου δεν νομίζω να είσαι νευριασμένος για πριν. " Πάω κοντά του και με σπρώχνει λίγο πίσω.

Μαζεύω το σώμα μου και τον κοιτάζω με κατεβασμένα τα μούτρα λυπημένα. Αρχίζει από το ράδιο να ακούγετε το despacito , δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου άρχισα να χοροπηδάω και να τραγουδάω όπως να ναι τα λόγια γιατί δεν τα ξέρω. Παίρνει το μάτι μου τον Μάριο να στραβοχαμογελαει ενώ ρολαρε τα μάτια του.

Μ-"Είσαι θεοπαλαβη" μου λέει πάει να ανοίξει την πόρτα που χτύπαγε.

Εγώ ακόμα εκεί να χτυπιεμαι σαν καθυστερημένο μέχρι που βλέπω τον Μάριο να πλησιάζει με τον Γιάννη.

Γ-"Είναι καλά ;

Μ-"Κανένας δεν ξέρει ".... Μισό ... Για εμένα μιλάνε ;

Α-"Χεευυ" σταματάω και βγάζω τα βρεγμένα μαλλιά μου που έχουν κολλήσει στην μούρη μου.

Βλέπω τα μάτια του Γιάννη να πηγαίνουν προς τα κάτω και να κολλάνε , το παρατηρώ όπως και ο Μάριος και κοιτάζουμε και εμείς. Η μπλούζα του Μάριου είχε βραχεί από τα μαλλιά μου και είχε κολλήσει πάνω στα γυμνά μου στηθοι με αποτέλεσμα να διαφανιζει. Οοοο σκατα. Έρχεται γρήγορα ο Μάριος κοντά μου και αφού βγάλει την μπλούζα του μου την φοράει.

Α-"Ρε Μάριε θα σκάσω "

Μ-"Να σκάσεις , δεν θα την βγάλεις " μου λέει αυστηρά και μουτρωνω.

Ποοο νευρακια , να το κοιτάξει δεν κάνει καλό.

Γυρνάει στον Γιάννη το ίδιο αυστηρά και τον ρωτάει

Μ-"Πως και από εδώ Γιάννη τι θέλεις ;"

Γ-"Να ήρθα να δω πως είναι η άρια μετά από αυτό που έγινε με τον Χρήστο.

Με κοιτάει ο Μάριος προσπαθώντας να με καθησυχάσει γιατί το έχει καταλάβει το κόλπο αλλά είναι ήδη πολύ αργά. "ΓΙΑΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΈΡΕΙΣ"του φωνάζω και πέφτω στην αγκαλιά του Μάριου σαν μικρό παιδί και κλαίω βουβα. Αμάν γιατί το αναφέρουν όλοι δεν μπορώ να το καταλάβω. Τρέχω και κάθομαι έξω σε μια ξαπλώστρα δίπλα στην πισίνα με τα πόδια μου αγκαλιά και βλέπω τον Γιάννη να με πλησιάζει.

Γ-"Μπορώ να καθήσω ;" δεν του απαντάω και κάθεται απέναντι μου. "Συγγνώμη δεν ήθελα να σε ταραξω , δεν ήξερα , δεν θα σου ξανά μιλήσω για αυτό. Για την ακρίβεια "σηκώνεται και κάθεται δίπλα μου περνώντας το χέρι του γύρο μου "σκεφτόμουν άμα θα ήθελες να έρθεις το βράδυ μαζί μας έξω "

Α-"Θα είναι και ο Μάριος ;"

Γ-"Θα είναι και ο Μάριος " το σκέφτομαι λίγο και γιατί όχι θα είναι καλή ιδέα πιστεύω , εξάλλου θα είναι και ο Μάριος εκεί.

Α-"Εντάξει "

Γ-"ωραία "σηκώνεται με φιλάει στο μέτωπο και φεύγει.  . .