Κρατούμενη (2)

Με πήγε μέχρι το δωμάτιο και μου έβαλες τις αλυσίδες , περίμενα να φύγει αλλά με έριξε στο κρεβάτι και άρχισε να με φιλάει δεν αντιστάθηκα αλλά ήθελα να τελειώνει και να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται. Όχι μόνο δεν σταμάταγε αλλά άρχισε να μου βγάζει και την μπλούζα όμως άρχισα να αντιδραω και σταμάτησε , ευτυχώς θες μου έφυγε. Μετά από λίγο μπήκε μέσα με άλλη μια αλυσίδα. Με άρπαξε και με κόλλησε στον τοίχο και προσπάθησε να την βάλει στον λαιμό μου.

Α-"Όχι Χρήστο σταματά. Χρήστο όχι είπα σταματά "

Προσπάθησα να αντισταθώ αλλά είναι πιο δυνατός από εμένα και κατάφερε να μου την βάλει. Αρχίζει να με φιλάει και μου σκίζει την μπλούζα και το Σορτ που φοραγα , μου βγάζει τα εσώρουχα και αφού αφαιρεί και την δικιά του μπλούζα , κατεβάζει το παντελόνι του μαζί με το μποξερακι του , με σηκώνει και με κολλάει στον τοίχο ενώ εγώ εγώ τυλιγω τα πόδια μου γύρο του για να μην πέσω.

Α-"Σε παρακαλώ σταματά , μπορείς ακόμα να σταματήσεις , Χρήστο άκουσε με "

Μάταια όμως. Μπαίνει μέσα μου τόσο δυνατά και τόσο απότομα που τέτοιο πόνο δεν έχω ξανά νιώσει την ζωή μου. Συνεχίζει να μπαίνω βγαίνει και είναι άγριος μαζί μου εγώ πλέον στηρίζω τα χέρια μου στους ώμους του και αφήνω τα δάκρυα μου να κυλήσουν στην πλάτη του. Συνεχίζει να με καρφώνει αλλά εγώ πλέον τρέμω και σε κάθε ώθηση μου ξεφεύγει ένας λυγμός ενώ τα νύχια μου έχουν καρφωθεί στην σάρκα του.

Όταν επιτέλους τελείωσε μου φόρεσε την μπλούζα του , με έβαλε στο κρεβάτι και με σκέπασε αφού ντύθηκε και εκείνος άνοιξε την πόρτα και έφυγε. Όσο κουρασμένη και να ήμουνα δεν μπορούσα να κοιμηθώ , έκλαιγα , έκλαιγα δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Έκλαιγα γιατί με πονάει το σώμα μου η ψυχή μου , πονάω παντού και τώρα ξέρω , είμαι σίγουρη ότι θα μου κάνει πολλά δεν θα σταματήσει εκεί.

Ξημερώνει και δεν έχω κλείσει ματι δεν μπορώ , τα μάτια μου έχουν κοκκινίσει από το κλάμα.

Μετά από ώρα μπαίνει μέσα με έναν δίσκο με φαγητό.

Χ-"Καλημέρα μωρό μου σου έφερα φαγητό " δεν έκανα τίποτα κάθισα κουλουριασμενη στην άκρη του κρεβατιού έτσι ακριβώς όπως ήμουν. "Φάε και θα σε πάω βόλτα στην κήπο το υπόσχομαι. "

Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε η βόλτα στον κήπο και θα μου κάνει καλό στα πόδια μου να σηκωθώ.

Γυρνάω το κεφάλι μου και σηκώνομαι σιγά σιγά και κοιτάζω τον δίσκο σηκώνομαι και τρώω μερικά από αυτά που είχε πάνω. Ντύθηκα με τα ρούχα που μου έφερε και πήγαμε στον κήπο. Ήμουν πολύ ήσυχη γιατί δεν ήθελα να με ξανά πάει στο δωμάτιο. Πρέπει να το παραδεκτω μου έχει τσακίσει τον εγωισμό μου. Με πήγε στον δωμάτιο μετα από κάποια ώρα. Κάθομαι στο κρεβάτι και μου λέει γδυσου. Όχι πάλι. Αυτό συνεχίστηκε για τρεις μέρες δεν αντέχω άλλο.

Γυρίζουμε στο δωμάτιο και με πετάει πάνω στο κρεβάτι.
Α-"Σε,παρακαλώ Χρήστο όχι άλλο δεν μπορώ άλλο πονάω "

Χ-"Εντάξει θα δοκιμάσουμε κάτι άλλο. "

Α-"Σε παρακαλώ άσε με να φύγω Δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα. "

Χ-"μόνο όταν το πω εγώ μωρό μου "

Μου πετάει τα ρούχα κάτω και έρχεται από πίσω ,βάζει το χέρι του στο λαιμό μου και μου σηκώνει το κεφάλι. "Πέσε κάτω " Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς και τον υπακούω. Κρατάω την αλυσίδα με ένα ένα του χέρι και το άλλο το έχει βάλει στη μέση μου για να με καθοδηγεί και μπαίνει μέσα μου από πίσω.

Χ-"Πες την αλήθεια μωρό μου δεν έχει ξανά κάνει κάτι τέτοιο "

Α-"όχι "

Χ-"Χαίρομαι που κανείς κάτι μαζί μου για πρώτη φορά "

Τον μισώ Δεν μπορώ άλλο , δεν το αντέχω. Του φωνάζω "ΣΤΑΜΑΤΑ"

Χ-"Δεν τελείωσα μαζί σου "λέει και έρχεται μπροστά μου "Παρτον στο στόμα σου. "

Α-"Όχι Όχι όχι όχι σε παρακαλώ δεν θέλω ότι θες εκτός από αυτό."

Δεν με ακούει όμως αρπάζει βίαια το κεφάλι μου και το βάζει στο στόμα μου. Εγώ κλαίω και τον παρακαλάω αλλά Δεν με ακούει και τελειώνει μέσα στο στόμα μου.

Χ-"Μην τα φτύσεις " τον υπακούω όμως μετά από λίγο κάνω εμετό θυμώνει και φεύγει.

Αρπάζω και φοράω Την μπλούζα και το σλιπακι μου. Αυτό ήταν τελείωσε Δεν αντέχω άλλο. Τυλιγω την αλυσίδα από το κολάρο στο λαιμό μου και ανεβαίνω στο κρεβάτι. Μάριε μωρό μου συγγνώμη αλλά δεν αντέχω άλλο , ελπίζω να σε ξανά δω.

. . . 

Άσπρο κενό , έτσι είναι άραγε ο θάνατος είναι όμορφο , γιατί όμως πιάνει καταιγίδα ; Με χτυπάει κεραυνός , και δεύτερη φορά , την Τρίτη ανοίγω τα μάτια μου. Βλέπω τον Χρήστο και παθαίνω κρίση.

Α-"ΓΙΑΤΊ ΜΕ ΕΣΩΣΕΣ? ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙΣ ? ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ "

Χ-"Σταματά. Άρια. Σταματά σου λέω "

Ο γιατρός μου κάνει ένεση και Όλα θολώνουν και πηγαίνουν πιο αργά άνθρωποι μπαίνω βγαίνουν στο δωμάτιο αλλά δεν καταλαβαίνω πολλά. Νιώθω κάποιον να με σηκώνει Τον νιώθω να περπατάει και μετά ξαφνικά φως , πολύ έντονο φως ...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top