Ξεκινάμε , ήρθε η σειρά η δική μου και του Μάριου. Μπήκαμε μέσα στο μαύρο κάμπριο αμάξι του και ξεκινήσαμε. Όταν φτάσαμε ο Μάριος βγήκε έξω πρώτος ,ήρθε ,μου ανήξε την πόρτα και μου έδωσε το χέρι του για να βγω έξω , έδωσε τα κλειδιά στον παρκαδωρο , που εντωμεταξύ έχει αντικατασταθεί με δικό μας άτομο ώστε να βάλει το αυτοκίνητο στην σωστή θέση , και μπαίνουμε μέσα στο μεγάλο κτήριο. Είμαι πολύ εντυπωσιασμενη αλλά δεν το δείχνω , το παίζω αδιάφορη. Καθόμαστε όρθιοι δίπλα από ένα τεράστιο τραπέζι και έρχεται ένας σερβιτόρος να μας προσφέρει σαμπάνια , επίσης δικό μας άτομο , εκτός από αυτόν έχω προσέξει ακόμα οκτώ δικά μας ζευγάρια μέσα στον κεντρικό χώρο και ακόμα έρχονται κι άλλοι. Μετά από το σύνθημα του Ηλία καθόμαστε με τον Μάριο στο τραπέζι και ξεκινάμε τα στοιχήματα , στημένο παιχνίδι , δικός μας και αυτός , κερδίζουμε πάντα για να κρατάμε την προσοχή πάνω μας ελπίζοντας ότι οι φύλακες θα το προσέξουν αυτό και θα έχουμε όλη την προσοχή πάνω μας. Μετά από κάποια ώρα εμφανίζεται ένας μεγαλόσωμος μαυροφορεμένος άντρας και ζητάει να τον ακολουθήσουμε , τον ρωτάω γιατί και απαντάει για πιθανή κλοπή , εγώ και καλά εξοργισμενη αρχίσω να φωνάζω ενώ περπατάω έντονα μπροστά του στο γραφείο που θέλει να πάμε δίνοντας το okay στον Γιάννη να κάνει την κίνηση του τώρα που έχω την προσοχή όλων. Χάνεται από την οπτική μου επαφή και τώρα είναι που έρχεται το δύσκολο κομμάτι η ληστεία. Μπαίνω στο γραφείο και αφού με ψάξουν για τυχόν συσκευές τους λέω εξοργισμενη' τι πράγματα είναι αυτά ; εγώ είμαι μια τίμια γυναίκα. 'Και' αχ Παναγία μου εγώ και κύρια να κατηγορούμε για κάτι τέτοιο απαράδεκτο , προσβλητικό " προσποιούμαι ότι χάνω τις αισθήσεις μου για λίγο και λέω Στον Μάριο Την ατάκα του "Καλέ μου μπορείς να πας να φέρεις το φάρμακο μου από το αμάξι ; Ξέρετε κύριε φύλακα είμαι διαβητική " Φυσικά και τον άφησαν να φύγει. Χτυπάει ο συναγερμός και αρχίζουν να μας τραβάνε όλους έξω όσο πιο γρήγορα γίνεται εγώ μπαίνω μέσα στο αμάξι με τον Μάριο και γινόμαστε καπνός... Ή τουλάχιστον έτσι έπρεπε να γίνει.

Χτυπάει ο συναγερμός και σηκώνομαι όρθια αλλά η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Χρήστος. Ο όχι αυτό δεν μπορεί να είναι καλό.

Α-"Τι κάνεις εσύ εδώ ;" ρωτάω τρομοκρατημένη.

Χ-"Με ειδοποίησαν ότι κάτι περίεργο γίνεται στο καζίνο μου γλυκιά μου και ήρθα "σηκώνει το κεφάλι του ως ένδειξη ότι ακούει τον συναγερμό και συνεχίζει " φαίνεται ότι κάποιος κλέβει το καζίνο μου , μα ποιος να είναι άραγε ; τσ τσ τσ κακό κορίτσι" λέει και μου πιάνει το πηγούνι.

Α-" Μην με ακουμπάς "

Χ-"Χμ δεν σε ακουμπάω ακόμα. Φέρτε την σπίτι μου.

Ωχ όχι Μάριε που είσαι ; Μάριε πως έγινε κάτι να πάει τόσο στραβά ; Ελπίζω να είσαι καλά.

Φτάνουμε σε μια τεράστια έπαυλη. Το σπίτι του είναι τόσο μεγάλο όσο το εγώ του. Κατεβαίνει και εγώ από πίσω του με έναν μπράβο να με σέρνει.

Α-"Μπορείς να πηγαίνεις πιο σιγά δεν μπορώ να τρέχω με αυτά που φοράω " γκρινιάζω. Μάλλον δεν έπρεπε Γιατί με άρπαξε και με έβαλε στον ώμο του Σαν σακί με πατάτες με εμένα να του φωνάζω να με αφήσει κάτω αλλά με αγνόησε το γουρούνι. Με έβαλε μέσα σε ένα δωμάτιο πολύ ωραίο που δύσκολα κάποιος θα καταλάβαινε ότι είναι φυλακισμένος. Πήγε να μου περάσει κάτι αλυσίδες στα πόδια αλλά άρχισα να κουνιεμαι και να φωνάζω. Με έκανε μια ένεση αναισθησίας και σιγά σιγά άρχισε το σώμα μου να με εγκαταλείπει έπεσα στο κρεβάτι και γύρισα το βλέμμα μου προς την πόρτα , εκεί στεκόταν ο Χρήστος , άπλωσα το χέρι μου προς το μέρος του αλλά όλα μαύρισαν και αφέθηκα. Μάριε που είσαι ;

. . . .

Αρχίζω να ανακτω τις αισθήσεις μου και κουνάω τα χωριά μου , όταν θυμάμαι τι έγινε ανοίγω απότομα τα μάτια μου και σηκώνομαι , τρέχω προς την πόρτα αλλά κάτι με σταματάει απότομα ,κοιτάζω τα πόδια μου και βρίζω από μέσα μου

Προσπαθώ να τις τραβήξω να τις σπάσω αλλά μάταια. Προσπαθώ να τρέξω για να σπάσουν αλλά πέφτω κάτω. Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα Ο Χρήστος. Με βοηθάει να σηκωθώ και τον σπρώχνω όταν τα καταφέρω.

Χ-" Μα γιατί μου φέρεσαι έτσι γλυκά ;"

Α-"Μου έχεις περασμένες ΑΛΥΣΊΔΕΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ "

Χ-"Σου πάνε και όλες αυτές οι αγριαδες σε κάνουν να φαίνεσαι πιο σέξυ " άρχισε να με πλησιάζει απυλητικα μέχρι που κόλλησα στον τοίχο.

Α-"Μην με πλησιάζεις " δεν σταμάτησε "Σοβαρολογω σταματά " με κόλλησε στο τοίχο και άρχισε να με φιλάει μέχρι που τον δαγκωσα και έκανε πίσω.

Έπιασε το ματωμένο χείλος του και με κοίταξε , σήκωσε το χέρι του και με σφαλιάρωσε. Έμεινα έκπληκτη δεν το περίμενα.

Α-"Με χτύπησες !!!"

Χ-"Θα στον κόψω εγώ τον τσαμπουκά γλυκά " έφυγε κοπανοντας την πόρτα πίσω του.

Με χτύπησε , δεν το πιστεύω ότι με χτύπησε , το γουρούνι σήκωσε χέρι σε γυναίκα , τον μαλακα , τον , τον , δεν,ξέρω πως να τον χαρακτηρίσω , που μου το παίζει άντρας.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι και αφού σκέφτηκα τον Μάριο μετά κοιμήθηκα. Τι να κάνει άραγε ;

₪₪₪₪₪₪₪₪

Κοριτσαρες να δω και Κανένα σχόλιο πλιιιζ γιατί δεν έχω ιδέα τι γίνεται με την ιστορία μου άμα αρέσει ή όχι. Θα το εκτιμούσα ευχαριστώ. ❤❤❤❤