Μπαίνω μέσα στο γραφείο με τα τακούνια μου να ηχούν σε ολόκληρο το διάδρομο παραμερω τα άτομα που βρίσκονται γύρο από το γραφείο και το δωμάτιο και κάθομαι στην κεντρική καρέκλα. Μετά από αρκετή ώρα έχω μάθει απέξω το σχέδιο και τακτοποίω κάτι λεπτομέριες μαζί με τον Μάριο.

Α-"..και έχετε κανονίσει τους μπράβους , τους τύπους την πόρτα και τις προσκλήσεις ;"

Η-"Ναι όπως και την ασφάλεια στο δωματιο "

Α-"Άψογα. Τότε νομίζω ότι ήμαστε έτοιμοι. Πηγαίνετε σπίτια σας παιδιά και σε τέσσερις ώρες πίσω να ξανά πούμε το σχέδιο πριν το βάλουμε σε εφαρμογή.

Σηκώθηκα από την καρέκλα Γιατί είχα πιαστεί να κάθομαι τόσες ώρες , ο Μάριος ήρθε κοντά και άρχισε να μου κάνει μασάζ στους ώμους. "Δεν ξέρεις πόσο ανάγκη το έχω αυτό " του είπα ενώ άρχισε να φιλάει τον λαιμό μου , χαμογέλασα και γύρισα ενώ άρχισα να τον φιλάω "και αυτό το έχω ανάγκη " συνέχισε να με φιλάει παθιασμένα ενώ έβαλε τα χέρια του κάτω από την μπουζα μου και ετοιμάστηκε να μου την βγάλει. Αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ και μπορείτε να φανταστείτε γιατί ; Ναιπ κάποιος μπήκε μέσα και όχι ο οποιοσδήποτε , ο Γιάννης.

Γ-"Συγγνώμη που διακόπτω "

Μ-"Μήπως εννοείς συγγνώμη που διακόπτεις ξανά ;" Μου ψιθύρισε στο αυτί " Δεν λειπαμε καθόλου που τον αγνοούσα το πρωί στο δωμάτιο για να κάνω παθιασμένο σεξ μαζί σου , ακόμα και στο γραφείο μου μας διακόπτει "  τον σκουνταω διακριτικά και γυρνάω στον Γιάννη ξεφυσοντας.

Α-"Τι ; Τι θες ρε Γιάννη πάλι "

Γ-"Έφερα τις τελευταίες λεπτομέριες , που μου είχατε ζητήσει αφεντικό " μας κοίταξε και τους δύο θυμωμένα αλλά πιο πολύ εμένα και έφυγε " Κοιτάω το πάτωμα σκεπτόμενη. Ο Μάριος βάζει το χέρι του στο πηγούνι μου για να μου σηκώσει το κεφάλι αλλά κατεβάζω απότομα το χέρι του και αφού κατέβω και από το γραφείο τρέχω έξω. Τρέχω στην είσοδο και βλέπω τον Γιάννη να κοντεύει να φτάσει στην μηχανή του και τρέχω κοντά του όσο πιο γρήγορα μπορώ , φωνάζω το όνομα του αλλά δεν σταματάει. Όταν καταφέρω επιτέλους να τον φτάσω βάζω τα χέρια μου στο στέρνο του για να σταματήσει να περπατάει. Γυρνάει το κεφάλι του ψηλά και ξεφυσαει ενώ βλέπω το σαγόνι του σφιγμένο.

Α-"Γιατί το κάνεις αυτό ;" με αγνόησε και συνέχισε να κοιτάει πίσω από εμένα "απάντησε μου " αλλά πάλι τίποτα "σου μιλάω μπορείς τουλάχιστον να με κοιτάξεις ;" πρώτα κοιτάζει το πάτωμα και μετά εμένα στα μάτια , κάτι που τώρα εύχομαι να μην το είχε κάνει γιατί είδα πόνο , πολύ.

Γ-"Θες να σου απαντήσω γιατί το κάνω αυτό ; Ωραία θα σου απαντήσω. Γιατί γύρισες σε αυτόν ; Ε ;Μου λες γιατί ; Αυτός σε πλήγωσε , είπε άσχημα πράγματα για εσένα την στιγμή που έκανε χειρότερα. Εγώ ήμουν εκεί για εσένα και γύρισες πίσω σε εκείνον με ξέχασες τόσο εύκολα. Η μάλλον δεν υπήρχε κάτι να ξεχάσεις , με δουλευες όλον Τον καιρό με δουλευες κανονικότατα και εγώ ο ηλίθιος σε αγάπησα "

Α-"Και εγώ σε αγάπησα δεν σου είπα ποτέ ψέματα ... Αλλά αυτό που νιώθω για τον Μάριο είναι πέρα από τις δυνάμεις μου συγγνώμη " κατέβασα κεφάλι μου αλλά με το χέρι του μου το ξανά σήκωσε και ενώ έκανε μαγκομενες κινήσεις , παραμέρισε τα μαλλιά μου από το πρόσωπο μου και έφερε το πρόσωπο του τόσο κοντά στο δικό μου που ένιωθα την ανάσα του πάνω στο πρόσωπο μου. Με το σώμα του με κόλλησε πάνω στο τοίχο , σήκωσε το χέρι του και το πέρασε πάνω από το μάγουλο μου αλλά χωρίς να με ακουμπήσει εσφηξε το χέρι του σε γροθιά και το κοπάνησε στον τοίχο δίπλα από το κεφάλι μου. Φοβήθηκα και έκλεισα τα μάτια μου , όταν τα άνοιξα ακόμα με κοίταζε αλλά μετά από λίγο έκανε πίσω ,προχώρησε , ανέβηκε στην μηχανή του και έφυγε.

Αφού συνεφερα τον εαυτό μου προχώρησα μέχρι το γραφείο του Μάριου πήγα να μπω μέσα αλλά η πόρτα ήταν ανοιχτή και κοίταξα πρώτα λίγο μέσα. Είδα τον Μάριο , πίνει μια γουλιά από το ουίσκι του , το κοιτάει λίγο και μετά πετάει το ποτήρι στο τοίχο και γίνεται θρύψαλα , μόνο τότε κατάλαβα ... Μα τι έκανα ; Παράτησα τον Μάριο για να τρέξω πίσω από τον Γιάννη. Έκανα πίσω βηματα και έφυγα , πήρα ένα ταξί και γύρισα σπίτι. Όταν μπήκα σπίτι άκουσα το κινητό μου να χτυπάει , ήταν ο Μάριος , με το που το σήκωσα τον άκουσα ανχωμενο.

Μ-"Που είσαι παιδιάκι μου και γιατί δεν σηκώνεις το τηλεφωνο σου ; Κοντεύω να τρελαθώ σε εχω πάρει ένα εκατομμύριο φορές. "

Α-"Συγγνώμη το είχα στην τσάντα μου δεν το άκουγα "

Μ-"Που είσαι ;"

Α-"Ειμαι σπίτι. "

Μ-"Μην κουνηθεις , έρχομαι"

Έβαλα Τους πιτζάμες μου και κάθησα στον καναπέ , μετά από μισή ώρα ήρθε ο Μάριος μες τα νεύρα.

Με έπιασε από τους ώμους και με ταρακούνησε "Μην το κάνεις ποτέ ξανά αυτό ,ξέρεις πόση ώρα σε έψαχνα ; Ανησύχησα "

Α-" Συγγνώμη "

Μ-" Ξεχνά το τώρα σημασία έχει που είσαι καλά ,πρέπει να συγκεντρωθούμε για το βράδυ "

Α-"Μάριε ..."

Μ-"Πρέπει να συγκεντρωθούμε Για το βράδυ"

Τον άφησα να φύγει και ξάπλωσα λίγο στο καναπέ Αλλά με πήρε ο ύπνος. Ένιωσα κάποιον να ψιθυρίζει στο αυτί μου.

Μ-"Άρια , άρια ξύπνα"

Α-"μμ .."

Μ-"Πρέπει να πάμε να συναντήσουμε τους άλλους Μια τελευταία φορά πριν πάμε στο καζίνο ."

Α-"Μμ.."

Μ-"Όταν ξυπνήσεις σήκω και έλα" πήγε να σηκωθεί αλλά έπιασα το χέρι του και τον κράτησα.

Α-"όχι όχι έρχομαι " σηκώθηκα και έπιασα το κεφάλι του με τα χέρια μου , τον φίλησα και του είπα "σ'αγαπάω , περίμενε με " μου απάντησε 'πάντα ' και σηκώθηκα έβαλα Ένα χρυσαφενιο μακρύ στενό φόρεμα τις μαύρες ψηλές γόβες μου και βάφτηκα έντονα. Έφτιαξα το μαλλί μου και όταν ήμουν έτοιμη κατέβηκα κάτω , καθώς κατέβαινα κάτω γύρισε ο Μάριος και πήγε να μου πει κάτι Αλλά με το που με είδε έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Κάτι προσπαθούσε να μου πει αλλά δεν του έβγαιναν τα λόγια.

Μ-"Άφωνος... Εκθαμβωτική... Οπτασία"

Τον έπιασα από την γραβάτα και τον τράβηξα μέχρι το αμάξι. Μετά από μια ώρα φτάσαμε και συζητάγαμε είδη Τις παραμικρες λεπτομέριες , μέχρι το τέλος φαινόταν τόσο καλό στημένο που δύσκολα κάτι θα πήγαινε στραβά αφού κρύψαμε πάνω μας όπλα , ξέρετε τι λένε φύλαγε τα ρούχα σου να τα έχεις μαζεμένα , πήραν οι πρώτοι τις θέσεις τους. Ξεκινάμε...