3 μήνες μετά

Π-"Καιι Πάμε .. Στοπ"

Α-"Ποσό ;"

Π-"18 δευτερόλεπτα μπράβο ξεπερασες το σκορ σου "

Α-"Ναιιιιι" φωνάζω και πέφτω πάνω στον Πάρη γεμάτη χαρά που ξεπέρασα το σκορ μου στο να λύνω και να ξανά δένω το όπλο.

Αυτούς τους 3 μήνες που πέρασαν έχω μπει για τα καλά στα σκοτεινά δρομάκια , μόνο που είμαι κατευθείαν σε υψηλές θέσεις δεν ξεκίνησα από τα χαμηλά από τα ναρκωτικά , έτσι ήθελα εγώ να μάθω από τα πρώτα άλλα ο Μάριος δεν άφησε είπε ότι όσο υπάρχει εγώ θα ειμαι σε υψηλές θέσεις δεν μπορεί ένα δημιούργημα του μια βασίλισσα να κυλιέται στα Χώματα.

Πλέον έχω το όπλο μου ,την μηχανή μου , έμαθα επίσης ότι ο Μάριος είναι ένα από τα μεγάλα κεφάλια της νύχτας ως 'δεξί του χέρι' όπως λέει , πρέπει όλοι να μου φέρονται άψογα σαν να είμαι αυτός και να ακούνε ότι λέω , του εξήγησα ότι δεν είναι απαραίτητο αλλά τον χαβά του . Αν και έχω όπλο δεν έχω σκοτώσει ποτέ κανέναν ακόμα , μα πως να μπορέσω αφού εδώ καλά Καλά δεν με έχει πάρει μαζί του ούτε σε πορεία.

Μπορεί να με έχει στα πούπουλα ο Μάριος αλλά παρ όλα Αυτά δεν έχει αλλάξει τίποτα μεταξύ μας έχει μείνει το ίδιο εγωιστικό κάθαρμα που ήταν για μένα αλλά πλέον δεν μου έχει μείνει τίποτα για να παλέψω , η Λίνα πέθανε Και δεν μπορώ να γυρίσω πίσω στους γονείς μου ή στην οικογένεια γιατί δεν έχουμε ξεμπερδέψει με τον Χρήστο ακόμα οπότε προσπαθώ να προσαρμοστώ στην πλέον καινούργια μου ζωή.

-"Τι σκέφτεσαι ;" γυρνάω και βλέπω τον Μάριο

Α-"Την Λίνα "

Μ-"Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου "

Πήρα στα χέρια μου το όπλο και το όπλισα."ποιο;"

Μ-"Δεν μπορούσες να κάνεις κάτι "

Α-"Μπορούμε να μην το συζητάμε άλλο ;"

Θέλω τόσο πολύ να γυρίσω και να του ρίξω μου κατέστρεψε την ζωή.

Γυρίζω και τον σημαδευω με το όπλο ενώ τον κοιτάζω κατάματα , αυτά τα μάτια πλέον είναι κενά δεν έχουν τίποτα , τίποτα να κερδίσουν τίποτα να χάσουν.

Έρχεται κοντά μου τόσο ώστε να ακουμπάει το όπλο πάνω του.

Μ-"Ρίξε μου. "Τον κοιτάζω έντονα στα μάτια αλλά δεν του Ρίχνω δεν μπορώ να του ρίξω αυτήν την στιγμή θέλω δεν θέλω είναι ο μόνος που έχω.

Χαλαρώνω το χέρι μου και μου το χτυπάει "Όταν σημαδευεις κάποιον με όπλο φρόντισε να έχεις σκοπό να τον σκοτώσεις αλλιώς μην το κάνεις καν "

Α-"Μην με προκαλείς "τον προσπέρασα χτυπώντας τον με τον ώμο μου Και πήγα κοντά στην μηχανή μου Όταν είδα ότι δίπλα στεκόταν ο Πάρης.

Π-"Γιατί του πας κόντρα ;"

Α-"Γιατί μου την δίνει στα νεύρα "

Π-"Σού έχω πει ότι πλέον αφού Είσαι μέσα σε αυτά με την δικιά σου θέληση μπορεί να σε σκοτώσει ;"

Α-"Πολλές φορές. Αλλά δεν τον είδα ποτέ να το προσπαθεί "

Π-"Μην τον υποτιμάς άρια "

Τον αγνοησα , καβαλησα την μηχανή μου και έφυγα.

Εφτασα στο σπίτι και περπάτησα μέχρι το σαλόνι , κάθησα στον καναπέ και άπλωσα της μπότες μου πάνω στο τραπεζάκι , μέχρι που μπήκε ο Μάριος μέσα.

Μ-"Τι κάνεις εκεί ;"

Α-"Κουράστηκα "

Μ-"Κατέβασε τα πόδια σου Μην στα κόψω "

Α-"Πφφφ Καλά "

Σηκώθηκα και περπάτησα μέχρι το δωμάτιο μου. Έβαλα μια φόρμα και ένα φανελάκι και κατέβηκα να φάω πατάτες. Έκατσα στο τραπέζι και όταν άρχισα να τρώω ήρθε ο Μπρούνο και άρχισε να γαυγίζει.

Α-"Μπρούνο σσσ σταματά "δεν με άκουγε όμως , εμφανίστηκε Και ο Μάριος από τις σκάλες.

Μ-"Πρέπει και αυτόν να τον εκπαιδεύσεις "

Α-"Να αφήσεις τον σκύλο μου στην ησυχία του Κύριε επαγγελματία "

Μ-"Μην με ειρωνευεσαι εμένα "έπιασε με το χέρι του τα μάγουλα μου και τα ζουληξε Ενώ έφερε το πρόσωπο του σε απόσταση αναπνοής από το δικό μου "κατάλαβες;"

Α-"Κατάλαβα"

Κατέβασε το χέρι του και έφυγε στο δωμάτιο. Τα νεύρα μου που δεν μπορώ να του αντιμιλησω , τα νεύρα μου δεν μπορώ τρέχω στο δωμάτιο και κλείνω την πόρτα με δύναμη , τα νεύρα μου δεν μπορώ θέλω να κάνω κάτι να ξεσπάσω. Και εκεί που είμαι έτοιμη να εκραγω χτυπάει η πόρτα.

Α-"ΤΙΙ;"

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει μέσα.

Μ-"Ήθελα να σε ρωτήσω ..."με κοιτάζει μου είμαι κατακόκκινη από τον θυμό μου " Είσαι καλά ;"

Α-"ΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ "

Μ-"Τι είναι αυτά που λες ;"

Α-"Τίποτα .. Τι ήθελες να μου πεις ;"

Μ-"Θα βγω , θα έρθει ο Πάρης να σε προσέχει "

Α-"Τι;! Και Γιατί δεν μπορώ να έρθω μαζί σου ;"

Μ-"Γιατί δεν είναι μέρη για μικρα και ανήμπορα κοριτσάκια τα μέρη που πάω εγώ "αμα βγάλω το όπλο και σε πυροβολησω θα σου πω εγώ.

Α-"Θέλω να βγω εγώ δεν μπορώ να κάτσω άλλο εδώ μέσα βα-ρε-θη-κα "

Μ-"Γι αυτό θα έρθει ο Πάρης να Σου κάνει παρέα "

Α-"ΕΙΣΑΙ ΑΠΊΣΤΕΥΤΟΣ. ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΤΩΡΑ"

Θέλω ΝΑ ΟΥΡΛΙΆΞΩ. Κολλάω το σώμα μου πάω στην πόρτα και το αφήνω να πέσει κάτω. Χτυπάει το τηλέφωνο του και σαν καλή κουτσομπόλα στήνω αυτι πίσω

Μ-"...τι εννοείς δεν μπορείς ; ... Δεν δέχομαι να μην μπορείς ... Καλώς , θα δω τι θα κάνω ...Ναι στο 'κάρμα' "

Χμμ κάρμα ωραίο ακούγεται.

Βγαίνω έξω με νικητήριο βλέμμα μετά από κανα 10'

Α-"Τι έγινε ; Δεν μπορεί η νταντά μου να έρθει ; Μπουχουχου ποιος δεν θα βγει ;"

Μ-"Βασικά.."τα λόγια του διέκοψε το κουδούνι. Τι γίνεται εδώ ; άνοιξε την πόρτα Και γουρλωσα τα μάτια μου στην θέα του ατόμου που μόλις πέρασε την πόρτα.

Μ-"Χαίρομαι που είσαι εδώ Γιάννη. "

Γ-"Όποτε θέλετε. "

Μ-"Να την προσέχεις "

Γ-"Μάλιστα αφεντικό , να δώσετε χαιρετίσματα στην Νατάσα "

Μ-"Σίγουρα"

Τι όχι , όχι και πάλι όχι.

Α-"Αποκλείεται, εγώ δεν κάθομαι μαζί του "

Μ-"Δεν σε ρώτησε κανένας "

Άνοιξε την πόρτα και έφυγε χωρίς δεύτερη λέξη .

Α-"Μάλλον μείναμε εγώ και εσύ"..