Μ-"Πες το"

Α-"Ειμαι δικιά σου " και έπεσε το τελευταίο δάκρυ.

Απομακρύνεται και φεύγει στο δωμάτιο του .

Εγώ μόλις συμφώνησα να μπω στη ζωή του ; Γιατί αυτό μου φαίνεται τόσο κακό ; Γιατί νιώθω λες και υπέγραψα την καταδίκη μου ;

Πάω στο δωμάτιο και αρπάζω το κινητό μου, τίποτα το σπουδαίο , κοιτάζω την ώρα 8:20 , που να πάω εγω τώρα ; και δεν λέει να πέσω και για ύπνο. Δεν έχω και δουλειά , αχχχ Λίνα.

Πάω κάτω και βάζω κάτι να φάω και κάθομαι μπροστά από την τηλεόραση. Περνάει η ώρα και κάποια στιγμή κατεβαίνει ο Μάριος.
-"Πάω κάπου , λογικά θα αργήσω "

Κατάλαβα δεν αντέχει στιγμή μακριά από την Νατάσα . Δεν απάντησα απλά συνέχισα να τρώω τα ζελεδακια μου.

...

Ακούω κλειδιά στην πόρτα και άκου τον Μάριο
Μ-"Ακόμα ξύπνια είσαι ;"

Α-"Τι;"Δεν καταλαβαίνω λίγο τι μου γίνεται .

Μ-"Είναι αργά γιατί δεν κοιμάσαι; "

Κοιτάω έξω από το παράθυρο και έχει σκοτεινιάσει .

Α-"Ωχ ξεχάστηκα "λέω και του δείχνω την τηλεόραση και τα ζελεδακια.

Έρχεται και μου αρπάζει τα ζελεδακια από το χέρι. Θέλει να πεθάνει ;

Α-"ΧΕΕΕΙΙ"

Μ-"Τέρμα αυτά "τα πέταξε στον κάδο θεέ μου κρατείστε με .

Α-"Γιατί ;"

Μ-"Γιατί σε χαλάνε "

Α-"Και εσένα τι σε νοιάζει ;"

Μ-"Με νοιάζει. Και αύριο θα έρθεις μαζί μου. Να φορέσεις κάτι άνετο αλλά ωραίο. "

Α-"Γιατί ;" με έγραψε και έφυγε. Καλά για πασαρέλα θα με πάει ;

Πάω να κοιμηθώ .
. . .

Πάω να γυρίσω και πέφτω πάνω σε κάτι ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Μάριο , ουρλιάζω από την τρομάρα μου και πέφτω κάτω από το κρεβάτι. Πω αυτο θα αφήσει μελάνια.

Α-"Γιατί το έκανες αυτό ;"

Μ-"Είναι 10 έπρεπε να κάποια στιγμή να ξυπνήσεις "

Α-"Πόνεσε " τριβω το κεφάλι μου για να περάσει αλλά τίποτα , μπράβο άρια Όχι μπράβο.

Μου δίνει το χέρι του για να σηκωθώ , γενέθλια έχω ; Πως και τόσες καλοσινες ;

Μ-"Πάμε σου έχω φτιάξει πρωινό " βρε κοίτα να δεις που έχω γενέθλια.

Κατεβαίνουμε στην κουζίνα και βλέπω γάλα και δημητριακά , μαρμελάδα και τηγανίτες. Καθόμαστε να φάμε.

Α-"Χθες μου είπες ότι θα πάμε κάπου σήμερα. Που ;"

Μ-"Θα δεις φάε και πήγαινε να ντυθείς "

Τρώω όσο ποιο καλά μπορώ αλλά όχι πολύ Γιατί δεν με άφησε και πήγα πάνω να δω τι θα βάλω. Αποφάσισα να βάλω κάτι απλό και ωραίο έτσι ακριβώς όπως μου είπε.

Κατεβαίνω κάτω και τον βλέπω να περιμένει. Εκείνος σε αντίθεση με εμένα φοράει ένα μαύρο κουστούμι .

Με κοιτάει και λέει Μόνο ένα
Μ-"Τέλεια "

Α-"Μήπως έπρεπε να βάλω και εγώ κάτι ποιό καλό ; Γιατί προλαβαίνω να πάω να αλλάξω άμα θες ."

Μ-"Όχι Είσαι μια χαρά "πάει να φύγει αλλά τον ξανά σταματώ.

Α-"Ναι αλλά γιατί εσύ έχεις ντυθεί τόσο επίσημα;" ωχ τον θύμωσα.

Μ-"Δουλειά σου. Πάμε "

Μπαίνουμε μέσα στο αμάξι του και ξεκιναμε. Έχει περάσει μια ώρα και ακόμα τίποτα μια έρημο βλέπω .
Α-"Θα με σκοτώσεις ;"

Γυρνάει ενοχλημένος "Μην λες βλακείες ... Ορίστε φτάσαμε "

Μπαίνουμε μέσα σε ένα βράχο που αποδεικνύεται τούνελ , όταν φτάσουμε μέσα βλέπω έναν τεράστιο χώρο , σαν οχυρό.

Σταματάει και κατεβαίνουμε
Α-"Τι είναι εδώ ;"

Μ-"Εδώ είναι η κρυψώνα μας. "

Α-"Και τι κάνετε εδώ ;"

Μ-"Κύριος προπόνηση , αλλά και ότι άλλο θες Εσύ "

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και αρχίζω να περπατάω Ποιο βαθιά στο χώρο. Παρατηρώ και βλέπω ότι υπάρχουν αρκετές αίθουσες που κάνουν πολλά άτομα προπόνηση. Μπαίνω μέσα σε μια αίθουσα και το μόνο που βλέπω είναι όπλα πολλά όπλα , τρομάζω και βγαίνω έξω. Τι ήταν αυτό ; Ακούω από κάπου πίσω φασαρία , οταν φτάνω αυτό που βλέπω είναι διάφορα άτομα να σημαδεύουν με όπλα στόχους και να πυροβολούν. Πάω πίσω γρήγορα και κάπου πρέπει να έστριψα λάθος γιατί έχω μπει σε έναν χώρο σαν ζώνη πολέμου, δεν προλαβαίνω να κάνω παραπάνω από ένα βήμα και ένα όπλο με σημαδεύει αυτό όμως που με σόκαρε περισσότερο ήταν το άτομο που το κράταγε , είναι ένα μικρό κοριτσάκι γύρο στα 13

"Ποια είσαι εσύ ;"Δεν πρόλαβα να απαντήσω Γιατί εμφανίστηκε ο Μάριος.

Μ-"Καταρινα! Κατέβασε το όπλο αμέσως"

Κ-"Μάλιστα "

Μ-"Τι σκεφτόσουν ; Αυτή είναι η άρια " Μην το μαλώνεις μωρέ Δεν το ήξερε το παιδάκι

Κ-"Και που να το ξέρω να της έβαζες ταμπέλα "

Μζ"Χαχαχα πως να σου θυμώσω μικρή . Άρια από εδώ η Καταρινα , Καταρινα η Άρια "

Α-"Χάρηκα πολύ Κατερίνα "

Κ-"ΚΑΤΑΡΙΝΑ"

Α-"Καλά ντε συγγνώμη" ποπο δύσκολο παιδί.

Α-"Μάριε μπορώ να σου μιλήσω ;"

Μ-"Ναι φυσικά "πάμε ποιο εκεί να μην μας ακούει κανένας

Α-"Είναι ένα παιδί "

Μ-"Τα πάει περίφημα "

Α-"Είναι ένα παιδί όμως , με ένα όπλο "

Μ-"Είναι μια χαρά πίστεψε με. Έλα πάμε να σου δείξω την ομάδα με την οποία θα προπονείσαι."

Περνάμε από πολλές αίθουσες αλλά σταματάω σε μια όταν βλέπω κάτι. Σταματώ σε μια μισάνοιχτη πόρτα και με αυτό που βλέπω μένω με το στόμα ανοιχτό. Βλέπω τον Πάρη ημιγυμνο να προπονείται. Κάθομαι και τον κοιτάζω λίγο μέχρι που μου βλέπει και έρχεται στη πόρτα.

Π-"Βρε βρε Καλώς τα μάτια Μας τα δυο. Τι κάνεις εσύ εδώ ;"

Α-"Ο Μάριος με έφερε. "

Π-"Μάλιστα και εδώ τι κοιτάς , βλέπεις κάτι που να σου αρέσει ; "

Α-"Μετριόφρων" σκάσε Γιατί εσύ τον κοίταζες.

Π-"Θα ήθελες να βγούμε καμία μέρα ;"Δεν πρόλαβα να απαντήσω , δεύτερη φορά σήμερα , γιατί έκλεισε η πόρτα , γυρνάω και βλέπω τον Μάριο.

Α-"Τι κάνεις ; "

Μ-"Κοφτω , άφησε τον να συγκεντρωθεί "

Ανοίγει η πόρτα και βγάνει έξω ο Πάρης , πάει να μιλήσει αλλα βλέπει τον Μάριο και δεν του λέει κάτι απλώς τον αγριοκοιταζει.

Μ-"Μπες μέσα " τον ακούει Χωρίς πολλά πολλά. "Πάμε"

Α-"Μπορείς να μην με τραβάς έρχομαι και μόνη μου "

Μ-"Θα περάσουμε από πόλους που προπονούνται ακόμα αν είναι να σταματάς δεν σε ξανά φέρνω "

Δεν του απάντησα απλά συνέχισα να περπατάω.

Φτάνουμε σε ένα γραφείο , μου δείχνει μια καρέκλα και μου λέει να κάτσω Και το κάνω.

Μ-"Μην το κουνησεις από εδώ "

Α-"Μάλιστα " σιγά μην τον ακούσω.

Φεύγει και αρχίζω και ψάχνω το Γραφείο του. Δεν βρίσκω τίποτα το ενδιαφέρον μόνο χαρτιά και δεν καταλαβαίνω τίποτα. Βγαίνω έξω και μπαίνω σε διάφορες αίθουσες σε μια από αυτές βλέπω μια γνωστή φυσιογνωμία. Μπαίνω μέσα και είναι ο Μάριος με έναν άλλον και παλεύουν κάθομαι και τους παρατηρώ είναι τόσο καλός. Όπως πάω να σηκωθώ Ρίχνω κάτω ένα μπουκάλι και ο Μάριος γυρνάει να με δει ως αποτέλεσμα να φάει Μια αρκετά γερή μπουνιά από τον άλλον για να πέσει κάτω.

Σηκώνεται και έρχεται γρήγορα πρως το μέρος μου.

Μ-"Σου είπα να μείνεις στο γραφείο μου "

Α-"Συγγνώμη "περίμενα να κάνει ολόκληρο χαμό αλλά απλώς είπε

Μ-"Κάνω ένα μπάνιο Στα γρήγορα και φεύγουμε "

Αυτή τη φορά δεν κουνηθηκα καθόλου τον περίμενα ακριβώς Εκεί που ήμουν.

Μ-"Έλα πάμε "

Ξεκινήσαμε Για το σπίτι. Βγάζει Και μου δίνει κάτι χαρτιά με Φωτογραφίες
Μ-"Θέλω να ξεκινήσεις να τα μελετάς όσο ποιο καλά μπορείς πριν μπούμε στο πρακτικό κομμάτι. "

Α-"Τι είναι αυτό ; Μάριε εδώ λέει Για το πως να λύνεις και να ξανά φτιάχνεις όπλο "

Μ-"Ακριβώς"

Α-"Δεν πιάνω όπλο στα χέρια μου "

Μ-"Δεν θα σε πιέσω για κάτι που δεν θέλεις αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνεις. Το όπλο Σου θα πρέπει να γίνει προέκταση του χεριού σου "

Υπέροχα .....