Βασιλιάς Αλέξανδρος: Ένας αμφιλεγόμενος βασιλιάς που από ανταγωνιστής έγινε βασικός ήρωας. Γεννήθηκε στον Βορρά από τη Βασίλισσα Κάτια και τον Βασιλιά Λεωνίδα και πάντα βρισκόταν σε κόντρα με τον αδελφό του για το θρόνο. Όταν η Κάτια ανακοίνωσε την απόφαση της και τον όρο σχετικά με το θρόνο, τα δίδυμα αδέλφια γνώρισαν τη Χριστίνα από τον Νότο την οποία ήθελαν κι οι δυο να κατακτήσουν. Ο Αλέξανδρος την κέρδισε τελικά, αφού ο Περικλής είχε παντρευτεί την Άννα. Τελικά η Χριστίνα αποδείχθηκε ξαδέλφη τους και Αρχικατάσκοπος του Νότου, όμως αυτό δεν πτόησε τον Αλέξανδρο ο οποίος συμμάχησε μαζί της και με τους γονείς της, τη Μαρία και τον Νίκο, για να πάρουν το θρόνο του Νότου και κήρυξε πόλεμο στον αδελφό του, εκβίασε δε το λαό του για να πολεμήσει και συμφώνησε στην κρυφή εκτέλεση του προηγούμενου βασιλικού ζεύγους από τους μαφιόζους του Νίκου. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Τεσσάρων Βασιλείων δεν ένιωσε καμιά ενοχή για όσα είχε κάνει και ούτε έκανε πίσω όταν οι στρατιώτες του το ζήτησαν. Ώσπου η Κάτια αρρώστησε και κατάλαβε πως το φταίξιμο για όλα αυτά ήταν δικό του. Επίσης, η Χριστίνα του παραδέχτηκε ότι γνώριζε απ' την αρχή πως ήταν ξαδέλφια αλλά τον προσέγγισε ούτως ή άλλως για να εξυπηρετήσει τους δικούς της σκοπούς. Τελικά συμφιλιώθηκε με τον Περικλή και πολέμησαν μαζί στο Κεντρικό Βασίλειο, ενώ αντιμετώπισαν πρόσωπο με πρόσωπο τον Τύραννο Στέλιο. Η συνεργασία τους από εδώ και πέρα ήταν απόλυτα αρμονική, είχαν καταλάβει και οι δυο τα λάθη τους και έκαναν ότι μπορούσαν για να τα διορθώσουν. Ο Αλέξανδρος παρέμεινε βασιλιάς στον Νότο, παρόλο που σκέφτηκε πολλές φορές να αποσυρθεί. Προσπαθούσε να επανορθώσει βοηθώντας το λαό και εκείνοι εν τέλει τον αγάπησαν. Έγινε κολλητός με τον Βαγγέλα, τον Αρχηγό των Μαφιόζων, οι οποίοι Μαφιόζοι έχοντας πολεμήσει επίσης στο πλευρό των Νοτίων στρατιωτών δεν τους πήγαινε πλέον η καρδιά να βλάψουν το λαό αλλά τους προστάτευαν από εγκληματίες, ήταν δε η ανεπίσημη προσωπική φρουρά του Αλέξανδρου. Στον Πόλεμο με τους Πειρατές ο Αλέξανδρος συνεργάστηκε επίσης άψογα με τον αδελφό του και τους άλλους βασιλιάδες και πολέμησε με πάθος με σκοπό τη διάσωση της αδελφής τους. Μετά τον πόλεμο αυτόν παντρεύτηκε την Τόνια, πρώην ιερόδουλη που άλλαξε επειδή τον ερωτεύθηκε, έκαναν μια κόρη, την Κατερίνα και έναν γιο, τον Θεμιστοκλή.

Αρχηγός Κατασκόπων Αντώνης: Ο Αντώνης ήταν πάντα ένα ήσυχο παιδί, όσο ήσυχος εκτελεστής έγινε μεγαλώνοντας. Ξεκίνησε ως ένας απλός κατάσκοπος, ώσπου η τότε αρχηγός Χριστίνα τον επέλεξε για προσωπικό της βοηθό και Υπαρχηγό μαζί με τον Γιώργο, όντας οι δυο τους οι πιο έμπιστοι. Από τότε βοηθούσαν πάντα στις βρώμικες δουλειές που τους ανέθετε εκείνη κρυφά από τον Βασιλιά Μάξιμο, καθώς οι Κατάσκοποι συνεργάζονταν κρυφά και με τη Μαφία εφόσον η Χριστίνα ήταν κόρη του τότε αρχηγού τους, του Νίκου. Ο Αντώνης και ο Γιώργος ήταν εκείνοι που φυγάδευσαν τον Αλέξανδρο όταν τον είχε φυλακίσει ο Περικλής, πηγαίνοντας τον όμως πίσω σε εκείνη έπεσαν πάνω σε ενέδρα Βορείων Κατασκόπων. Ο Αλέξανδρος το έσκασε και ο Αντώνης με τον Γιώργο, αφού οι Βόρειοι τους έπιασαν και τους ανέκριναν, διασώθηκαν από μια ομάδα δικών τους και επέστρεψαν στον Νότο. Όταν ο Αλέξανδρος και η Χριστίνα έγιναν βασιλιάδες, η Χριστίνα επέλεξε τον Αντώνη να γίνει Αρχηγός των Κατασκόπων, με τον οποίο τα είχε κανονίσει όλα από πριν. Ο Αντώνης επέλεξε με τη σειρά του εκτός από τον Γιώργο, τον αδελφό του Χάρη για βοηθό και Υπαρχηγό του. Όταν τα Πέντε Βασίλεια συμφιλιώθηκαν και ο Αλέξανδρος, έχοντας χωρίσει πλέον τη Χριστίνα, κατάλαβε τα λάθη του και αποφάσισε να συνεχίσει να κυβερνά δίκαια τον Νότο, ο Αντώνης του είπε πως θα συνέχιζε να τον υπηρετεί πιστά, αν τον δεχόταν να παραμείνει Αρχικατάσκοπος του. Ο Βασιλιάς φυσικά δέχτηκε και ο Αντώνης πλέον συνεργαζόταν με όλους τους Αρχικατασκόπους απ' τα υπόλοιπα βασίλεια. Στον Πόλεμο με τους Πειρατές βλέπουμε την αιμοδιψή πλευρά του, καθώς βάζει στο μάτι ένα συγκεκριμένο φρουρό Πειρατή και ομολογεί στους άλλους ότι «θα τον βρω μόλις μπούμε μέσα και θα τον σκοτώσω», πράγμα το οποίο δεν έκανε φυσικά γιατί επικεντρώθηκε στο να βοηθήσει τον Βασιλιά του και τον Βαγγέλα. Κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου κατάλαβε πως είχε ερωτευθεί τη Μαριάντζελα από την πρώτη στιγμή, τότε που τα βασίλεια τους ήταν ακόμα εχθροί, και τώρα που πολεμούσαν με τόση συνεργασία το κατάλαβε. Μετά τον πόλεμο έζησαν μια σχέση πάθους οι δυο τους ώσπου τελικά παντρεύτηκαν.

Υπαρχηγός Κατασκόπων Χάρης: Ο μικρότερος αδελφός του Αντώνη τον οποίο επέλεξε για δεύτερο Υπαρχηγό του όταν έγινε Αρχικατάσκοπος. Μετά τον Πόλεμο του Κεντρικού Βασιλείου, ο Γιώργος παραιτήθηκε απ' το Σώμα για άγνωστο λόγο, και ο Αντώνης δεν όρισε άλλον Υπαρχηγό καθώς θεώρησε πως ο αδελφός του έφτανε και περίσσευε για αυτό το ρόλο!

Στρατηγός Λευτέρης: Ο Λευτέρης ήταν Στρατηγός και του προηγούμενου βασιλιά, του Μάξιμου, και όταν ο Αλέξανδρος πήρε το θρόνο, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να υπηρετήσει αυτόν από εδώ και πέρα, αν ήθελε να ήταν ασφαλείς η γυναίκα του και τα πέντε παιδιά τους. Κατά τη διάρκεια των πολέμων στο πρώτο βιβλίο τον βλέπουμε να μπλέκεται άθελα του σε κωμικοτραγικές καταστάσεις, όπως η ντομάτα που έφαγε στο πρόσωπο όταν το πλήθος εξεγέρθηκε κατά του Αλέξανδρου και η γροθιά που έφαγε από τον αντίπαλο Στρατηγό Φάνη στις διαπραγματεύσεις στο Κεντρικό Βασίλειο. Στο δεύτερο βιβλίο τον βλέπουμε να συνεργάζεται άψογα με τους υπόλοιπους στρατηγούς και να έχουν βάλει στην άκρη τις διαφορές που είχαν παλιότερα με τον Φάνη.

Ναύαρχος Σπύρος: Πολύ ικανός και γενναίος ναύαρχος που έπεσε ηρωικά στον Πόλεμο με τους Πειρατές. Μετά το τέλος του πολέμου κάποιος Σταύρος πήρε τη θέση του για τον οποίο δεν γνωρίζουμε πολλά.

Αρχίατρος Ειρήνη: Καλόκαρδη και ικανή αρχίατρος. Πήρε αυτή τη θέση σε ηλικία είκοσι τεσσάρων ετών και υπηρέτησε τυφλά τόσο τον Μάξιμο, όσο και τον Αλέξανδρο στη συνέχεια. Οι γιατροί της έσωσαν πολλούς απ' το πεδίο της μάχης και η ίδια έσωσε άλλους τόσους βαριά τραυματισμένους από βέβαιο θάνατο. Δεν έβγαινε ποτέ απ τη σκηνή των τραυματιών καθώς ήθελε να επιβλέπει η ίδια την κατάσταση τους.

Αρχηγός Μαφιόζων Βαγγέλας: Ο μάγκας, βαρύς αλλά και αστείος ήρωας που προκάλεσε στιγμές γέλιου στους αναγνώστες ειδικά στο δεύτερο βιβλίο! Ο πατέρας του, ο Λουλάς, επίσης μάγκας, ήταν ένας από τους χειρότερους μαφιόζους στον Νότο και το δεξί χέρι του τότε αρχηγού που ήταν ο πατέρας του Νίκου, ο Σοφοκλής. Ευτυχώς ο Βαγγέλας δεν του έμοιασε, καθώς έγινε πολύ καλύτερος χαρακτήρας με μοναδική του αδυναμία να θέλει να περνάει καλά. Ο πρώτος του γάμος με μια κόρη ενός φίλου του πατέρα του έγινε με προξενιό σε νεαρή ηλικία, αλλά δεν πρόλαβαν να κάνουν παιδιά καθώς εκείνη εκτελέστηκε κατά λάθος από εχθρούς της μαφιόζικης οικογένειας. Από τότε ο Βαγγέλας έδειξε ένα πιο σκληρό πρόσωπο και άρχισε να συμμετέχει σε εγκληματικές ενέργειες με τον πατέρα του με σκοπό να βρει τους δολοφόνους, πράγμα το οποίο κατάφερε και τους σκότωσε όλους. Ο δεύτερος γάμος του έγινε λίγα χρόνια μετά από έρωτα. Εκείνη η σύζυγος του χάρισε μια κόρη στην οποία έδωσαν το όνομα του στη γυναίκεια εκδοχή, Ευαγγελία ή όπως αλλιώς τη φώναζαν, Βαγγελιώ. Η Βαγγελιώ είχε πάρει τη μαγκιά και το τσαγανό του πατέρα της, οι συνεχείς καυγάδες των γονιών της όμως που άρχισαν επειδή ο Βαγγέλας γυρνούσε αργά στο σπίτι μεθυσμένος ή μέσα στα αίματα από κάποια βρομοδουλειά, τους έκαναν να πάρουν διαζύγιο όταν η μικρή ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα της την πήρε και έφυγαν για το Μικρονήσι όπου θα ήταν ασφαλείς. Την τρίτη γυναίκα του δεν την αγάπησε όσο τη δεύτερη, όμως ήταν πολύ όμορφη γυναίκα και του έδινε κύρος που την είχε. Όμως ούτε εκείνη άντεξε τον απείθαρχο χαρακτήρα του άντρα της και τον χώρισε. Από τότε ο Βαγγέλας το πήρε απόφαση πως «οι παντρειές δεν ήταν για εκείνον».

Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν έγινε το δεξί χέρι του Αρχηγού πλέον Νίκου και Υπαρχηγός της Μαφίας, ενώ η φήμη που είχε δημιουργηθεί άθελα του γύρω από το όνομα του έκαναν τους πάντες να τρέμουν. Όταν ο Νίκος έγινε Σουλτάνος της Ανατολής, όρισε τον Βαγγέλα ως αρχηγό και οι μαφιόζοι του ξέφυγαν απ' τον έλεγχο, έκαναν ενέργειες πίσω από την πλάτη του και τρομοκρατούσαν τους πολίτες, οι οποίοι νόμιζαν πως αυτός τους διέταζε, ενώ στην πραγματικότητα εκείνος κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Τεσσάρων Βασιλείων κλείστηκε στο Παλάτι για να «κάνει την πλάκα του», όπως είπε αργότερα στον Αλέξανδρο, «να δει πως είναι να είσαι βασιλιάς». Έμαθε όσα έκαναν οι υπόλοιποι μαφιόζοι και τιμώρησε τους υπαίτιους, ενώ διέταξε εκτέλεση σε όσους είχαν σκοτώσει αθώους. Αποφάσισε να πάρει το μέρος του Βασιλιά Αλέξανδρου και πολέμησε με όσους άνδρες του δέχθηκαν να τον ακολουθήσουν, στον Πόλεμο του Κεντρικού Βασιλείου. Από τότε μια βαθιά φιλία τον συνέδεε με τον Αλέξανδρο, και μια νέα εποχή ξεκίνησε για τους μαφιόζους του Νότου οι οποίοι πλέον δεν έκαναν εγκληματικές ενέργειες χωρίς λόγο και δεν πείραζαν αθώους. Στο δεύτερο βιβλίο ο Βαγγέλας έχει περισσότερες εμφανίσεις και κάνει τους πάντες να γελούν με τα καμώματα και τις ατάκες του, δίνοντας έτσι μια χιουμοριστική νότα στον πόλεμο, ενώ τον βλέπουμε να πολεμάει με πάθος στο πλευρό του Αλέξανδρου. Μετά και από αυτόν τον πόλεμο, η Αρχικατάσκοπος Έλσα του γνώρισε τη μητέρα της, την Αναστασία, και ο Βαγγέλας ερωτεύθηκε ξανά αληθινά! Παντρεύτηκαν και αργότερα επανασυνδέθηκε με την κόρη του από το Μικρονήσι, τη Βαγγελιώ, η οποία επέστρεψε στον Νότο με σκοπό να τον βρει και να του ανακοινώσει το θάνατο της μητέρα της. Ο Βαγγέλας κατάφερε να την πείσει να μείνει μαζί του και με την Αναστασία, η οποία την αγάπησε σαν κόρη της. Αργότερα, ο Βαγγέλας όρισε την κόρη του Αρχηγό της Μαφίας και ήταν η πρώτη γυναίκα αρχηγός, πράγμα που δυσαρέστησε μερικούς αλλά δεν τόλμησαν να πουν κουβέντα όπως ήταν φυσικό... Ο Βαγγέλας αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, καθόταν όμως στο γραφείο του κι έδινε συμβουλές στην κόρη του, ενώ εκείνη τον ενημέρωνε σχετικά με κάθε ενέργεια τους. Η Βαγγελιώ παντρεύτηκε κάποιον που δεν είχε σχέση με τη Μαφία και χάρισαν στον Βαγγέλα τρία εγγόνια, τα οποία λάτρεψε, όπως και τα εγγόνια της γυναίκας του τα οποία είχε σαν δικά του.

Έξτρα ήρωας:

Τέως Βασιλιάς Μάξιμος: Αν και κανονικά θα έπρεπε να αναφερθεί στο κεφάλαιο με τους ήρωες του Χωριού της Αναγέννησης (ή Επανάστασης), καθώς πολέμησε και πέθανε ντυμένος στα χρώματα τους, θεώρησα σωστό να τον αναφέρω εδώ, γιατί ακόμα και σήμερα υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων του Νότου ως ένας σπουδαίος βασιλιάς. Έκανε όντως μεγάλα πράγματα σε συνεργασία με τον Βασιλιά Λεωνίδα, εξάλειψε τη φτώχια και περιόρισε τους μαφιόζους. Απογοήτευσε τον φίλο του στο τέλος όμως, καθώς τον εγκατέλειψε και δεν πήγε μαζί του εκείνος κι οι εθελοντές του για την απελευθέρωση του Λευκού Νησιού. Ποτέ δεν σταμάτησε να το σκέφτεται και να τον τρώνε οι τύψεις. Ο γάμος του με τη Βασίλισσα Ιουλία δεν υπήρξε κι ο πιο ευτυχισμένος, καθώς δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν διάδοχο. Αντίθετα, ο Μάξιμος απέκτησε παιδί εκτός γάμου με τη Λευκονησιώτισα Σύλβια, τη μικρή Ηλιάνα. Όταν όμως η Σύλβια γνώρισε έναν Κεντρικό φρουρό και έφυγε μαζί του για το Κέντρο, ο Μάξιμος δεν την αναζήτησε. Νόμιζε πως θα ήταν καλά και ασφαλής. Όταν οι μαφιόζοι του Νίκου επιτέθηκαν στο Παλάτι με σκοπό να σκοτώσουν εκείνον και την Ιουλία, ο ίδιος τραυματίστηκε και παρίστανε τον νεκρό, ενώ όταν έφυγε και διαπίστωσε πως η Ιουλία ήταν ήδη νεκρή, κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει. Οι υπηρέτες που βρήκαν αργότερα το σώμα μόνο της βασίλισσας, αποφάσισαν να μη μιλήσουν πουθενά για αυτό, κρύβοντας μια ελπίδα στην καρδιά τους ότι ο βασιλιάς τους θα επέστρεφε. Ο Μάξιμος περιφέρθηκε για λίγες μέρες στο Κεντρικό Βασίλειο προσπαθώντας να φτάσει στον Βορρά για να τους ειδοποιήσει, όμως βρέθηκε πρώτα σε ένα άλλο χωριό όπου τον περιέθαλψαν γιατροί χωρίς να ξέρουν ποιος είναι και του αφαίρεσαν τη σφαίρα. Όταν ο Μάξιμος έμαθε ότι αυτό το χωρίο βρισκόταν κοντά στα Σύνορα με τον Νότο, αποφάσισε να φύγει και το έσκασε κρυφά μέσα στη νύχτα. Λίγες ώρες (ή μέρες μετά) βρέθηκε στο Χωριό της Αναγέννησης, όπου τον περιέθαλψε ο Κωνσταντίνος ο οποίος του εξήγησε την κατάσταση που επικρατούσε.

Ο Μάξιμος αποφασισμένος δήλωσε πως θα βοηθούσε στον πόλεμο παίρνοντας το μέρος τους, ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα αναγκαζόταν να σκοτώσει Νότιους στρατιώτες. Καθώς προετοιμάζονταν για τον πόλεμο ο Μάξιμος του διηγήθηκε την ιστορία του. Όπως μαθαίνουμε αργότερα, ο Μάξιμος είχε προφητικές ικανότητες και ήταν πιθανός απόγονος μάγων. Γνωρίζοντας ότι πιθανών να μην έβγαινε ζωντανός από αυτόν τον πόλεμο και αφού είχε αναπτυχθεί ήδη εμπιστοσύνη ανάμεσα τους, έχοντας αφηγηθεί και ο Κωνσταντίνος ότι ήταν στην πραγματικότητα ο αδελφός του αείμνηστου βασιλιά του Βορρά και φίλου του Λεωνίδα, του ομολόγησε πως ήταν Προφήτης. Μια αδελφική φιλία τους ένωσε και πολέμησαν ο ένας στο πλάι του άλλου, όμως ο Μάξιμος τραυματίστηκε σοβαρά σε μία από τις μάχες των Τεσσάρων Βασιλείων και υπέκυψε τελικά στο τραύμα του αλλά και στον προηγούμενο τραυματισμό του. Λίγα δευτερόλεπτα πριν πεθάνει είπε σε όσους βρίσκονταν μπροστά τα γνωστά προφητικά του λόγια: «Να προσέχετε τα βασίλεια σας και να συμφιλιωθείτε, γιατί υπάρχουν δυνατότεροι εχθροί από το μίσος και την εκδίκηση ανάμεσα στα Πέντε Βασίλεια. Θα έρθουν πολύ πιο δύσκολες μέρες.» Αρχικά, όλοι νόμιζαν πως ως τον δυνατότερο εχθρό εννοούσε το Κέντρο και ως τις δύσκολες ημέρες, τον πόλεμο που έγινε εκεί ενάντια στον Βασιλιά Στέλιο, όμως αργότερα κατάλαβαν πως εννοούσε τους Πειρατές και τον πόλεμο μαζί τους, καθώς ανέφερε και τα Πέντε Βασίλεια και όχι μόνο τα τέσσερα αρχικά της συμφιλίωσης. Είχε δει όλα τα γεγονότα αυτού του πολέμου στα οράματα του, ίσως και άλλα γεγονότα όμως τα οποία δεν αποκάλυψε ποτέ.

***************************************************************************************

Πώς σας φάνηκαν οι ιστορίες των Νοτίων; Ποια σας άρεσε περισσότερο;

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο με τους ήρωες της Ανατολής. Όπως καταλάβατε το πάμε κυκλικά το ταξίδι στα Πέντε Βασίλεια!!