Ο Μάνος κοιτά το φύλο του καθώς μπαίνει και ξαναμπαίνει με φόρα μέσα στην Μάντυ.

"Κοίτα με Μάνο..κοίτα με  όταν σου μιλάω.." 

του φωνάζει και για μια στιγμή ο Μάνος λες και ξύπνησε απο κάποιο όνειρο την κοιτά μέσα στα μάτια.

Μόνο ένα πράγμα μπορεί να του πει αυτή την στιγμή. 

Μόνο την αλήθεια της.

"Σ' αγαπάω. Εντάξει? απο την πρώτη γαμημένη στιγμή που σε είδα. Το κατάλαβες?"

Ο Μάνος μένει ακίνητος μέσα της. Την κοιτά ανέκφραστος.

Γιατί δεν αντιδράει? γιατί πάγωσε?

Εκείνη σηκώνει το χέρι της και του χαιδεύει το στήθος.

"Υπήρξες μόνο εσύ. Πάντα εσύ. Δεν υπήρχε άλλος."

Ο Μάνος φαίνεται για μια στιγμή σαν να σκέφτεται ..και μετά..

αρχίζει να κουνιέται αργά μέσα της χωρίς να παίρνει τα μάτια του απο πάνω της..

Τον μπερδεύει τόσο πολύ..

"Σκάσε.." της λέει ξέπνοα και συνεχίζει να αυξάνει το ρυθμό του. Δεν μπορεί να τραβήξει όμως το βλέμμα του απο πάνω της. Τον μαγνητίζει..τον τρελαίνει..μπορεί να κάνει τα πάντα για εκείνη..μπορεί να κάνει και το χειρότερο..απλά..δεν μπορεί να ελέγξει τίποτα..

"Σ' αγαπάω Μάνο ..δεν πήρα κανέναν τηλέφωνο"

Ο ρυθμός του γίνεται πιο έντονος..τον κοροιδεύει ασταμάτητα ..συνέχεια του τα γυρίζει..τον παίζει..

Το χέρι της χαιδεύει τα τατουάζ του..αφήνει ασυναίσθητα μια μικρή φωνή ηδονής καθώς ο Μάνος συνεχίζει να είναι μέσα της.

"Δεν είναι τυχαίο οτι ..έχουμε τα ίδια τατουάζ.."

Τώρα ο Μάνος σταμάτησε να κινείται.

"Με παίζεις γαμώ..

με παίζεις λες και είμαι το παιχνίδι σου..

γουστάρεις να με βλέπεις να ξευτελίζομαι..

....

να σε παίρνω πίσω σαν το σκυλάκι..

..

να τρελαίνομαι ..

.. να παρατάω την Βικτώρια για σένα..

..έρχομαι ο μαλάκας γονατιστός και σε παρακαλάω να μου πεις οτι με αγαπάς ..

.. μου λες πως το θέλεις στα γρήγορα ..

...

 με αποκαλείς παιχνιδάκι σε κάποιον στον τηλέφωνο..είμαι άντρας γαμώ..με έχεις ξευτελίσει τελείως.."

Οι κινήσεις του ξαναγίνονται βίαιες . Η Μάντυ αφήνει ένα βογγητό πόνου καθώς τον νιώθει μέσα της έντονα.

"Με πονάς..Μάνο..γίνεσαι μαλάκας.."

"Δεν φαντάζεσαι πόσο μπορώ ακόμα.."

Σηκώνεται όρθιος και της κατευθύνει το κεφάλι της  στο φύλο του.

Της πιέζει στο στόμα την στύση του..

"Αντί να μιλάς πάρτον στο στόμα σου .."

Τον σπρώχνει με δύναμη και πάει να του ξεφύγει όταν την πιάνει απο τον καρπό. Την ρίχνει στο πάτωμα και ανεβαίνει απο πάνω της. Γέρνει πάνω της και κοντεύει τα χείλη της. Ασυναίσθητα η Μάντυ σηκώνει το κεφάλι της λίγο πιο ψηλά για να φτάσει τα χείλη του.

Της χαμογελά ειρωνικά.

"Τις φθηνές γυναίκες δεν τις φιλάνε στο στόμα.."

"Μην μου μιλ.."

"Σταμάτα..την ευκαιρία σου την έχασες όταν προτίμησες να με δουλέψεις..είμαι φλώρος πολύ για σένα? αυτό είναι το πρόβλημα? ξενέρωσες που ήρθα και σου γύρευα αγάπες και λουλούδια?"

"Μάνο..δεν θέλω.."

"Στ' αρχίδια μου.."

Μπαίνει μέσα της και μπαινοβγαίνει μέσα της γρήγορα ..την κοιτάζει στα μάτια ανέκφραστος..

Κοιτά το στόμα της να βγάζει κοφτές ανάσες..

Κοιτά τα χείλη της..να τα δαγκώνει..

"Πες ..πες οτι σου αρέσει..πες γαμώ οτι σε τρελαίνω κι εγώ..πες το γαμώτο.."

Τον κοιτάζει και δεν του μιλά.

"Δεν θέλω..." του λέει και σφίγγει το στόμα της γιατί δεν θέλει να φωνάξει..δεν θέλει να του δείξει..πόσο πολύ τον θέλει μέσα της..

Ο ρυθμός του γίνεται πολύ γρήγορος..νιώθει πως δεν μπορεί άλλο να κρατηθεί..

Πέφτει πάνω της..το σώμα του πάνω στο δικό της..

"Πες το.." την παρακαλά..την κοιτάζει ικευτικά..

"Πες το γαμώ κι ας είναι ψέμα.."

Η Μάντυ..μπορεί να αντέξει το θυμό του..αλλά όχι την θλίψη..φαίνεται..τόσο μπερδεμένος..

"Με τρελαίνεις.." του λέει και δευτερόλεπτα μετά τελειώνει μέσα της. 

Σηκώνεται πάνω χωρίς να την κοιτάζει. Κάθεται ημίγυμνος στην μέση του δωματίου. Η Μάντυ τον κοιτάζει ξαπλωμένη ακόμη στο πάτωμα. 

"Καλύτερα να φύγεις Μάνο.."

Εκείνος της γνέφει ήρεμα..βάζει το εσώρουχο του..το τζην του χωρίς να την κοιτάζει. Νιώθει να έχουν όλα ηρεμήσει μέσα του..απλά είναι πάνω απο τις δυνάμεις του όλο αυτό..δεν ξέρει τι να σκεφτεί κι έτσι δεν σκέφτεται τίποτα.

Της ρίχνει πάνω της το εσώρουχο της καθώς βάζει το μπουφάν του.

Κάθεται μια στιγμή ακίνητος και κοιτά την πολυθρόνα. Πηγαίνει κοντά της και πιάνει το κινητό της Μάντυ που ήταν ακουμπισμένο πάνω στο έπιπλο.

Πάει στις τελευταίες κλήσεις και βλέπει πως δεν υπάρχει καμία εξερχόμενη.

Γυρίζει και την κοιτάζει.

"Γιατί παρίστανες οτι μιλούσες σε κάποιον?" το ύφος του κοφτό..θέλει μια καθαρή απάντηση απο εκείνη.

Η Μάντυ σκύβει το κεφάλι..δεν μιλά..

"Γιατί έχουμε τα ίδια τατουάζ?" συνεχίζει εκείνος με το ίδιος ύφος..μια καθαρή απάντηση σε κάτι γαμώ θέλει..

Του γνέφει αρνητικά το κεφάλι..δεν σηκώνει το βλέμμα ..είναι τόσο μπερδεμένη δεν ξέρει τι να πει..

"Μ' αγαπάς αλήθεια? θέλεις..να είμαστε μαζί?" μια απάντηση γαμώ..την δικαιούται..

Μονάχα για μια στιγμή μένει ακίνητη..παίρνει μια μεγάλη ανάσα και την αφήνει να γλιστρήσει απο μέσα της. Είναι δυνατή. Πρέπει να είναι.

Γνέφει αρνητικά. Αλλά δεν έχει την δύναμη να τον κοιτάξει.

Ακούει την κλωτσιά του στον καναπέ.

Σκύβει και την τραντάζει στο πάτωμα.

"Κοίτα με"

Δεν σηκώνει το κεφάλι εκείνη..

Με βια της κουνά το κεφάλι προς τα πάνω..τα μάτια του δείχνουν θυμωμένα..

"Παίζεις μαζί μου..παίζεις πολύ βρώμικα..γι αυτό κι εγώ θα σε παίξω..κι εγώ βρώμικα Μάντυ..με καταλαβαίνεις?"

Σηκώνεται πάνω και φοράει αμίλητος τα παπούτσια του. Η Μάντυ φορά το εσώρουχο της και δαγκώνει νευρικά τα χείλη της.

Θέλει να ρωτήσει..

"Μάνο.."

..

"Τι εννοείς?"

Πηγαίνει ξανά κοντά της . Της χαμογελά. Είναι περίεργα ήρεμος.

"Εννοώ μωρό μου ..πως όποτε μου καβλώνει θα έρχομαι  στο σπιτάκι σου και θα σου προσφέρω ένα στα γρήγορα..ή και στο γυμναστήριο..όπου μου σηκωθεί βασικά.."

"Δεν θέλω.." του λέει πεισμωμένα. Δεν θα το δεχτεί αυτό..

"Βασικά δεν ρώτησα τι θέλεις..ήθελες να είμαι το παιχνίδι σου? Μάντεψε Μάντυ.."

της λέει και χαμογελά γοητευτικά

"Απο εδώ και στο εξής θα είσαι εσύ το παιχνιδάκι μου..μέχρι.."

"Μέχρι τι Μάνο?" 

Σηκώνει το χέρι του και της χαιδεύει απαλά τα μαλλιά της. Παίρνει ένα τσουλούφι της που μπαίνει στα μάτια της και το βάζει πίσω απο το αφτί της.

"Μέχρι να βαρεθώ να σε πηδάω..και αυτό πίστεψε με δεν θα αργήσει.."

.