"Ανέβα είπα" επαναλαμβάνει αυτή την φορά και την κοιτά ξεφυσώντας. Κάθεται ακίνητη στο πεζοδρόμιο και κοιτά παντού εκτός απο τον Μάνο.

"Δεν γυρνάω πίσω στο μαγαζί.." του λέει και γυρνά το βλέμμα της σε εκείνον . Όσο και να το προσπαθεί τα δάκρυα βγαίνουν ασταμάτητα αλλά το πρόσωπο της είναι ανέκφραστο.

"Δεν είχα σκοπό να σε γυρίσω πίσω..στο γυμναστήριο θα σε αφήσω να είμαι σίγουρος οτι επέστρεψες και θα την κάνω"

Δεν μιλάει. Σκουπίζει με το μανίκι της ζακέτας τα δάκρυα και πετάει το τσιγάρο.

"Δεν είμαι φρικιό..δεν ξέρετε τίποτα για μένα.."

"Είπα συγνώμη για τον φίλο μου και ειλικρινά αυτή την στιγμή χάνω τον αγώνα για να σε γυρίσω πίσω..αυτό ρε φίλε δείχνει αν μη τι άλλο οτι δεν είμαι καθίκι και δεν σε έχω για φρικιό..σάλτα τώρα στην μηχανή και άσε τα πολλά..και σταμάτα να κλαίς.."

Σηκώνει το χέρι του να την αγγίξει αλλά πριν την ακουμπήσει  το κατεβάζει πάλι κάτω. 

Τον κοιτάζει και τα δάκρυα της έχουν σταματήσει. Ακούει την καρδιά της να χτυπά δυνατά. Είναι τόσο πολύ έντονο όλο αυτό..τόσο βαρύς ο έρωτας όταν δεν σπά στα δυο..

"Λοιπόν ..περιμένω σαν τον μαλάκα ..τι θα γίνει ?" της λέει σχεδόν ικευτικά.

Απλώνει για δεύτερη φορά το χέρι του και πιάνει το δικό της. Είναι μικρό , έχει λεπτά δάχτυλα και χωρά μέσα στο δικό του. Κάνει πως δεν το προσέχει ο Μάνος το τρυφερό ταίριασμα των χεριών τους και την τραβά ελαφρά προς εκείνον.

"Ανέβα..και κρατήσου.."

Της αφήνει βιαστικά το χέρι της και της δίνει το μπουφάν του.

Το φορά χωρίς να τον κοιτάζει και ανεβαίνει στην μηχανή.

Κρατιέται απο τα πλαινά της μηχανής και ο Μάνος γυρνά το κλειδί. Επιταχύνει και παίρνει το χέρι του απο το τιμόνι. Στα τυφλά ψάχνει το χέρι της και το βρίσκει να κρατά την μηχανή. Της το παίρνει και το βάζει στην μέση του.

"Και το άλλο χέρι" σχεδόν φωνάζει για να τον ακούσει στα σίγουρα.

Απλώνει η Μάντυ και το άλλο χέρι και του πιάνει τώρα την μέση. Ίσα που τον αγγίζει.

Ο Μάνος κοιτά τον δρόμο να γλιστρά κάτω απο τις ρόδες της μηχανής. Τα καταστήματα είναι κλειστά και ο ουρανός έχει βαρύνει τόσο που σχεδόν τον νιώθει πάνω απο το κεφάλι του.

"Βάλε τα χέρια σου στις τσέπες μου θα κρυώσεις." λέει καθώς ξαφνικά ελαττώνει ταχύτητα. Πολύ. Σε πέντε λεπτά θα φανεί μπροστά τους το γυμναστήριο.

Η Μάντυ γλιστρά τα χέρια της στις τσέπες του και γέρνει ακόμη περισσότερο πάνω στην πλάτη του. Τα στήθη της πάνω στο κορμί του..η καρδιά της χοροπηδά σαν τρελή ..τρέμει ..τρέμει..απο έρωτα και πόθο ..τρέμει μεθυσμένη απο το άρωμα του..τρέμει που σε δυο λεπτά δεν θα τον αγγίζει. Κλείνει τα μάτια και ακουμπά το μάγουλο της στον ώμο του. 

"Τρέμεις..έχεις παγώσει.."

"Ναι.." του ψιθυρίζει χωρίς να φτάσει η φωνή της στα αφτιά του.

Ο Μάνος νιώθει μια ρυθμική δόνηση στο σώμα του. Πριν φτάσει στο γυμναστήριο θα καταλάβει οτι η δόνηση δεν ήταν τίποτα άλλο απο την καρδιά της Μάντυ που χτυπούσε δυνατά.

"Λοιπόν..καλό βράδυ.." της λέει καθώς η Μάντυ του δίνει το μπουφάν πίσω.

"Και ....πάρε ένα μπουφάν εντάξει? δεν τρέχει τίποτα θα μου δώσεις τα λεφτά όταν πληρωθείς.."της λέει και βγάζει απο την τσέπη του ένα εκατοστάευρω και πάει να το χώσει στην δική της τσέπη.

"Ευχαριστώ που με έφερες " του λέει και τραβιέται απο κοντά του για να μην πάρει τα λεφτά.

"Είσαι όμως ρε φιλαράκι..περίπτωση..θύμωσες πάλι?" της λέει και ανάβει την μηχανή του.

Της χαμογελά λοξά και η Μάντυ κοιτά τα σταράκια της. Γυρνά και τον κοιτάζει βαθιά στα μάτια.

Δεν ξέρω βασικά τι είμαι Μάνο.. το μόνο που ξέρω είναι οτι σε αγαπάω ..τόσο που πονάω, του λέει με τα μάτια της ενώ εκείνος σταματά ξαφνικά να χαμογελά.

"Θα φύγω τώρα.." της λέει και εκείνη του γνέφει το κεφάλι.." ευχαριστώ Μάνο..για όλα" του λέει και σχεδόν τρέχει να ξεκλειδώσει την πόρτα.

...............................

Το επόμενο βράδυ

Ο Μάνος φορά ένα μαύρο κουστούμι και γραβάτα. Κοιτάζει απο μακριά την Βικτώρια . Εκείνη φορά μια κόκκινη τουαλέτα και φαίνεται πανέμορφη. Πίνει λίγο απο την σαμπάνια της και κουνάει το κεφάλι της σοβαρά σε αυτά που ακούει. Έχει μια ώρα τώρα που συζητά με τους δικηγόρους του γραφείου της και εκείνος έχει αράξει στο μπαρ και πίνει το ένα ποτό μετά το άλλο ξενερωμένος.

Τα συχαίνεται αυτά τα συνέδρια..τα βαριέται..βαριέται τις συζητήσεις τους..ειλικρινά το μόνο που συζητάν αυτές τις βραδιές είναι για νομικές υποθέσεις..αμα δεν έχεις τελειώσει πανεπιστήμιο τα μισα δεν τα πιάνεις απο αυτά που λένε..κι εκείνη τον αφήνει σαν μαλάκα να ακούει τις παπαρολογίες τους και δεν λέει να γυρίσει την συζήτηση σε κάτι που κατέχει και αυτός. Και μετά γκρινιάζει πως σνομπάρει τους φίλους της . Ε να αλλάξει γαμώ φίλους..είναι φλώροι τους όλοι..ζούνε για την δουλειά τους..

Την κοιτάζει να παίζει με το χέρι της τα μικρά διαμαντένια σκουλαρίκια που της είχε κάνει δώρο. Γυρίζει το βλέμμα της ψάχνοντας την αίθουσα μέχρι που τον εντοπίζει. Του κάνει διακριτικά νόημα να πλησιάσει. Ο Μάνος σηκώνει το ποτήρι του ψηλά , λες και κάνει πρόποση και πίνει , χωρίς να κουνηθεί απο την θέση του.

Η Βικτώρια τον κοιτάζει θυμωμένη και γυρνά στην παρέα της. Σε δυο λεπτά έχει πάει κοντά του.

"Μάνο είναι και ο πατέρας μου εδώ..κι εσύ κάθεσαι μόνος και πίνεις στο μπαρ..αν θέλεις κι εσύ να του κάνεις καλή εντύπωση ..ε..γίνε λίγο πιο κοινωνικός.."

Την κοιτάζει ανέκφραστος..παρατηρεί τα κόκκινα χείλια της..είναι πάντα τόσο κομψή..τόσο καμία σχέση με αυτόν..αλλά την θέλει..πολύ.

"Ο παπάρας ο πατέρας σου δεν με ενδιαφέρει..του έδωσα το χέρι όταν μου τον σύστησες και έκανε πως δεν το είδε.."

"Μην λες τον πατέρα μου..έτσι..και επίσης εντάξει Μάνο δώσε του χρόνο..υπουργός είναι στην τελική και η θέση του..οφείλει να προσέχει..καταλαβαίνεις"

Αφήνει με δύναμη το ποτό του κάτω και σηκώνεται πάνω.

"Βασικά για το καλό της σχέσης μας προσευχήσου να μην κατάλαβα ακριβώς τι μόλις είπες.."

"Δεν το εννοούσα έτσι.."

"Τότε γιατί τα λες Βικτώρια? Παράτα το συνέδριο, παράτα τους φλώρους και τον παπάρα τον πατέρα σου και πάμε να φύγουμε..σε κοιτάω όλο το βράδυ και το μόνο που σκέφτομαι είναι να σε κάνω δική μου"

"Μάνο..κι εγώ το θέλω αλλά.."

"Γάματο μωρό μου..πολύ το κουράζεις" της λέει και ξελύνει την γραβάτα του. 

"Την κάνω.."

Εκείνη του πιάνει το χέρι και τον σταματά.

"Όταν τελειώσω θα έρθω απο το σπίτι σου..θα σε αποζημιώσω ..που σε άφησα μόνο..εντάξει? "

"Δεν ξέρω.." της λέει και απομακρύνεται με γρήγορα βήματα απο εκεί μέσα .

Βγάζει την γραβάτα και την χώνει στην τσέπη του. Βάζει μπροστά την μηχανή και νιώθει τα νεύρα του να εκτοξεύονται . Την θέλει πολύ..γουστάρει ατελείωτα να την έχει στο κρεβάτι..να την κυκλοφορεί και να νιώθει περήφανος που έχει μια τέτοια γυναίκα στο πλευρό του..αλλά δεν είναι μαλάκας..γαμώ..

Σφίγγει το τιμόνι και ξεφυσά. Ξέρει τι θέλει. Με έναν τρόπο μπορεί να ξεσπάσει.

Η ώρα είναι δώδεκα και το γυμναστήριο είναι κλειστό. Η Ανδρομάχη όμως του έχει δώσει αντικλείδι.

Κάνει αναστροφή και αυξάνει ταχύτητα. Ο σάκος του μποξ είναι το μοναδικό πράγμα που θα τον κάνει να μην γυρίσει πίσω στο γαμοσυνέδριο και να τα κάνει πουτάνα.

Ξεκλειδώνει και προχωρά στη σκοτεινή αίθουσα καθώς βγάζει το σακάκι του και το ρίχνει με φόρα σε μια καρέκλα. Ξελύνει την ζώνη του και παρατηρεί πως στο βάθος υπάρχει φως.

Προς στιγμή τσιτώνεται..σκέφτεται μήπως κάποιος μπούκαρε μέσα αλλά μετά θυμάται πως η Μάντυ μένει τα βράδια στο γυμναστήριο.

Ξεκουμπώνει το πουκάμισο του και πλησιάζει στο αναμμένο φώς.

Είναι η Μάντυ. Την ακούει να βγάζει μικρές κραυγές καθώς επιδέξια την βλέπει να χτυπά κλωτσιές με μανία στο σάκο του μποξ.

Ανοίγει τα μάτια του με έκπληξη . Όχι γιατί το κορίτσι αυτό ξέρει αληθινά να χτυπά απίστευτες κλωτσιές αλλά γιατί..

Πλησιάζει λίγο ακόμα χωρίς να τον έχει καταλάβει. Φοράει μια φόρμα που έχει πέσει χαμηλά στους γοφούς της και απο πάνω φορά ένα αμάνικο μπλουζάκι.

Την βλέπει με δύναμη να χτυπά μπουνιά.

Ναι είναι καλή σε αυτό.

Αλλά ..είναι κάτι άλλο που τον κάνει να απορεί..κάτι άλλο που δεν μπορεί να ξεκολλήσει το βλέμμα του απο το κορμί της.

Στο ένα μπράτσο της φαίνεται ολοκάθαρα το σύμβολο της ομαδάρας , ο δικέφαλος ..στο ίδιο σημείο το έχει χτυπημένο όπως αυτός..και στο άλλο μπράτσο..

περιμένει να πάρει στροφή η Μάντυ και καθώς χτυπά ανάποδη κλωτσιά το φως πέφτει ξανά και στο άλλο μπράτσο της.

Ναι ..το βλέπει καθαρά..στο άλλο μπράτσο έχει έναν αετό που πετάει..και ..και είναι ακριβώς το ίδιο τατουάζ που έχει και αυτός..

..τι σκατά ..ψιθυρίζει ο Μάνος καθώς την πλησιάζει με γρήγορα βήματα.