"Μην τρομάξεις.." ο Μάνος την πλησιάζει κι εκείνη γυρνά έκπληκτη για μια στιγμή και τον κοιτά. Νομίζει πως είναι παιχνίδισμα του νου της..μόλις τώρα τον είχε στο μυαλό της τόσο έντονα και τώρα τον βλέπει να στέκεται μπροστά της.

Τα μάτια της ανοίγουν διάπλατα όταν καταλαβαίνει πως δεν φορά την ζακέτα της.

"Γειά.." λέει σιγανά και μαζεύει την ζακέτα απο κάτω. Την φορά και ανεβάζει το φερμουάρ ως απάνω. Δεν θέλει σε καμία περίπτωση να δει το τατουάζ της. Είναι κάτι δικό της..είναι κάτι που δεν θέλει να μοιραστεί μαζί του..δεν θα καταλάβαινε άλλωστε εκείνος γιατί το έκανε..

"Κρύωσες ..φιλαράκι?" της λέει αινιγματικά και την πλησιάζει με αργές κινήσεις καθώς την περιεργάζεται απο πάνω ως κάτω. Το περίεργο με την Μάντυ είναι πως αν και φαίνεται ίδια..την βλέπει να κάνει τα ίδια κάθε μέρα..να φορά τα ίδια ρούχα κάθε μέρα..παρόλαυτα με ένα μυστήριο τρόπο συνέχεια την παρατηρεί  να  αλλάζει.. να αλλάζει σε μια άλλη κοπέλα.

Ξεκουμπώνει το πουκάμισο του τελείως και το πετά μακριά.

"Λοιπόν?" της λέει και την κοιτά μέσα στα μάτια.

Είναι τόσο  περίεργο πως έχει τα ίδια τατουάζ με εκείνον. Δεν πιστεύει στις αδερφές ψυχές..αλλά δεν μπορεί και να το δικαιολογήσει..σίγουρα έχει δει το δικό του τατουάζ..κυκλοφορεί ημίγυμνος εδώ μέσα ασταμάτητα ..και όμως δεν το έχει σχολιάσει ποτέ..αν και..δεν την κόβει άτομο που μιλάει πολύ..είναι μυστήρια φάση το κορίτσι απέναντι του.

"Ε..πάω πάνω.." του λέει και σκύβει το κεφάλι. Δεν θέλει να του γίνει φόρτωμα. Για να ήρθε τέτοια ώρα εδώ σίγουρα θέλει να απομονωθεί και να εκτονωθεί..όπως έκανε αυτή λίγο πριν έρθει εκείνος.

"Μείνε....μπορούμε να κάνουμε προπόνηση παρέα"

Σηκώνει το κεφάλι και του χαμογελά.

Ξαφνιάζεται πόσο γλυκό χαμόγελο έχει..φαίνεται πολύ σκληρό καρύδι..αλλά είναι γεμάτη απο γλυκιές λεπτομέρειες..και επίσης πως γίνεται γαμώ να έχουν τα ίδια ακριβώς τατουάζ στα ίδια σημεία?

"Εγώ δεν έκανα προπόνηση..απλά χτυπούσα.."

"Ε και εγώ μην νομίζεις οτι κάνω κάτι διαφορετικό..απλά χτυπάω.." της λέει και την πλησιάζει ακόμη περισσότερο.

Πιάνει το φερμουάρ της και το σέρνει αργά προς τα κάτω.

Την παρατηρεί οτι τον κοιτάζει έκπληκτη αλλά δεν τον σταματά. Ούτε εκείνος σταματά.

Της κατεβάζει την ζακέτα ως τους ώμους καθώς την παρατηρεί να τρέμει. Αυτός της το προκαλεί?

"Τρέμεις πάλι.." της λέει αλλά δεν τον κοιτάζει.

"Κρυώνω..πολύ.." 

Της βγάζει την ζακέτα τελείως.

Εκείνη αμήχανα φέρνει τα χέρια της διπλωμένα στο στήθος της και μετά τα αφήνει πάλι να πέσουν δίπλα της. Δεν ξέρει που να σταθεί, δεν ξέρει πως να κάτσει, δεν ξέρει γιατί εκείνος την ξεντύνει. Αλλά τίποτα δεν λέει. Ποτέ δεν θα του έλεγε τίποτα. Του ανήκει.

"Και αυτό?" της λέει καθώς με τον αντίχειρα του χαιδεύει τον αετό που πετά.

"Τι εννοείς?" του λέει και σηκώνει τα μάτια αλλά και πάλι τα κατεβάζει. Δαγκώνει αμήχανα τα χείλη της. Καλά να έχουν ένα τατουάζ ίδιο..αλλά δυο..είναι σίγουρη πως θα την υποπτευθεί..αλλά για ποιό πράγμα? στην τελική δεν έχει ιδέα ποιά είναι..δεν έχει ιδέα οτι είναι εκείνο το μικρό κορίτσι που τον περίμενε κάθε τετάρτη ..το ίδιο κορίτσι που κάθε τετάρτη του έπαιζε στο πιάνο την ίδια μουσική..Δεν θέλει να του λέει ψέμματα. Αλλά δεν μπορεί να πει μια τόση μεγάλη αλήθεια.

"Έχω το ίδιο τατουάζ..φιλαράκι..απίστευτο έ?" το ύφος του είναι σοβαρό. Τα μάτια του ψάχνουν τα δικά της και σαν βλέπει να μην τον κοιτά , με τον αντίχειρα της σηκώνει το πηγούνι.

"Ναι.." του λέει και τρέμει ακόμη περισσότερο.

"Λοιπόν..εσύ θα το έχεις ήδη προσέξει ..οτι το έχω κι εγώ..το ίδιο Μάντυ"

Γνέφει καταφατικά.

"Περίεργη σύμπτωση συμφωνείς?" Αλήθεια δεν ξέρει τι να υποθέσει. Απλά στέκεται κατάπληκτος μπροστά της. Έτσι όπως στέκεται μπροστά της ημίγυμνος με τα δυο τατουάζ στα μπράτσα του..και εκείνη με το φανελάκι..με τα ίδια τατουάζ στα χέρια..είναι σαν..

Πάει να κατεβάσει το κεφάλι και της το σηκώνει πάλι ψηλά.

" Λέω περίεργη σύμπτωση.." γιατί δεν της κάνει εντύπωση ? γιατί δεν εκπλήσσεται όπως εγώ? σκέφτεται ο Μάνος και την κοιτά απο πάνω ως κάτω σαν να την βλέπει για πρώτη φορά.

Είναι όντως περίεργη σύμπτωση..και για κάποιο λόγο απο την πρώτη στιγμή που την είδε ..ένιωσε κάτι να τους συνδέει. Δεν το ανέλυσε πιο πολύ μέσα του. Λίγο η κοινή ομάδα τους, λίγο που κυκλοφορούν στο ίδιο χώρο, λίγο που τους αρέσει και στους δυο το μπιλιάρδο..αλλά εδώ ξεφεύγει το πράγμα απο το λίγο..αυτό γίνεται πολύ..έτσι.. περίεργο..μάλλον.

"Δεν ξέρω τι να πω.." του λέει και τον κοιτά στα μάτια .. βαθιά χωρίς να τα κατεβάσει. Και μονολογεί με τα μάτια της και οι σκέψεις τις γίνονται βλέμματα και το βλέμμα της βουλιάζει στο βλέμμα του Μάνου. Το γεμάτο έκπληξη βλέμμα του Μάνου.

Τι θέλεις Μάνο.. 

να  πω τι ..

πως τα χτύπησα γιατί έτσι σε ένιωθα πιο ..

πως σε φανταζόμουν τόσα βράδια μόνη μου ... 

που ήξερα οτι τα έχεις κι εσύ στο κορμί σου κι ένιωθα το σώμα σου στο δικό μου..τι μπορείς να καταλάβεις απο αυτό..

ποιός μπορεί να με νιώσει..τι να πω Μάνο..αν ήξερες ..αν ήξερες πόσο βαθιά μέσα μου ..πόσο ανάγκη είχα το κορμί σου.. το βλέμμα σου Μάνο...εσένα ολόκληρο..απο μικρό κορίτσι Μάνο..εσένα μόνο..με έχει διαλύσει Μάνο η σκέψη σου..τι να πω Μάνο.. σε έχω τόση ανάγκη ακόμη Μάνο..

Ο Μάνος κατεβάζει το βλέμμα πρώτος. Η Μάντυ είναι..είναι ..  τον μπερδεύει. 

Εντάξει συμβαίνουν και συμπτώσεις δεν λέει κάτι.

Πηγαίνει στο σάκο του μποξ και χτυπά δυνατά μια κλωτσιά αλλά το παντελόνι τον εμποδίζει.

Το βγάζει και κοιτά την Μάντυ.

"εντάξει..εδώ και γυμνό με έχεις δει..τα προσπεράσαμε αυτά τα κολλήματα εμείς οι δυο.."

...τον κοιτάζει. .

Την κοιτάζει.

Τι σκατά κάνει? την προκαλεί? όχι..σίγουρα όχι..τέτοια πουστιά δεν θα έπαιζε ποτέ στην Βικτώρια..και άσε που δεν γουστάρει μια τα αγοροκόριτσα..απλά μοιάζουν τόσο οι δυο τους που..

"Λοιπόν θα προπονηθούμε?..είσαι καλή..αλλά μπορώ να σε κάνω καλύτερη.." της λέει και αναπηδά χτυπώντας μια κλωτσιά στον αέρα. ο υπόκωφος γδούπος του σάκου ακούγεται σε όλο το σκοτεινό γυμναστήριο.

Συνεχίζει να τον κοιτάζει.

Παίζει μαζί της? γιατί γδύθηκε? γιατί άλλαξε συζήτηση τόσο γρήγορα? τόσο πια φιλαράκι την νιώθει? κανονικά ένας άντρας μπροστά σε μια γυναίκα..δεν ..αλλά ο Μάνος..ο Μάνος δεν την βλέπει σαν γυναίκα..αλλά τουλάχιστον την νιώθει φίλη του..και μόνο με αυτή την σκέψη μπορεί να συνεχίσει να ζει..δεν θα ήλπιζε ποτέ σε κάτι παραπάνω. Έχει δει την Βικτώρια..ξέρει πως απέχει έτη φωτός απο τις γυναίκες που εκείνος γουστάρει.

"Εντάξει..κάνε με καλύτερη Μάνο" του λέει και κοιτάζονται για μια στιγμή στα μάτια.

Μόνο εσύ Μάνο μπορείς να το κάνεις αυτό.

"Ειλικρινά..καμιά φορά..θα ήθελα να ξέρω τι σκέφτεσαι .." της λέει και χτυπά δεύτερη κλωτσιά στο σάκο.

..

"Χτύπα πιο δυνατά Μάντυ..ξέσκισέ το Μάντυ δυνατά..πιο ψηλά το πόδι..μπράβο κοριτσάρα μου..σκατά μια στιγμή να σηκώσω το τηλέφωνο.."

"Ναι...όπου γουστάρω...όχι δεν δίνω λογαριασμό...ναι τέρμα μαγκιά και όποιος αντέξει..τι?........σκατά...μην κλαις γαμώ...στο γυμναστήριο...όχι...με την Μάντυ..ένα φιλαράκι...καμία σχέση...ναι...ναι....κι εγώ...ξεκόλλα με ακούνε....ναι γαμώ αυτή.....ναι...καλά ...είπα καλά έρχομαι.."

Μαζεύει τα ρούχα απο το πάτωμα και αρχίζει να ντύνεται. Η Μάντυ σταματά τις κλωτσιές. Ήταν έτοιμη να πέσει κάτω απο την κούραση..την ξεθέωσε..εκείνος έχει απίστευτη φυσική κατάσταση..δεν μπορεί να τον συναγωνιστεί στην αντοχή..

"Πάω να βρω την γυναίκα..μαζεύτηκε σπίτι..ήταν ωραία να το επαναλάβουμε.."

Η Μάντυ γνέφει καταφατικά.

"Και για μπιλιάρδο μπορούμε να πάμε μια μέρα" της λέει ενώ κουμπώνει το πουκάμισο.

Δεν ξέρει γιατί αλλά του έρχεται άσχημο να την αφήσει μόνη στο γυμναστήριο.

"Αλλά δεν θα σου πάρω μπύρα.." της λέει κι εκείνη του χαμογελά. Θυμάται οτι δεν της αρέσει να πίνει. Επίσης  νιώθει σκατά η Μάντυ  που εκείνος φεύγει για να πάει να κάνει έρωτα στην κοπέλα του. Αλλά έστω για λίγο..ήταν μαζί του..

"Καλό βράδυ Μάντυ.."

"Καλό βράδυ Μάνο.." του λέει τρυφερά και του γνέφει με το χέρι και χάνεται στο σκοτάδι.

"Μάντυ!" της φωνάζει απο μακριά.

"Μάνο? " λέει εκείνη και επιστρέφει κοντά του.

"Τίποτα..καλό βράδυ"

"Καλό βράδυ..και..και μου αρέσει να ξέρεις ..πως χτυπάς κλωτσιές..και όπως χαμογελάς μου αρέσει..πολύ βασικά..φιλαράκι .." της λέει και δαγκώνεται. Δεν ξέρει γιατί το είπε αυτό.

"Κι εμένα Μάνο πολύ.."

Το πρόσωπο του φωτίζεται και της χαμογελά γοητευτικά.  Το ένιωθε , ήταν σίγουρος!

"Σου αρέσει το χαμόγελο μου?"

"Ε..όχι..ο τρόπος που χτυπάς κλωτσιές..φιλαράκι'" του λέει και εκείνος αρχίζει να γελά. Ένιωσε αμήχανα για μια στιγμή..

Της χτυπά μια στο μπράτσο 

"Είσαι πολύ εντάξει παιδί"

"Κι εσύ Μάνο..πολύ" , δεν θα ρίσκαρε ποτέ να τον χάσει απο φίλο της..έστω απο φιλαράκι της..