Αγάπες ας φαντασιωθούμε λίγο τα εισαγωγικά και το κυρίως έρχεται! Εννοώ.. μελετήστε λίγο το κείμενο και επίκειται κρεσέντο έρωτα, πάθους και ανατροπών! Και καλή μας αρχή!!!!

.....................................................................................................................................

4 χρόνια πίσω , μήνας Φεβρουάριος.

To ξυπνητήρι του κινητού χτυπά ασταμάτητα καθώς το ψάχνει κάτω απο το κρεβάτι. Μια συλλεκτική μπακατέλα αλκατέλ . Αθάνατη όμως, πέντε χρόνια τώρα δεν τον απογοήτευσε ποτέ. Και έχει φάει γερά σουτ πολλές φορές. 

Η κοπέλα δίπλα του αναδεύεται , ανοίγει τα μάτια για λίγο και κοιτάει έξω το ξημέρωμα. Οι μπογιές των ματιών της εξαπλώθηκαν στο πρόσωπο της και φαίνεται σαν να έχει φάει μπουνιά.

"Μμμ..Μάνο...ένα στα γρήγορα?" του λέει , ενώ τον τραβάει απο τον μπράτσο μαλακά. 

"Θα αργήσω κοπελιά , το κανονίζουμε για το βράδυ, κοιμήσου δεν ξημέρωσε ακόμη" της λέει και της κλείνει το μάτι. Του αρέσει το πρωινό σεξ αλλά η κυρά-Σταματία , είναι σίγουρος οτι είναι απο έξω και τρώγεται με τα ρούχα της.

Τι να την κάνει όμως, που δεν μπορεί να την αφήσει μόνη σε ένα σπίτι. Αν ζούσε ο πατέρας του θα ήταν όλα διαφορετικά. Αλλά τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή. Του έλαχε αυτός να είναι ο άντρας του σπιτιού.

Εκείνος σηκώνεται , φοράει βιαστικά το τζήν και   την μαύρη φούτερ που βρίσκει στο πάτωμα πεταμένα , ενώ ακούει την φωνή της μάνας του έξω απο την πόρτα. Όπως κάθε πρωί. Κάποιες συνήθειες δεν κόβονται.

"Μάνο σήκω! Δεν θα μπορείς να περάσεις το αυτοκίνητο σε λίγο στην λαική!" το δεύτερο προειδοποιητικό καμπανάκι της μάνας του ακούγεται. 

Ξέρει πως ο γιος της δεν θα αργήσει, αλλά εκνευρίζεται που κάθε φορά του φέρνει άλλη κοπέλα σπίτι. Της μοιάζουν ξετσίπωτες του δρόμου. Κι εκείνη για το μοναχογιό της ονειρεύεται μια όμορφη πριγκίπισσα, με γαλανά μάτια και μακριά μαύρα μαλλιά με πιάνο και ευγενικούς τρόπους. Απο μικρό αγόρι του έλεγε παραμύθια με πρίγκιπες που έσωζαν πριγκίπισσες με τέτοια ομορφιά και χάρη, αλλά απο την εφηβεία του μέχρι τα 22 του που έγινε άντρας μεγάλος , της φέρνει όλο κάτι βαμμένες , που για φούστα έχουν την ζώνη τους. 

Τρέμει το φυλλοκάρδι της, μην της κολλήσουν τον γιο της τίποτα. Κι επίσης μην τον δέσουν με μάγια. Κάθε βράδυ που ξημεροβραδιάζεται έξω ο γιος της, εκείνη τον διαβάζει τις ευχές του Αγίου Κυπριανού. Μεγάλη η χάρη του , έχει λύσει μάγια και μάγια. Τι να κάνει η έρμη, με το σκουπόξυλο τις διώχνει απο την αυλή τους. Κάθονται στο πεζοδρόμιο απέναντι και στήνουν καρτέρι για να τον δούνε. Και αυτός αντί να τις διώξει ,  αποπαίρνει την ίδια οτι τάχα μου είναι αγενής και ολοένα τον βλέπει να χαριεντίζεται με καμιά απο δαύτες. 

Ο Μάνος ξεκλειδώνει την πόρτα , την προσπερνά και πηγαίνει στην τουαλέτα. Βρέχει το πρόσωπο του και η πρόσφατη πληγή στα χείλη του τον τσούζει ελαφρά. "Μικρή ζημιά για αυτό που έκανα στον άλλον "και με ικανοποίηση σκέφτεται τα 500 ευρώ που έβγαλε μέσα σε δέκα λεπτά.

"Μάνο θα αργήσεις, θα πάρουν όλα τα ψάρια!" η φωνή της μητέρας του ακούγεται έξω απο την πόρτα του μπάνιου.

Εδώ και 4 χρόνια που έχασε απο καρδιά τον άντρα της όλη η προσοχή της έπεσε στο μοναχοπαίδι της . Είναι τόσο πολύ περήφανη για εκείνον. Απο τα 18 που έμεινε ορφανός απο πατέρα , τον αντικατέστησε επάξια. Τελείωσε το λύκειο και ξεκίνησε την δουλειά του πατέρα του. Τέσσερα χρόνια τώρα κάθε πρωί παίρνει το παλιό μιτσουμπίσι του πατέρα του και πουλάει ψάρια στην λαική. 

Αλλά τα μυαλά τα έχει πάνω απο το κεφάλι του. Φοβάται πως θα τα παρατήσει όλα για να βγάζει χρήματα απο το ξύλο. Μα είναι δουλειά αυτή? Ενώ η λαική , είναι μια καλή δουλειά, τόσα χρόνια ο άντρας της πάντα έφερνε μεροκάματο, αλλά ο Μάνος είναι επαναστάτης, το δικό του θα κάνει οτι και να του πει, ξέρει τι αγύριστο κεφάλι είναι.

...

Ανάβει την μηχανή του αυτοκινήτου και περιμένει να ζεσταθεί η μηχανή. Κουμπώνει το χοντρό μπουφάν του ως πάνω και αρχίζει να ξύνει τον πάγο απο το παμπρίζ του αυτοκινήτου. Κοιτά το κινητό του και βλέπει πως η ώρα έχει περάσει. Σκατά .

...

Στην ψαραγορά οι τσιπούρες έχουν ήδη τελειώσει και έχουν απομείνει μαρίδες, σαρδέλες και γαύροι. Κοιτάει προσεκτικά τα μάτια απο τις κουτσουμούρες και φορτώνει και απο αυτές δυο τελάρα. 

"Κάτσε Μάνο , πάρε και αυτό το κασόνι με τις τσιπούρες, σου τις φύλαξα, δώρο απο εμένα αγορίνα για το χθεσινό αγώνα, έβγαλα απο το στοίχημα 200 ευρώ" του λέει ο ψαρέμπορας και τον βοηθά να φορτώσουν και τα υπόλοιπα. 

"Τι στοιχημάτισες? το γνωστό?" ο Μάνος χωρίς να σηκώσει το κεφάλι συνεχίζει να γεμίζει την καρότσα του μιτσουμπίσι, σε ένα τέταρτο πρέπει να είναι στην λαική, αλλιώς το αυτοκίνητο δεν θα περνάει.

"Ναι αγορίνα μου όμορφη" του λέει ο ψαρέμπορας και σκουπίζει τα χέρια του στην βρώμικη ποδιά του. 

Τον ξέρει τον Μάνο απο παιδί, ερχόταν με τον πατέρα του πολλές φορές και διάλεγαν μαζί ψάρια. Απο μικρό φαινόταν απο το κορμί του πως είναι γεννημένος για πάλη. Ανοιχτές πλάτες και δυνατά χέρια. Ο πατέρας του τον έστειλε στην αρχή καράτε, μετά ταε κβο ντο, μπόξ  και άλλες περίτεχνες πολεμικές τέχνες. Μα σαν είδε για πρώτη φορά mma αγώνα ο Μάνος, κατάλαβε τον προορισμό του.

"Τι βλέπω?" είχε πει στον φίλο του τον Βαγγέλη με ενθουσιασμό, όταν τον πήρε μαζί του σε ένα παράνομο αγώνα . Ήξερε πως θα του έφευγε το μυαλό του Μάνου. 

Τρία πράγματα ήξερε καλά για τον Μάνο: πρώτον αγαπά τον ΠΑΟΚ : απο παιδιά τρέχουν στον σύνδεσμο και στα 15 τους μαζί χτύπησαν στο μπράτσο τον δικέφαλο αετό. Δεύτερον αγαπά το ξύλο, το ξύλο στρατηγικής , αυτό που θέλει μυαλό και σβελτάδα και έμπνευση . Όσο για το τρίτο..το τρίτο που του αρέσει είναι γνωστό σε όλους. Και όλες. 

 Έχει χτυπήσει κάτι γυναικάρες μόνο με μια ατάκα. Τα πεσίματα που έχει κάνει ο Μάνος σε γυναίκες είναι  πάντα αγαπημένο θέμα συζήτησης στην παρέα. Το εντυπωσιακό είναι πως ποτέ δεν λέει κάτι, τις ρίχνει με το βλέμμα. Κάθε φορά η ίδια ιστορία. Πιο μικρά στοιχημάτιζαν 

" Μια ρίξε στα γρήγορα για δέκα ευρώ" του έλεγαν και πάντα το κατάφερνε. Αυτά βέβαια ως τα 18. Μετά σοβάρεψε και δεν γούσταρε ούτε τα στοιχήματα , ούτε οι αναλυτικές συζητήσεις πως πηδούσε το προηγούμενο βράδυ.

"Έχουν και πατέρα ρε, ντροπή " 

Αλλά ακόμη τον έχουν ίνδαλμα στην παρέα και ας του τα βγάζουν με το τσιγκέλι.

"Mixed Martial artes, χωριατάκι μου, αυτό είναι ξύλο , όχι σε αυτά που παίζεις, αν σου βαστάει δοκίμασε" του είχε πει ο Βαγγέλης στον αγώνα και του Μάνου του έπεσε  το σαγόνι να παρακολουθεί τον πιο ευφυέστατο αγώνα ξύλου. Συνδύαζε όλες τις πολεμικές τέχνες , δεν είχε κανόνες και ήθελε απίστευτη στρατηγική. Το ίδιο βράδυ όταν πήγε σπίτι , έβλεπε mma αγώνες στο youtube ως το πρωί. Είχε βρει αυτό που δεν ήξερε οτι ψάχνει.

.....

Την ίδια ώρα, στην άλλη άκρη της πόλης

Η Ανθούλα πατάει το κουμπί του κινητού της και βλέπει οτι είναι ακόμα 6.30 η ώρα. Τώρα θα ψωνίζει τα ψάρια σκέφτεται , πάλι θα αργήσει.

Κάτω απο το μπαλκόνι της ακούει να στήνουν στο δρόμο οι έμποροι τους πάγκους. Καμιά φορά ακούει και την φωνή του πατέρα της, που μοιράζει καφέδες και καλημερίζει δυνατά. Όταν τελειώνει το σχολείο , πηγαίνει κι εκείνη και ψήνει καφέδες στο καφενεδάκι.

Ξαπλώνει πάλι στο κρεβάτι της καθώς κοιτά απέναντι την αφίσα που έχει κολλημένη στον τοίχο. Ο Harry Styles , μαυροφορεμένος της χαμογελά αινιγματικά.

Στα τέσσερα χρόνια που  παρακολουθεί τον Μάνο της κρυμμένη πίσω απο την κουρτίνα του δωματίου της, πάντα τον βλέπει να αργεί. Πάντα φοράει το ίδιο χοντρό μπουφάν και αθλητικά. Το καλοκαίρι όμως φοράει φανελάκια , και της αρέσει να περιεργάζεται το κορμί του. Είναι ψηλός , έχει πολύ γυμνασμένο κορμί, δυο υπέροχα μελιά μάτια και δυο τατουάζ. Τουλάχιστον αυτά ως τώρα μπορεσε να δει. Στο δεξί του χέρι έχει έναν δικέφαλο αετό και στο αριστερό του έχει έναν λύκο. Το τελευταίο χρόνο συνέχεια ξυρίζει το κεφάλι του. Φαίνεται άγριος αλλά τα μάτια του είναι πολύ ζεστά. Είναι το πιο όμορφο αγόρι όλου του κόσμου. Και όταν χαμογελάει έχει δυο υπέροχα λακάκια. Είναι τόσο τόσο όμορφος.

Όταν τον πρωτοείδε στα δέκα της, είπε στον πατέρα της πως θα τον παντρευτεί τον Μάνο. Εκείνος ήταν 18 τότε, άντρας μεγάλος στα μάτια της. Ο πατέρας της γέλασε πολύ και τα μαρτύρησε όλα στον πατέρα του Μάνου. Και γελούσε κι εκείνος και έλεγε πως θα συμπεθεριάσουν. Το είπαν και στο Μάνο .

Και κάθε φορά που πήγαινε να αγοράσει ψάρια απο τον πάγκο του, αυτός έφευγε και δεν την εξυπηρετούσε, γιατί θύμωνε που τον πείραζαν στην λαική όλοι " για το μικρό". Γιατί είχε πια γίνει γνωστό μετά απο λίγο καιρό σε όλη την αγορά , πως η κόρη του Αναστάση ήταν ερωτευμένη με τον Μάνο, τον γιο του Περικλή.

Εκείνη δεν ντρεπόταν πάλι, μόνο που περίμενε πως και πως κάθε τετάρτη να τον δει να στήνει τον πάγκο του απέναντι απο το σπίτι τους. Αυτό μέχρι πριν ένα χρόνο. Γιατί αφού πέρασε τα 13 δεν μπόρεσε να τον πλησιάσει ξανά . Κοκκίνιζε , τα έχανε και έσκυβε το κεφάλι. Μια φορά την κορόιδεψε και ένας

 " Μάνο το κοριτσάκι ήρθε , δώσε του και λίγη σημασία , κρίμα το κακόμοιρο" είχε πει ένας γελώντας και της είχαν πέσει τα κέρματα απο τα χέρια. Ο Μάνος τον αποπήρε την ίδια στιγμή αλλά το κακό είχε γίνει. Δεν μπορούσε να τον πλησιάσει ξανά ούτε στο ένα μέτρο. 

Φωτίζει το κινητό της για ακόμη μια φορά και βλέπει οτι πέρασαν μόνο πέντε λεπτά απο την προηγούμενη φορά που το είδε.

Κάθε τετάρτη τα ίδια, απο την ανυπομονησία της δεν μπορεί να την πάρει ο ύπνος. 

Ψάχνει την παρτιτούρα που μελετούσε το προηγούμενο βράδυ και ξαπλώνει στο κρεβάτι. Χαιδεύει τις νότες με το δάχτυλο της ενώ μέσα της παίζει η μελωδία της σονάτας. Σε μια εβδομάδα θα έχει το πρώτο της κονσέρτο πιάνου. Η δασκάλα της επέμενε πολύ γι αυτό. "Το αστεράκι μου" την προσφωνεί απο την πρώτη στιγμή που κατάλαβε οτι η Ανθούλα είχε απίστευτη δεξιοτεχνία στα χέρια. "Ο τρόπος που κρατάς τις παύσεις είναι μαγικός" και άλλα τέτοια της έλεγε , μέχρι που η Ανθούλα πείστηκε πως η μουσική θα είναι η ζωή της. Μπορεί να μην είναι καλή μαθήτρια, αλλά στο πιάνο ..στο πιάνο γκρεμίζονται όλα γύρω της και με τα δάχτυλα της τα ανασυνθέτει απο την αρχή.

.....

7.30 πμ.

"Έλα ρε Μάνο , εγώ που σε βοήθησα να περάσεις το αυτοκίνητο..τόσα μπινελίκια έφαγα εξαιτίας σου..πες τίποτα για χθες"

"Βαγγέλη ξεκόλλα αγόρι μου και άσε με να κατεβάσω τα ψάρια"

"Πες πασά μου για την ξανθιά τίποτα..καλή ? Άρε μπαγάσα σε ζηλεύω!"

"Κόψτο ρε φίλε , τι είναι αυτό που περνάω μαζί σου κάθε πρωί, τι ρωτάς ? εσύ έχεις την Αγγελικούλα, που είναι μάλαμα"

Η Ανθούλα χτενίζει τα μακριά μαύρα μαλλιά της , φοράει μια μπλε κορδέλα στο χρώμα των ματιών της και βάζει την κασετίνα στην τσάντα της.

Ανοίγει την μπαλκονόπορτα και φοράει τον μπουφάν της καθώς ήδη νιώθει το ψύχος να μπαίνει στο δωμάτιο της. Κάθεται στο μικρό λευκό πιάνο της και ακουμπά τα λευκά πλήκτρα. 

Κοιτάει τον Μάνο για μια τελευταία φορά. Εκείνος ξεφορτώνει και μιλάει με τον φίλο του τον Βαγγέλη.

Κλείνει τα μάτια και αφήνει την μελωδία να ξεχυθεί.

https://youtu.be/PLFVGwGQcB0

H μελωδία βγαίνει μέσα απο τα δάχτυλα της, την καρδιά της , μπλέκεται με την ανάσα της, τα βραδυνα όνειρά της, ζευγαρώνει με τις μνήμες της απο εκείνον, το χαμόγελο του, τα χέρια του, τον λύκο στο μπράτσο του, η μελωδία δραπετεύει απο το δωμάτιο της και ξεχύνεται έξω στο κρύο χειμωνιάτικο πρωινό.

Η μελωδία της ένα μπουκάλι αφημένο στην θάλασσα, και μέσα το χαρτί που γράφει ντροπαλά τον έρωτα της για εκείνον, τον έναν , τον μοναδικό, το αγόρι που στοιχειώνει την καρδιά της, τα όνειρα της, το αγόρι που δεν έχει αγγίξει ποτέ, το αγόρι που ποτέ δεν θα κάνει δικό της.

Και η μελωδία του έρωτα και της θλίψης ταξιδεύει πάνω απο τα κεφάλια, πάνω απο τα φρούτα , τις ντομάτες, τα κουνουπίδια, πάνω απο τα φθηνά παπούτσια, την μυρωδιά του καφέ, ταξιδεύει στην αυλή του μικρού κόσμου της.

Και οι άνθρωποι σαν την ακούν , σταματάνε για λίγο αυτό που κάνουν και σηκώνουν το κεφάλι. Για μια στιγμή, μέσα στο κρύο , κάτι ζεστό , θλιμμένο , ερωτικό τους έρχεται στο νου, σχεδόν το μυρίζουν , το νιώθουν, για μια στιγμή.

Και μετά το προσπερνουν , όπως κάθε τετάρτη που ακούνε την Ανθούλα με τα μεγάλα γαλανά μάτια να παίζει στο πιάνο της. Για τον Μάνο. 

Ναι όλοι ξέρουν.

"Μάνο ξεκίνησε η καντάδα " λέει ο Βαγγέλης 

"Σκάσε γαμώτο" του λέει αυστηρά και ασυναίσθητα γυρνά το βλέμμα του στην κουρτίνα του δωματίου της. 

Ανεμίζει στον αέρα. 

"Έλπίζω να φοράει μπουφάν όσο παίζει" σκέφτεται και γυρνά να κατεβάσει και το τελευταίο τελάρο.

-----------------------------

Αργά το ίδιο βράδυ

Το τηλέφωνο του Μάνου χτυπά ασταμάτητα.

Τραβιέται απο την κοπέλα και κοιτά το κινητό.

"Τι έγινε ρε Βαγγέλη ? " του λέει αναστατωμένος γιατί τον ακούει να τον καλεί ασταμάτητα εδώ και μισή ώρα.

"Δολοφονήθηκε ο Κυρ- Αναστάσης..ο καφετζής απο την λαική"