"Μάνο...Μάνο ..σταμάτα..." η αναπνοή της βγαίνει με δυσκολία καθώς το σώμα της ρυθμικά χτυπά πάνω στο μαρμάρινο πάγκο.

Ο Μάνος σταθερά πηγαινοέρχεται μέσα της καθώς της φιλά τον λαιμό απο πίσω.

"Πες ..οτι τρελαίνεσαι όσο εγώ..πες μου πόσο το θέλεις.."

η φωνή του βαριά ..οι λέξεις του βγαίνουν με δυσκολία..κάποιος χτυπά την πόρτα δυνατά αλλά δεν δείχνει να το προσέχει.

Είναι αυτός κι εκείνη..ένα.. έστω στα γρήγορα..

"Δεν θέλω ..άσε με..άσε με να φύγω Μάνο..γιατί μου το κάνεις αυτό? ...δεν θέλω σου είπα.." του λέει ασθμαίνοντας καθώς δαγκώνει τα χείλη της δυνατά.

Την γυρνά με φόρα και την κοιτά στα μάτια..σκύβει και της δαγκώνει το χείλος..

"Αυτό..αυτό το θέλεις?" της λέει και σκύβει στα γόνατα.

Τα χέρια του αγγίζουν το στήθος της απαλά κι έπειτα σκύβει το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της.

"ΜΑΝΟ!" αναφωνεί απο ντροπή και έκπληξη και δαγκώνει τα χείλη της τόσο που θα τα ματώσει.

Ο Μάνος..ο Μάνος με την γλώσσα του..την αγγίζει χαμηλά..

Τα μάγουλα της φλέγονται και κάθεται σαστισμένη..δεν ξέρει τι να πει..νιώθει η αναπνοή της να γίνεται πιο έντονη όταν ένα κύμα ηδονής την κάνει να νιώσει το κορμί της να συσπάται

"Μάνο..Μάνο..δεν.." επαναλαμβάνει χωρίς να μπορεί να ολοκληρώσει κάποια σκέψη της.

"Τι Μάνο και Μάνο δεν..γαμώ? ούτε αυτό σε τρελαίνει?" της λέει και σηκώνεται πάνω.

Την κοιτάζει στα μάτια έντονα. Δεν του μιλάει. Σκύβει το κεφάλι.

"Γύρνα τώρα γαμώ..δεν βγάζω άκρη μαζί σου..".

...........................

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ..

Η Βικτώρια κοιτά στο βάθος του εστιατορίου αλλά δεν βλέπει να έρχεται ούτε ο Μάνος ούτε η αλήτισσα. Αν διανοηθεί οτι είναι μαζί..θα τους ξεσκίσει. Και πρώτα το παρτάλι που της υποσχέθηκε οτι θα μείνει μακριά του. Του τρίβεται συνέχεια η πόρνη..ήρθε και με φόρεμα σήμερα..πόσο πια δεν καταλαβαίνει? ο Μάνος είναι δικός της..

Ξεφυσά και πίνει μια γουλιά κρασιού.

Ο Αχιλλέας απο απέναντι της χαμογελά διάπλατα.

Δεν είναι οτι δεν ξενερώνει που η Μάντυ βγάζει τα μάτια της..αλλά τα μούτρα της Βικτώριας όλα τα αξίζουν..το καιρό που την πηδούσε του είχε βγάλει την πίστη ..σκηνικά και μουρμούρα ..ε το θέαμα είναι απόλαυση.

"Τι γελάς εσύ ανόητε?" του λέει και κοιτά νευρικά απο την άλλη. 

Η Ανδρομάχη τρώει και πίνει καθώς τους παρατηρεί.

Ε αυτά είναι μακράν τα καλύτερα γενέθλια που έχει κάνει.

Τέξας θα γίνει το νιώθει!

Χαμογελά με την σειρά της και αυτή στην Βικτώρια.

"Αι στο διάολο Ανδρομάχη.." της λέει χωρίς να καταλάβει πως το ξεστόμισε αυτό.

Η Ανδρομάχη την κοιτά βλοσυρά. Δεν ανέχεται μαλακίες απο τσόκαρα και πόσο μάλλον όταν έχει γαμωγενέθλια.

"Εγώ πάντως παίδες.." λέει και κοιτά εναλλάξ τον Αχιλλέα και την Βικτώρια..

"..εγώ ψηφίζω πως αυτή τη στιγμή πηδιούνται στην τουαλέτα"

λέει η Ανδρομάχη και κάνει πρόποση προς το τραπέζι όλο , υψώνοντας το ποτήρι της

"Στην υγειά μας Μάγκες! Η Ανδρομάχη έγινε επίσημα σαράντα!" 

Ακούγονται δυνατές ιαχές και σφυρίγματα και τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους.

Μονάχα η Βικτώρια μένει ακίνητη. 

Αυτό..αυτό δεν το επιτρέπει! 

Φεύγει τρέχοντας προς τις τουαλέτες..αρχίζει να χτυπά νευρικά την πόρτα και να φωνάζει το όνομα του Μάνου..

Η πόρτα είναι κλειδωμένη..τελικά πηδιούνται εκεί μέσα..ενώ έχει αφήσει εκείνη απο έξω να τον περιμένει..ποιός νομίζει οτι είναι? ο πατέρας της είναι υπουργός..θα τον συντρίψει τον μαλάκα..δεν θα του είναι τόσο εύκολο να ξεμπερδέψει μαζί της..ο Μάνος είναι δικός της και όποτε το πει εκείνη θα τον παρατήσει.

"Μααααανοοοο σε ακούω εκεί μέσα ! ΒΓΕΣ ΤΩΡΑ!"

Κοιτάει γύρω της νευρικά και βλέπει απο πίσω της να έρχονται η Ανδρομάχη και ο Αχιλλέας..

Η πόρτα ξεκλειδώνει και ο Μάνος βγαίνει έξω. Τα μαλλιά του είναι αναμαλλιασμένα και η ζώνη του λυμένη.

Απο πίσω η Μάντυ ισιώνει το φόρεμα της και σκύβει το κεφάλι. Θέλει να ανοίξει η γη να την καταπιεί..δεν θέλει να βγει απο εκεί μέσα..σηκώνει το βλέμμα για λίγο και αντικρύζει το πρόσωπο της Ανδρομάχης..της κάνει το σήμα της νίκης και η Μάντυ δαγκώνεται.

"Τι κάνατε Μάνο εκεί μέσα τόση ώρα?" του λέει με τσιριχτή φωνή.

Ο Μάνος την κοιτά στα μάτια. Κοιτά τον Αχιλλέα και την Ανδρομάχη.

Σκύβει κουμπώνει την ζώνη του.

Και ξανακοιτά σοβαρά την Βικτώρια.

"Πηδιόμασταν προφανώς..συγνώμη..μαλακία" λέει με ειλικρινές ύφος.

Η Βικτώρια πισωπατά άφωνη και τον κοιτάζει σαστισμένα.

"Πλάκα μου κάνεις? και μου το λες έτσι? λες και σε ρώτησα τι ώρα είναι? σε έμενα Μάνο? στην αρραβωνιαστικιά σου? με την αλήτισσα ?βγάλε ρε τα παντελόνια γιατί δεν είσαι άντρας!"

Ο Μάνος την αγριοκοιτάζει έντονα .

"Τελείωνε. Σου είπα έκανα μαλακία. Αυτή δεν φταίει. "

Η Βικτώρια γελάει χαιρέκακα και μπαίνει με φόρα στην τουαλέτα μέσα. Αρπάζει απο το μπράτσο την Μάντυ και την σέρνει ως τον Μάνο.

"Τουλάχιστον τώρα..κράτα την υπόσχεση σου και μείνε μακριά.." της ψιθυρίζει φευγαλέα στο αφτί και και την σπρώχνει προς τον Μάνο.

"Γι αυτό το πουτανάκι που πηδιέται με όλους με παράτησες?"

Ο Μάνος γέρνει το κεφάλι του και ξεφυσά.

"Δεν σε παράτησα Βικτώρια..απλά είπα πως πηδιόμασταν και σου ζήτησα συγνώμη. Τι άλλο να σου πω? έγινε..μαλακία..και σταμάτα να την αποκαλείς..έτσι.."

Η Βικτώρια πάει ένα βήμα πιο κοντά τους.

Κοιτά την Μάντυ παγερά.

"Πες του..παραδέξου πως πηγαίνεις με άλλους και πως αυτός είναι ένας στην ουρά που περιμένει..παραδέξου το .."

λέει η Βικτώρια καθώς σφίγγει τα δόντια της.

Ο Μάνος πάει να χαμογελάσει και γρήγορα σοβαρεύει.

"Βικτώρια..πάμε σπίτι μας να μιλήσουμε..δεν ήθελα να γίνει όλο αυτό..προφανώς έχουμε να πουμε πολλά..δεν ήθελα να σε πληγώσω..μαλακία..απλά δεν κρατήθηκα..και τίποτα δεν χάθηκε..θα τα συζητήσουμε και..θα δούμε τι θα γίνει εντάξει? ηρέμησε τώρα κορίτσι μου.." της λέει και της αγγίζει το μάγουλο ελαφρά.

Η Βικτώρια του χαμογελά θλιμμένα και κοιτά την Μάντυ πονηρά.

Η Μάντυ έχει χλωμιάσει.

Ο Μάνος..ο Μάνος..δεν την αγαπάει. Όχι εκείνος..παίζει..και αυτή..αυτή πρέπει να το σταματήσει όλο αυτό.

"Η αλήθεια είναι Μάνο πως ήσουν ακόμη ένας στην ουρά..η αρραβωνιαστικιά σου έχει δίκιο για μένα.."

του λέει και ο Μάνος την κοιτά έκπληκτα.

"Μην λες μαλακίες..απλά κατάλαβε και την δική μου κατάσταση αυτή την στιγμή..είστε δύο και.."

"Και τι Μάνο? εσύ είσαι στην μέση?"

Του λέει η Μάντυ παγερά.

Εκείνος κοιτά το πάτωμα και γρήγορα σηκώνει το βλέμμα του σε εκείνη.

"εμ..κάπως ..έτσι.."απαντά ο Μάνος καθώς  κοιτάει την Βικτώρια που έχει ένα περίλυπο ύφος.

"Ναι Μάντυ..στην μέση..νιώθω στην μέση.."

Της λέει και ξεφυσά.

Γιατί νιώθει πως έγινε μόλις μαλακία?

Τον κοιτά στα μάτια η Μάντυ . Πρώτη φορά χωρίς να τρέμουν τα πόδια της. Τον αγάπησε τον Μάνο πολύ. Ακόμη τον αγαπά.

Αλλά Μάνο στην μέση ποτέ δεν ονειρεύτηκε.

Αυτό δεν είναι Μάνος..είναι έρωτας σε προσφορά.

"Εγώ αποχωρώ Μάνο..καταλαβαίνεις τι εννοώ..μην τολμήσεις να με πλησιάσεις ξανά..το εννοώ..έχεις τελειώσει για μένα..με ακούς?" 

Του λέει βλοσυρά και ο Μάνος πάει να πει κάτι και κλείνει πάλι το στόμα του.

"Είδες ? με επιβεβαιώνεις..τίποτα δεν έχεις να πεις..τελικά με την Βικτώρια συμφωνώ..βγάλε ρε τα παντελόνια σου..δεν είσαι άντρας..!"

Ο Μάνος πάει να σηκώσει το χέρι του να την χτυπήσει και το κατεβάζει πάλι κάτω.

"Καταλαβαίνεις πως αυτή την στιγμή τα τινάζω όλα με την Βικτώρια για μια που δεν το αξίζει? Μιλάς και απο πάνω? Πόσο μαλάκα με έχεις επιτέλους? Και στην τελική..η μόνη που δεν φταίει είναι η Βικτώρια..τι περιμένεις απο μένα να κάνω γαμώ? μου λες και στα μούτρα μου πως είμαι ένας στην σειρά..τυφλή είσαι?σε πηδούσα μόλις με κίνδυνο να το μάθει η άλλη , και το παραδέχτηκα και σαν τον μαλάκα οτι σε πηδούσα..ο μόνος που είναι εντάξει σε αυτή την υπόθεση είμαι εγώ!"

Η Βικτώρια έχει γίνει άγαλμα και η Ανδρομάχη τσιμπά το μπράτσο της για να μην γελάσει.

"Μην με ξαναενοχλήσεις Μάνο.." του γρυλίζει η Μάντυ και η Βικτώρια ξεκινά να κλαίει γοερά.

"Αγάπη μου..αγάπη μου πάρε με απο όλο αυτό ..πες μου οτι είναι ένα ψέμμα.." κλαίει πιο δυνατά καθώς ψιθυρίζει

"Λιποθυμάω.." λέει η Βικτώρια και ο Μάνος την σηκώνει στην αγκαλιά του.

"Το κεφάλι μου μέσα..ξύπνα ρε κορίτσι μου..με ακούς? συγνώμη.."